[B]Iron Maiden[/B]-Prowler
[B]Killers[/B]-Killers
[B]Number of the beast[/B]-The prisoner
[B]Piece Of Mind[/B]-To tame a land
[B]Powerslave[/B]-Powerslave
[B]Somewhere in Time[/B]- Caught somewhere in time
[B]Seventh Son[/B]-Only the good die young
[B]No Prayer[/B]-No prayer
[B]Fear of the dark[/B]-Afraid to shoot strangers
[B]X-Factor[/B]-Judgmement of Heaven
[B]Virtual XI-[/B]The clansman
[B]BNW[/B]-The thin line between love and hate
[B]DOD[/B]-Paschendale
[B]AMOLAD[/B]-Lord of light
[B]TFF[/B]-Starblind
Από ντεμπούτο μπορεί να έχουμε κάποια αγαπημένα αλλά το φάντομ είναι το πρώτο maiden anthem οπότε πάμε εκεί. Από τους φονιάδες μπορούμε να πούμε σαν outsider το ανάδερ λάιφ με τα λιντς που κόβουν κώλους, αλλά θα ψηφήσουμε ομώνυμο μόνο και μόνο για την ερμηνεία του αληταρά. Θα θέλαμε νοτ α πρίσονερ άι εμ ε φρι μαν, αλλά το χάλοουντ είναι το απόλυτο μέιντεν trademark κομμάτι. Στην συνέχεια είναι πιο εύκολα τα πράγματα. Το τέιμ είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα στην ιστορία της μουσικής. Από το σκλάβο δύσκολη μάχη ανάμεσα στα δύο τελευταία. Ομώνυμο λοιπόν γιατί έτσι. Από σάμγουερ το Σμιθικό κούλνεςς του Στρέιντζερ θα προτιμηθεί από μεγαλέξαντρους, χαμένα χρόνια κτλ. Από σεβεν θα έλεγα αουτσάινερ μουντσάιλντ που ο μπρους ξεφεύγει από τον πλανήτη γη, αλλά τελικά θα ζήσω στην κόψη του ξυραφιού. Από το πρέιερ μάλλον το μάδερ ρούσια για να μάθετε παλιοκομμούνια. Από φήαρ ομώνυμο από λάιβ και όλοι μια αγκαλιά να το τραγουδήσουμε και τέτοια. Από χσφάκτορ θα ήθελα πολύ τον λορντ οφ φλάις (έκδοση με μπρους) αλλά δεν μπορείς να μην πεις όνομα του ρόδου. Κλανσμαν δεν συζητάμε. Στο μπρέιβ τεράστια και τα δύο μεγάλα έπη, αλλά το γκοστ χωράει και στο σέβεν σαν ακόμα. Πεσεντέιλ ίσως το τελευταίο πραγματικά μεγάλο κομμάτι που έγραψαν. Για κάποιο λόγο μου αρέσει αρκετά το μπράιτερ, αλλά αντικειμενικά τα δύο τελευταία είναι καλύτερα. Μάλλον λορντ οφ λάιτ. Μαδερ οφ μερσυ από τα λίγα που σώθηκαν από φφ
^^^απο Piece of Mind έβαλες? γιατί ετσι όπως είναι το κείμενο κουράστηκα να το ξαναδιαβάσω
σαγαπω
σαγαπω
σαγαπω
τι λε ρε!!?? γαμάει!
[B]Iron Maiden[/B] 10 [B]Remember Tomorrow[/B] φυσικά. ωπ εδω υπάρχει και το [B]Phantom of the Opera[/B]! οκ.Phantom of the Opera τότε. ή να βάλω Remember Tomorrow.οκ… ναι αλλά το Phantom of the Opera…
[B]Killers[/B] 8+ σε ενα ντιανο πιστεύω . [B]Killers[/B]
[B]The Number Of The Beast[/B] 9+ κανονικά τον μελλοθάνατο θα έβαζα αλλά ας
κάνουμε την έκπληξη [B]Children of the Damned[/B]
[B]Piece Of Mind[/B] 9+ μόνο και μόνο για τον πανικό στην αρχή του κομματιού αξίζει [B]Where Eagles Dare[/B] (οκ. λιγο οφ επιλογή)
[B]Powerslave[/B] 9 ας μάθουμε πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε [B]Rime of the Ancient Mariner[/B]
[B]Somewhere In Time[/B] 10’ κάθε πρωί εδώ και 13-14 χρόνια κοιτάω το πόστερ του 1+επι 60+ εκατοστά όταν ξυπνάω. η ψήφος πάει στο κομματι που κανει το μπάνιο μου να περνάει σαν να κινείται ο χρόνος όταν το τραγουδάω.έλα όλοι μαζί: [B]Caaaaaauuught Soooommewheeeeere iiiiiiin Tiiiiime[/B]
[B]Seventh Son Of A Seventh Son[/B] 10’ ΔΕΝ είναι το καλύτερο αλλά δεν θα ξεχάσω τα πρώτα δευτερόλεπτα στην εκτέλεση στην βιντεοκασέτα/cd maiden england(καλύτερο Live ever) [B]Infinite Dreams[/B]
[B]No Prayer For The Dying[/B] 7 άντε [B]Mother Russia[/B]
[B]Fear Of The Dark[/B] 7- ομώνυμο(όντως οι αγκαλιές στο περιστέρι το 99 έδιναν και έπαιρναν. με αγνώστους φυσικά) αλλα και το soundtrack της εφηβείας δεν πρέπει να λείπει(γιατί είμαστε και ερωτιαρηδες/τραγουριαρηδες ελληνες) [B]Wasting Love[/B](καλά κρασιά. σήμερα είδα πρώτη φορά οτι υπάρχει βιντεοκλίπ!! :-s#-o)
[B]The X Factor[/B] 10 δεκάρια εις το όνομα του 10 [B]*[/B]
[B]Brave New World[/B] 9 δισκαρα γαμώ! [B]Ghost of the Navigator[/B] και πολύ κοντά τα δυο επόμενα κομμάτια. αλλά θα μπορούσε να ήταν και το [B]Dream of Mirrors[/B] αν δεν ήταν οι σχεδόν χαζοποπ αναφορές στο ρεφρέν [B]I only dream cause I’m alive /////
, to save me from myself [/B] .υπάρχει και το The Fallen Angel. να μην πω και το Nomad. δισκαρα λέμε ρε!
[B]Dance Of Death[/B] 8- το [B]Paschendale[/B] μπορεί να γαμήσει τα πάντα στο διάβα του
[B]A Matter of Life and Death[/B] 7 χμμμ. [B]Brighter Than a Thousand Suns[/B] αλλά στο [B][U]Live At Abbey Road[/U][/B] πάτα με (οχι εμένα ρε. τον τίτλο) α ρε βρασιδα. πόσο ΘΕΟΣ είσαι…
*αν και εχω το cd , δεν το εχω βάλει να παίξει ούτε μια φορά
[B]The Final Frontier[/B] - μετεξεταστέος για Σεπτέμβρη(σκατά. σεπτεμβρη έχουμε.κόπηκα)
and The winner is…
[CENTER][/CENTER]
γιατί…
[SIZE=“4”][U][B]Sign of the Cross[/B][/U][/SIZE]
ΜΕΓΑΛΟ κομματι.(οχι σε διάρκεια ρε στόκε) . εναλλαγές στους ρυθμούς, σκοτάδια ,σημείο που παραπέμπει σε 7th son, μεγάλες διάρκειες με instrumental σημεία αλλά το κομματι δεν χάνει πουθενά. κάθε άλλο…
στιχουργικά πιάνει (αν και όχι ξεκάθαρα) το βιβλίο του Umberto Eco The Name Of The Rose, τον ιουδα([B]Eleven[/B] saintly shrouded men. μαντέψτε ποιος είναι ο 12ος), και αγωνίες θρησκευτικού αιχμαλώτου(-ων).
[CENTER][B][I]Lost the love of heaven above
Chose the lust of the earth below
Eleven saintly shrouded men
Came to wash my sins away[/I][/B][/CENTER]
[B][U][SIZE=“4”]Lord of the Flies[/SIZE][/U][/B]
οκ. ξαφνιάζεσαι λίγο με την εισαγωγή με τις κιθάρες και την συνέχεια, αλλά έχει βάση καθώς προετοιμάζει στην ουσία την φωνή να πει μια ιστορία. την ιστορία μερικών παιδιών που έχουν βρεθεί σε ενα νησί.μόνοι τους μαζι με την φαντασία τους και τον πραγματικό(?) τους χαρακτήρα. είναι γεγονός οτι στο περισσότερο μέρος του κομματιού τα όργανα είναι σχετικά πίσω μέχρι το (πιο συναυλιακό πεθαίνεις)σημείο που πραγματικά ανεβάζει το κομματι στον θεο.αλλά ακόμη και ετσι η μουσικη σε βάζει για τα καλά στο κλίμα(ειδικά αν εχεις διαβάσει το βιβλίο)
στιχουργικά εμπνέεται ξεκάθαρα απο το βιβλίο Lord Of The Flies του William Golding. μερικά παιδιά βρίσκονται σε ενα νησί μόνοι τους και με μόνη ελπίδα να επιβιώσουν το να δείξουν τον χαρακτήρα τους. αν καποιος είναι γενναίος πρέπει να είναι 10 φορές γενναίος…αλλά αν όπως καποιος είναι φοβητσιάρης ή λίγος, πόσο λίγος μπορεί να είναι εκει? αν καποιος νιώθει ανώτερος απο τους άλλους, πόσο πιο ανώτερος θα νιώσει ?
οι σχέσεις και ο χαρακτήρας μοιάζει να είναι σε πρώτο ρόλο στους(ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ)στίχους .διαβάστε το βιβλίο, δείτε τις ταινίες(έστω την πρώτη)
[CENTER][B][I]I like all the mixed emotion and anger
It brings out the animal the power you can feel
And feeling so high on this much adrenalin
Excited but scary to believe what we’ve become[/I][/B][/CENTER]
[B][U][SIZE=“4”]Man on the Edge[/SIZE][/U][/B]
κάπως μονολιθικό κομματι με τις επαναλήψεις στο ρεφρέν, αλλά οι ταχύτητες σώζουν(και όχι μόνο) το πιο μικρο κομματι του δίσκου.
στην ουσία ενα κομματι που ροκαρει και που δεν είναι τόσο σκοτεινό οσο τα υπόλοιπα του δίσκου.
στιχουργικά πατάει πάνω στον κεντρικό χαρακτήρα της αγαπημένης ταινίας του Joel Schumacher ,Falling Down, με πρωταγωνιστή τον πολύ καλό στον ρολο του , Michael Douglas. ενας άνθρωπος τα χάνει αφού μαζί με την κατάσταση στην οικογένεια του και την εργασία του, τυχαίνει να πέφτει σε ενα κυκλοφοριακό χάος. εκει ξεπερνά την λεπτή γραμμή που χωρίζει εναν λογικό άνθρωπο απο εναν που του έχουν πάει τα πάντα στραβά και ειναι έτοιμος να σπάσει. η κοινωνία δεν ειναι καθόλου όπως θα έπρεπε(nothing is fair just you look around) και καποιος πρέπει να κάνει κατι για αυτό.έστω και χωρίς καμία λογική… λίγοι στοίχοι, αλλά βρίσκουν στόχο.δείτε την ταινία
[CENTER][B][I]A briefcase, a lunch and a man on the edge
Each step gets closer to losing his head
Is someone in heaven are they looking down
’Cause nothing is fair just you look around[/I][/B][/CENTER]
[B][U][SIZE=“4”] Fortunes Of War[/SIZE][/U][/B]
δομή. η εναλλαγή στη μουσική(μαζι με φωνητικά) μετά απο τα σχεδόν 2 πρώτα λεπτά σε instrumental σημείο που μοιάζει εντελώς ξεκάρφωτο και ξανά σε φωνητικά που νομίζεις οτι καποιος είχε κόψει τόση ωρα πρέπει να είναι απο τις μεγαλύτερες στιγμές του δίσκου!! φωνη-οργανα-φωνη-οργανα-ρεφρεν.
ίσως ο πιο πιστικός bayley σε ολο τον δίσκο(το σχεδόν ειρωνικό Do you care if you live or die με ανατριχιάζει). ξανά συναυλιακό σημείο κοντά στο τέλος. μεγάλο κομματι.
στιχουργικά αναφέρεται σε εναν στρατιώτη που ετοιμάζεται να γυρίσει σπιτι του και αναρωτιέται το πως μπορεί να αφήσει πίσω του οτι φριχτό έχει ζήσει και να συνεχίσει με την ζωή του(scarred for life). άτυπη συνέχεια του ‘Afraid To Shoot Strangers’ με πολύ καλούς στίχους για ακόμη μια φορά.
[CENTER][B][I]I hear voices in my head
Could I really be going crazy
In the night the visions seem so real
Do you care if you live or die
When you laugh are you really crying
You’re not sure what’s real anymore[/I][/B][/CENTER]
[B][U][SIZE=“4”]Look For The Truth[/SIZE][/U][/B]
τρομερή εισαγωγή το κομματι.ναι ρε Bayley! το κομματι εξελίσσεται σε κάτι άλλο στην συνέχεια απο την ήρεμη αρχή του. αυξάνει ταχύτητες, εχει σόλο, αλλά για μένα παραμένει απο τα αδύναμα κομμάτια. αν όχι το πιο αδύναμο.
στιχουργικά αναδεικνύει την πάλη του καθενός με τους προσωπικούς του φόβους ή ακόμα και το παρελθόν του.ετσι και ετσι και οι στίχοι.
[CENTER][B][I]It’s my final stand
I make a fist out of each hand
To shadows of the past
Take a breath and I scream attack
[/I][/B][/CENTER]
[B][U][SIZE=“4”]The Aftermath[/SIZE][/U][/B]
ξανά Mid tempo εισαγωγή. βαριά συνέχεια,και ρεφρέν που σε φτύνει κατάμουτρα μέσω του Blaze , και γρήγορα σολο και σημεία μετά την μέση του κομματιού. γενικά , ενα κομματι απο τα καλά του δίσκου.
οι στίχοι καταπιάνονται με την ανάγκη του πολέμου . οποιουδήποτε.
[CENTER][B][I]In the mud and rain
What are we fighting for
Is it worth the pain
Is it worth dying for
Who will take the blame
Why did they make a war
Questions that come again
Should we be fighting at all
After the war
Left feeling no one has won
After the war
What does a soldier become[/I][/B][/CENTER]
[B][U][SIZE=“4”] Judgement Of Heaven[/SIZE][/U][/B]
παιχνιδιάρικη αρχή, δυνατή συνέχεια, που οδηγεί σε ενα τρομερό(σε συναίσθημα) φωνητικό ξέσπασμα λιγο πριν το refren.υπάρχει και μια μελωδία στην κιθάρα που την θυμάσαι για πάντα. αγάπες και μόνο το κομματι!!! ε τον άχρηστο τον blaze…
οι στίχοι ασχολούνται με την σημασία του να υπάρχεις.το νόημα δεν είναι υπάρχω , περιμένω να πεθάνω, τέλος.πρέπει να υπάρχει κάποιο νόημα. δεν μπορει απλα να…[I]All of my life I have believed, Judgement of heaven is waiting for me
[B][I][CENTER][/I]If you could live your life again
Would you change a thing or leave it all the same
If you had the chance again
Would you change the thing at all
When you look back at your past
Can you say that you are proud of what you’ve done
Are there times when you believe
That the right you thought was wrong[/CENTER][/I][/B]
[B][U][SIZE=“4”]Blood On The World’s Hands[/SIZE][/U][/B]
ο αρχηγός με το μπάσο του κάνει μια καταπληκτική εισαγωγή στο κομματι, που συνεχίζεται με έναν πιστικοτατο blaze που σχεδόν φωνάζει τους στίχους.ξανά μεγάλο κενό χωρίς φωνητικά. ισως αν ειχε καπως καλυτερο ρεφρεν απο αυτο το μονότονο [I]Blood on the world’s hands[/I], ίσως είχαμε καλύτερο αποτέλεσμα, αλλά γενικά καλό κομματι.
στιχουργικά μιλάει για τον πόλεμο που νομίζουμε οτι επειδή δεν ειναι δικός μας, δεν μας απασχολεί και οτι ποτέ δεν θα έρθει κοντά μας. ή ακόμη οτι δεν ευθυνόμαστε για τίποτα, για κανένα κακό.
[CENTER][B][I]They say things are getting better
No need to be complacent
There’s chaos across the border
And one day it could be happening to us[/I][/B][/CENTER]
[B][U][SIZE=“4”]The Edge Of Darkness[/SIZE][/U][/B]
για χιλιοστή φορά, Μid tempo αρχή, εξαιρετικός blaze(βρασδα ΜΗΝ ακουμπήσεις αυτό το κομματι), αλλά η μαγεία έρχεται όταν η μουσική αρχίζει να τρέχει.οι καλύτερες κιθάρες του δίσκου έρχονται σε αυτό το κομματι. ίσως και το καλύτερο κομματι του δίσκου μαζί με sign Και Lord .!! οκ.τριαδα.
στιχουργικά ειναι καρφί ο χαρακτήρας του μαρλον μπραντο στην ταινία του Coppola,Apocalypse Now.(ok.δεν λεω να την δειτε. το έχετε κάνει:p). σκοτάδια και μόνο. στην ψυχή και στο μυαλό.
[CENTER][B][I]Every minute I get weaker
While in the jungle they grow strong
What I wanted was a mission
And for my sins they gave me one
They brought it up just like room service
’Cause everyone gets what they want
And when that mission was all over
I’d never want another one
[/I][/B][/CENTER]
[U][SIZE=“4”][B]2 A.M.[/B][/SIZE][/U]
ενα απο τα πιο διαφορετικά κομμάτια στην ιστορία των Maiden.ο χωρισμός του harris απο την γυναίκα του δημιούργησε αυτό το κομματι , όπως και ολο τον δίσκο.απλό κομματι με όμορφο σολακι στην μέση.
στιχουργικα…ειπαμε , χώρισε περισσότερο περιγράφει το πως μπορεί και αν εχει νόημα να συνεχίσεις παρακατω όταν είσαι μόνος σου
[CENTER][B][I]Life seems so pathetic I wish I could leave it all behind
This canvas chair, this bed, these walls that fall in on my mind
Hold on for something better
That just drags you through the dirt
Do you just let go or carry on and try to take the hurt[/I][/B][/CENTER]
[B][U][SIZE=“4”]The Unbeliever[/SIZE][/U][/B]
επίλογος του δίσκου με ενα σχετικά περίεργο και βαρύ κομματι. θεουλης Nicko, όμορφο και απλό ρεφρέν(αν και ο blaze εδώ σχεδόν ουρλιάζει, δεν τραγουδάει).
στιχουργικά μιλάει για το πόσο ειρήνη έχουμε κάνει με τον εαυτό μας και πόσο σωστή ειναι η εικόνα μας σε σχέση με αυτό που πιστεύαμε πως είμαστε και αυτό που θέλαμε να είμαστε.
[B][I][CENTER]Are you scared to look inside your mind
Are you worried just at what you’ll find
Do you really want to face the truth
Does it matter now, what have you got to lose[/CENTER][/I][/B]
*τα εγραψα λιγο χοντοκομενα αλλα θα μου έπαιρνε 100 ώρες μετά:p (προσπεράστε και μερικά ορθογραφικά)
**οι τίτλοι σε x factor έχουν λινκ
Ωραίος ο κριμσον!!! Πολύ καλό ριβιου, αλλά είναι λίγο περίεργο να είναι κάποιου το x factor το αγαπημένο του άλμπουμ από maiden!!! Όχι ότι δεν είναι καλό άλμπουμ, απλά, ναξει… Έχουν βγάλει τέτοια έπη!!!
σχετικα με αυτα που διαβασα πιο πανω για το x-factor εγω συνεχιζω να πιστευω οτι ο συμπαθεστατος Blaze ηταν πολυ λιγος για Maiden και θα προτιμουσα τον δισκο με Bruce… (μουσικα ειναι κορυφαιος ο δισκος παντως)