Αγαπημένη indie μπάντα της νέας post-punk γενιάς;

έλα ρε,οι dead 60’είναι μπαντάρα!
το riot on radio είναι το μουσικό σήμα της ραδιοφωνικής εκπομπής λατέρνατιβ στον σκάι και από εκεί τους γνώρισα.

τώρα όσοι μιλάνε για γκρουπάκια χωρίς καν να ξέρουν για τι μιλάνε το αντιπαρέρχομαι.
το σχόλιο είναι γραφικό από μόνο του…

NΙΩΘΩ!!! :expressionless:

Tζο Στράμερ Lives!

Κάποτε υπήρχε ακριβώς η ίδια λογική και με τους Muse…
Για να δούμε ποια θα είναι η επόμενη κωλοτούμπα…

Στο θέμα μας τώρα, Dead 60’s είχα πάθει πλάκα μαζί τους και live αλλά από τα ονόματα του πολλ προτιμώ Strokes(ειδικά το πρώτο αλμπουμ τους) και Interpol.
Γενικά μου αρέσουν πολύ και οι Editors, αν και ο τελευταίος δίσκος βγήκε πιο μέτριος από το αναμενόμενο.

δεν σου φταινε αυτα ομως,που εισαι κομπλεξικος,οπωτε γτ να τα αφανισεις τα καημενα?:frowning:

περα της πλακας και του πιθανου μελλοντικου κατεβατου μπινελικιων,θα ηθελα σοβαρα για μια φορα,οσο γραφεις εδω,να μας πεις χωρις παπαριες με lsd και εγκεφαλικες πιπες,γτ αυτα τα ‘γκρουπακια’ ειναι ασοβαρα ή δεν ξερω γω τι…με μουσικα κριτιρια εστω,με κατι δλδ…ξερεις,να μην γινεις κλασσικα,γραφικος

ελα,προσπαθησε,πλιζ,αφου το ξερεις,και ροσιαν σερκλς ακουω και ψυχεδελοπεριεργα και λοιπα ομορφα που ακους και συ,δεν στο λεω να στη σπασω,απλα εχω απορεια εδω και ενα χρονο,να καταλαβω ψιλολογικα,πως και γτ τον ενα τον ανεβαζεις στο θεο και τους αλλους τους χιωνεις τοσο ανετα,αλλα και παλι,με κανενα σοβαρο επιχειρημα…κουβεντα anyway:)

και επισης,και παλι χωρις να θελω να σε στεναχωρισω,το να κανεις ντου σε ενα τοπικ που δεν σε αφορα καθολου-οπως φαινεται-,απλα για να θαψεις,ενω βλεπεις ποσα ατομα ασχολουνται εδω και γουσταρουν,σε καθιστα attention-whore στο πολυ χαλαρο

απο πολλ,strokes,μεγαλη μπαντα,αν και λειπουν οι δικοι μου οι Editors(με τον διαφορετικο αλλα στα αυτια μου ομορφο τελευταιο δισκο να μην αποτελει προβλημα,γουσταρω και τα 3 αλμπουμακια τους…το πρωτο ειδικα θεριζει)…

Awake λες βλακείες ε. Απλά. Αν και μάλλον φταίει το οτι βρισκόμαστε σε χαμηλότερο επίπεδο γνώσης και σοφίας σε σχέση με σένα.

Dead '60s, νιώστε ρε! Τους είχα ανακακαλύψει ήδη απο τότε που έβγαλαν το - πάρα πολύ καλό - ντεμπούτο τους. Riot Radio, απλά ένα απο τα κορυφαία μετά-Clash κομμάτια του είδους που έχει βγει ποτέ.

τελευταίο post έγινε ένα χρόνο πριν, οπότε πάμε για ένα bump και για μια σούμα των συγκροτημα΄των του poll.

[B]Arctic Monkeys[/B]: σίγουρα η κορυφαία βρετανική μπάντα αυτόν τον καιρό. μεγάλο ντεμπούτο, με μεγάλους τίτλους τραγουδιών, και με μεγάλα riffs. εξίσου δυνατή συνέχεια, και με το “humbug” κατάφεραν να κάνουν κάτι διαφορετικό, προσπερνώντας την κατάρα του στοιχειωμένου τρίτου άλμπουμ που βιώνουν τα βρετανικά συγκροτήματα τα τελευταία χρόνια. ο homme τους οδηγεί σε μονοπάτια που μ’αρέσουν.

[B]Franz Ferdinand[/B]: το ομότιτλο ντεμπούτο τους είναι από τους αγαπημένους μου indie δίσκους των 00’s. περιέχει 11 χιτάκια, και επαναπροσδιόρισε τα όρια μεταξύ του post punk revival και του πιο εύθυμου/χορευτικού αν θες indie. είχα αγοράσει και t-shirt του άλμπουμ, το οποίο ήταν και το αγαπημένο μου εκείνη την εποχή. πολύ απλά, [U]Take Me Out[/U]
ο δεύτερος δίσκος τους είναι πιο ώριμος και ίιισως ένα σκαλί πιο κάτω από το ντεμπούτο, αλλά και αυτός είναι αριστούργημα. το [U]Walk Away[/U] κόλλημα μεγάλο και με όμορφο βίντεο βγαλμένο από film noir.
το “tonight: franz ferdinand” βρίσκει τους franz ferdinand με αρκετά πιο χορευτικές διαθέσεις, και με το massive hit [U]Ulysses[/U] να ξεχωρίζει. fillers όμως υπάρχουν αρκετά, και σε γενικές γραμμές δεν περνούν το τεστ του τρίτου άλμπουμ… περιμένουμε νέα τους δουλειά προς τα τέλη της χρονιάς.

[B]The Fratellis[/B]: οι σκωτσέζοι για μένα αντιπροσωπεύουν τη μετριότητα που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στο βρετανικό indie. ένα απλώς συμπαθητικό ντεμπούτο με εύπεπτα sing-along τραγουδάκια, χωρίς όμως να δικαιολογεί το ντόρο. το [U]Henrietta[/U] βέβαια μ’αρέζει…
Η συνέχεια με το 'Here We Stand" ήταν κουραστική και εντελώς ανέμπνευστη, και γενικά τίποτα το συγκλονιστικό. neeext…

[B]Interpol[/B]: το 2004 ήταν χωρίς αμφιβολία η κορυφαία μπάντα στον κόσμο εκείνη τη στιγμή. τα δύο πρώτα τους άλμπουμ είναι μνημεία στον indie χώρο, και κάπως έτσι ξεκίνησε η μόδα της αναβίωσης του post punk που καλά κρατεί μέχρι και σήμερα. στον τρίτο τους δίσκο υπήρχαν πολύ καλά κομμάτια ([B]κλικ[/B]), αλλά για πρώτη φορά εμφανίστηκαν fillers. fillers, τα οποία κυριάρχησαν στον τέταρτο ομότιτλο περσινό τους δίσκο, ο οποίος παρόλα αυτά είχε κάποιες πολύ δυνατές στιγμές προς το τέλος και σε γενικές γραμμές μπορώ να πω πως μ’άρεσε.
στις 7 ιουνίου όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον κεραμεικό για να ακούσουμε κάποια από τα κορυφαία κομμάτια των 00’s όπως το [U]Obstacle 1[/U].

[B]The Killers[/B]: το 2004 πολλές αμερικάνικες μπάντες είχαν αρχίσει να προσθέτουν βρετανίλα στον ήχο τους. οι killers ήταν μια από αυτές. το ντεμπούτο τους δεν ήταν ο δίσκος που θα γίνει critical acclaim, αλλά ήταν πέρα για πέρα εθιστικός, με ρεφραίν που σου κολλάνε στο μυαλό με την πρώτη. not exactly my cup of tea, αλλά [U]Somebody Told Me[/U]
στη συνέχεια κυκλοφορούν το “sam’s town”, το magnum opus τους για τους περισσότερους, μέσα στους οποίους είμαι κι εγώ. τα 45 λεπτά του δίσκου ρέουν σα νερό, και το [U]When You Were Young[/U] είναι το αγαπημένο μου τραγούδι τους, θάφτηκε αδικαιολόγητα από τις περισσότερες κριτικές.
τέλος, στο “day & age” πειραματίζονται με new age/synhpop επιρροές, και αν και δε με ξετρελαίνει αυτό το είδος, το κάνουν καλά ([B]κλικ[/B]). γενικά καλή μπάντα, αν και τους θεωρώ ολίγον τι υπερεκτιμημένους. τους έχω βαρεθεί λιγάκι, είναι η αλήθεια.

[B]The Libertines[/B]: η μόνη μάντα που εν έτει 2002 μπορούσε να συγκριθεί σε επίπεδα indie rock με τους strokes. το “up the bracket” είναι σταθμός στο garage rock revival, και γιατί όχι και ο κορυφαίος βρετανικός δίσκος των 00’s?..
πολύ δυνατό και το δεύτερο ομότιτλο άλμπουμ τους, το οποίο όμως δεν είχε το στοιχείο της έκπληξης. μπαντάρα, βασικά.

[B]Maximo Park[/B]: εξαιρετικό ντεμπούτο, ικανό να οδηγήσει σε κουβέντες για την αγγλική απάντηση στους interpol, αλλά κακή συνέχεια στα επόμενα δύο άλμπουμ. όσο καλό και αν είναι το “a certain trigger” θα μπορούσαν να είναι και εκτός poll. δικαιολογημένοι οι 0 ψήφοι. :stuck_out_tongue:

[B]Razorlight[/B]: οκ, θα είμαι ειλικρινής. όπως και οι fratellis, έτσι και οι razorlight εκπροσωπούν τη βρετανίλα που δε μ’αρέσει. το [U]In The Morning[/U] ωραίο χιτάκι, το [[U]Wire To Wire[/U]](http://www.youtube.com/watch?v=MwRNvpGydzw) βίωμα και με διαφορά το καλύτερο κομμάτι τους, αλλά χρυσή μετριότης…

[B]The Strokes[/B]: αν ψάχνεις τον πιο επιδραστικό δίσκο στη βρετανία των 00’s, τότε καλά θα κάνεις να τον αναζητήσεις στην άλλη πλευρά του ατλαντικού. ναι, για το “is this it” ο λόγος… το καλοκαίρι του 2001 έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία από τη συμμορία των casablancas και valensi. κορυφαίος δίσκος, από τους καλύτερους ever. το [U]Last Nite[/U] από τα πιο χαρακτηριστικά κομμάτια των 00’s. το “room on fire” είναι επίσης εξαιρετικό, αν και όπως στην περίπτωση των libertines έλειπε το στοιχείο της έκπληξης. το “first impressions of earth” μετά το δυναμικό μπάσιμο κάνει μια μεγάλη κοιλιά και δε συνεχίζει το σερί, για να ακολουθήσει ένα πενταετές hiatus. φτάνουμε έτσι φέτος, όπου κυκλοφορούν το -σε γενικές γραμμές- καλό “angles”. [U]Machu Picchu[/U] και καλό καλοκαίρι…

εν κατακλείδι, πέρυσι είχα ψηφίσει arctic monkeys. τώρα μάλλον θα ψήφιζα interpol ή libertines. χμ, ίσως και strokes. ή και πάλι arctic monkeys! xP

Πριν από 5-6 χρόνια ήταν οι Franz Ferdinand τώρα τό’χω εγκαταλείψει το άθλημα:):!:

[SIZE=“1”]ωπ!Δν το χα μπανισει τοσο καιρο αυτο ![/SIZE]

Καταρχας ειναι απαραδεκτο να ειναι η ΜΠΑΝΤΑΡΑ τριτη στο πολλ !Λοιπον χωστε ενα [B][U]Brianstorm[/U][/B] και μετα το χερι θα παει μονο του (στους Μονκις ε) . :stuck_out_tongue:

Κατα τα αλλα συμφωνω σε ολα με Χορρορ (που τα πε ομορφα και ωραια) εκτος βεβαια απο τα οσα λεει περι Λιμπεριτνς καικαλυτερουβρετανικουαλμπουμτων00’ς που το αφηνω ασχολιαστο…

Παρ ολα αυτα αγαπαμε το κωλοπαιδι τον Ντοχερτι ,αλλα εγω προσωπικα ανηκω στην οχθη των Babyshambles και λεω πως πολυ απλα το [B][U]fck forever[/U][/B] καπαπινει ολα τα “χιτακια” μαζι,απλα συμπαθητικων γκρουπακιων οπως Φρατελις,Ρειζορλαιτ,ΜαξιμοΠαρκ κτλ κτλ.

Για ΦρανζΦερδιναντ θα πω απλα πως το ντεμπουτο τους θα πρεπει να αποτελει εγχειριδιο χρησης,για ολα τα νεοκοπα απροσανατολιστα βρετανικα (Wannabe) ιντι ροκ γκρουπ,για το πως συνδυαζεται η απολυτη επιτυχια με το καλο ιντι .Απιστευτο αλμπουμ γεματο χιτς (δν το βλεπεις συχνα αυτο) .

Οι strokes για μενα ειναι το αντιπαλο δεος των Μονκις εξ Αμερικης,αλλα αν συνεχισουν με μετριοτητες σε λιγα χρονια θα ακουμε το λαστ ναιτ και θα λεμε :what the fck went wrong with these guys …[-X

Αν και μου ρχονται και αλλα ναπω,θα κλεισω με μια απορια:ΓΙΑΤΙ δν ειναι οι ΚΟΛ στο πολλ ? :-k και θα τελος θα πω το αυτονοητο

[SPOILER][SIZE=“4”][B]OI ARCTIC MONKEYS ΧΩΝΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΙΝΤΙ ΡΟΚ ΜΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΛΕΜΕΕ . :!:[/B][/SIZE]Αυτα=Ρ ![/SPOILER]

Xόρρορ ξεκαθαρίζω ότι δεν θεωρώ τον εαυτό μου φαν του ήχου. Παρ’όλ’αυτά, και έχοντας ακούσει τα άλμπουμ των Franz Ferdinand που λες…ισχυρίζεσαι πως οι Franz Ferdinand έχουν βγάλει …δύο αριστουργήματα? Μήπως είσαι πολύ υπερβολικός?

Ξερώ γω, κομματάκι υπέρβαρη λέξη το “αριστούργημα”.

ούτε καν. ξεκινώ και ιερό πόλεμο για το ντεμπούτο άμα λάχει. :stuck_out_tongue:
11 διαολεμένα ξεσηκωτικά indie χιτάκια, ικανά να γίνουν όλα επιτυχημένα singles. δεν είναι σύνηθες φαινόμενο αυτό. πληροί και με το παραπάνω όλα τα standards του χώρου ώστε να θεωρηθεί αριστούργημα.

Επιμένω ότι χρησιμοποιείς τον χαρακτηρισμό αρκετά καταχρηστικά:)

Θα τον φύλαγα για πολύ λίγα άλμπουμ, εκείνα που αλλάζουν τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι την μουσική, χαίρουν συντριπτικής αποδοχής από ανθρώπους με ετερόκλητα γούστα, στιγματίζουν την εποχή τους κτλ…έλα ξέρεις σε τι δίσκους αναφέρομαι μην αρχίσω να γράφω παραδείγματα:)

Αυτά τα άλμπουμ στα οποία αναφέρεσαι ε, εξαιρετικούς indie rock δίσκους μπορεί να τα πει κάποιος. Άλλα σε κάποιον ο οποίος είναι εκτός του χώρου (σαν και μένα), δεν κάνει παραπάνω εντύπωση από μια αράδα ρυθμικά χιτάκια όπως λες και τίποτα παραπάνω. Το βρίσκω περιττό να κάνω γκάλοπ μιας και αυτή είναι η γενικότερη αίσθηση θαρρώ.

Ενιγούεη σεβαστή αν και κάπως αιρετική η άποψη σου.

από την άλλη εγώ μπορεί να βαριέμαι ελεεινά τους δίσκους στους οποίους αναφέρεσαι. ;p
τεσπα, δεν αλλάζω άποψη. το ντεμπούτο των franz ferdinand είναι από τους 2-3 πιο επιδραστικούς δίσκους στο indie/alterntive των 00’s. δε μπορεί να είναι αιρετικός ο χαρακτηρισμός αριστούργημα για ένα δίσκο που επηρέασε ένα τόσο ευρύ και σύγχρονο είδος. η μουσική εξελίσσεται, και ο χαρακτηρισμός αριστούργημα δε μπορεί να αποδοθεί μόνο σε δίσκους των floyd, των zeppelin και των king crimson.

Προσπαθησα να σκεφτω εναν INDIE ROCK δισκο που γενικα θα μπορουσα να τον θεωρησω μουσικο αριστουργημα και να πω την αληθεια απο τα συγχρονα γκρουπ δν θα τολμουσα να το πω για κανενα.

Για εναν δισκο μονο ισως να το σκεφτομουνα,μονο και μονο για την ιστορια που κουβαλαει και φυσικα για την επιδραστικοτητα του.Προσκυναμε εδω ετσι !! >> [SPOILER]

Να πω καπου εδω πως θα μπορουσα να βαλω και το ντεμπουτο τους ,αλλα οκ θρυλοι με αυτο το αλμπουμ γινανε(νομιζω δλδ).Τεσπα,ε ναι αυτος ο δισκος ειναι ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ !Τελος[/SPOILER]

Α,βασικα να πω και αυτο για το οποιο μπηκα αρχικα να γραψω(=Ρ).Το employment των Kaiser Chiefs χωνει καλα εδω μεσα στα περισσοτερα γκρουπ :stuck_out_tongue: .

Δευτερη χτυπητη απουσια του συμπαθεστατου αυτου Θρεντ :!:

INTERPOL

Με πολύ μεγάλη διαφορά!!!
Ο ήχος τους, αντιπροσωπεύει όλους τους χαρακτηρισμούς του thread!

πάντως όλοι οι δίσκοι των smiths είναι αριστουργήματα. από όποια πλευρά και αν το εξετάσεις. από τους στίχους του morrissey, από τις μνημειώδεις μελωδίες του marr… από οπουδήποτε. μπαντάρα.-

και ναι, οι kaiser chiefs χτυπητή απουσία στο poll. δεν το είχα σκεφτεί.

The killers, λατρεία τεραστια :slight_smile:
Δεν είναι μόνο η φωνάρα του flowers, αλλά οι φοβεροί στίχοι που σου πετάνε από δω κι από κει, η μουσική που σε ανεβάζει παράξενα κτλ κτλ :roll:

i could stay here all night, and watch the clouds fall from the sky, because this river is wild!