Eisai poly neos akoma na brizeis ta theia (aka Ray Parker Jr). Sygxoreisai omos logo tou nearou tis ilikias 
Epimeno. To Living in a world einai kai xoreytiko. Mporeis na paspatepseis gkomenaki me ayto. :roll:
Πάσο. Με το αλλο απλα θα γελαει
Τελικα ο δισκος του Warrel παει για πενταδα. Τεραστια δισκαρα που πατησε στο λαιμο το Enemies.
Πολύ λίγα πράγματα για φέτος δυστυχώς. Για την ώρα το νέο Stephen Malkmus & The Jicks κα8ώς και το νέο Mudhoney.
Aπό επανακυκλοφορίες όμως, το Let it Be των Replacements & το Vs. των Mission of Burma, παίζουν σε άλλο ταμπλό.
Μεγάλη απογοήτευση, το τελευταίο Don Caballero, ενώ απλά συμπαθητικά το Fleet Foxes, το νέο Ηοld Steady & το νέο Morning Jacket.
το δισκακι του warrel για μενα ειναι καλυτερο απο τα δυο τελευταια των nevermore…
Ούτε κατά διάνοια :!:
προσωπικη γνωμη…ειμαι απογοητευμενος με την πορεια των nevermore μετα το dead heart…
κι εγώ είμαι κάπως απογοητευμένος. αλλά και πάλι, για να είναι καλύτερο το προσωπικό του warrel (μια γρήγορη το χα ακούσει όταν βγήκε…) θα πρέπει να είναι πολύ μεγάλος δίσκος :p. δλδ έχει καλύτερο τραγούδι απ το i, voyager?
κοιτα…οι δομες των τραγουδιων στο προσωπικο του warrel ειναι σιγουρα απλουστερες…εγω το αξιολογω συνθετικα και το θεωρω καλυτερο απο το enemies και το godless…μου φαινεται πιο εμπνευσμενο…κοματαρες υπαρχουν και στα δυο τελευταια nevermore αλλα προσωπικα δεν τα θεωρω ολοκληρωμενα…
Ο δισκος του Warrel εχει ενα τεραστιο κακο στη μιξη: πολυ μπροστα τα φωνητικα. Ηθελε καιρο για να το αφομοιωσω και να παρω πρεφα τι παιζει απο πισω. Υπαρχουν σημεια που για καιρο δεν ειχα τοσο κατα νου, π.χ. το συναισθημα που βγαζει η κιθαρα στο This Old Man. Ο δισκος ειναι πολυ πιο ‘‘ανθρωπινος’’ απ’ οτι περιμεναμε και βγαζει πολυ συναισθημα. Δεν ειναι album με το οποιο θα χτυπηθεις και οσο περναει ο χρονος ‘‘μεγαλωνει’’ μεσα σου.
Θα συμφωνησω παντως με τον Τασο σε ενα πραγμα. Το Godless δεν ειναι τοσο πληρες σε συνολο, και γι αυτο χανει συγκριτικα με την τριαδα Politics - Dreaming - Dead Heart.
συμφωνω απολυτα…το συναισθημα ειναι η μεγαλη δυναμη του praises…
Alpha Galates - A Stimulus For Reason
Animal Alpha - You Pay For The Whole Seat But You’ll Only Need The Edge
Burst - Lazarus Bird
[CENTER]+
Grand Magus - Iron Will [/CENTER]
1-slipknot-all hope is gone
2-opeth-watershed
3-trivium-shogun
4-Septic Flesh- Communion
5-cavalera conspiracy- Inflikted
Πράγματι.
οντως μεγαλη απογοητευση το Don Caballero.
Χώνονται επίσης σφήνα Jon Oliva’s Pain που ξέχασα να αναφέρω και Hinder (μεγάλη αποκάλυψη ο δίσκος!)
Metallica-Death Magnetic
AC/DC-Black Ice
Oasis-Dig Out Your Soul
Gutter Twins-Saturnalia
Cavalera Conspiracy-Inflikted
Slipknot-All Hope is Gone
Moby-Last Night
Nick Cave & the Bad Seeds-Dig Lazarus Dig
Madrugada-s/t
Al Green-Lay it Doen
Μέχρι στιγμής (χωρίς σειρά)
Royal Hunt- Collision Course (το άλμπουμ της χρονιάς)
Malmsteen-Perpetual Flame
Judas Priest- Nostradamus
King’s X- XV
The Haunted - Versus
Emir Hot- Sevdah Metal
H.E.A.T- s/t
Marshall Law - Razor Head
Mike Vescera- A sign of things to come
Steel Attack- carpe diend
Uli Roth- under a dark sky
Anthem - Black empire
Metalium- Incubus
Helstar- the king of hell
Uriah heep- wake the sleeper
Journey- Revelation
Evergrey- Torn
Axel Rudi Pell- Tales of the crown
Jorn- Lonely are the brave
Queen - Cosmos rocks
Driver- Sons of Thunder
Metallica- Death Magnetic
Fires of Babylon- S/t
Άνετα στα καλύτερα της χρονιάς και η καινούρια κυκλοφορία των Pig Destroyer με τίτλο Natasha.
Δεν έχει καμία σχέση με το phantom limb.
The song itself is described by the label as slow-motion, punishing doom more akin to early Melvins or Godflesh than the muscular grind they are known for.
Uli Jon Roth-Under a dark sky (δισκάρα)
Βrainstorm-Downburst
τα άλλα έπονται…