Δισκος χρονιας για το ροκ εν ρολλ φετος, μπορειτε να καθεστε στο καναπε σας και να παρακολουθειτε τις εξελιξεις ή μπορειτε να ειστε εκει συμμετεχοντες ενω συμβαινουν. Poison Idea / Motorhead / Ramones η συνταγη, ο δισκος ειναι γεματος σπουδαια riffs, πιασαρικες στιγμες, τοτεμς στον Λεμμυ (εχει και τη διασκευη Poison αλλωστε) και γενικα η μπαντα ειναι αλλου. Εσεις μπορειτε να τη φερετε πιο κοντα ομως, στη καρδια σας, στο μυαλο σας, στο στερεοφωνικο σας, διαλεγετε και παιρνετε. Οσο ακουω το δισκο σκεφτομαι τι πανικος θα γινονταν ετσι κι επαιζαν στην Ελλαδα, μιλαμε για ατοφιο ροκ εν ρολλ κεφι απο τα λιγα. Ποιος θα παει να τους δει ομως, θα μου πειτε.
Εξωφυλλο, κομματι / προτεινομενο δειγμα,
video γιατι τα παιδια ειναι τεραστιοι χαβαλεδες. Επισης, δεν ειναι τυχαιοι απο θεματα μελων, αλλα πιστευω πως θα ηταν αδικο να στηριχθει η φημη τους σε κατι τετοιο. Τσεκαρετε ενιγουεη, γιατι οταν γινουν hyped τοτε θα τους παρετε χαμπαρι κι εγω θα καθομαι καπνιζοντας αμεριμνος τη πουρακλα μου και θα σχολιαζω χαμηλοφωνα '‘τα λεγα ‘γω’’.
μπαντάρα γενικά, έχω τσεκάρει παλιότερα εφτάρια τους, και πραγματικά τρομερό punk/rock n roll. Τους εχω ξανααναφερει στο φορουμ. Μες την αλητεία. Εχουν και μέλος από [B]dismember[/B]. Απο κει και περα δεν ηξερα οτι εβγαλαν φετος αλμπουμ οποτε θα χουμε κι αλλη δουλιτσα μες την χρονια:)
Το ντεπουτο ειναι αλλου. Εχει μεσα και κομματια απ τα 7ρια, το Dead Inside θυμαμαι στα σιγουρα το οποιο ακους πως ειναι στο 7ρι, το ακους και στο δισκο και λες η διαφορα ειναι χαωδης προς το καλυτερο. Βασικος υπευθυνος απ’ οσο καταλαβα ειναι ο Wallin (ex-Repugnant) γι’ αυτο τσεκαρετε λεμε γιατι ο δισκος σπαει κοκκαλα :!: Αρκουδεϊδες :!:
Ειστ’ωραίοι εδώ.Τον άκουσα δύο φορές στα καπάκια και ο δίσκος είναι αγνή απόλαυση.Απ’τους δίσκους που ακούς και δεν πρόκειται να μην περάεσεις καλά.Ένα χαζό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό μου όταν έσκασε το ριφ του smoke on the water στα τελειώματα του posion…όλα τα λεφτά!
Ρε, τι ειν’ αυτό ρε;!
Γιατί δεν τους ήξερα αυτούς; Ποιός μου τους έκρυβε;
Πανηγύρια λέμε :!:
Το crust-άδικο [I]Rotten Wood[/I], το αγνό ροκ εν ρολλ του [I]The Original Sin[/I], το Turbonegro/Ramones [I]Dubious Preacher[/I], το “πιό Shoot You In The Back πεθαίνεις” [I]Our Demise[/I], το Zeke-style [I]I Don’t Like You[/I], ε φτάνει θα τα πώ όλα στο τέλος.
Η φάση είναι τα μπάσταρδα ξαδερφάκια των Zeke, έτσι;
[SPOILER]Τρελές Γκαύλες, φουσκώνουν τα παντελόνια και τα αρχίδια σέρνονται και κάνουν skate :!:[/SPOILER]
Είναι ιδέα μου ή το [I]Iron Lamb[/I] (το κομμάτι) είναι λίγο εκτός τόπου και χρόνου; :-k
Από το Burzum-ικό αρχικό ριφφ μέχρι το υπόλοιπο black/heavy metal -βλέπε τελευταίοι Satyricon φάση- .
Δεν ξέρω…
Εσείς τι λέτε; :?
Τα υπόλοιπα όμως σκίζουν άσχημα
Μεγάλο κόλλημα το [I]Our Demise[/I]. Μόνο εκείνο το [I]Western movies![/I] λείπει στην αρχή 8)
The riders ride into the night…
Πες τα ρε Grym αλάνι!
Δισκάρα με τα όλα της, το ξύλο του αρνιού πέφτει εκεί μέσα. Θα προτιμούσα να είχε λίγο πιο γρεζάτα/μπρουταλε φωνητικά, αλλά κι αυτό το πάνκικο στυλάκι ταιριάζει σε συνθέσεις σαν το “I don’t wanna be like you” πχ.
Dubiouuuuuus preacheeeeer tryiiin’ to tell meee hooowww to beeeeeeeee
Συντομα ανεβαινει και συνεντευξη σε γνωστο διαδυκτιακο χωρο. Εχω καει ασχημα. Στην αρχη ελεγα και 'γω οτι θα προτιμουσα λιγο περισσοτερη γκαριλα αλλα οχι, πανκ τουπα τουπα τουτουπα.
Σε περιπτωση αγορας, να προτιμησετε το βινυλιο χωρις δευτερη σκεψη. Jacket χοντρο, inlay με στιχους κανονικα, αφισα τεραστια και bonus 7". H High Roller πραγματικα ετοιμασε κορυφαια εκδοση.
Αυτο το κομματι ειχα κι εγω κατα νου οταν σκεφτηκα τους Ramones. Γενικα δεν ακολουθουν μια συγκεκριμενη πεπατημενη σε ολες τις συνθεσεις και γι αυτο τον γουσταρω, θα καταληγε λιγο μονοτονος επειτα απο ενα σημειο. Αλλο κομματι το λες πιο χαρντκοριζον, αλλο πιο ρον εν ρολλ, αλλο πιο μοτορχεντ και παει λεγοντας.
τρομερο. Δε περιμένα κάτι λιγότερο από εξαιρετικό, αλλά αυτό ξέφυγε
μείγμα των καλυτερων punk/rock n roll μπαντων εβερ. Τωρα ζεκιλα, τουρμπογκρενιλα, ραμονιλα, κραστιλα (ισως και τζαπιλα αραια και που), σαπιλα, σκατιλα, ολα μαζι
το νεο χοτ ονομα της αλητειας μαζι με τους ντισχαμερ.
Γενικα δεν ακολουθουν μια συγκεκριμενη πεπατημενη σε ολες τις συνθεσεις και γι αυτο τον γουσταρω, θα καταληγε λιγο μονοτονος επειτα απο ενα σημειο. Αλλο κομματι το λες πιο χαρντκοριζον, αλλο πιο ρον εν ρολλ, αλλο πιο μοτορχεντ και παει λεγοντας.