Μιας και δεν περιμένω κάτι άλλο μέχρι το τέλος της χρονιάς και τα άλμπουμ που με ενδιέφεραν περισσότερο τα έχω ήδη ακούσει αρκετές φορές θα κάνω μια πλήρη ανασκόπηση της χρονιάς για μένα.
Χαρακτηριστικά τις οι μεγάλες επιστροφές παλίων συγκροτημάτων μετά απο καιρό που έβγαλαν δισκάρες και έδειξαν πως είναι ακόμα ζωντανοί για τα καλά (Burzum, Heathen, Accept), οι μέρες δόξας για το N.W.O.B.H.M. ήχο έστω και αν δεν προέρχεται απο βρετανικές μπάντες πλέον και η υποτιθέμενη επάνοδος του power metal που εγώ ακόμα ψάχνω να βρω. Γενικά όχι και η καλύτερη δυνατή χρονιά αν και δεν έλειψαν οι δισκάρες αλλα πολλά τα άλμπουμ που έμεινε μόνο ο ενθουσιασμός της πρωτης ακρόασης. Πάντως τα καλύτερα ήρθαν από εκεί που δεν το περίμενα φέτος.
[B][U]ΤΟΠ 10[/U][/B] (η σειρά έχει περισσότερη σημασία στα 3 πρώτα που για μένα είναι σίγουρα οι πιο σημαντικές κυκλοφορίες της χρονιάς)
[B]1) Burzum - Belus[/B]
Τεράστια επιστροφή από το πουθενά σε metal μονοπάτια μάλιστα μετά από πολλά χρόνια και μάλιστα 100% επιτυχημένη. Ότι ο Varg θα έβγαζε το καλύτερο black metal άλμπουμ εν ετη 2010 δεν νομιζω να το περίμενε κανείς, ότι θα έβγαζε το καλύτερο metal άλμπουμ μέσα στο 2010 σίγούρα δεν το περιμενα εγώ. Οι μεταφρασμένοι στα ελληνικά στίχοι στο σαιτ του, ανέβασαν ακόμα περισσότερο το άλμπουμ για μένα.
[B]2) Kvelertak - Kvelertak[/B]
Το ντεμπούτο της χρονιάς που είχε την “ατυχία” να γίνει άλμπουμ του μήνα στο Hammer. Τρελή δισκάρα με τους Νορβηγούς να καταφέρνουν να συνδυάσουν όλες τις επιρροές τους ομαλά μεσα στην μουσική τους βγάζοντας τελικά έναν μάλλον απλά γαμάτο ροκ δίσκο για πολλές μπύρες. O Καραολίδης στο Χαμερ είπε πως οι Valiant Thor θα σώσουν το rock 'n roll αλλα εμένα μου φαίνεται πιθανότερο να το κάνουν αυτοί εδω οι τύποι.
[B]3) Enforcer ? Diamonds[/B]
Αν με τον Varg είχαμε την επιστροφή των '90 εδώ έχουμε την επιστροφή των '80. Δυσκολεύεσαι να τους κατηγορήσεις για αντιγραφή όταν διασκεδάζεις ΤΟΣΟ πολύ σιγοτραγουδάς όλα τα κομμάτια απο την δεύτερη κιόλας ακρόσαση και δεν μπορείς με τίποτα να σταματήσεις το πόδι σου να κουνιέται ρυθμικά όταν κάθεσαι στην καρέκλα (στα γεράματα τώρα δεν είμαστα για να χτυπίομαστε στις πίστες). Ξεπέρασαν τόσο εύκολα το πολύ καλό ντεπούτο τους που πλέον έχουν αυξήσει κατα πολύ τις προσδοκίες για την συνέχεια.
[B]4) Crashdiet - Generation Wild[/B]
Δεν ήξερα και πολλά για αυτούς. Αφού άκουσα το άλμπουμ θυμήθηκα πως τελικά τους είχα ξανακούσει στο παρελθόν και τους είχα προσπεράσει αδιάφορα. Εδώ όμως μου απέσπασαν την προσοχή για τα καλά. Φοβερά κομμάτια και το sleaze ξαναζει στο player μου. Με έκανε και ξέθαψα τα άλμπουμ των motley crue και cinderella που έχω.
[B]5) Triptykon - Eparistera Daimones[/B]
Ήμουν από αυτούς που δεν είχαν ενθουσιάστεί τόσο πολύ με το monotheist όσο οι υπόλοιποι τουλάχιστον. Δισκάρα μεν αλλά κάπου όλα αυτά τα εκθιαστικά σχόλια με έκαναν να πιστευω πως κάτι δεν πιάνω. Η επιστροφή του Warrior με νέα μπάντα (αλλά με ίδιο όραμα θα έλεγα εγώ) σε πιο απλές και πιο επιθετικές φόρμες είναι κάτι που εκτίμησα πάντως και μάλλον με βοήθησε να βγω απο ένα παλίο δίλλημα, to megatherion ή into the pantemonium.
[B]6) Heathen -The Evolution of Chaos[/B]
Άλλη τεράστια επιστροφή και αυτή με τεράστια δισκάρα. Όχι μόνο δεν ξέχασαν να γράφουν ριφάρες αλλά παραδίδουν και μαθήματα θα έλεγα εγώ. Κόλλημα για αρκετό καιρό το άλμπουμ οι Heathen πάτησαν κάτω πολλούς νέους με αυτό το άλμπουμ, με προβληματισε λίγάκι η μεγάλη διάρκεια αλλά τελικά άντεξε στις απανωτές ακροάσεις
[B]7) Twilight - Monument to time end[/B]
Πολύ διαφορετικό από το ντεπόυτο τους που προσωπικά μου φάνηκε κάπως αδιάφορο. Όχι όμως και αυτό. Δεν ξέρω ποιά ταμπέλα ακριβώς ταιρίαζει εδώ, προσωπικά και το απλό black metal εμένα με καλύπτει. Το σημαντικό είναι πως είναι δισκάρα που σε βυθίζει σε κάθε ακρόαση.
[B]8.) Suicidal Angels - Dead Again[/B]
Αν και αρχικά το είχα εκτός 10αδας τελικά και μετά από τις απανωτές ακροάσεις των τελευταίων ημερών το έχωσα και αυτό μέσα. Με το πρώτο τους δεν με είχαν ενθουσιάσει αλλά μου άρεσε το felling που έβγαζαν, από το προηγούμενο τους όπως και σε αυτό δείξαν πως είναι κάτι παραπάνω από απλό '80 felling. Πολύ θα ήθελα να πω πως είναι το αντοιστοιχο των Enforcer στο thrash αλλά ίσως και να φανώ υπερβολικός.
[B]9) A Forest of Stars - Opportunistic Thieves of Spring[/B]
Το απόλυτο Soundtrack για ταινία του Lovecraft. Παρότι δύσκολο άλμπουμ με κέρδισε μάλλον εύκολα και από την πρωτη κιόλας ακρόαση. Όχι πάντως το άλμπουμ που θα λιώσεις αφού απαιτεί συγκεκριμένη διάθεση για να μπορέσεις να χαθείς μέσα του.
[B]10) The Ep’s[/B]
Στην θέση αυτή αντί για κάποιο άλμπουμ θα κάνω απλά μια ειδική μνεία σε μερικά ep που βγήκαν μέσα στην χρονιά και θα άξιζαν μια θέση στην δεκάδα.
[I][B]a)Bohemian Grove - Bohemian Grove[/B][/I]
Θα μπορούσαν να προσθέσουν 2-3 κομμάτια ακόμα και να έχουμε μια κανονική κυκλοφορία που θα πήγαινε πολύ ψηλά στην λίστα με τα καλύτερα. τελευταία στιγμή απόφασισα να το βγάλω απο το top-10 (σαν ξεχωριστή κυκλοφορία). Επικο black metal; δεν έχει σημασία, απλά γαμάτη κυκλοφορία
[I][B]b)Fleshgod Apocalypse - Mafia[/B][/I]
Άργησα να τους πάρω χαμπάρι αυτούς. Από τις καλύτερες death metal μπάντες στο τεχνικό στυλ που πάιζουν, κάθε κομμάτι αυτου του ep έχει δική του υπόσταση, δύσκολα μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο οι περισσότερες τεχνικές death metal μπάντες σήμερα. Συνθέσεις με προσωπικότητα.
[B][I]c)Autopsy - The tomb within[/I][/B]
Δεν χωράν πολλά λόγια εδω. Σαπίλα και πάλι σαπίλα, σαν να μην πέρασε μια μέρα βασικά, ακόμα μια τεράστια επιστροφή.
Από εκεί και περά μερικοί ακόμα που ξεχωρισα είναι οι [B]Abscess[/B] με το πολύ καλό dawn of inhumanity, ίσως το καλύτερο άλμπουμ τους όπως επίσης και το τελευταίο τους, οι [B]Kerasphrous[/B] με το ep Cloven Hooves at the Holocaust Dawn, οι[B] In Mourning[/B] πήγαν σε κάπως πιο σκληρά μονοπάτια με έπεισαν με το monolith. Δυναμική επιστροφή για [B]Nightfall[/B] και για τους [B]Rotting Christ[/B] με το ΑΕΑΛΟ, επίσης [B]Divine Element[/B] με το ομώνυμο, [B]Convixion[/B] με το πρωτο άλμπουμ τους και έδειξαν μερικά πολύ καλά δείγματα για την ελληνική σκηνή. Δυνατά thrash άλμπουμ από [B]Overkill[/B] (ironbound) [B]Dew-Scented[/B] (invocation).
Σε πιο κλασικά ακούσματα οι [B]Avantasia[/B] έβγαλαν 2 συμπαθητικά άλμπουμ πιθανόν η πιο ενδιαφέρουσα μπάντα στο power για τα δικα μου γούστα σήμερα, οι [B]Grand Magus[/B] επεστρεψαν δυναμικά με το πολύ καλο hammer of the north αλλά iron will δεν είναι και οι [B]Accept[/B] ξεπερασαν τις προσδοκίες μου με την επιστροφή εκπληξη που έκαναν, ενω οι [B]Iron Maiden[/B] συνέχισαν ποιοτικά με το fimal frontier όπως και οι [B]Motorhead[/B] με το the world is ours. [B]Gamma Ray[/B] προκάλεσαν για λίγο το ενδιαφέρον μου μετά απο καιρό με το to the metal αλλα ξεφουσκωσε πολύ γρήγορα. [B]Firewind[/B] συνέχισαν με ασφάλεια αλλά και ποιότητα στο ύφος του premonition και στο καινούργιο τους days of defiance.
Πολλές άλλες καλές κυκλοφορίες είχε η χρονιά που απασχόλησαν το player μου αλλά τελικά δεν έμειναν και πολύ εκεί, [B]Dark Tranquilliy[/B] με το καλό we are the void συνέχισαν στα γνωστά μονοπάτια αλλά ο αρχικός ενθουσιασμός δεν έμεινε για πολυ, οι [B]Eluveitie[/B] έβγαλαν το slania part 2 χωρίς να με χαλάει και τόσο αυτο πάντως,αρκετά καλοί οι [B]Dark Fortress[/B] και ας του θάβουν οι blacksters του φόρουμ, 
επιστροφή με κλασικό line up και για [B]Fear Factory[/B] με ενδιαφέρον άλπουμ αλλά μέχρι εκεί, οι [B]Finntroll[/B] μετά το καταπληκτικό προηγούμενο άλμπουμ προκαλούν περισσότερο την προσοχή λόγω image πλεον αν και δεν ειναι κακοί, οι [B]Ereb Altor[/B] δεν πιάνουν μεγαλεία του by honor αλλά βγάζουν ένα καλό άλμπουμ, οι [B]Poisonblack[/B] θυμίζουν ακόμα περισσότερο τους Sentenced χωρίς να είμαι σίγουρος αν αυτό είναι καλό η κακό ακόμα, οι [B]The Vision Bleak[/B] συνεχίζουν ποιοτικά μεν αλλά δεν εκπλήσουν πλεον. [B]Dimmu Borgir Cradle of Filth[/B] έβγαλαν συμπαθητικά άλμπουμ επίσης με τους Άγγλους να κερδίζουν τις εντυπώσεις οριακά. Ωραίο ντεπούτο από τους [B]King of Asgard[/B] σε επικά μονοπάτια με το Fimbulvintr, Πολλοί άλλοι είτε δεν στάθηκαν στο ύψος τον υψηλών προσδοκιών μου η απλά έμεινε μόνο ο ενθουσιασμός της πρώτης ακρόασης. Καλά άλμπουμ πάντως στην πλειοψηφία τους.
Στις [U]απογοητεύσεις[/U] τωρα (μπάντες από τις οποίες είχα κάποιες έστω μικρές προσδοκίες) ο [B]Jon Oliva[/B] με το festival οι [B]Blind Guardian[/B] με το at the edge of time που δεν κατάφεραν να δώσουν το φιλί της ζωής στον χώρο του power όπως ψιλοήλπιζα να πω την αλήθεια, αν και σαφώς καλύτερο απο τις τελευταίες δουλειες τους, οι [B]Kataklysm[/B] με το αδιαφορο heaven’s venom όπως και το black metal project [B]Ov Hell[/B], οι [B]Nevermore[/B] με το obshidian conspiracy, σίγουρα η πιο αδιάφορη κυκλοφορία τους απλά ανακυκλώνουν παλίες ιδέες δειχνοντας να στερεύουν απο έμπνευση. Ο [B]Serj[/B] με πίκρανε πιο πολύ απο όλους με το τελείως αδιάφορο imperfect harmonies, σίγουρα η απογοητευση της χρονιάς ενώ ούτε ο [B]Ozzy[/B] με έπεισε και πόλυ με το scream (αν και τελευταία έχω κολλήσει ασχημα με το life won’t wait).Σικουελ για [B]Nachtmystium[/B] που αν και έχει τις στιγμές του δεν πιάνει ούτε κατα διάνοια επίπεδα assasins.
Εν συντομία αυτά ήταν τα άλμπουμ που τράβηξαν την προσοχή μου φέτος για καλό η για κακό. Άφησα απ’ 'έξω αρκετά άλμπουμ που έκαναν σχετικά σύντομο πέρασματα από το player μου. Το πιο άσχημο πάντως της χρονιάς για μένα ήταν πως για πρώτη φορά δεν έχω σε cd τα ούτε τα μισά από την δεκάδα με τα καλύτερα. 
κάτι που θα διορθωθεί φυσικά αλλά όχι σύντομα όπως προβλέπεται.
