Να τολμήσω να πώ ότι έκαναν να μη φαίνεται η απουσία του ενός κιθαρίστα? Το λέω γιατί το άλμπουμ γαμάει και δέρνει, οι μοντέρνοι In Flames όπως τους αγαπάμε, με δυνατά ρεφρεν και μελωδίες και φρέσκια διάθεση. Αγαπημένα κομμάτια το ομώνυμο, το Deliver Us, Fear Is The Weakness (τι ρεφρενάρα γαμώτο!!!), Ropes (θεικό εισαγωγικό riff), Where The Dead Ships Dwell, The Puzzle και Darker Times. Στα ίδια επίπεδα και ίσως καλύτερο από το γαμάτο A Sense Of Purpose:D. Και τώρα ελάτε για live από δω. Τώρα. Ναι.
o δίσκος είναι ένα τεράστιο ανέκδοτο, απορώ τι λέτε εδώ και 11 σελίδες.
Ανέκδοτα.
Συμφωνω απολυτα. Μεγαλη απογοητευση και για μενα.Το Α Sense of Purpose πολυ ανωτερο. Του δωσα 4 ακουσματα και μπηκε ραφι για να μεινει
Το άκουσα σήμερα (νωρίς νωρίς :P) και το βάζω στην ίδια θέση με το A Sense of Purpose. Μ’αρέσουν και τα 2 
Το Sounds of a Playground Fading μου έβγαλε κάτι το πιο σκοτεινό σε μερικά κομμάτια και γούσταρα ατμόσφαιρα. Ο δίσκος τα έχει όλα και συμφέρει, φωνητικά δυνατά εκεί που πρέπει και μελωδικά αλλού, κλασσικά In Flames ρεφρέν, κυρίως πεσσιμιστικοί στίχοι και ωραίο τελείωμα σε στυλ μπαλάντας. Και το booklet προσεγμένο με ενδιαφέρουσες εικόνες που μου θύμισαν κάτι μεταξύ The Raven-Poe και Silent Hill.
Καλή φάση γενικά!
Θα το ξανακούσω ευχάριστα πολλές φορές ακόμα.