Έστω και καθυστερημένα, είδα επιτέλους το Control και μπορώ να πω πως ήταν φοβερή ταινία. Εξαιρετικοί οι ηθοποιοί, η σκηνοθεσία, τα πάντα, ένιωθες σα να έβλεπες ντοκουμέντο απο τη ζωή του Ian Curtis. Έχω μια ακατανίκητη όρεξη να ακούσω απο την αρχή τα άπαντα των Joy Division…
ΠΟΛΥ λιγοι καλλιτεχνες ζουν τοσο πολυ τις ερμηνειες τους οπως ο Curtis. Τα live των Joy Division ειναι ο ενας απο τους 2 λογους που θα ηθελα να εχω χρονομηχανη. Ο αλλος ειναι αυτα των Floyd.
οταν η σκηνοθεσια ειναι του anton corbjin τοτε μονο το καλυτερο μπορεις να περιμενεις.γενικα η ζωη του curtis ειναι για ταινια και μπορω να πω οτι το control ειναι καλυτερο απο το 24 hour party people (το οποιο ειναι επισης ταινιαρα)κυριως λογω feeling οπως και ο sam riley καλυτερη επιλογη για πρωταγωνιστης.και το συνοδευτικο ντοκιμαντερ για τους joy division ειναι κατατοπιστικο.οσο για την ορεξη που αναφερεις σε καταλαβαινω απολυτα
Ντάξ, καλή ταινία, καλός ο Sam αλλά δινόταν δυσανάλογα πολλή βάση στα γκομενικά του Curtis. Και προφανώς δεν ήταν μόνο αυτά τα κύρια στοιχεία που διαμόρφωσαν την διαταραγμένη προσωπικότητά. Θεωρώ ότι είχε αρκετά κενά.