A, μπραβο…
αστε το μπλα μπλα κ αρχιστε το μπαλαμουτι , ελα ειστε φτιαγμενοι for each other 8)
Η ταινία ήδη έχει μπει στο πάνθεον.
Πολύ μπροστά και απλά ασυναγώνιστη.
Θέλει τρομερή προσοχή, έχει άπειρα μυστήρια, πολλά επίπεδα αντίληψης.
Θεός ο Νόλαν που το σκηνοθέτησε / έγραψε.
Ο Ντικάμπριο είναι σαν τους Μεηντεν των 00’ς. Παίζει το ίδιο (νευρικοί ρόλοι, ίδιες γκριμάτσες) αλλά είναι πάντα καλός.
Εξαιρετικοί οι 2οι ρόλοι.
Είναι σοκαριστικό, δεν έχω λόγια.
Και γω έχω απορίες.
Εξαιρετικά εύστοχη επιλογή το τέλος.
Ταινία που επιβάλλεται να ειδωθεί στο σινεμά, ότι γούστο και αν έχει κάποιος.
Δεν μπορώ να θυμηθώ πότε πωρώθηκα τόσο άσχημα σε ταινία τελευταία φορά.
Μεγάλο έπος, από τις κορυφαίες ταινίες επιστημονικής φαντασίας που έχω δει.
Γάμησε και έδειρε απλά. Δηλαδή πρώτα γάμησε και μετά έδειρε κιόλας.
Νolan for president.
(Κάρβου είσαι άμπαλος)
(Σου άρεσε το τέλος του Lost)
:lol::lol::lol::lol:
(δλδ εσένα μόνο το τέλος σε χάλασε?)
:-s
(τα τελευταία 2000 λεπτά ναι)
:lol:
το σώνεις κάπως
:lol::lol::lol::lol:
well, μερικες alternative αφισες που βρηκα για τη ταινια, ορισμενες ειναι εξαιρετικες μπορω να πω(η προτελευταια σπερνει)…
Την είδα χθες στο cinema.
Πραγματικά εξαιρετική, μου άρεσε πάρα πολύ, αν και είναι σωστά όσα ειπώθηκαν περί κάψιμο εγκεφάλου κλπ.
Θα την ξαναδώ σίγουρα κάποιες φορές ακόμα για να προσπαθήσω να πιάσω καλά το νόημα.
μου ήρθε στο μυαλό η σκηνή που λέτε στην ινδία, που οι άνθρωποι της κομπόλ μοιάζουν με προβολές…και θυμήθηκα πως λίγο μετά ο κόμπ προσπαθεί να γυρίσει τη σβούρα στο μπάνιο, και μπαίνει μέσα κάποιος και τελικά δεν το δοκιμάζει…
και σκέφτομαι και όσα έλεγε ο ινδός στο δωμάτιο με τα άτομα που βίωναν καθημερινά πολλαπλά όνειρα…
κάψιμο!:?
νταξ, νομιζω γενικα παντως
[SPOILER]οτι το ολο θεμα ονειρο-αληθεια, ειναι-δεν ειναι, δεν εχει και τοση σημασια πια…υπαρχουν αρκετα στοιχεια για να υποστηριξουν την μεν αποψη, υπαρχουν και εξισου δυνατα στοιχεια για την αλλη…νομιζω πως ολη η ιστορια, ειναι στο φιναλε, στη καταληξη του, αυτο που ειπα και στον Tyler…
πως ο Κομπ εξιλεωθηκε, βρηκε τα παιδια του και αυτο, επαψε πια να βασανιζεται με τυψεις και την αγωνια του αν βρισκεται στη πραγματικοτητα ή ακομα σε ονειρο και επελεξε κατα καποιον τροπο τη δικη του πραγματικοτητα, αυτη που τελικα τον ‘εσωσε’ σς πουμε απο τα παραπανω…[/SPOILER]
αυτό γενικά ισχύει, αλλά έχω φάει κόλλημα να το αναλύσω.
επίσης, η σκηνή με το γέρο σάιτο, που εμφανίζεται στην αρχή και στο τέλος, είναι σκηνοθετικό τέχνασμα ή κάτι άλλο?
πέραν του ότι δεν είμαι σίγουρος αν έχω καταλάβει τις δύο βασικές ατάκες της ταινίες με το “γέρο” και το “τρένο”.:-k:p
[SPOILER]σκηνοθετικο τεχνασμα γτ?
Η ταινια ξεκινα ουσιαστικα απο το τελος, μετα τα γεγονοτα στην Λιμπο οπου ο Κομπ μενει μονος να βρει τον Σαιτο, παρεμβαλει μετα ολοκληρη την ταινια και στο τελος συγχρονιζεται με την αρχικη σκηνη και μας δειχνει την καταληξη-περιπου- της συναντησης του Κομπ με τον γερασμενο μεσα στη Λιμπο Σαιτο, που τον βρισκει τλκ…τι ακριβως εχεις στο μυαλο σου? [/SPOILER]
εννοώ, είναι ακριβώς αυτό που λες ή μήπως η χρονική ακολουθία είναι γενικά μπερδεμένη?και η στιγμή στην οποία ξυπνούν ο κόμπ με τον σάιτο στο αεροπλάνο είναι η πραγματικότητα ή μήπως όνειρο?και βασικά γιατί ο κόμπ είναι τόσο νέος και ο σάιτο τόσο γέρος?
απλά ερωτήματα, που όμως ίσως και να κρύβουν spoilers…
απλώς απόψε το είδα δεύτερη φορά και προσπαθώ να βάλω τα πράγματα στη θέση τους.:roll:
Ισως να ειναι νεος επειδη δεν τον ακολουθησε…Θελω να πω πως ο Σαιτο ειχε παγιδευτει στην Λιμπο και μετα εμφανιστηκε ο Κομπ. Ε μεχρι να εμφανιστει ο Κομπ, ειχε γερασει…Το ξερω καπως αφελες, αλλα αυτο μου ηρθε προχειρα στο μυαλο.
Νομιζω παντως πως η σκηνη που λες παει οπως στο ειπα παραπανω…αλλα ειμαι και λιγο κουρασμενος τωρα να τα βαλω κατω:p…θα γινει καποια στιγμη κανενα υπερποστ:D
Tουλαχιστον για το θεμα της ηλικιας, θα μπορουσα να πω οτι ο Κομπ ηδη γνωριζει οτι ειναι στη Λιμπο ενω ο Σαιτο δεν ξερει που ειναι, το οποιο ισως να τον κανει να γερναει και να φαινεται τοσο εντονα, ενω ο Κομπ παρολο που ειναι τον ιδιο χρονο σχεδον με αυτον εκει κατω, γερναει αλλα δεν φαινεται λογω και του χρονου…οπως και ο Κομπ μ τη Μολ τελικα γερασαν-οπως μας εδειξε ο Ντικαπριο οταν μιλησε για τελευταια φορα μαζι της στη Λιμπο(στη σκηνη με τα γερασμενα χερια κτλ)- επειδη ακριβως δεν ειχαν μνημη τοτε πια του που ειναι και ειχαν αποδεχτει σαν πραγματικοτητα την Λιμπο που ειχαν παγιδευτει…
παιζει να λεω και μαλακιαρες αλλα νυσταζωωω και γραφω οτι μου ερχεται…
Βασικα κατι τετοιο ηθελα να πω…Αλλα μου βγηκε καπως αλλιως. Ενηγουεη, παω να την πεσω σιγα σιγα γιατι νυσταξα…'Νυχτες!
Εδιτ: Γιατι μαλακιαρες ρε Λουπιν? Και εγω πανω κατω το ιδιο εννοουσα/ηθελα να πω. Και στεκει καπως νομιζω…