γάμησε!!!
Ακριβώς…
Κομματαρα 8)
Δε θέλω να σας τη σπάσω, αλλά κρατήστε μια πισινη…
Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι όαση στον δίσκο.
Αυτό και η εισαγωγή του (Jester’s Door).
Γενικά συμφωνώ με την κριτική του Άλκη.
Μετριότητα, δυστυχώς.
ps: Είμαι περίεργος να δω τι θα βγάλει ο Jesper με τον Ljungstrom και τον Aro.
Πλάκα πλάκα αυτοί έχουν 2 αρχικούς κιθαρίστες των IF στη συνθεσή τους.
Ενώ οι IF κανέναν…:!:
χμμμ… και γαμω!
Δύναμη το κομμάτι
Χμμμ πάντως και τα 3 κομμάτια που έχω ακούσει το ένα είναι καλυτερο από το άλλο, Deliver Us, ομώνυμο και τώρα αυτό. Γενικά τους έχω εμπιστοσύνη. Υποθέτω πως πολλοί θα το ακούσουν με αρνητική προκατάληψη κυρίως για το θέμα με τους κιθαρίστες. Σημασία έχει να είναι καλά τα κομμάτια όμως γιατί πάνω κάτω ο ήχος ξέρουμε πως θα είναι.
Αυτό το περιμένω και εγώ. Πιστεύω να βγάζουν κάτι πραγματικά δυνατό.
Το a new dawn τώρα δεν μπορώ να πω πως με ενθουσίασε. Και αν αυτό είναι το καλύτερο του άλμπουμ… άστα βράστα.
Ναι, αλλά μας την έσπασες γιατί το κομμάτι είχε κάτι από τα ριφ του Jester Race και τα μελωδικά κοψίματα του Colony και αναθάρρησα.
Όσο για την καινούρια μπάντα του Jesper, ειδικά με τον Aro στα φωνητικα περιμένω μόνο ξύλο σε στυλ Dimension Zero.
Εύστοχο το σχόλιο για τους κιθαρίστες…
Παντως το [B]A New Dawn[/B] ειναι σκετο κολλημα !Γαμει το κομματακι . :!:
ρε…
μετριότητες έτσι…
χωρίς πλάκα#-o
In Flames we trusted . Δεν εχω κατι αλλο να πω …
To Fear Is The Weakness μου άρεσε αρκετά.
βασικά 3 κομμάτια ήταν αυτό που θα περίμενα να ακούσω σε παλιούς in flames: fear is the weakness, ropes και new dawn…δηλαδή αν είχαν και την παλιά παραγωγή θα έμπαιναν χωρίς σκέψη στα pre-clayman album τους…
τα υπόλοιπα δυστυχώς αδιάφορα :?
τουλάχιστον αν μαζέψουμε από τα τελευταία album τους 3-4 κομμάτια του παλιού ύφους βγάζουμε 1 επικό δίσκο (και έτσι μένουν όλοι ευχαριστημένοι :p)
Λοιπόν εδώ τα πράγματα κύλησαν κάπως διαφορετικά από ότι περίμενα. Τα πρώτα κομμάτια που είχαν διαρρεύσει δεν μου είχαν και τόση εντύπωση και περίμενα δεύτερη σερί απογοήτευση. Αλλά το άλμπουμ είναι καλό, διαφορετικό αλλά καλό. Εμφανή η απουσία μεν του Jesper αλλά η μπάντα φαίνεται πως μπορεί ακόμα να γράψει μερικά καλά χιτάκια, όμορφα χουκ, μελωδίες, chorus γενικά το έχουν ακόμα.
Ωστόσο το κομμάτι που μου άρεσε περισσότερο είναι το Liberation εντελώς διαφορετικό από ότι έχουν κάνει μέχρι σήμερα, ροκ κομμάτι ουσιαστικά αλλά απλά πανέμορφο. Τα φιλερς πάντως δεν λείπουν. Δεν θα μπει στα καλύτερα της χρονιάς αλλά είναι μια χαρά άλμπουμ.
Άλλη μια απογοήτευση από την σουηδική σκηνή μετά των Arch Enemy.
Μέτριες συνθέσεις, 2-3 καλά τραγουδάκια, υποψία ηλεκτρονικών πειραματισμών.
Λείπουν οι ρυθμικές κιθάρες και για πρώτη φορά, λείπει το συναίσθημα που έβγαζε η μπάντα.
Ελπίζω να μην τυποποιηθούν και αυτοί.
Aν πώ ότι μάλλον μου αρέσει καλύτερα από το προηγούμενο θα φάω πολύ κράξιμο?
όχι από εμένα πάντως μιας και συμφωνώ
Για μένα το προηγούμενο ήταν μεγάλο κόλλημα. Προς το παρόν με μια ακρόαση στο καινούριο δεν μπορώ να πω ότι χέστηκα από την χαρά μου αλλά ο δίσκος με τραβάει να τον ακούσω ξανά και ξανά και αυτό είναι θετικό. Πέρα από τα 3 γνωστά(που μου αρέσουν και πάρα πολύ) θετική εντύπωση μου άφησε και το Enter Tragedy. Θα τα πούμε ξανά τις επόμενες μέρες καθώς οι Ιn Flames δεν είναι καμιά μπάντα της σειράς…
To A New Dawn είναι μεγάλη τραγουδάρα. Εχω φάει τρελλό κόλλημα.
Επίσης η παραγωγή παίζει να είναι η καλύτερη σε δίσκο In Flames.