Πάντως στο νερντ εαυτό μου που πάντα την έβρισκε με μαύρες τρύπες, ταξίδια στο χρόνο κτλ, η ταινία φάνηκε όντως [B]αριστούργημα[/B]. Ναι, και τα τελευταία λεπτά.
Για του λόγου το αληθές…
Χωρίς να έχω ακούσει όλο το OST ακόμα, αν δεν είμαι ακόμα επηρεασμένος απ’ την εμπειρία της αίθουσας, έχω την αίσθηση ότι πάει για πολύ ψηλά στις προτιμήσεις μου.
Να πάρτε την αποψάρα μου:
Nα ρωτησω κατι σε αυτους που εχουν δει την ταινια (εγω ειμαι για αυτη τη Παρασκευη), ακουσα καναδυο δειγματα απο το σαουντρακ και επεσα σε αυτο:
Mαλλον επεσα σε τρολλια με μουσικη Oblivion…
ότι είπε ο παραπάνω.
και μόνο που μπαίνει κάποιος στην διαδικασία να μιλήσει για “επιστημονικές τρύπες” σε μια ταινία sci fi, δείχνει πόσο η τελευταία έχει πετύχει το στόχο της.
τώρα για την σύνδεση με την Οδύσσεια. δε νομίζω πως έχει κανείς στο μυαλό του ότι ο Νολαν ξεπέρασε τον Κιούμπρικ. απλά από τα μονολιθικά ρομπότ έως το δεύτερο πέρασμα του Μάθιου, θα βρει κανείς πολλές αναγωγές στο έπος.
κι εννοείται πως το δίδυμο Μάθιου-Χάθαγουέι έκανε σκόνη το Κλούνει-Μπούλοκ
η καλύτερη ταινία του είδος του έχω δει τα τελευταία χρόνια στον κινηματογράφο… για 'μένα άγγιξε την τελειότητα… θα παω να το ξαναδω να το ξαναχαρώ… για ‘μένα καλύτερο από inception αν μπορεί να υπάρξει τέτοια σύγκριση… και δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος που ασχολείται με αστρονόμια και να μην ήταν κ@υλωμένος καθ’ όλη τη διάρκεια :Ρ
Όμορφη η κριτική/άποψη του manson21. Φοβερό επίτευγμα η ταινία, το όραμα των Νόλαν σχεδόν το αγγίζεις. Γάμησε και εντάξει, σβήνει όλες τις προηγούμενες ταινίες τους.
@Dead, δεν περίμενα με τίποτα τέτοιο ποστ από 'σένα.
Ούτε ένας δεν κράζει Μακόναχι ? Τι συμβαίνει ;
ο καρπετ ομως που πλεον εχει γινει ειδικος εκτος της μπαλας και του κινηματογραφου θαβει την ταινια…
Με κάλυψες. Πολύ κακό για το τίποτα. Αρκετά νερόβραστη. Προστίθεται και αυτή στον όλο και μεγαλύτερο κατάλογο με τις αρχικά υποσχόμενες και τελικά αποτυχίες sci fi ταινίες. Το μόνο που με ιντρίγκαρε λίγο ήταν τα πρώτα λεπτά και το οικολογικό πρόβλημα που χει προκύψει στην Γη. Κρίμα που η ταινία δεν ήταν γι αυτό.
Το ειδα προχθες κ επαθα τη πλακα μου!!
Επισης θεωρω τον Νολαν ως τον μεγαλυτερο σκηνοθετη της γενιας μας!
Παιδια, ας μην ξεχναμε πως μιλαμε για sci fi κ ενταξει να το καταλαβω πως σε καποιους δν αρεσουν αυτου του ειδους τα εργα, αλλα (αναφερομαι σε οσους τα γουσταρουν) θεωρω πως εχουμε μεινει προσκολλημενοι σε παλιες κλασσικες ταινιες οπως το 2001 κ το blade runner με αποτελεσμα οτιδηποτε νεο να μας φαινεται λειψο η ανεμπνευστο! Σιγουρα δν βοηθανε κ τα νεωτερα εργα απο τα οποια 9 στα 10 ειναι ανεμπνευστα αλλα στερουνται κ σκηνοθεσιας…
Το interstellar ομως ΔΕΝ ειναι ενα απο αυτα!
Ψαχνουμε να βγαλουμε απο τη μυγα ξυγκι νομιζω κ υπεραναλυουμε τα παντα…
Εδω ο καρπετ σχολιαζει το γτ ο νολαν αποδιδει φορο τιμης στους αγαπημενους του σκηνοθετες κ οτι δν χαραζει δικη του πορεια στο εργο…Ε και;
Υγ. Η μουσικη του zimmer ειναι ολα τα λεφτα
Υγ.1 Μακοναχι εχει μια τριετια τωρα με σταθερα καλες επιλογες ρολων κ ερμηνειες
Υγ.2 αν εξαιρεσω το 1ο μισαωρο του gravity δν νομιζω πως τιθεται μετρο στγκρισης…κλασεις ανωτερο το interstellar
Το πρόβλημα είναι ότι μας αρέσει πολύ το sci fi νομίζω, γι αυτό και έχουμε και απαιτήσεις… Τέσπα κουβέντα να γίνεται.
σε λίγο θα γίνει ειδικός και για του αγώνες στίβου χωρίς να έχει τρέξει ούτε 1 χλμ συνεχόμενα στη ζωή του.
o κάρπετ έχει καταφέρει να αποκτήσει ένα στάτους, που υποτίθεται ότι ό,τι γράφει, πρέπει κάπως να μας απασχολεί. βλέπει κινηματογράφο πολύ επιφανειακά, είναι σειράκιας κ μάλιστα pop σειράκιας, κ όταν θέλει να στηρίξει μια θέση, την τραβάει από τα μαλλιά. χρεώνει στον νολαν ότι είναι κιούμπρικ Β (λες κ φταίει που βγήκε η οδύσσεια παλιά), ενώ πέρσι που ο κουαρόν έβγαλε την άλλη ταινιάρα, του χρέωναν ότι ΔΕΝ είναι κιούμπρικ. δλδ στο scifi , μονο ζυγα, μονόζυγα.
το interstellar είναι μια χαρά ταινιάρα και μπορεί να σε χαλάσει μόνο αν δεν συμφωνείς με την κεντρική της θέση : ότι η αγάπη σε πάει στα πέρατα του κόσμου. δεν ξέρω γιατί γκρινιάζουν όσοι γκρινιάζουν τόσο (ή τι περίμεναν να δουν), αλλά προσωπικά ξανασημειώνω το μεγάλο κακό που έχει κάνει το γρήγορο μοντάζ της τηλεόρασης στον θεατή του κινηματογράφου. τόσο ο κουαρόν πέρσι όσο και ο νόλαν φέτος (περισσότερο) θέλανε να φτιάξουν ένα σύμπαν απέραντο, που σε καταπίνει με την μεγαλοπρέπειά του και την αργή του κίνηση. χοντρικά ότι έκανε κ ο κιούμπρικ τότε παλιά, απλά κανείς δεν αντέχει να γράψει ότι δεν του άρεσε η οδύσσεια, γιατί “πρέπει” να σαρέσει η οδύσσεια. ο νόλαν καταφέρνει να κάνει 3ωρη, σχετικά αργή ταινία, που σε καθηλώνει και ως εκ τούτου, έστω κ τυπικά να την κρίνεις, κακή δεν την λες.
προσωπικά την απόλαυσα
+1, to ιδιο και για τον Μανσον, εμενα μου αρεσει το κεντρικο θεμα του Νολαν την βρηκα ενα αριστουργημα και τιποτα λιγοτερο απο αυτο. Το να λες οτι ειναι μετρια ταινια μονο γελιο μπορει να προκαλεσει…
Να που δεν είμαι μόνος… Την πρώτη φορά που προσπάθησα να τη δω με πήρε ο ύπνος, τη δεύτερη τα κατάφερα αλλά και πάλι δεν. Απλά δεν μου έκανε ποτέ κλικ…
Ντάξει εγώ το δέχομαι να το βρήκε κάποιος βαρετό το Interstellar και το κάθε Interstellar γιατί στο κάτω κάτω υποκειμενικά είναι αυτά αλλά ορισμένες φορές φαίνεται πόσο εύκολο είναι πλέον να κράξει ο καθένας το ο,τιδήποτε πριν μπει στον κόπο να διαβάσει 2 πράγματα πάνω σ’ αυτό.
Π.χ.
Θα διαφωνήσω με όσους λένε πως τα τελευταία λεπτά χαλάνε την ταινία. Για μένα τα προβλήματα ξεκινάνε από τα πρώτα λεπτά και δεν σταματάνε ποτέ.
Το κακό με τις διάφορες επιστημονικές θεωρίες για παράλληλες διαστάσεις, σκουληκότρυπες και τα ρέστα είναι το πόσο σαγηνευτικές φαίνονται σε διάφορους σκηνοθέτες κατά καιρούς. Το ίδιο έγινε και με τον Nolan.
Δεν είναι μόνο το ότι τίποτα από όλα αυτά δεν λειτουργεί κινηματογραφικά, κατά την γνώμη μου τουλάχιστον. Είναι το πόσο τραβηγμένα φαίνονται από ένα σημείο και μετά όταν τα βάζει σε μια εξωφρενική πλοκή που προσφέρει εύκολες λύσεις στα πάντα με την δικαιολογία της επιστημονικής εξήγησης. Όταν δε όλα αυτά προσπαθεί, έστω και περιστασιακά να τα πλέξει με φιλοσοφικούς στοχασμούς περί αγάπης… ε σορρυ αλλά η ταινία γίνεται απλά γελοία. Σε 1-2 σημεία έβαλα τα γέλια δηλαδή.
Τι να πω, ίσως εγώ κάτι έχασα αλλά προσωπικά μου φάνηκε μακράν η χειρότερη ταινία που έχει κάνει ο Nolan. Το μόνο που του αναγνωρίζω είναι ότι τουλάχιστον προσπάθησε να κάνει κάτι διαφορετικό. Μια από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις ever. Ίσως μετά από (αρκετό) καιρό βάλω να την ξαναδώ.
Δηλαδή τι “λειτουργεί κινηματογραφικά” για σένα; Το να’χεις έναν φυσικό σαν τον Kip Thorne στην παραγωγή δεν φτάνει για φτιαχτεί κάτι που βγάζει ένα στοιχειώδες νόημα σε μια ταινία sci-fi;
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν μ’ ενδιαφέρει αν σε κάποιον αρέσει ή όχι η ταινία αλλά σκεφτείτε λίγο αν βγάζει νόημα αυτό που γράφετε.
Όμως εσύ που έγραψες για Μακόναχι ελπίζω να κάνεις πλάκα, μια χαρά είναι ο άνθρωπος.
Το thread αρχίζει να παίρνει σουρεαλιστικές τροπές.
Γράφω με spoier για την ταινία όποιο δεν την έχει δει… well… κακώς μπαίνει στο thread.
Το να έχεις ένα φυσικό στην παραγωγή δεν μου λέει απολύτως τίποτα. Ταινία πάω να παρακολουθήσω όχι επιστημονικό συνέδριο. Αυτό που εγώ είδα στην ταινία είναι 4 επιστήμονες να πετάνε θεωρίες για το πως θα ολοκληρώσουν την αποστολή τους. Χαρακτήρες μηδέν. 2 από τους 4 ξεπαστρέφονται και δεν νομίζω να τους θυμάται και κανείς ε;
Τα υπόλοιπα τα εξήγησα μια χαρά στα ποστ μου δεν έχει νόημα να επαναλαμβάνομαι.
Ωστόσο
@mondechristo
αλλά προσωπικά ξανασημειώνω το μεγάλο κακό που έχει κάνει το γρήγορο μοντάζ της τηλεόρασης στον θεατή του κινηματογράφου
…
τόσο ο κουαρόν πέρσι όσο και ο νόλαν φέτος (περισσότερο) θέλανε να φτιάξουν ένα σύμπαν απέραντο, που σε καταπίνει με την μεγαλοπρέπειά του και την αργή του κίνηση. χοντρικά [B]ότι έκανε κ ο κιούμπρικ τότε παλιά[/B]
Εγώ αυτό που είδα στο interstellar είναι τον Nolan αυτό το μοτίβο του γρήγορου μονταζ της τηλεόρασης να ακολουθεί. Ελάχιστες οι στιγμές που άφηνε να πλάνα του να μείνουν.
Καμιά ομοιότητα δεν βλέπω με Κιουμπρικ σε αυτό που περιγράφεις. Ο Κουαρόν δεν πιστεύω πως το προσπάθησε καν, η δική του ταινία ήταν πιο ειλικρινής, ήταν ένα θρίλερ αγωνίας στον διάστημα… that’s it.
Ο Nolan πήγε για το κάτι παραπάνω και για μένα έφαγε τα μούτρα του big time.
Επίσης μια μικρή σημείωση. Ο Καρπετόπουλος κάποτε έγραφε στο περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ. Εποχές Γιώργου Τζιώτζιου.
ωραία κουβέντα γίνεται
- “χαρακτήρες μηδέν”? πιο υπερβολικός και από… δεν ξέρω ποιον.
[SPOILER]μόνο εγώ είδα πως η ταινία περιστρέφεται γύρω από την σχέση του μακόναχυ με την κόρη του, όταν αυτή είναι μικρή, μεσήλικας, όταν νομίζει ότι πέθανε (η σκηνή του βίντεο μου ράγισε την καρδιά), όταν όντως πέρασε στο άλλο σύμπαν και όταν τελικά ήταν γρια ; και όλα αυτά σε 3ωρη ταινία, με διάστημα και δράση. το μόνο αρνητικό που μπορείς να πεις, είναι ότι δεν είχε ΚΑΙ αλλούς χαρακτήρες, όχι χαρακτήρες 0. αλλά από την άλλη, οι περιπέτειες δύσκολα πετυχαίνουν πολύ βάθος (ή έστω τόσο όσο περιμένουμε) καθώς έχουν ΚΑΙ περιπέτεια. δεν θυμάμαι (ειδικά τα τελευταία χρόνια) ποια περιπέτεια είχε περισσότερο χαρακτήρα[/SPOILER]
-
περι μονταζ -> τα άφησε τόσο, όσο. η οδύσσεια σήμερα θα έβγαινε σε 3 αίθουσες και θα έκοβε 1000 εισιτήρια. για ταινία τέχνης του χόλυγουντ, μια χαρά ήταν. και ήταν και 3 ώρες.
-
καλή η σημείωση, αλλά δεν με απασχολεί προσωπικά. οτι ολοι γράφουν, δεν πάει να πει οτι ολοι πρέπει να ακούγονται, ούτε ότι ξέρουν τι γράφουν. φυσικά με γνώμονα το κριτηριο του καθενός μας. έγραψα πιο πάνω την γνώμη μου. ο κάρπετ βλέπει ολες τις μεγάλες ταινίες της σεζόν κ τις κρίνει (κ καλά κάνει). ανάθεμα αν εχει δει 20 ευρωπαικές ταινίες. ο πανούτσος συνέχεια τον κοροιδεύει γι’αυτο. οπως κ να εχει στο τελος της ημερας, το προσωπικο μου κριτηριο δεν συμφωνεί, άρα προσωπικά δεν με απασχολεί τι γράφει
Spoilers παρακάτω δεν βάζω κουτάκια.
οκ είμαι ελαφρά υπερβολικός σε αυτό. Αλλά truth be told πέρα από Μακοναχι και την κόρη του (που αναπτύχθηκε μεν σαν σχέση αλλά για μένα με υπερβολική μελούρα… δεν με συγκίνησε) οι άλλοι ήταν δορυφόροι. Τους 2 που πέθαναν του έβαλε απλά για αυτό… να τους ξεκάνει. Δεν είχαν ρόλο στην ταινία. Η δε Χαθαγουει υπήρχε περισσότερο για να υποστηρίξει την άποψη περί αγάπης. Και όλους αυτούς τους βλέπουμε στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας. Αν μιλάμε για βάθος και χαρακτήρες σε περιπέτεια ακόμα και στα Batman τα είχε καταφέρει καλύτερα για μένα. :dunno:
Σκηνοθετικά συνεχίζω να πιστεύω πως ο Νολαν είναι μίλια μακριά από Κιουμπρικ. Εδώ το ήθελε, το προσπάθησε αλλά δεν… Για αυτό το Gravity μου άρεσε περισσότερο. Επειδή εκεί εγώ δεν είδα προσπάθεια για το κάτι παραπάνω. Δεν είδα τον Κουαρόν να έχει την φιλοδοξία να γίνει Κιουμπρικ. 1-2 σκηνές όπως είπα και πριν περισσότερο φορο τιμής παρά φιλοδοξία για κάτι παραπάνω.
Οκ, εν τέλη δεν λέω η ταινία είχε τις στιγμές της αλλά λίγες, υπερβολικά λίγες για μένα, Του δίνω credit που προσπάθησε κάτι παραπάνω (για αυτό και συνεχίζω να σχολιάζω μια ταινία που απλά δεν μου άρεσε) αλλά μέχρι εκεί. Απλά δεν λειτούργησε για μένα μάλλον.
ρε Dead σοβαρά… είσαι φαν των Αγώνων Πείνας (και καλά κάνεις) και μου λες ότι δεν υπήρχε ανάπτυξη προσωπικοτήτων στο Ιντερστέλλαρ? Σοβαρά? Ψιτ, πολλές φορές δεν χρειάζεται να υπάρχει σενάριο, λόγια ρε παιδί μου, για να εξάγεις την προσωπικότητα ενός χαρακτήρα.
Και τέλος οι συγκρίσεις οι με την Οδύσσεια γίνονται γιατί είναι μια ταινία που έχει δει όλος ο κόσμος (αλλά και γιατί υπάρχουν επιρροές φυσικά). Αν όμως έλεγα ότι ο τρόπος που πλησιάζει την μαύρη τρύπα μοιάζει σαν πλάνο με την τοποθέτηση του τεράστιου καθρέφτη στο Sunshine, ποιος θα καταλάβαινε? Μη το τραβάμε από τα μαλλιά. Απλά λέγεται για να προετοιμαστεί ο θεατής για το ύφος (πάνω κάτω). Αν του λέγαμε ότι μοιάζει με το Apollo 13, θα περίμενε κάτι διαφορετικό…
Τέλος, το μοντάζ είναι εκπληκτικό. πέρα από την προφανή απάντηση (γιατί έτσι) :P. Κατά δεύτερον ο Νολαν καταφέρνει να συρράψει τεράστιες αποστάσεις (χρόνου και χώρου) σε ένα φιλμ που κυλάει τρομερά ομαλά (και λίγο αργά). Αν σκεφτείς που ήσουν στο 15λεπτο και που στο τελευταίο θα συνειδητοποιήσεις πως άλλοι σκηνοθέτες, πέρα από το γεγονός ότι θα χρειάζονταν δύο ταινίες (με διπλάσια διάρκεια), θα έκαναν τρομερά άλματα…