Πολύ πιο βαθύς ήχος. Με το cd καμία σχέση. Πριν λίγα χρόνια που ψαχτηκα μπας και το πάρω για συλλεκτικούς λόγους, οι τιμές ήταν (επιεικά) απογοητευτικές. Και γω τότε μαλακία έκανα.
Εγώ το πήρα το τριπλό βινύλιο στην τιμή που αναφέρει ο @Ian_Metalhead… δώρο για τον συμ-μεταλλά ξάδερφό μου. Μετά από πολλά χρόνια τον ρώτησα πού το έχει, μήπως και του το αγοράσω και μου είπε: “ε, ξέρεις, πρέπει να το ψείρισαν σε κάποιο πάρτυ…”
fail…
Ειδικά στο Dead One ο Bruce είναι απαράδεκτος, θυμάμαι την εκτέλεση του Number of the beast… τραγική. Το έχω ακόμα σε γνήσια κασέτα λόγω του φανταστικού εξωφύλλου
Παιδιά, δεν ξέρω τι λέτε, εγω γνωρισα και αγάπησα μειντε από αυτά τα 2 δισκάκια.
Για την ακρίβεια το πρώτο μου cd ήταν το a real live one.
Apantas monos sou apo tin proti grammi kiolas to giati sou aresoun poly
Εντάξει, καταλαβαίνω οτι προφανώς για σένα έχει περισσότερο συναισθηματική αξία αλλά τουλάχιστον τώρα που έχεις ακούσει περισσότερο live υλικό από την μπάντα δεν μπορεί να το συγκρίνεις με τις άλλες τις κυκλοφορίες.
Αδερφέ κι εμένα! 1η Γυμνασίου είχα ακούσει από ένα φίλο το fear of the dark και είχα κάνει κακάκια, και λίγες μέρες μετά Κέρκυρα διακοπές με γονείς βλέπω στο δισκάδικο το a real live one, τρελαίνομαι από το εξώφυλλο, το αγοράζω και τους το ακούγαμε μετά στο αυτοκίνητο και τέτοια! Και θυμάμαι τότε στο number of the beast, που ο Dickinson δεν τραγουδούσε το ρεφρέν κανονικά, αλλά το έδινε στο κοινό, να νομίζω ότι ακούω “six… hundred… the number of the beast” Χαχαχαχ, πω, τι μου θύμισες…
20 χρόνια…
Κλαιω με τις τρεις τελιτσες…
Ευχαριστο αυτο το αλμπουμ παντως αν εισαι σε συγκεκριμενη διαθεση… αλλα εχω να μπω σε αυτην τη διαθεση πανω απο 6-7 χρονια, οποτε δεν ειμαι σιγουρος αν ειναι τελικα καλο αυτο.
Παίζει να ο άκουσα όλο…και μία φορά. Ημουν γυμνάσιο όταν μάζευα σιγά-σιγά όλα τα δισκάκια των maiden από το ιστορικό Metropolis (αναμνήσεις) της Γλυφάδας που τα είχε προσφορά 7 ευρώ το ένα. Ήμουν σε φάση “καλό το the X factor”, για να δούμε και αυτό… Πάλι καλά που έχει το clansman μέσα,… όσο για εξώφυλλό… μάλλον το χειρότερο που έχουν βγάλει ποτε (συναγωνίζεται dance of death)
Το xfactor δεν ειμαι καλο το xfactor γαμαει. Αν ησουν γυμνασιο οταν βγηκε το virtual γιαυτο ανακαλυψες περυσι τους tool και μας το παιζεις ψαγμενος.
Αντε καιρος να ανακαλυψεις και τους sabbath.
Εγώ είμαι ακόμα στον Robert Johnson έχω καιρό…
Όταν ήμουν λύκειο έβγαλαν το AMOLAD. Πρώτη επαφή με Maiden το κλιπ του Benjamin Breeg. (Μετά σε πάρτι το FOTD όπου μοιραία έπαθα πλάκα )
Που να φανταζόμουν τότε ότι συγκριτικά με τα παλιά είναι ένα απλά καλό τραγούδι. Στη συνέχεια έπιασα το Brave New World που είναι μεγάλη αγάπη και μετά τα κλασσικά αριστουργηματα
re man leei gia euro. to virtual vgike 98 epi draxmon. + logika geni8ike to 90(e3ou kai alexandro_90 to name tou)
Σωστό, ο φίλος ανέφερε ότι μάζευε χρήματα στο γυμνάσιο για να πάρει δίσκους μεηντεν, όχι ότι ήταν γυμνάσιο τότε που κυκλοφόρησαν το virtual
Έπαιζε σε πάρτυ το Fear of the Dark; Μωρ’ μπράβο!
Στην εποχή μου μέχρι Scorpions (τις πολύ μελιστάλαχτες μπαλάντες) άντε και το Final Countdown που ήταν τεράστιο σουξέ!
(Μιλάμε πάντα για μικτά παρτυ, όπου ερχόταν και κοπέλες, έτσι;)
Ναι πινελιά ήταν βέβαια
Πραγματικά δεν ξέρω τι ζόρι τραβάς , αλλά από ότι έχει σχολιάσει εδώ μέσα καταλαβαίνω ότι έχεις τα θεματάκια σου. Κράτα το μίσος για τον εαυτό σου και άσε τα ξεσπάσματα μέσω πληκτρολογίου. Το λέω με καλή καρδιά.
Επίσης ναι euro είπα, όποτε δνε καταλαβαίνω πως γίνεται να ήμουν γυμνάσιο το 98…
Δημοτικο;
Τεράστιο fail το xfactor, σχεδόν ισάξιο με το no prayer και το fear σε ανεμπνευσιά, βέβαια ένα καλό κομμάτι περιμένουμε από maiden σε κάθε άλμπουμ και είμεθα ευχαριστημένοι, αφού τα έβγαλαν όλα τα διαμάντια στα 80ς.
Κατά τ’ άλλα…maiden re mounia!!
Εσυ ρε φιλε ουτε σχολειο δεν εχεις παει και την λες στον αλλο?
Και ηρεμησε λιγο…