Isis - Wavering Radiant

Μόλις είδα οτι έχει η Conspiracy Records coming soon για το βινύλιο και κοστίζει 16€. Δεν ξέρουμε προς το παρόν αν θα υπάρξει διαφορετικό artwork στην ευρωπαϊκή έκδοση,deluxe έκδοση,pressing info κτλ.

Μην ξεχνάμε πως περιμένουμε και Live V από την Viva Hate Records

(άντε αν έρθει το box των opeth δεν μπορώ να περιμένω άλλο)

Το ακούω ξανά και ξανά…
Το σίγουρο είναι ότι έχουμε να κάνουμε με μια πολύ ποιοτική κυκλοφορία (τι άλλο θα περιμέναμε απ’ τους Isis;).
Για πιο ασφαλή συμπεράσματα, θα βοηθήσουν ο χρόνος και οι ακροάσεις.
Πάντως τα πλήκτρα φτιάχνουν και γαμώ τις ατμόσφαιρες.
Μέχρι τώρα έχω ξεχωρίσει τα Hall of the Dead, Ghost Key και Threshold of Transformation. Έπη!

μολις το κατεβασα

το 1ο κομματι ειναι δυναμη.η παραγωγη ειναι καλυτερη απο τον προηγουμενο(μεγαλε joe ‘evil’ barresi …) και μακαρι να βγει ολο μπομπα γιατι το προηγουμενο δεν με πολυακουμπησε…για να δουμε…

Επίσης, τα κρουστά στο Stone to Wake a Serpent είναι τελείως Tool. =))))
Αυτά είναι

εμ τι θα ακουγες εσυ με τετχοιο νεημ και αβαταρ.

καλο το δισκακι.
δεν ξερω αν ειναι πιο “χλιαρο” αυτο ή το Callisto.
μονο το Cult Of Luna τα “σπασε” λιγο παραπανω απο σιμιλαρ αρτιστς.

Καλά για το νικνεημ έχεις απόλυτο δίκιο.
Είδικα στο συγκεκριμένο κομμάτι που ανέφερα, διακρίνω πολλές επιρροές από Final Fantasy! :smiley:

Γενικά τη λύση στο πρόβλημα σου στην δίνω με αρκετά λακωνικό τρόπο στο thread του “Wrath”. Δεν είναι κακό ούτε πρέπει να ντρέπεσαι γι’ αυτό. Εγώ πχ καμιά φορά δεν έχω πρωϊνή στύση. Πρέπει να τα βλέπεις ψύχραιμα όλα :slight_smile:

κοιτα μπομπο τραβα καμια και μετα ελα και μιλα οκ?
αναφερομουν στο αθενς που το χεις γραψει με τουβλιστικο τροπο.
εννωειται οτι το χουμορακι για τον ιφριτ του ΦΦ ηταν σαν εκεινο τον νιντζα απο το ΜΚ.ναι καταλαβες τον σαμπζηρο λεω.

την ειδατε ολοι γνωστες μη χεσω.

όχι όμως πως ξεφεύγεις ιδιαίτερα κι εσύ απ αυτό που κατηγορείς :slight_smile:

εχει διαφορα.
αυτη την ειδαν.εγω ειμαι.

η μία άποψη είν αυτή

η άλλη άποψη είναι πως ακούς όντως ωραία πράματα αλλά το υφάκι σου κουράζει λίγο. επειδή δε θα ήθελα να μη βλέπω τι γράφεις, μήπως να έκανες μία προσπάθεια? εκτός κι αν απλά γουστάρεις να πουλάς μούρη, να μας το πεις να ξέρουμε ρε αδερφέ.

Ναι ρε αδερφέ, είπαμε ακούς ωραία μουσική, είσαι γνώστης φτιάνεις ωραία εξώφυλλα κτλ, αλλά είσαι καινούριος κούλαρε. Ντάξει είναι πιο διασκεδαστικό το ειρωνικό στυλάκι δεν αντιλέγω και σου δίνει τον αέρα του είμαι καιρό στα φορα και στο ίντερνετ, αλλά μεις τι φταίμε όμως.

Άντε αγάπες, επί του θέματος τώρα. ενδ οβ σπαμ, πως το λένε.

κρατα μονο την ουσια.
οτι ακουω γαματα πραματα.
και γραφε τα υπολοιπα στα αρχιδια σου.
εγω αυτο κανω.
αν απανταγα σε καθε ΜΑΛΑΚΙΑ που χω διαβασει εδωμεσα -απο linκin φart fanboys μεχρι ουμπερ emoboyδες δεν θα τελειωναμε ποτε.

manos με ξερεις?

Eγώ σε ξέρω. Γαμάς σπίτια. (:*

http://www.webmd.com/sex-relationships/features/10-surprising-health-benefits-of-sex

Θα σε γλιτώσει από πολλά

Πράγματι πολύ ωραίος ο δίσκος! Ξεχωρίζουν μεταξύ τους τα κομμάτια, έχουν το δίκο τους ύφος, πολύ καλό αυτό. Προς το παρόν έχω ξεχωρίσει το Ghost Key, 20 minutes 40 years, Threshold of Transformat :slight_smile:
Ότι είναι καλύτερο από το προηγούμενο νομίζω πως δεν χρειάζεται να αναφερθεί :stuck_out_tongue:

Τελικά μονο σε μένα άρεσε το In The Absence Of Truth… :stuck_out_tongue:

Πάντως πολύ, πολύ καλό το καινούριο. Παίζει ρηπήτ τα τελευταία 24ωρα. Stone To Wake A Serpent έπος και φυσικά Threshold Of Transformation, τρελό κόλλημα.

Τι λες ρε αδερφέ εμένα παίζει να είναι και το αγαπημένο μου το αbsence. Δύο φορές άκουσα το νέο και δεν με πολυτράβηξε για τρίτη. Η μία ήταν με ακουστικά κιόλας.
Θα συνεχίσω κάποια στιγμή βέβαια αλλά για την ώρα ακούω Robin Guthrie και δεν χρειάζεται μεχε:)

όχι δα…και γ@μω είναι…απλά έπρεπε να κονταροχτυπηθεί με Panopticon/Oceanic και όσο να’ναι, αυτά τα 2 δεν τα φτάνει.

Το καινούργιο πάντως είναι καλύτερο και νομίζω, πιο εύκολο να σε τραβήξει. Έχουν ΦΟΒΕΡΗ αίσθηση της μελωδίας οι άτιμοι και αυτό τους κάνει να ξεχωρίζουν, κατα τη γνώμη μου. Τον θόρυβο και την καφρίλα την κουμαντάρεις, η μελωδία που πιστεύω οτι είναι και το πιο δύσκολο, θέλει να είσαι μάστορας.
Ακούγεται δουλεμένο και προσεγμένο μέχρι αηδίας πάντως

Παραδοξως, σπανια ετυχε να πιασω τοσο δυσκολο δισκο, τοσο ευκολα!

Ο δισκος ειναι καλος, αλλα εχει πολλα μειονεκτηματα. Μπορουσε να ειναι πολυ καλυτερος, αληθεια! Εχει σημεια που σκοτωνουν και δε φαινονται. Αν και προσωπικα τεινω προς το ‘‘ευχαριστημενος’’, επειδη το προηγουμενο δε μου αρεσε ΚΑΘΟΛΟΥ. Οσο περναν τα χρονια, τοσο το βαριεμαι. Μονο ενα κομματι μου εμεινε κι αυτο μ κανε κλικ απο το πρωτο κιολας λεπτο.

βασικα τα παιδια εκλεισαν με το που εβγαλαν το oceanic.εκει επιασαν το peak τους.

για μενα ειναι το ‘aenima’ τους.

δεν θα βγαλουν ποτε κατι τοσο ‘γαμα τα’

αντε με το καλο να τους δουμε και σε κανα ΑΝ