αφορμη το ποστ, απλη παρατηρηση ήτανε, αλλα ναι
ακούω τόσα πράγματα που έχω την τάση να τα κατατάσσω συνεχώς.και εδώ που τα λέμε, ενδόμυχα ίσως και πραγματικά η αιτία να βρίσκεται στο high fidelity…
Best Coast - Crazy For You (2010)
αυτό είναι το ντεμπούτο των best coast από το los angeles, το οποίο έχει αποκτήσει μεγάλο hype.εδώ που τα λέμε όχι και άδικα, καθώς οι 13 συνθέσεις του δίσκου είναι κολλητικές σαν τσιχλόφουσκες.dream pop, surf rock και garage αισθητική στον ήχο, σε ένα από τα καλύτερα ντεμπούτα της χρονιάς…
το θέμα που εγείρεται όμως είναι το κατά πόσο μπορείς να ταυτιστείς μαζί του.οι στίχοι μιλάνε κατά κύριο λόγο για αγόρια και γάτες.θα το ακούσεις, θα γουστάρεις, αλλά στο τέλος θα κρατήσεις μια σχετική απόσταση.όπως με τραγούδια της anouk, όπως με το “glory box” των portishead, όπως, όπως, όπως…
δείτε και το videoclip του When I’m With You (κλικ)
ΥΓ: το εξώφυλλο μ’αρέσει…:roll:
μιαμιση αηδια αυτο το σιντι, δεν μουμεινε τιποτα. Εφυγε και απο τον σκληρο φαση.
αυτο ομως, http://www.myspace.com/seaofbees, πολυ καλο
To best coast το ειχα αναφερει μαζι με το beach fossils αν θυμαμαι καλα. Με το λοιπον ειναι δισκαρα, εαν παραβλεψεις τους στιχους τοτε εισαι κομπλε. Τελεια ατμοσφαιρα για παραλια.
Και προχθες ξεθαψα τουτον τον δισκο του 2008
Crystal Stilts - Alight of Night
Φωνητικα βγαλμενα απο την πιο καθαρη post punk περιοδο “βλεπε joy division ή jesus and mary chain” ομορφες ακουστικες κιθαρες και οχι μονο και ολα αυτα παιγμενα με μια garage αισθητικη!
Πανεμορφο.
Γιασονα, ουστ μωρη κιλοτα που δεν σ αρεσε το best coast, δεν ξερεις… 
έχεις δίκιο.απλά δεν είχες ποστάρει εξώφυλλο και δεν το είχα προσέξει.
η επανάληψη μήτηρ μαθήσεως λοιπόν.
και το alight of night είναι πραγματικά δισκάρα!
ειδικά για μένα που είμαι μεγάλος fan των joy division με είχε κερδίσει με τη μία…
Δεν πειραζει μωρε καλα εκανες που το ξαναποσταρες μπας και το δει κανενας, αν και στο φορουμ μονο σε εμενα και σε εσενα θα μας αρεσει :razz:
Τους chkchkchk τους ξέβρασε το ρεύμα του dance punk, ένα αλλοπρόσαλλο, χωρίς ιδιαίτερη συνοχή μουσικό ιδίωμα, που στους κόλπους του κατά καιρούς περιέλαβε μπάντες όπως οι LCD Soundsystem, οι Rupture και ακόμα ακόμα οι Klaxons, οι Ting Tings και οι Yeah Yeah Yeahs.
Μετά από δύο ηλεκτρικά φορτισμένα και γεμάτα ενέργεια άλμπουμ οι !!! είχαν κυκλοφορήσει το 2007 το σπουδαίο, αλλά σαφώς στραμμένο προς πιο γυαλισμένα indie μονοπάτια, Myth Takes. Τώρα επιστρέφουν πίσω στα βασικά, δίνοντας ένα άλμπουμ που ρέει από την αρχή ως το τέλος χωρίς ανάσα, με τις κιθάρες να ψάχνουν απεγνωσμένα για hooks και ίσως έχει ενδιαφέρον για κάποιους πιο παραδοσιακούς ρόκερς του φόρουμ να δουν έναν άλλο τρόπο παίξιμού τους. Μέσα στο γενικότερο χορευτικό πανηγύρι υπάρχουν διάφορα ups & downs, που δεν μειώνουν εν τέλει την προσπάθεια αυτής της ξεχωριστής μπάντας, εγώ για την ώρα δε νομίζω ότι φτάνει τα επίπεδα του Louden Up Now.
Θετικό review από allmusic, πιο συγκρατημένο από το pitchfork και τα τραγούδια τους στο myspace:
πέτυχα το εξώφυλλο των chkchkchk κάπου στο pitchfork, και για να πω την αλήθεια δεν έδωσα μεγάλη σημασία.βλέπω όμως πως λες καλά λόγια, οπότε θα τους τσεκάρω και θα πω άποψη.
Εχω παρει φορα και ξεθαυω παλια album
Yeti - The Legend of Yeti Gonzales
Οι Yeti ειναι δημιουργημα του John Hassall πρωην μπασιστα των Libertines " yeaaah 8) " και τουτος ο δισκος που κυκλοφορησε το 2008 ειναι καργα επηρεασμενος απο beatles (μεγαλη αγαπη του Hassall που οπως ειχε πει ο ιδιος “μολις ακουσα πρωτη φορα beatles ερωτευτηκα για πρωτη φορα”), kinks, αλλα συγκροτηματα εκεινης της εποχης αλλά έχει και κατι απο Libertines.
Δεν λεω περισσοτερα, αφηνω την κομματαρα “Don’t Go Back To The One You Love” να μιλησει απο μονη της. κλικ ιτ.
Woebot - Moanad (2010)
ομολογώ πως δεν είχα ιδέα που να το ποστάρω.ο woebot είναι ένας μουσικός blogger, που εδώ μας παραδίδει τον δεύτερο ολοκληρωμένο του δίσκο, και δεν έχω ιδέα πως να χαρακτηρίσω αυτό που παίζει.πολλά soundtrackικά σημεία, art rock, post punk και μπόλικα samples σε 12 συνθέσεις συνολικής διάρκειας 20 λεπτών.
είναι σίγουρα από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που έχω ακούσει φέτος.αξίζει να το ακούσετε, όχι μόνο όσοι παρακολουθείτε το thread, αλλά και όσοι αρέσκεστε σε περιπετειώδη ακούσματα.
ΥΓ: ενδιαφέρον παρουσιάζει και το εξώφυλλο, του οποίου η κάθε εικόνα αντιπροσωπεύει και ένα τραγούδι του δίσκου…
School Of Seven Bells - Disconnect From Desire (2010)
οι νεοϋρκέζοι school of seven bells κυκλοφορούν το διάδοχο του πολύ καλού alpinisms.οι κριτικές που έχει πάρει δεν είναι σε όλα τα έντυπα τόσο αποθεωτικές όσο του ντεμπούτου τους, αλλά εμένα μου αρέσει εξίσου.κρυστάλλινος ήχος με αιθέρια γυναικεία φωνητικά, indie αισθητική και μελωδίες που βγάζουν μια ευχάριστη νοσταλγία.αγαπημένα κομμάτια του δίσκου τα “heart is strange” και “ilu”.
έχουν γυρίσει και ένα πολύ καλό videoclip για το Windstorm (κλικ)
τι ανατριχιλα το all of the ways απο τουσ νεουσ interpol…
όλος ο δίσκος, πλην ένα-δύο τραγούδια, είναι ένα αριστούργημα.
τον έχω ακούσει πολλές φορές, απλά περιμένω να διαρρεύσει κανονικά για να γίνει και η συζήτηση…
thou shallt not read NME:p
Άσχετο με το θέμα το τραγούδι αλλά κολλάει η παρατήρηση:lol:
εγώ διαβάζω ΜΟΝΟ pitchfork.το nme ρίχνει 8άρια και 9άρια αβέρτα.και η κρίση του είναι χειρότερη και από 15χρονο που τώρα ξεκίνησε να ακούει μουσική.
βασικά ακούστε woebot ρε!
Κατω τα χερια σου απο το NME ρε μογλη :lightsabre:
αλήθεια, πόσα nme είναι το pitchfork?:-k:p
btw, το teen dream των beach house έχει προταθεί?γιατί πολλά με beach έχουν βγεί φέτος και έχω χάσει το μπούσουλα…
Θελουμε καραγκιοζιλικια, θελουμε νεο για τον Doherty καθε μερα, θελουμε mainstreamιες, επιλεγουμε ΝΜΕ! + εχει τουμπανο site και ωραιο σταθμο!
παρε λιστουλα που σ αρεσουν
στο 50 Toro Y Moi αν θυμαμαι καλα. fuck yeah! 8)
edit: των beach house εχει αναφερθει πολυ παλιοτερα αν δεν κανω λαθος.
edit2: για Toro Y Moi οταν εγω ερχομουν αυτοι πηγαιναν 8) το chillwave κινημα θα κυριευσει τον κοσμο
τι ωραιο σαιτ ναι, τοσο χυμαδιο πουθενα αλλου
Εσυ τραβα στο kerrang τιποτενιε!
Ε horror ακου drums ρε! Βρωμαει Strokes υποθεση (οτι ντορος εγινε με το is this it και η αλλαγη που εφερε ) o δισκος τους, αν και υπερβαλω λιγο αλλα νταξει.