Δεν τρελαίνομαι προσωπικά.Βρίσκω πολλά περιττά σημεία και για κομμάτι Dickinson έχει πρόβλημα στους στίχους μεγάλο.
1 Like
Σε φαντάζομαι 4 Σεπτεμβρίου και αφού έχεις ξετινάξει το sound editor να λες “φοβερό το 35λεπτο δισκάκι των Μέηντεν” και να σε κοιτάνε με απορία 
3 Likes
Προσωπικο ιδανικο τρακλιστ if eternity, speed of light, red & black, book of souls και empire, βγαινουν 55 δυνατα εως πολυ δυνατα λεπτα και υπαρχει και συνθετικη ποικιλια/υφος για να κραταει το ενδιαφερον. Oι διαρκειες των κομματιων δεν ειναι απαραιτητα το βασικο προβλημα, αλλα η συνολικη διαρκεια του δισκου ειναι σιγουρα. Οι μειντεν στη χρυση εποχη τους ειχαν δισκους των 45-50 λεπτων πανω κατω, just sayin’.
πχ η χρυση τριαδα: powerslave (51 λεπτα), somewhere in time (52), 7th son (44)
1 Like
το κομματι θα θεριζει λαιβ.και θα ειναι και αυτο που μπαινει ο walking eddie λογικα.
2 Likes
για μένα ιδιαίτερα δεν είναι, το λέω και πιο πάνω! :Ρ
Ναι, ίσως, δεν το έχω πολυκοιτάξει, αλλά θεωρώ έχει ωραίες μελωδίες
Ο συγκεκριμένος είναι θεουλης. Αναλύει τα πάντα σχετικά με τις κιθάρες των Maiden κ τις συνθέσεις γενικότερα
2 Likes
2 Likes
Partly, this is because of “Steve’s never-ending quest for sonic perfection”, as one of their team puts it, with the black-circle master being the most finely-tuned version that exists in the world.
Ναι… Διατηρώ μια επιφύλαξη :Ρ
Ωραίο αρθράκι πάντως!
1 Like
Κι άλλο φαν αρτ εξώφυλλο, μάλλον κι αυτό καλύτερο από το αυθεντικό 
Κατά τα άλλα, Link for Amazon $16.99 Silver Vinyl για όποιον ψήνεται να πάρει το βινύλιο πριν καταλάβουν το λάθος στην τιμή 
(edit, το κατάλαβαν)
6 Likes
μακράν
1 Like
οντως το background του πρωτοτυπου υστερει πολυ…
1 Like
Ρε το ιδιο ειχε γινει και στο Book Of Souls με το amazon, θυμαμαι το ειχα ποσταρει εδω, το εδινε κατι του στυλ $13 το τριπλο βινυλιο. Θα πιστεψω οτι δεν ειναι λαθος στο τελος
1 Like
Μέσα από το gatefold φαίνεται πάντως να έχει επική εικόνα… Για να δούμε
Ναι το είχα παραγγείλει τότε από εκεί.
Αυτό είναι καλύτερο από το πρώτο που ήταν καλύτερο από το πρωτότυπο
1 Like
Αν προσέξεις, τα δύο άλμπουμ βασίζονται σε διαφορετικά χρωματικά μοτίβα του αυθεντικού. Το πρώτο μένει στην κόκκινη παλέτα, ενώ το δεύτερο παίρνει πιο πολύ από το μπλε δέρμα του Eddie και το μεταλλικό της στολής του, και νομίζω γι’ αυτό έχουν βγει και τα δύο πολύ πετυχημένα. Διαφορετικά, αλλά εξίσου ωραία.
1 Like
3 Likes
2 Likes
Τι παίχτηκε τώρα; PM αν έχουμε leak!