Οταν λες 7 στα 9, τι εννοεις? Δεκαρια? Εννιαρια? Αριστουργηματα?
Ας παιξω αυτο το παιχνιδι (!)
Where Eagles Dare - παρα πολυ ωραιο, δεν το βαζω ομως στα τοπ των Maiden
Revelations - τραγουδι που και να μην υπηρχε, δε θα με ενοιαζε καν, σιγα το επος εν τελει
Flight Of Icarus - Ωραιο κομματι. Αξιοπρεπες. Κατωτερο απο πολλες ντουζινες τραγουδιων Maiden
Die With Your Boots On - Δεν θυμαμαι καν πως παει, και υπαρχει λογος για αυτο
The Trooper - Αριστουργηματικο επος, δε θα διαφωνησω. Παροτι χιλιοπαιγμενο, απλα τελειο
Still Life - Ουτε αυτο θυμαμαι πως παει, υπαρχει και για αυτο λογος
To Tame A Land - Επισης αριστουργημα, ουτε εδω υπαρχει καμια ενσταση, εως και υποτιμημενο θα πω
Αρα εγω θα ελεγα 2 στα 9 προσωπικα.
Για να ξεκαθαριζουμε, δεν ειπα ποτε οτι το Piece Of Mind ειναι κακος δισκος, ισα ισα που ειναι ενας πολυ καλος δισκος. Συγκεκριμενα το χαρακτηρισα “υπερτιμημενο” το οποιο εχει να κανει με κατι φοβερες δηλωσεις απο μερικους που λενε οτι ειναι καλυτερο απο το Seventh Son ας πουμε. Περι ορεξεως κολοκυθοπιτα παντοτε, αλλα οπως καποιοι μπορει να το βρισκουν καλυτερο απο το 7th Son, μπορω κι εγω να το βρισκω το πιο υπερεκτιμημενο αλμπουμ τους. Οριακα το βαζω καπου 7ο-8ο στο ranking των δισκων τους.
Ειναι καλυτερο για μενα το Piece Of Mind απο το Fillers (απλα ΕΚΛΑΨΑ)? Σιγουρα. Ειναι ομως τοσο καλυτερο ωστε να το εκθειαζει ο κοσμος και να το βαζει στα πρωτα 3-4 καλυτερα των Maiden? Μπα. Κι ας εχει τον @Sevek να λεει το αντιθετο, κατι εντελως ανεξηγητο σε μενα με βαση τα ακουσματα του. Αντιθετως το Killers, με εξαιρεση μια μικρη μαζα οπαδων που λατρευουν Di’Anno (εγω σιγουρα δεν ειμαι σε αυτους), γενικα δεν θεωρειται ενα απο τα κορυφαια τους. Ισα ισα που αν πιασεις τα πρωτα 7 των Maiden, οι περισσοτεροι θα σου πουν οτι το Killers ειναι στην καλυτερη 6ο.
ΥΓ. Συμφωνω σχεδον μεχρι και στα σημεια στιξης με τον @RiderToUtopia για το Piece Of Mind.
Μην τρελαίνεστε. Ναι είναι υπερεκτιμημένο γιατί εκμεταλλεύεται φουλ την φόρα που έχει η μπάντα από το ντεμπούτο. Είναι υπερεκτιμημένο γιατί έχει 11 τραγούδια με ένα μέτριο ορχηστρικό και μία εισαγωγή. Γιατί κανένα από τα υπόλοιπα δεν αποτελεί κάποια “κορυφή” σαν και αυτές που έχουν ΟΛΑ τα υπόλοιπα άλμπουμ της μπάντας. Ακόμα και το VXI έχει το Clansman. Killers και Murders είναι κομματάρες μεν αλλά δεν τα λες και έπη.
Πέρα από τα παραπάνω, είναι γεγονός πως λαμβάνει υπέρμετρης εκτίμησης γιατί σε αυτό τραγουδάει ο Παυλάρας της καρδιάς τους. Α, ναι ξέχασα… Και γιατί έχει και αυτή την…punk αισθητική που τόσο άλλωστε λάτρευε ο Harris (???).
7 στα 9 είναι από ωραία έως πολύ καλά τραγούδια. Απαντάω στη λέξη “υπερεκτιμημένος” που χρησιμοποίησες, χωρίς σε καμία περίπτωση να το βάζω και εγώ στις κορυφές των Maiden. Είναι όμως πολυ καλός δίσκος και σίγουρα υπάρχει λόγος που χαίρει τέτοιας εκτίμησης στη δισκογραφία τους. Προσωπικά όταν είναι ανάμεσα σε Number of the beast και Powerslave μάλλον υποτιμημένο θα τον χαρακτήριζα.
Το δέσιμο με το album είναι προσωπικό για διάφορους λόγους: είναι το πρώτο μου tshirt, ήταν από τα αγαπημένα εξώφυλλα μου ( παραμένει από τα καλύτερα των maiden) και κυρίως, παρόλο που έχουν περάσει άπειρα χρόνια, απολαμβάνω κάθε νότα του, παρόλο που χει τον Dianno. Έχει ένα πιο χαρντ ροκ φιλλινγκ σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους δίσκους, διαφορετικός σε ύφος, παρόλο που δεν απομακρύνεται πολύ και ακόμα και τώρα, δυσκολεύομαι να το βγάλω από την τριάδα(!!) Powerslave/Somewhere/Seventh, με το killers 3o και το somewhere 4o.
Ορμώμενος από την συζήτηση για το Revelations, είπα να κάνω ένα άτυπο ranking των μεγάλων σε διάρκεια επικών τραγουδιών της μπάντας. Ανά καιρούς μπορεί να αλλάξω γνώμη για κάποια και να υπάρχει ένα ανεβοκατέβασμα στην λίστα, αλλά όπως και να έχει υπάρχουν μερικές σταθερές.
Έχουμε και λέμε…: 1)Rime ----> Νομίζω είναι το τραγούδι που μαζί με το Νο2 θα ήταν η απάντηση αν με ρωτούσε κάποιος τι είναι οι Maiden. 2)Hallowed ----> Το αυτό με το πάνω. 3)Sign ----> Τ Ρ Ο Μ Ε Ρ Η σύνθεση. Η πιο πετυχημένη προσθήκη στο setlist της μπάντας τα τελευταία χρόνια. 4)Phantom ----> Είσαι ένας μουσικός και γράφεις αυτήν την σύνθεση για το ντεμπούτο άλμπουμ στην ηλικία των 20. Εντάξει… δηλαδή γ@μησε με! 5)Revelations ----> Το στιχουργικό κομμάτι είναι μεγάλο ατού. Εναλλαγές θανατερές και ειδικά στην live έκδοση του 2008 νομίζω παίρνει σκαλπ. 6)Clansman ----> Τρομερή ατμόσφαιρα η εισαγωγή. Όαση σε ένα προβληματικό δίσκο. Freedoooooom 7) Seventh Son ----> Μυσταγωγία. Λυρισμός. Η αφήγηση και το θέμα του σε μαγεύουν. Τα 4 τελευταία λεπτά είναι απλά οργασμός 8)Fear ----> Δυστυχώς χαντακώνεται από την υπερβολική και επαναλαμβανόμενη συχνότητα του στο setlist της μπάντας. Σύνθεση που σπέρνει. 9)For the Greater ----> Τρομερό χτίσιμο, τα πλήκτρα έχουν δέσει πανέμορφα μέσα στο κομμάτι, στίχοι φοβεροί. Ένα θεματακι μόνο με το επαναλαμβανόμενο ρεφρέν αλλά Οκ, ξεπερνιέται. 10)Afraid ----> Αυτό, μαζί με Fear και Be Quick να υπήρχαν μόνο στο άλμπουμ χωρίς άλλο τραγούδι θα μιλούσαμε για το τέλειο 10αρι. Κρίμα που έχει καιρό να μπει στο setlist, φουλ συναυλιακό κομμάτι. 11)To Tame ----> Φοβερές ιδέες, ωραίες εναλλαγές αλλά…σαν κάτι να λείπει. Δεν το νιώθω ολοκληρωμένο παρόλη την διάρκεια του. Respect όμως όπως και να χει.
Από εκεί και πέρα, Powerslave και Blood Brothers δεν τα λογίζω οριακά μόνο και μόνο λόγω διάρκειας (το Hallowed τα είπαμε, είναι εξαίρεση), το Alexander προσωπικά το θεωρώ μια νεροβραστη βαρετή μπούρδα (βαρατε ελεύθερα αλλά δεν αλλάζω γνώμη!) και σε αρκετά υψηλή θέση θα μπορούσε να μπει το δεύτερο μισό του The Red & the Black.
Τώρα ένα πάνω κάτω θα μπορούσε να γίνει στο 4-5-6, αλλά γενικά νομίζω αυτό θα ήταν το ranking μου.
φιλε quint. κοιτά.
Κι έγω δε θυμάμαι τα μισά απο οτιδήποτε μετάλλικα μετα το μπλάκ κι ας έχω τους δίσκους. ακομα κι απο το χαρνγουαιρντ, λιγο το ομονύμο και το μοθ και ο υπόλοιπος δεν. αντε και το murder1. αλλά.
Where eagles dare, περίεργο ρυθμικά, γιαυτό δεν είναι τόσο πιασούρα. τοπ μείντεν όχι, αλλά δεν χωλένει.
Rev αν κι έχει πολλές επαναλήξεις, έχει λυρισμό. αν δεν τον ακούς…
flight - ωραιο κομμάτι, ωραίο σόλο
Die - filler.
Trooper - ποτέ δεν με τρέλενε. Κουραστικό οτι το παίζουν ΠΑΝΤΑ.
Still life. Ξανα-ακούσε το. Απο τις πιο ωραίες μελωδίες, ουσιώδεις διπλές κιθάρες. και στροφές που είναι όλο μυστήριο, το ρεφραίν όχι οτι καλύτερο αλλά τα prechorus είναι που σκοτώνουν.
Το tame a land - ωραίο κι επικό, αλλά δεν κόβω και φλέβα.
quest + fire/steel - συμπαθητικά, αλλά μόνο στη ροή μέσα, απο μόνα τους, δεν πολυστέκονται πιστεύω…
