Ε ναι δν ειπα πως σωνει και καλα θα σ αρεσει.Ετσι ειναι το ιντι αλλωστε.Ειναι τοσο συγκεχυμενος ο ορισμος του ,που ειναι συνηθες φαινομενο ο ενας να αποθεωνει ενα γκρουπ και αλλος να το κραζει.Το βλεπεις και στα reviews των webzines αυτο.Σπανια συμφωνουνε για ενα δισκο,εστω και σε γενικο πλαισιο.
Οπως και να χει το νεο γκλασβεγκας εχει ποιοτητα και δν αξιζει κραξιμο no matter what να ουμε :p.Εχει ατμοσφαιρα και βγαζει πολυ συναισθημα ο δισκος.
Τεσπα,ακουσα και το νεο [B]tv on the radio[/B],το οποιο δε μπορω να πω οτι με κερδισε.Σιγουρα θελει και αλλες ακροασεις βεβαια , γτ δν ειναι ακριβως στο στυλ μου αυτα που παιζουν και ουτως ή αλλως μλαμε για ενα δυσκολο μουσικα γκρουπ.
Και στο [B]yuck[/B] εριξα μια αυτια.Ενδιαφερον φανηκε και στο μελλον θα προσεχτει.
ντάξει, σίγουρα πρόκειται για την καλύτερη κυκλοφορία τους, αλλά παραμένουν οι glasvegas.
σε άλλα νέα, στις πρώτες ακροάσεις με έχει κερδίσει το νέο young galaxy (credits to spawn7), πάρα πολύ καλό το νέο art brut, στα γνωστά υψηλά τους standards, και άψογοι οι armistice ([B]κλικ[/B]).δεν έχω ακούσει ακόμα το νέο tv on the radio. αυτά. 8)
η πλάκα είναι ότι τους παρακολουθώ τώρα στο streaming του coachella.
κατά τα άλλα, not my cup of tea… οι φανς του nme-ικού indie όμως ας ακούσουν. δεν είναι κακοί.
το εστιάζω κυρίως σε θέμα παραγωγής και songwriting. ντάξει, οι glasvegas με το φετινό τους άλμπουμ παρεκκλίνουν λιγάκι, αλλά και πάλι στην ίδια κατηγορία ανήκουν. στο ίδιο κοινό απευθύνονται πάνω κάτω. δεν έχω τίποτα βέβαια με το “είδος”. απλά δεν είναι ακριβώς αυτό που ψάχνω από το χώρο.
ντάξει, το λέω πιο γενικευμένα με την έννοια της μουσικής που έχει βγάλει η βρετανία τα τελευταία χρόνια. συν του ότι και τους δύο τους έχει ψιλοπροωθήσει το nme.
καλοί ήταν πάντως οι two door cinema club στο coachella. μου άρεσαν περισσότερο από τη studio εκδοχή τους.
[B]CAGE THE ELEPHANT - Thank you,Happy Birthday[/B]
[B]Χοντρη πλακα[/B] εχω παθει με αυτα τα μουρλα απο το Κεντακι των ΗΠΑ!Καταρχας οσοι ακουν την “ηρεμη” πλευρα του indie ,μη χανουν αλλο χρονο,γιατι οι CTE αυτο που ξερουν να κανουν καλα ειναι ΘΟΡΥΒΟ !!Αν θα εβαζα μια ταμπελα στη μουσικη τους αυτη ειναι [B]indie punk[/B] !
Το TYHB ειναι ο δευτερος τους δισκος.Εμφανειs επιρροες απο [B]Dead Keneddys,Pixies[/B],ενω απο τα μεταγενεστερα γκρουπς ειναι κοντα σε Les Savy Fav και Μodest Mouse.
Το κυριο χαρακτηριστικο του δισκου ειναι οι “[B]πινγκ-πονγκ[/B]” αλλαγες -κομματι σε κομματι-, απο την σχιζοφρενεια στην αρμονια !!
Οι κιθαρες σε πολλα σημεια πονανε απο την κακομεταχειριση(sabertooth tiger,japanese buffalο),και σε αλλα σε ταξιδευουν με κλασσικες γλυκιες ιντι φορμες(flow,right before my eyes).
Κατι αναλογο ισχυει και στα φωνητικα οπου ο Matt Shultz (ο οποιος παρεπιπτοντως ειχε εμφανιστει με κοκκινο φορεμα στο φετινο Coachella festival !! [SPOILER][/SPOILER]) ποτε τραγουδαει σαν σχολιαροπαιδο και αλλοτε "τρελαινεται "και αρχιζει να ουρλιαζει σε σημειο να λες “whats wrong with him” ??Μολις ομως αποφασισεις οτι δε σε ενοχλει αυτο ,αυτοματα γουσταρεις και τρελα !
Με λιγα λογια πολυ ιδιαιτερος δισκος και ταυτοχρονα [B]πολυ-πολυ καλος[/B] !Η μπαντα εχει προοπτικες να κανει μεγαλα πραγματα.Αλλωστε το περιοδικο Rolling Stone τους χαρακτηρισε ως “η καλυτερη νεα ροκ μπαντα”
ωραίος ο spawn7. ντάξει, οι χαρακτηρισμοί του rolling stone είναι υπερβολικοί τουλάχιστον, αλλά είναι ένας πολύ ωραίος δίσκος, και σίγουρα καλύτερος από τον πρώτο τους. πως γίνεται κάτι που έχει επιρροές από pixies να είναι έστω και μέτριο δηλαδή?
πάντως το φόρεμα του τραγουδιστή τους θύμισε λίγο cobain, αλλά γενικά βγάζει μια τρέλα επί σκηνής και μ’αρέσει.
Δεν γινεται να εχεις ακουσει εστω λιγο Pixies και να μην παει το μυαλο σου σε αυτους ακουγοντας τoυς CTE! Aυτο το “Aberdeen” ειδικα, σαν outtake του Doolittle ακουγεται
ακριβώς αυτό. γι’αυτόν το λόγο και το aberdeen είναι το αγαπημένο μου κομμάτι του άλμπουμ… 8)
@spawn7: καλό είναι και το ντεμπούτο τους, αλλά το “thank you, happy birthday” είναι ένα σκαλί πιο πάνω. πάντως αν θες έναν καλό “σκληρό” indie δίσκο, άκου το φετινό “brilliant! tragic!” των art brut…
Αν και ξεφεύγει από τον τυπικό κανόνα του thread, εντούτοις νομίζω πως αξίζει μία αναφορά στο 21 της Adele, δεδεμένου ότι κυκλοφορεί απο την XL. Η αυριανή ημέρα λοιπόν θα το βρει στο #1 του βρετανικού albums chart για 12η εβδομάδα, ενώ η Τετάρτη θα το βρεί στην κορυφή του αντίστοιχου αμερικανικού για 5η- με το Rolling In The Deep να βρίσκεται πιθανότατα και αυτό στο #1 του Hot 100-. Και εκεί που όλοι θεωρούσαν πως το 2011 θα ήταν η χρονιά της επιστροφής της Lady Gaga, έρχεται η Adele και με συνοπτικές διαδικασίες ‘‘καθαρίζει’’ όχι μόνο για το 2011 - είναι δεδομένο πλέον πως αυτός είναι ο δίσκος που θα χαρακτηρίσει τη χρονιά-, αλλά πιθανολογώ πως η εμπορική επιτυχία του 21 θα γίνει σημείο αναφοράς και για τα επόμενα χρόνια. Και όλα αυτά χωρίς να συνυπολογίζω τον αντίκτυπο που θα έχει η επικείμενη περιοδεία της και κυρίως όλα αυτά τα βραβεία που θα της απονεμηθούν στις αρχές του 2012 (βλ. Brit, Grammy κ.α.). Το σημαντικότερο πάντως συμπέρασμα που προκύπτει από την επιτυχία της Adele είναι πως για πρώτη φορά μετά το 2008 και το Viva La Vida των Coldplay, αλλά και το Sex On Fire των Kings OF Leon, τραγούδια με την παραδοσιακή pop φόρμα ‘‘σπάζουν’’ το μπλόκο όλων αυτών των electro-pop-r’n’b επιτυχίων που σαρώνουν (όχι μόνο με τον ήχο, αλλά και με την αισθητική τους) στην εποχή των i-tunes. Δεν ξέρω αν τελικά η επιτυχία της Adele κατορθώσει να μετατοπίσει, έστω και στο ελάχιστο, το pop παράδειγμα των τελευταίων ετών, αλλά το γεγονός και μόνο ότι δείχνει στην δυναμική γενιά των ακροατών πως υπάρχει και αυτή η ηχητική και αισθητική πλευρά της μουσικής μου φαντάζει μεγάλο επίτευγμα.
δε πεφτω στη παγιδα καθ’οτι φανατικος pixies να πω οτι το cage the elephant ειναι αντιγραφη 100% (που ειναι) αλλα το αποτελεσμα ειναι καλο και μονο αυτο μετραει
μαζι με chapel club και raveonettes album της χρονιας οι cage the elephant
[/SPOILER]) ποτε τραγουδαει σαν σχολιαροπαιδο και αλλοτε "τρελαινεται "και αρχιζει να ουρλιαζει σε σημειο να λες “whats wrong with him” ??Μολις ομως αποφασισεις οτι δε σε ενοχλει αυτο ,αυτοματα γουσταρεις και τρελα !