[SIZE=“3”]12. [SPOILER]Steve Von Till - A Grave is a Grim Horse[/SIZE]
Ψιλοαπογοητεύτηκα από τούτο δω, πριν το ακούσω περίμενα ότι θα είναι το αγαπημένο μου φετινό. Ούτε καν. Ο Στηβάκος το είδε πιο εμπορικά το θέμα
Παρ’όλα αυτά, αγάπες είναι αυτές, δε θα μπορούσα να μη τον βάλω :)[/SPOILER]
[SIZE=“3”]11.[SPOILER] Portishead - Third[/SIZE]
Γαμάτο! Αν του είχα κάνει κι άλλες ακροάσεις, πιθανότατα θα είχε πάει ακόμα ψηλότερα. Αλλά θέλω να το πάρω αυθεντικό πρώτα :D[/SPOILER]
[SIZE=“3”]10. [SPOILER]Animal Alpha - You Pay for the Whole Seat, But You’ll Only Need the Edge[/SIZE]
Ισχύει ότι και για τους Portishead. Μόνο που τούτοι εδώ ήταν τεράστιο σοκ, δε περίμενα να μ’αρέσει τόσο.[/SPOILER]
[SIZE=“3”]9.[SPOILER] Tiamat - Amanethes[/SIZE]
Λίγες ακροάσεις κι εδώ, κι ας είναι λατρεμένη μπάντα
Στην αρχή μ’άρεσαν πολύ τα 3 πρώτα τραγούδια, μετά άρχισαν να μ’αρέσουν περισσότερο όλα τα υπόλοιπα :p[/SPOILER]
[SIZE=“3”]8. [SPOILER]Cult of Luna - Eternal Kingdom[/SIZE]
Γαμάτο. Απλά.αρχίζουν και γίνονται μεγάλη αγάπη τούτοι δω.[/SPOILER]
[SIZE=“3”]7.[SPOILER] Metallica - Death Magnetic[/SIZE]
Το αγόρασα την πρώτη μέρα χωρίς να το έχω κατεβάσει πιο πριν, για να μη χαλάσω την έκπληξη. Ε, στην πρώτη ακρόαση πόνεσε λίγο το κεφάλι μου και δεν ένιωσα και πολύ. Στην 3 ακρόαση γκάβλωσα όμως. Αγαπημένο το All Nightmare Long.
[/SPOILER]
[SIZE=“3”]6. [SPOILER]Earth - The Bees Made Honey in the Lion’s Skull[/SIZE]
Όποτε τους ακούω, νιώθω ένα σφίξιμο στην καρδιά. Όπου να’ναι θα το νιώσω και στο πορτοφόλι, γιατί το θέλω σε βινύλιο.
[/SPOILER]
[SIZE=“3”]5. [SPOILER]Moonspell - Night Eternal[/SIZE]
Το κράξιμο που τους έριχνα πριν καναδυο χρόνια, δε πρέπει να τους το έχει ρίξει άλλος άνθρωπος
Αλλά με τούτο δω τους παραδέχομαι, το έλιωσα πολύ άσχημα για κάνα τρίμηνο. Όλα τα κομμάτια άψογα.[/SPOILER]
[SIZE=“3”]4. [SPOILER]Scott Kelly - The Wake[/SIZE]
Το πρώτο του δε μου άρεσε τόσο, ήμουν μεγαλύτερος φαν των δίσκων του Von Till. Αλλά τούτο δω είναι άλλο πράμα. Αν και κάποια τραγούδια υστερούν λίγο, και μόνο το Catholic Blood και το Saturn’s Eye να είχε ο δίσκος, πάλι ίδια θέση θα έπαιρνε.[/SPOILER]
[SIZE=“3”]3. [SPOILER] Warrel Dane - Praises to the War Machine[/SIZE]
Θεός, προσκυνούσα και προσκυνώ ακόμα! Αν κράτησε τέτοια τραγούδια για τον προσωπικό του δίσκο, που δεν είναι η πρώτη του προτεραιότητα, φανταστείτε τι θα ακούσουμε φέτος από τους Nevermore… Αγαπημένο το This Old Man, σιχάθηκα το Brother. :p[/SPOILER]
[SIZE=“3”]2. [SPOILER]Burst - Lazarus Bird[/SIZE]
… Τι να πεις εδώ :-s Μου θυμίζουν λίγο Isis. Όχι στα τραγούδια, αφήστε κάτω τις ντομάτες
Απλά θαρρώ πως η αντιστοιχία Prey on Life - Celestial, Origo - Oceanic και Lazarus Bird - Panopticon, κολλάει τέλεια.
Κάθε track έχει ένα σημείο 1-1,5 λεπτού, που τρως βαριά ανατριχίλα :-s Πχ το μελωδικό πέρασμα λίγο μετά τη μέση του I Hold vertigo, η εκωφαντική μπασογραμμή στο I Exterminate the I, η lead κιθάρα της χρονιάς που περνάει σε δισολία στο We Are Dust… Δε ξέρω αν μ’αρέσει πιο πολύ από το Origo, σίγουρα το λατρεύω όμως.[/SPOILER]
[SIZE=“3”]1.[SPOILER] Zozobra - Bird of Prey[/SIZE]
Εδώ είμαστε.
[SIZE=“4”]ΠΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ![/SIZE]
Τι γαμάτη ΔΙΣΚΑΡΑ είναι τούτη? Με ποιά λογική αυτός ο τεράστιος μουσικός (Scofield) δεν έχει γράψει ούτε νότα στους Cave In και στους Old Man Gloom?
7 τραγούδια, ούτε ένα filler. Διάρκεια μισης ώρας, ότι πρέπει δηλαδή. Riffares ΜΕΓΑΤΟΝΩΝ. Φωνητικά που γκρεμίζουν οικοδομές. Και ένας τεράστιος drummer και έδεσε το γλυκό.
Μόνο ο ChrisP και ο Signal το έχουν ακούσει? Οι υπόλοιποι? Ομαγαδ, δώστε του μια ευκαιρία.[/SPOILER]
Top 12 γιατί έτσι 
εδιτ: dude, οι Magus τελικά δε χώρεσαν 
Η λίστα ίσως αλλάξει, δεν έχω ακούσει ακόμα Virus και Ufomammut.