ανοιγω αυτο το θρεντ
για οποιον θελει να εκθειασει αυτον το φοβερο σκηνοθετη
και για να ενημερωσω
οτι το περιοδικο ΣΙΝΕΜΑ ξεκιναει αφιερωμα με 15 ταινιες του!!!
στο τευχος που θα βγει η ΕΒΔΟΜΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ και η 1η κασσετινα για τα 8 πρωτα dvd!
περα απο την ταινια του bergman Θα υπαρχει και δευτερη ταινια κανονικα οπως συνηθιζει τοσο καιρο το περιοδικο!!!
Πω πω αληθεια;Με εφτιαξες τωρα!Το video club της γειτονιας μου δεν εχει ουτε μια…:lightsabre:
Εχω δει παντως στη tv το μετα την προβα. (Κι αυτο για τη σουηδικη τηλεοραση δεν προοριζοταν;)
Πριν απο μερικες μερες αρχισα να τον ψαχνω στα σοβαρα,πριν ειχα δει μονο Hour of the Wolf.Εχω δει 7 συνολικα μεχρι στιγμης.Δε μπορω να πω απο τωρα οτι προσκυνω η κατι,δε μου αρεσαν καν ολες τοσο πολυ,αλλα το σιγουρο ειναι οτι ο,τι εχω δει εχει πολυ ψωμι(απο σμυβολισμους κι ετσι),παντα δυνατες ερμηνειες(ειναι αστειο γιατι ειναι 2-3 ηθοποιοι που τους χρησιμοποιει συνεχεια,πχ Gunnar Björnstrand,θεος),φοβερη φωτογραφια και γενικα πολυ επιμελημενες.Ισως απαλευτα βαριες καμια φορα(πχ Cries and Whispers που απλα με υπερεβη η μαυριλα)αλλα αυτο το μινιμαλ στοιχειο σε συνδυασμο με την ηρεμια που τις διακατεχει(φταιιει και το σουηδικο σινερι γι’αυτο)και το πιασιμο με ψυχολογικες/θρησκευτικες αναζητησεις ειναι ο,τι πρεπει οταν θες κατι διαφορετικο.Απο οτι εχω καταλαβει παντως οι περισσοτερες το τραβανε ενα rewatch για να τις ερμηνευσεις πληρως…σε σημεια πραγματικα δε πιανω τι θελει να περασει ο Bergman.Αγαπημενα σο φαρ το Wild Strawberries(υ-πε-ρο-χο) και Fanny and Alexander(η Director’s Cut εκδοση).
Τωρα για τα περι εκτιμησης απο αλλους directors,βρηκα το παρακατω που νομιζω οτι μιλαει απο μονο του:p
Aρχικα εχω να πω οτι το ‘’[B]Cries And Whispers[/B]’’ ειναι ενα απο τα μεγαλυτερα αριστουργηματα του παγκοσμιου cinema.
Ταινιαρα ολκης ειναι επισης και το ‘’[B]Autumn Sonata’[/B]’ με την συνονοματη του,[B]Ingrid Bergman[/B].
Αυτο που θελω εγω να δω ειναι το ‘’[B]Serpent’s Egg[/B]’’ στο οποιο πρωταγωνιστει ο [B]David Carradine[/B],αλλα απ’οσο ξερω την ταινια αυτη ο [B]Bergman[/B] την ειχε αποκηρυξει.
Ενα απο τα δυνατα χαρτια του σκηνοθετη ηταν παντως ο τεραστιος διeυθυντης φωτογραφιας ,[B]Sven Nykvist[/B],το δεξι του χερι δλδ,και ο οποιος εχει συνεργαστει και με τον [B]Woody Allen[/B] αναμεσα σε αλλα.
‘’[B]Vargtimmen[/B]’’(1968 του [B]Ingmar Bergman[/B]
Ειχα καιρο να δω ταινια του [B]Bergman[/B] και σημερα πηρα την αποφαση να δω εργο του.Και σε αυτο,εχουμε το κλασσικο line-up με [B]Max Von Sydow,Liv Ullmann[/B],[B]Erland Josephson[/B],[B]Ingrid Thulin[/B] και στη φωτογραφια φυσικα το δεξι του χερι,ο αγαπημενος μου διευθυντης φωτογραφιας μαζι με τον [B]Vittorio Storaro[/B],o [B]Sven Nykvist[/B] φυσικα.
Η ταινια ξεκιναει με την γυναικα ενος ζωγραφου να απευθυνεται στους θεατες και να εξηγει οτι ο αντρας της εξαφανιστηκε και εμεις στη συνεχεια μεσα απο ατακτα flashbacks παρακολουθουμε την ταραχωδη ζωη τους σε ενα νησι,μεσα σε ενα σκηνικο που το συνθετουν αυπνιες,παραξενοι ανθρωποι,περιεργες καταστασεις και φοβιες…
Η παρανοια σε ολο της το μεγαλειο και οι φοβοι που ειναι προσωποποιημενοι σε καθε χαρακτηρα της ταινιας,που για παραδειγμα περιβαλλουν το προβληματισμενο ζευγαρι στο σπιτι οπου τους εχουν καλεσει και τους φερουν προ εκπληξεων και δυσαρρεστων αναφορων σε παλια γεγονοτα.
Θα ελεγα οτι το ‘’[B]Hour Of The Wolf[/B]’’ με τον αργο ρυθμο του και τους πολλους σε σημεια δυσνοητους συμβολισμους του ,δεν ειναι και απο τις πιο ‘‘στρωτες’’ ταινιες του [B]Bergman[/B].
Oμως ειναι απο την αλλη μια βαθια προσωπικη ταινια που μιλαει για τους φοβους μας και τις σκεψεις μας,που μας κρατανε αυπνους το βραδυ(ιδιαιτερα επικαιρη για μενα ταινια),τα ψυχικα τραυματα της παιδικης ηλικιας,τους εκβιασμους που μας γινονται και ολα αυτα που συχνα πυκνα κατα βαθος μας βασανιζουν.
Μιλαει δλδ για τους προσωπικους δαιμονες του ζωγραφου και κατ’επεκταση για τους δικους μας προσωπικους εφιαλτες που κορυφωνονται την ‘’[B]Ωρα Του Λυκου[/B]’’ που οπως εξηγει στην ταινια ο [B]Max Von Sydow[/B] ειναι η στιγμη που γεννιουνται και πεθαινουν οι πιο πολλοι!!!
Σκοτεινη,μουντη,αποκοσμη,βαθεια προσωπικη και δυσκολη ταινια,που ομως καταφερνει να αγγιξει…