Δε νομίζω πάντως το DM να είχε ουσιαστική ποιοτική διαφορά από τα AMOLAD και DoD.
Στα ίδια επίπεδα κινούνταν!
Άσε που αφήνεις έξω το Load, μιλώντας για 5 δίσκους [-X
Το Painkiller ήταν μεν δίσκος που πέταξε τα σαγόνια όλων στο πάτωμα, αλλά κυρίως ύφους.
Μπορεί να ήταν ο 12ος δίσκος, αλλά με 16-17 χρόνια δισκογραφικής πορείας. Σε τόσα χρόνια δε λες μία μπάντα ξοφλημένη
Τώρα σε 16-17 χρόνια μια μπάντα θα βγάλει 4-5 δίσκους. Που να φτάσεις να την κρίνεις στον 12ο!
Και δε νομίζω γενικότερα να βγει νέα μπάντα που να επαναπροσδιορίσει το metal, ειδικά σε ιδιώματα που έχουν τόσα χρόνια ζωής (heavy, thrash κλπ). Έχει αλλάξει και η μουσική βιομηχανία, δεν είναι όπως στα 70’s-early 80’s με παρθένο έδαφος για το metal (μεταξύ άλλων).
Πάλι κάπου εκεί, κανονικά θα του έβαζα 5 γιατί όντως τα μισά κομμάτια είναι καλά και τα υπόλοιπα είναι για νανούρισμα, αλλά μιας και έχει 2-3 υπερ-καλά κομμάτια ανεβαίνει.
Βέβαια καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις σίγουρα θα είχα ενθουσιαστεί πιο πολύ και μόνο που θα έβλεπα τους χρόνους διάρκειας του κάθε κομματιού
Μακάρι να υπάρχουν στο νέο άλμπουμ κομμάτια που πετυχαίνουν το στόχο τους με το τρόπο που το κάνουν τα καλά και τα υπέρ-καλά του Fear…μου λείπουν τα μη υπέρ-χρονισμένα “άσματα”…ωστόσο και για μένα μετά το Seventh Son to καλύτερο άλμπουμ που βγάλανε οι Maiden είναι το BNW, ο πήχης παραμένει εξαιρετικά ψηλός σε αυτό και μακάρι να επαναλάβουν κάτι παρόμοιο με το καινούργιο…
Συμφωνώ σε όλα. Οι Maiden, οι Metallica και τα περισσότερα συγκροτήματα παίζουν τα ίδια και τα ίδια πρωτίστως γιατί αυτοί που πηγαίνουν στις συναυλίες τους, θέλουν να ακούνε τα ίδια και τα ίδια. Λίγοι είναι αυτοί που αλλάζουν setlist και έχουν “καλομάθει” τους οπαδούς τους (Pearl Jam, Springsteen και γενικώς από τον χώρο του rock περισσότερο απ’ όσο μπορώ να σκεφτώ). Έτσι είναι, όταν ο κόσμος αυτά ζητάει, αυτά θα παίρνει ρε σεις.
Παιδια ειναι ολα θεμα γουστου και προδιαθεσης. Ναι οι Iron Maiden αντικειμενικα δεν εβγαλαν μετα το Seventh Son Of A Seventh Son δισκο που να ειναι στα ιδια επιπεδα με τα πρωτα 7, αυτο ομως δεν σημαινει οτι δεν κυκλοφορησαν απο φοβερους μεχρι αξιολογους δισκους. Το αντικειμενικα το ανεφερα γιατι προσωπικα το Brave New World το θεωρω πανω-κατω στα δυσθεωρητα επιπεδα των 7 αγιων δισκοποτηρων. Σε καποιον μπορει να μην κανει κουκου κανενας δισκος μετα το '88 αλλα το να τα αποκαλεις ολα πατατες η δισκους του 5 και του 6 ειναι απλα γελοιο.
Υ.Γ. Αυτο που εκαναν οι Judas Priest με το 12ο αλμπουμ τους να ειναι το Painkiller νομιζω δεν το εχει κανει μπαντα ποτε ξανα, μετα απο τοσα χρονια καριερας να κυκλοφορησουν τον καλυτερο για την πλειοψηφια των οπαδων δισκο τους.
Γιατί ρε σας χαλάει η αλήθεια του καθένα? Για 5 με 6 είναι παραπάνω από τα μισά μετά το 7th son. Δεν είναι κακά αλλά είναι μέτρια με κάποιες καλές στιγμές. Εκτός κι αν ότι γράφει maiden γαμάει όπως και να χει…τότε πάω πάσο…αλλά είναι μέτρια όπως και ναχει…αλλά γαμάνε όμως…:-k
Άμα είναι του καθένα, δεν μας χαλάει. [emoji13]
Μια χαρά βαθμός είναι το 5. Για τις άλλες μπάντες. Όχι παραπάνω όμως γιατί δεν αποδίδεται η πραγματική διαφορά από τα Μέηντεν. Και 5 παίρνουν μόνο οι δισκάρες. [emoji12]
Δηλαδή οι συνθέσεις των Wolf σου φαίνονται ξεχωριστές και μοναδικές ενώ αυτές από bnw a matter of life and death όχι; :-k
Μου φαίνεται αρκετά αστείο αυτό το επιχείρημα…
Ειναι απολυτα λογικο απο τις μπαντες-μεγαθηρια που εχτισαν το οικοδομημα του heavy metal να ειμαστε πιο απαιτητικοι απ’ οτι θα ειμαστε απο μια νεα μπαντα, αλλα δεν γινεται να περιμενουμε να βγαζουν καθε φορα δισκους που να ειναι στο ιδιο επιπεδο με τους δισκους-οροσημα για αυτη την μουσικη, αυτο θα ηταν τελειως ουτοπικο και παραλογο σαν απαιτηση. Seventh Son Of A Seventh Son δεν ξαναβγαινει, ουτε απο τους Maiden, ουτε απο κανεναν, οπως και Number Of The Beast δεν ξαναβγαινει, Piece Of Mind, Painkiller, Master Of Puppets, Paranoid το ιδιο και παει λεγοντας. Καποιοι δισκοι που ειναι τοσο “once in a lifetime” βγαινουν οντως once in a lifetime. Και αυτο ειναι που τους κανει τοσο μοναδικους και αναγαγει τις μπαντες που τους κυκλοφορησαν σε μπαντες-μεγαθηρια.
Ειναι ομως λαθος τακτικη και παραλογο να κρινεις την υπολοιπη δισκογραφια της εκαστοτε μεγαλης μπαντας με γνωμονα αυτους τους δισκους.
Γι’ αυτό υπάρουν τα 6άρια και τα 8άρια. Τα 6άρια και τα 8άρια δεν είναι κακοί βαθμοί. Απλώς οι δίσκοι στους οποίους μπαίνουν αυτοί οι βαθμοί δεν είναι Number Of The Beast και Master Of Puppets.
…χρήσιμοι οι βαθμοί, δεν λέω, αλλά γιατί να κολάμε σαυτούς…ότι και βαθμούς να βάζουμε σε ένα μέτριο δίσκο, μπορεί αυτός ο δίσκος για κάποιον νά’ναι το σάουντρακ της ζωής του, και δεν θα δώσει σε κανένα λογαριασμό γιαυτό…για μένα τα τέσσερα Iron Maiden είναι πολύ καλά άλμπουμς, απλά αν εξαιρέσεις το Brave New World, και κάποιες στιγμές του A Matter Of Life And Death, δεν έχουν τόσο συναυλιακούς ύμνους όπως τα επτά πρώτα:):!:
