Οκ,φιλε το κανω αμεσως!!!
edit:Ωραια οντως τα κομματακια!!!
Βαζω σε λιγο και αυτο…
Tι κομματαρα ρε πουστη!!!
Όπως έγραψε ο jiopas, “απόψεις”. Ένα σχόλιο θα κάνω μόνο.
Κάθε μουσικό στυλ είναι λίγο πολύ ριζωμένο με μια εποχή όμως. Αν μείνουμε στον χώρο της τζαζ, η κλασική τζαζ χαρακτηρίζει μια συγκεκριμένη περίοδο, το stride ή το boogie woogie μια άλλη, το swing μια άλλη, το bebop μια άλλη, κ.ο.κ. Με τη λογική αυτή κάθε μουσικό στυλ “ψοφάει” κάποια στιγμή, για να πάρει κάτι άλλο τη θέση του.
Το οτι δηλαδή η συγκεκριμένη fusion είχε μια εποχή που έπιασε το peak της και μετά έπεσε δε λέει κάτι - λίγο πολύ το ίδιο συμβαίνει με όλες τις μουσικές και όλα τα είδη.
Αυτό ως μόνο σχόλιο στην, εμπεριστατωμένη αν μη τι άλλο, επιχειρηματολογία σου!
Eντάξει μωρέ, παραδοξολογεί ο CJ και το ξέρει και ο ίδιος όταν μου συγκρίνει τους Mahavishnu και τους RTF με τους Bee Gees και τους Abba… :roll:
Ακόμα βγαίνει καλό fusion για όσους αγαπάνε το είδος και θέλουν να το ψάξουν. Aκούστε το Lifeboat του Jimmy Herring που βγήκε πριν τρία περίπου χρόνια (και το είχα παρουσίασει κάπου στις αρχές αυτού του θρεντ τότε) ή το περυσινό Dirty and Beautiful του Gary Husband.
Λοιπον σημερα το απγευμα στο δρομο για τη δουλεια ακουγα το ‘’[B]Prelude[/B]’’ του [B]Eumir Deodato[/B].
Τα δυο πρωτα albums του στην CTI,ειναι φοβερα και σε αυτο το δισκο βρισκουμε μεγαλες μορφες οπως ο [B]Stanley Clarke[/B],o [B]Billy Cobham[/B],o [B]Hubert Laws[/B] και ο [B]Ron Carter[/B].
Κολλημα φυσικα το απιστευτο “[B]Also Sprach Zarathustra”[/B].
Kανά καλό documentary παίζει???
Αν και δεν το έχω δει, αυτό [U]εδώ[/U] (και [U]εδώ[/U] για το δεύτερο μέρος του) φαίνεται πολύ ενδιαφέρον και μαζεύει και υψηλή αξιολόγηση…
[U]Εδώ[/U] επίσης είναι το πρώτο μέρος του ανεβασμένου στο youtube ντοκυμανταίρ σχετικά με την ιστορία του Miles Davis. Αρκετά καλό θα έλεγα, όχι πλήρες, αλλά καλό παρόλ’αυτα.
Ακόμα καλύτερο (και σε σκηνοθεσία Clint Eastwood παρακαλώ) φαίνεται να είναι το “Straight No Chaser” ντοκυμανταίρ αφιερωμένο στον τιτάνα του bop πιάνου Thelonious Monk! Και ναι, υπάρχει κι αυτό ανεβασμένο στο youtube, [U]εδώ[/U] το πρώτο μέρος, θα το δω και γω που δεν το έχω δει ακόμα!
O Clint Eastwood εξάλλου έχει γυρίσει και την ταινία-ντοκυμανταίρ “Bird” αφιερωμένη στον Charlie Parker. [U]Κλικ[/U]. Όπως πρόσεξα όμως υπάρχει στον σωλήνα και [U]αυτό[/U] για τον Parker.
Πολύ ενδιαφέρον φαίνεται και ένα ακόμα ντοκυμανταίρ που μόλις πέτυχα στο τιουμπ για τον κιθαρίστα Wes Montgomery. [U]Εδώ[/U] το πρώτο μέρος.
[U]Ιδού[/U] και ένα μικρότερο για τον Chick Corea, και [U]εδώ[/U] ένα ακόμα για τον Coltrane.
Για τον Coltrane υπάρχει και αυτό [U]εδώ[/U]. Και [U]αυτό[/U] είναι ένα ντοκυμανταίρ του BBC για τον Sun Ra!
[U]Να[/U] και ένα για τον θρύλο του ηλεκτρικού μπάσου Jaco Pastorius.
[U]Εδώ[/U] ένα ντοκυμανταίρ για τον “λευκό Miles” Chet Baker.
Πηγαίνοντας σε πιο κλασικά, υπάρχει το “Satchmo” για τον Louis Armstrong. [U]Κλικ[/U] για το πρώτο μέρος!
Να άλλο ένα που φαίνεται καλό (ούτε αυτό το έχω δει): [U]The Jazz Legends live[/U]! (κλικ στο όνομα)
Και φαίνεται πως είναι σειρά ολόκληρη, για παράδειγμα [U]Art Blakey[/U], [U]Billy Cobham [/U], κλπ.
[U]Να[/U] και ένα για την jazz της dixieland! Εδώ ερχόμαστε στις ρίζες! Και [U]εδώ[/U] ένα ακόμα για τα παλιά τα χρόνια, “Al that Jazz, From New Orleans to New York”!
Προχωρώντας στις φωνές της jazz για όσους ενδιαφέρονται. H βιογραφία της [U]Ella Fitzgerald[/U], της [U]Anita O’Day[/U], της [U]Billie Holliday[/U] και της [U]Dinah Washington[/U] ανάμεσα σε άλλες!
Υπάρχει επίσης το αμφιλεγόμενο “Jazz - A Film By Ken Burns” το οποίο είχα αναφέρει και πίσω, ίσως η μεγαλύτερη παραγωγή όλων αλλά ταυτόχρονα και εκείνο που έχει δεχτεί τις μεγαλύτερες κριτικές. (και δικαιολογημένα). [U]Εδώ[/U] η εισαγωγή του.
Και μια που το βρήκα τώρα στα ψαξίματα, πάμε και σε ένα παλιό και όπως φαίνεται, συζητημένο ντοκυμανταίρ, το “The Cry of Jazz” του 1959. [U]Εδώ[/U] το πρώτο μέρος.
Αυτά βρήκα για την ώρα, αν και όλο και κάποια καλά θα μου διαφεύγουν! Ως τελικό συμπέρασμα έχω να πω απλά: ΝΑ ΖΗΣΕΙ 1000 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ YOUTUBE!! 
(και αυτοί που ανέβασαν τα βίντεο :PP)
Mόνο αυτά???
Thanks!
Βασικά αν ψάξω όλο και και μερικά ακόμα θα βρω, αλλά οκ, αυτά αρκούν πιστεύω για την ώρα. :PP
@ Άσχετο, αλλά φαίνεται ενδιαφέρουσα η πάνω πρόταση του jiopa. 8)
Ρε ellanor,τόσα σεντόνια κάνεις,μήπως μπορείς να βοηθήσεις?
Ή κάποιος άλλος?Είναι το πρώτο μουσικό είδος που ακούω και δυσκολεύομαι αρκετά να αναγνωρίσω τα χαρακτηριστικά του κάθε υποείδους του…Ντάξει καμια εικοσαριά άλμπουμ έχω ακούσει αλλά και πάλι…
Φιλε[B] Ellanor[/B],ο [B]Deodato[/B] ειναι φοβερος.Τα δυο πρωτα albums του στην CTI ειναι πολυ καλα.Μετα χαλασε καπως.Εχω αγορασει τα δυο πρωτα και σου τα προτεινω ανεπιφυλακτα.
Τα τελευταια χρονια αναμεσα σε αλλους εγινε συνθετης και παραγωγος και για την [B]Bjork.[/B]
Οριστε και ενα δειγμα,το εκπληκτικο ‘’[B]Super Strut[/B]’’ απο το δευτερο alboum του…
Υποσχομαι επισης να ασχοληθω εκτενως με τα ντοκυμαντερια σου!!!
Ωραίο το Super Strut! Καλοκαιρινή, τροπική αίσθηση, αέρας '70ς, μια μυρωδιά από soul της εποχής, ενώ μου θύμισε και Santana!
hopeto, ίσως είχες προσέξει δύο τεράστια σεντόνια μου κάπου πίσω στις σελίδες αυτού του θρεντ, στα οποία έκανα μια μίνι ανασκόπηση της ιστορίας της jazz, φτάνοντας μέχρι και τη δεκαετία του '50… Εκεί λίγο πολύ αναφέρω όλα τα είδη που είχαν υπάρξει μέχρι τότε, με λινκς για αντιπροσωπευτικά κομμάτια κλπ. Ήταν να το ολοκλήρωνα με το τρίτο και τελευταίο μέρος (στο οποίο αναφερόμουν σε hardbop, avant garde, free jazz & fusion), αλλά το αρχείο που το είχα γράψει χάθηκε με ένα format που έκανα και ξέχασα να το σώσω. Ακόμα και έτσι παίρνει κανείς μια καλή ιδέα πάντως!
[U]Εδώ[/U] το πρώτο και [U]εδώ[/U] το δεύτερο μέρος.
(γμτ, μου τη σπάει που είναι ανολοκλήρωτο όμως :P)
Α,ωραίος ρε!!!Άντε καλό γράψιμο για το τρίτο μέρος (το χρωστάς…) !
Αν και καπως πιο funk σε στυλ και διαθεση,αυτη τη στιγμη ακουω το φοβερο ‘’[B]Innervisions[/B]’’ του [B]Stevie Wonder[/B] και για πολλοστη φορα απολαμβανω μουσικαρα.
Μεγαλη δισκαρα παιδια!!!
Τι λες τώρα ρε, μιλάμε για δίσκο-κειμήλιο για την ιστορία της soul/funk! Τι να λέμε τώρα. Living for the City, ύμνος.
Κάποια στιγμή λέω να κάνω κανένα ποστ (στο άλλο θρεντ μάλλον) με 15-20 top albums από την ιστορία της funk και soul των '70ς, σίγουρα το Innervisions πάντως θα είναι ένα από αυτά.
Kαι σίγουρα πρέπει να το ποστάρεις στο άλλο thread,όπως κι ο jiopas…
Το ηξερα απο την αρχη,απλα βαριομουν τα μπρος πισω μια κ τα λεγαμε εδω ωραια!!!
Πολύ ωραία και τα δύο άλμπουμ του Eumir Deodato που ανέφερε ο jiopas. Έχω την εντύπωση ότι μπαίνουν άνετα στην ίδια κατηγορία με τα αντίστοιχα του Donald Byrd αναλογικά με το βαθμό της επιδραστικότητάς τους στην εξέλιξη της acid jazz εκεί στα τέλη της δεκαετίας του '80. Επίσης και στα δύο συμμετέχει ανάμεσα σε αρκετούς παιχταράδες και ο Stanley Clarke. Γενικά άποψή μου είναι ότι η συμμετοχή του σε αυτά τα σχήματα και δίσκους, τον έκαναν έναν από τους καλύτερους μπασίστες της γενιάς του παρά οι προσωπικές του δουλειές.
Θα ελεγα οτι ο [B]Stanley Clarke[/B] ανδρωθηκε μουσικα και καθιερωθηκε κυριως στους [B]Return To Forever[/B].
Επισης ακουσα φευγαλεα καποια κομματια απο το ‘’[B]Straight Life[/B]’’ του [B]Freddie Hubbard [/B]και λεω να το αγορασω.Για πειτε καμμια αποψη επι του δισκου,αν τον εχετε ακουσει…
Δεν το έγραψα σωστά. Όταν λέω “αυτά” εννοώ τα σχήματα της CTI και τα αντίστοιχα με τους RTF, σχήματα στα οποία είχε λόγο αλλά όχι την κύρια ευθύνη της σύνθεσης.
To Straight Life είναι το καλύτερο της τριλογίας του Hubbard. Τρεις συνθέσεις εμπνευσμένες με ωραία και ευδιάκριτα σόλο από τα κύρια όργανα (τρομπέτα, σαξόφωνο, κιθάρα). Η ρυδμ σέξιον τα σπάει όπως πάντα!
Κάποια κομμάτια? Τρία έχει όλα κι όλα ο δίσκος.
Κατα τ’ άλλα τρελή δισκάρα, στα χνάρια του Red Clay, με συμμετοχή παιχταράδων (Hancock, Henderson, Benson κλπ), από τα καλύτερα που έχω ακούσει του Hubbard, ειδικά το ομότιτλο κομμάτι το γουστάρω κάργα!
ΥΓ - Μόνο μείον οτι είναι λιγο μικρό σε διάρκεια.