Iron Maiden - Senjutsu

Το Parchment καλύτερο από το Nomad, σίγουρα, αλλά όχι και από το Tame a Land, γίνεσαι βλάσφημος!

4 Likes

Αυτό είναι σχεδόν κομπλιμέντο :stuck_out_tongue:

4 Likes

Πού έχω μπλέξει ρε μάνα…

3 Likes

Η μεγαλύτερη επιτυχία των Maiden είναι ότι βγάλανε ένα δίσκο 80 λεπτών και δεν κάνεις skip πουθενά, αυτό τα λέει όλα.
Σε αντίθεση με άλλους δίσκους όπως
Book και hardwired που τα μισά τραγούδια τρώγανε skip από την αρχή…

9 Likes

Είχα να απολαύσω δίσκο μειντεν από το amolad

4 Likes

Ουτε δευτερολεπτο, αλλα γουστα ειναι αυτα.
Στο Senjutsu κανω σκιπ ανετα 2-3 τραγουδια

Μιας και τις τελευταίες μέρες το ακούω από cd ήρθα απλά να καταθέσω ότι το δεύτερο cd είναι σχεδόν 10αρι. Υπέροχο Darkest Hour και μετά τα 3 επικά πάνε από το καλό στο καλύτερο.

Το ακριβώς αντίθετο από το Hardwired, δεν το ξεκίνησα εγώ ε, που το πρώτο cd είναι 10αρι.

5 Likes

Ανεξάρτητα τι λέμε εμείς εδώ, αυτό που βλέπω είναι ότι το δημοφιλέστερο τραγούδι του άλμπουμ είναι το Hell On Earth το οποίο είναι ψηλά στο νούμερο 21 στις τάσεις στο youtube.

Έχει αφήσει πίσω του τραγούδια του Tus, σημαντικό! Πιο ψηλά τρεντάρει η Sia, ο Drake, κάποια τραπ κομμάτια και νούμερο 1 στις τάσεις το καινούριο του Snik (ο πιο δημοφιλής Έλληνας τράπερ).

Xωρίς να θέλω να το παίξω party pooper κλπ και επειδή δεν θέλω ακόμα να μιλήσω συνολικά για τον δίσκο, καθώς θέλω να τον ακούσω και άλλο, θα σχολιάσω μόνο 2 κομμάτια: Το darkest hour δεν μου χει πει σχεδόν τίποτα, όπως και το Parchment το οποίο δεν τραβάει. Είναι σαν να θέλει να πεί κάτι, αλλά βρίσκεται μια ταχύτητα κάτω. Αν ήθελα να ξεχωρίσω μόνο ένα κομμάτι, θα έλεγα το Death of the celts.

Ηταν σιγουρο απο την πρωτη ακροαση κιολας πως το συγκεκριμενο κομματι θα αγαπηθει αμεσα. Σαν συνθεση ειναι ακριβως ολα οσα ζηταει ο μεσος maidenακιας, χτυπαει αμεσως τις ευαισθητες χορδες και τικαρει ολα τα βασικα κουτακια των φανς, ευτυχως συγκεντρωνοντας παραλληλα ολα τα αξιολογα συνθετικα στοιχεια του Harris. Στα λαιβ αν το κρατανε για το τελος θα ειναι super effective. Πως καταφερνουν ακομα στα 65-70 τους να συγκινουν με τετοιο τροπο ακροατες, αξιο αποριας.

1 Like

Το καλό του δίσκου είναι ότι για τον καθένα υπάρχουν διαφορετικές καλές στιγμές. Εγώ για παράδειγμα το death of the celts μαζί με time machine και το ομώνυμο τα κάνω επιτόπου skip…δεν μου κάθισαν καλά από την αρχή και δεν παίρνουν πόντους με τπτ όσο και να τα ακούω

Εγώ σιγά σιγά συνηθίζω το Death of the Celts και τώρα απλά περιμένω να τελειώσει το πρώτο μισό για να ευχαριστηθώ το 'β μισό

2 Likes

όσο περισσότερο το ακούω τοσο περισσότερο βρίσκω καλες ιδέες.

Ειδικά το β cd επος, με εξαίρεση το death of the Celts που δεν μου έχει κάτσει καλά ακόμα με τις πρώτες ακροάσεις.

1 Like

Εμένα πάντως παιδιά το The Writing On The Wall εξακολουθεί να μου αρέσει πολύ. Μη σας πω και περισσότερο από την αρχή. Πολύ ωραίο κομμάτι, λίγο “διαφορετικό”, ταξιδιάρικο, με εκπληκτική σολάρα.

20 Likes

M’αρέσει που το λες, λες κι είναι κάνα πεταμένο κομμάτι…

Το Writing on the Wall είναι highlight, δεν είναι απλά καλό!

3 Likes

Το λέω γιατί νιώθω ότι είναι λίγο αδικημένο, εστιάζετε περισσότερο στο ομότιτλο, στο Hell On Earth, στο The Parchment κλπ. Κομματάρα το The Writing On The Wall λέμε.

6 Likes

Εγω δεν εχω εντυπωσιαστει απο το Hell On Earth, ειναι απλα ενα καλο κομματι για μενα.
Και το Writing On The Wall το ακουω πιο ευχαριστα μεσα στην ροη του δισκου, ταιριαζει περισσοτερο, αλλα δε θα το ελεγα highlight.

Για μενα τα highlights τους δισκου ειναι τα:
Darkest Hour
The Parchment
Lost In A Lost World
The Time Machine
Senjutsu

5 στα 10 δηλαδη, δεν το λες καθολου ασχημα.

Εγω παντως ενώ αρχικά δε μου άρεσε το writing on the wall στη ροή του δίσκου ακούγεται ευχάριστα και ίσως είναι στα τοπ5 του δίσκου.

Όταν τελειώνει με πιάνει βαρεμάρα μέχρι να φτάσω στο darkest hour. Μου φαίνονται λίγο σούπα τα κομμάτια στο ενδιάμεσο (Loat in a lost world, days of future pasr, time.machine) και δε μου μένει καμια μελωδία τους.

2 Likes

Παρομοίως για το Writing…όπως επίσης και το Death of the Celts ανέβηκε πάρα πολύ, ίσως γιατί έχω ακούσει ελάχιστα το Clansman.
Προχτές που τον άκουγα πάλι έσκασε μια αυθόρμητη σκέψη κάπου στη μέση του Celts και κορυφώθηκε με το που μπήκε το parchment ότι ο δίσκος είναι συγκινητικά καλός, έχω να ανατριχιάσω έτσι με original maiden μελωδίες και ατμόσφαιρα από μικρό παιδί δλδ από 7th son. Χαλαρά περισσότερο και από τα BNW και AMOLAD που τα θεωρώ κορυφές των 00ς .

4 Likes

Αλήθεια, το ότι μοιάζει το Death of the Celts με το Clansman από πού προέκυψε?

3 Likes