πόσο έχει το μπιλιετάκι για Metheny κ από που τα αγοράζουμε?
edit: ο Metheny έχει 67-77-87 ευρω… ήμαρτον!!!
Ήμαρτον, αυτό λέμε…
Και όμως το Παλλάς χθες σχεδόν γεμάτο ήταν… :-s
οκ, σε μια πολη 4 εκατομυρίων θα βρεθούν 500 που να τα δώσουν. όμως οι τιμές είναι απαράδεκτα υψηλές…
Χθες ήταν πολλοί περισσότεροι από 500…
Αλλά αυτό λέμε, πως είναι απαράδεκτα ακριβά. Πρέπει να φάνε “εμπάργκο” από το κοινό όσο ελκυστικά και να είναι αυτά που φέρνουν…
Το ίδιο και το Gazarte… [-X
λυπαμαι, θα ηθελα να δω τον methany, αλλα δεν τους το κανω το χατίρι…
[B]PAT METHENY TRIO[/B] χτες βράδυ στο Παλλάς, κυριλέ κόσμος (λογικό με τέτοιες τιμές) αλλά ευτυχώς και πολλά παιδιά με ροκ/μεταλ tshirts.
Διόρθωσα ένα λάθος 19 χρόνων (είχα χάσει το live του Λυκαβητού αφού τότε τον θεωρούσα φλώρο!), χαλάλι το τσουχτερό τικέτο (σχετικά γεμάτο το Παλλάς, όχι τίγκα όμως). 2ωρο σετ (κάποιοι έφυγαν στο πρώτο encore αλλά βγήκε 2 φορές ακόμα, πολύ καλοί και οι Larry Grenadier στο μπάσο και Bill Stewart στα τυμπανα.
Καταπληκτικό live!
To Παλλάς ήταν σχεδόν γεμάτο (υπήρχαν πολλές κενές θέσεις στον εξώστη) αλλά για τα δεδομένα της σποχής και με τέτοιες τιμές, η προσέλευση ήταν μάλλον εντυπωσιακή.
Αλλά ο Metheny είναι από τα μεγάλα jazz ονόματα που μπορεί να δεί κανείς και για κάποιο λόγο δεν είχε έρθει εδώ και 20 χρόνια (από τον Ιούνιο του '91 στον Λυκαβηττό, το live που άναφέρει και ο MindcrimeK πιό πάνω) εγώ τον είχα δεί και τότε και μπορώ να πώ πως προχθές το ευχαριστήθηκα περισσότερο. Τότε με μεγαλύτερο σχήμα και πολύ μεγαλύτερη εξάρτηση στο midi synth με είχε χάσει κάπου, ένιωθα πως έβλεπα έναν κιθαρίστα που δεν γουστάρει να παίζει κιθάρα!
Προχθές μπορεί να ακούσαμε ένα εκπληκτικό ως προς την φρασεολογία σόλο… τρομπέτας #-o παιγμένο με κιθάρα περασμένη από synth αλλά δεν φτάσαμε στις υπερβολές του '91. Και σόλο ακουστικά μας έπαιξε, και ντουέτα με τον Grenadier στο ξεκίνημα (όπου μας έπαιξε και νωρίς-νωρίς το Bright size life!). Και έπαιξε πάνω από 2 ώρες χωρίς διάλειμμα, 2 και ένα τέταρτο είπε ένας φίλος που “κρατούσε χρόνο”.
Τελευταίο encore αυτή η κομματάρα:
Μακάρι να μας ξαναέρθει σύντομα, αλλά σε κανένα Μέγαρο ή Στέγη. Οι τιμές του Παλλάς δεν παλεύονται!
λυπαμαι πραγματικά που εχασα τον Methany, αλλά δεν τους τα δινω πλεον τοσα χρηματα. Δεν έχουν βάλει ΚΑΘΟΛΟΥ νερό στο κρασί τους και μόνο η αποχή μας θα συνεφέρει τους “διοργανωτές” (τρομάρα τους)
Δεν έχεις άδικο. Σε γενικές γραμμές το Παλλάς το έχω στη μαύρη λίστα πλέον.
Αλλά τον Metheny δεν τον έχανα με τίποτα!
Ναι, ήταν ωραία απλωμένο το setlist, μου αρεσε που ξεκίνησε με τα 3 ακουστικά (ντουο με τον Grenadier) αλλά νομίζω το live απογειώθηκε όταν μπήκε και ο Stewart.
Audio δειγματάκι του Soul Cowboy [B][U]εδώ[/U][/B]
Καταλαβαίνω γιατί και εγώ σκέφτομαι “οπαδικά” όσο αφορά μεγάλες μουσικές αγάπες, αλλά δεν πάει άλλο αυτη η κατάσταση, δηλ κάποιοι να πλουτίζουν ασύστολα σε βάρος της αγάπης που έχουμε για την μουσική.
μόνο η άρνηση μας να “αγοράζουμε” τα προιόντα τους θα τους συνετίσει, τίποτε άλλο
sorry για το off topic
Ωραίος Mindcrime! 8)
[B]Ελένη και Σουζάνα Βουγιουκλή @Half Note Κυριακή 8.1.2012[/B]
Τις πέτυχα στο Half Note με καλό ticket (15e) σε ένα δίωρο + πρόγραμμα.
Από τα παραδοσιακά της Θράκης στη reggae και από τους στίχους του Γκάτσου σε αυτούς του Cobain? Ενα φωνητικό ντούο που περνά όμορφα από το ένα στο άλλο, δύο σοπράνο με εκπληκτική τεχνική, σε μάλλον λιτές ενορχηστρώσεις (συνήθως με μια κιθάρα ή πιάνο αλλά και α καπέλα πολλές φορές) αλλά και πολλούς φωνητικούς αυτοσχεδιασμούς (οι λαρυγγισμοί ψαρωτικοί εκτός κι αν έχεις λιώσει την Galas). Η εμφανιση τους στην εκπομπή του Παπαδόπουλου στη ΝΕΤ τις έκανε λίγο πιο γνωστές αν και το cd δύσκολα το έβρισκες μέχρι πρόσφατα (το Metropolis μάλλον ταχει σπάσει (και) με αυτη την εταιρεία…χμ…)
Δείγμα από το live σε ένα ηπειρώτικο [B][U]εδώ[/U][/B]
Jazz live στην Πάτρα απο τον Χρήστο Ανεστόπουλο και παρουσίαση του δεύτερου προσωπικού του δίσκου ‘‘Wish You Could Stay…’’. Μην το χάσετε, αξίζει!
Μοre info:
Αρκετός κόσμος χθες στη Στεγη Γραμμάτων Και Τεχνών και εκτός από τις γνωστές κυρίες που δε χάνουν παράσταση(χορό, θεατρο ή συναυλία) είχε και αρκετούς της indie κοινότητας ενώ εθεάθησαν αρκετά μέταλ (!) tshirts!
Τα πρώτα cd του [B]ΜERCAN DEDE[/B] τα είχα πάρει στην Κωνσταντινούπολη αρκετά χρόνια πριν αν και μετά το SU (2004, είχε κάνει μια μικρή επιτυχία μιας και ήταν το πρώτο που είχε κάποια φωνητικά) τα έβρισκες εύκολα και δω συνήθως στο τμήμα της world/ethnic μουσικής. Στην ουσία μιλάμε για ένα fusion παραδοσιακής τούρκινης μουσικής με electronica, στη μέση της σκηνής τα deck του αλλά αφού μιλάμε για live ευτυχώς τον συνόδευαν 5 πολύ καλοί μουσικοί με κρουστά, τούρκικο βιολί, ζουρνά (δεν είμαι σίγουρος), νέυ και κλαρίνο. Ο Dede οδηγούσε τα κομμάτια με τον έλεγχο στα ηλεκτρονικά (samples, πιανάκια αλλά και “κόντρες” με τον περκασιονίστα με διάφορους ηλεκτρονικούς ήχους) και υπνωτιστικά μπιτ που σε 2 κομμάτια έφεραν στη σκηνή και έναν περιστρεφόμενο δερβίση για μεγαλύτερο χάσιμο (πολλοί ψάρωσαν με τη 15λεπτη “σβούρα” του, αν και το απόλυτο sufi dance το εχω πετύχει στο Κάιρο).
2,5 ώρες σχεδόν το σετ με 2 encore…
Δεν είχα δεί δυστυχώς πως το θρεντ έχει έρθει ξανά στην… επιφάνεια! #-o
Το Σάββατο 5/5 στη “Στέγη γραμμάτων και τεχνών” παίζει ο Danilo Perez με το τρίο του:
Mισοάδεια τελικά η αίθουσα και ας έλεγε αυτός «[I]ευχαριστώ για την ενέργεια που μου δίνετε[/I]», τελικά παντού το ίδιο γλύψιμο πέφτει…
Στα πρώτα δύο κομμάτια υπήρχε ένα θεματάκι με τη μπότα του ντράμερ που έκανε ένα σπαστικό τσαφ (προφανώς πάνω από το πικ το μικρόφωνο εκεί) αλλά ευτυχώς διορθώθηκε γρήγορα και απολαύσαμε το υπόλοιπο σετ. Το οποίο μάλλον δε με ενθουσίασε όσο περίμενα, όχι τόσο για τη διάρκεια του αλλά κυρίως γιατί μου έλειψαν κάποια προσωπικά favorites. Παρ’όλα αυτά εξαιρετικοί και οι τρεις μουσικοί (Danilo Perez: πιάνο, Adam Cruz: ντραμς, Ben Street: μπάσο)
Audio δειγμα από το live:
[B][U]overjoyed (-Stevie Wonder cover)[/U][/B]