Α, ρε Isis. Πολύ μεγάλο συγκρότημα.
Μπορεί να έχουν ένα Panopticon και ένα Oceanic σαν συστάσεις, αλλά δεν επαναπαύονται και συνεχίζουν να δημιουργούν δισκάρες μοναδικές.
Έχουν πλέον τον ήχο τους, γράφουν συγκλονιστικες κομματάρες και απλά παραμένουν στην κορυφή.
Το “Wavering Radiant” είναι ένα άλμπουμ εκπληκτικό στο σύνολό του.
Threshold Of Transformation, Hand Of The Host, 20 Minutes / 40 Years έπη. Όλα όμως είναι κάτι παραπάνω από απλά καλά κομμάτια.
Δεν μπορώ κάν να διακρίνω για προτιμώμενο κομμάτι στο δίσκο, αλλά χτες που τον ξανάκουγα, στο κρεσέντο του Treshold of Transformation βάρεσα απανωτές προσοχές.
“Κάτσε άκου το καλύτερα”… “μην αφήσεις τον αρχικό ενθουσιασμό να σε παρασύρει”… “ίσως στην πορεία αλλάξεις γνώμη”… και λοιπά γραφικά σκέφτομαι.
@@!
Δεν ακούω τίποτε άλλο εδώ και πέντε μέρες, και το δισκάκι έχει τεσταριστεί σε όλες τις δυνατές συνθήκες/καταστάσεις.
Ώρα για “αντικειμενικότητα” λοιπόν.
Ναι, το oceanic δεν ξαναβγαίνει.
Ναι υπάρχουν μερικές στιγμές-κατάλοιπα από το παλτό που προηγήθηκε.
Ναι, οι κιθάρες δεν έχουν τόσο όγκο.
Όμως:
Ο Τέρνερ έχει βελτιώσει κατά πολύ τη φωνή του και ακούγεται πιο ζεστός. Επιτέλους αυτή η μπάντα έχει τραγουδιστή.
Έχει μέσα ΚΟΜΜΑΤΑΡΕΣ!
Σε σημεία εκεί που νομίζεις ότι το κομμάτι θα απογειωθεί/εκραγεί, σου σκάνε ένα ποστ σημείο. Μην ξενερώνεις, θυμήσου πόσο μεγάλοι οπαδοί των Godflesh είναι. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Στο Hand of the host κλαίω. αλήθεια.
Το Threshold of Transformation σε σκίζει στα 2. και σε πετάει στον κάδο σκουπιδιών.
Με δεδομένο ότι τους έχουμε δει 2 φορές λάιβ, και όλοι ξέρουμε πόσο καλύτεροι είναι ον στέιτζ, φαντάζομαι ΑΥΤΑ τα κομμάτια λάιβ και λερώνω το βρακί μου.
Πολύ σωστός ο Μπλήντιν. Οι συνθέσεις σου δημιουργούν προσδοκίες και σου τις διαψεύδουν αμέσως. Τεράστια μπάντα οι Isis και ο δίσκος είναι φανταστικός. Το Threshold απο την εισπνοή του Τέρνερ στην αρχή μέχρι το τέλος του είναι έπος, απο τα καλύτερα κομμάτια που έχουν γράψει. Και πολύ σωστός, τα φωνητικά είναι πολύ βελτιωμένα. Φοβερή ατμόσφαιρα, πολύ δύσκολος δίσκος αλλα “σου μιλάει” όσο περισσότερο τον ακούς.
Oι Ιsis δεν έχουν ποτέ στίχους. Όποιος θέλει, μπαίνει στην επίσημη ιστοσελίδα τους και τους τσεκάρει. Βέβαια αυτοί του Wavering Radiant δεν έχουν αναρτηθεί ακόμα.
Τελικά μπορώ να πω ύστερα από αρκετές ακροάσεις ότι μου αρέσει πολύ. Αν έπρεπε να πω κάποια αρνητικά θα έλεγα ότι η δομή σε όλα τα κομμάτια είναι λίγο προβλεπόμενη αλλά και πάλι τα θέματα που ντύνουν αυτή τη δομή τα διαφοροποιούν μεταξύ τους ώστε να μη βγαίνει διεκπεραιωτική κούραση. Το άλλο μειονέκτημα είναι η παραγωγή που από τη μια δεν έχει αρκετό όγκο και από την άλλη αυτός ο όγκος που υπάρχει είναι αρκετά απλωμένος και όχι τόσο συμπαγής όσο θα ήθελα με αποτέλεσμα να βγάζει μια υποτονικότητα στα πιο Heavy σημεία η οποία δε χρειάζεται, το νωχελικό trippy part το καταφέρνουν άψογα με τα πιο ψυχεδελικά σημεία τους.
Hall Of The Dead, Hand Of The Host, Stone To Wake A Serpent είναι Super και το Threshold Of Transformation είναι [SIZE=“7”]έπος[/SIZE].
Αυτό ακριβώς. Αν δεν είχε και αυτό θα πλησίαζε επίπεδα οσεάνικ. Δε λέμε, πανέμορφα αυτά που κάνει ο Meyer αλλά καλύτερα να πήγαιναν λίγο πιο “πίσω” στα πιο heavy σημεία για να αναδειχθεί η ωμότητα του ξεσπάσματος.