Ποιο θεωρειτε το καλυτερο?
Mahavishnu Orchestra με διαφορα! τρελα παιξιματα με μεγαλη δοση ψυχεδελειας!
μην ξεχναμε οτι κ το Line up ηταν αστανα πααμεεεεε!
+1 απο μενα.Οντως ΠΟΛΥ ψυχενδελια,πολλα ναρκωτικα…Και η πιο επιτυχυμενη fusion μπαντα γενικοτερα.Το κοντινοτερο που εχουν φτασει ποτε Jazz μουσικοι σε ροκ σταρς.Ειχαν φτασει σε σημειο σε ενα λαιβ να ανοιξουν οι Eangles για αυτους(ενω συνηθως συνεβαινε το αντιθετο,οπως και ειναι λογικο).Tο αλμπουμ με τις περισσοτερες πωλησεις εβερ στο ειδος ομως ειναι το heavy weather των weather report
return to forever,μου αρεσαν περισσοτερο απ τους machavishnu,αν και δεν ειμαι φανατικος με το παιξιμο του meola,ενταξει ο ανθρωπος ειναι εξωγηινος
μια αλλη μπαντα που μ αρεσει τρελλα,η προσωπικη του phill collins,brand x…το anorthodox behaviur ειναι δισκαρα…
Ηθελα να ψηφισω ολα (σχεδον), αλλα λογω του κυριου στο αβαταρ και του ερωτα που εχω γιαυτους ψηφισα Wheather Report.
8)
Μπραβο για το thread Jimmy
UK…ΟΤΙ ΝΑ ΝΑΙ … ΤΕΛΕΙΩΣ ΣΑΠΙΛΑ
Kαλα αν ειναι ο Μεολα εξωγηινος ο McLaughlin τι ειναι?
Καλα οι UK δεν παλευονται.Οσο και να μου αρεσει ο Allan Holdsworth αυτους δενν τους παλευω με τπτ
οι UK δεν με τρελαναν οπως κ οι return to forever!
απο τους πρωτους περιμενα κατι παραπανω κ οι δευτεροι πολυ γλυκαναλατη για τα γουστα μου!
αντε να γραψει κ ο mule k να τελιωνει κ αυτο το θεμα!
Οι return to forever μου αρεσουν πολυ.οσο για την τελευταια σειρα :lol: :lol: :lol: 4 ατομα…Καλα ειναι:p
Πω πω… τι τα βάζετε αυτά τα πολλ και πονοκεφαλιάζουμε;
Πάντως, αν και δεν βγήκαν υπό το όνομα συγκροτήματος αλλά συγκεκριμένου καλλιτέχνη, στους fusion δίσκους του Miles βρίσκεται η καλύτερη συγκέντρωση μουσικών ανέκαθεν… Προσωπικά αγαπημένοι οι Tribute to Jack Johnson και Pangea.
Για παρόμοιο θέμα δείτε και παρακάτω:
http://www.classicrockmagazine.com/page/classicrock?entry=jazz_rock_buyers_guide
Oντως ο Miles ειναι ο ουσιαστικο ιδρυτης της fussion,και ολοι οσοι εχουν κανει τις παντες που ανεφερα εχουν ξεπηδησει απο το συγκροτημα του miles
E, εντάξει όχι και όλοι… Οι Soft Machine και οι UΚ δεν ανήκουν στο family tree του miles και γι αυτό κατά την άποψή μου και αδικούνται σε κριτική αποδοχή σε σχέση με τους υπόλοιπους. Ίσως και επειδή δεν έπαιξαν τόσο “καθαρό” fusion.
Δεν ξέρω κατά πόσο θεωρείτε ότι εμπίπτει στη fusion αλλά δε νομίζετε ότι και ο Santana με δίσκους όπως το Caravansarai και Welcome θα άξιζε να είναι στο πολλ;;
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
:lol: :lol: :lol:
Πλάκα-πλάκα αν δεν ζούσαμε σε διαφορετικές πόλεις θα είμασταν λίγο αστείοι χρησιμοποιώντας το forum.
Θα μπορούσαμε απλά να βρισκόμαστε και να τα λέμε από κοντά :lol:
Αλλά δεν είμαστε μόνο 4, έχουμε και τον Mandrake που ακούει fusion και έχει κάνει και κριτκές σε fusion albums στην κύρια σελίδα του rocking
Σωστό! Αλλά μάλλον ο Jimmy Page τον έχει βάλει τιμωρία λόγω της τελευταίας 8ετίας. :-k :lol:
Κατέβασα ένα live του Hancock από το Dimeadozen.org -αρχές δεκαετίας 70- όπου παίζει μέσα ο Santana και ο Stanley Clarke και το άκουγα το Σ/Κ και αναρωτιόμουν πως μετά από όλα αυτά μπορεί κανείς να καταλήξει να βγάζει σε κάθε δίσκο ντουέτο με την Michelle Branch για το playlist του Kiss fm…
Nαι, ξέρω τα λεφτά…
Αλλά και πάλι…
On Topic τώρα.
Για μένα Μahavishnu, RTF και WR είναι μία κατηγορία πάνω από τα υπόλοιπα συγκροτήματα/projects που αναφέρονται αλλά δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο μεταξύ τους όσο και αν το παιδεύω…8)
Καλα αυτο που κανει τωρα ο σαντανα αποτελει μια θλιβερη ιστορια [-X [-X
θα Ψηφιζα Gong (gazeuse-expresso II) με διαφορα… οι αλλες μπαντες εχουν 1 με 2 καλλα αλμπουμς…
για Mahavishnu δε γνωριζω περα απο τα 2 πρωτα…
στο συνολο θα ελεγα Brand X. περισσοτερα καλα αλμπουμς απο τους αλλους!!
και οι UK πο την αλλη μονο fusion δε θα λεγα οτι ειναι…καπου εγινε λαθος μηπως? επειδη παιζει ο Allan?
Προφανώς επειδή παίζει ο Allan
Aν δεν ειναι fusion oi UK τι ειναι ρε Κωστη?
μηπως ξεχασε να παιζει μετα απο καιρο μη παιζοντας καποια πραγματα ο santana κ μετα δε μπορουσε πλεον οποτε το γυρισε…ε?
και ο bluezlick ηξερε να παιζει prog αλλα απο το πολυ blues τωρα δε του βγαινει
+10000000000000000000000000000000
ειδικα το live album απο εκεινη την περιοδο lotus(1973) ειναι απλα απιστευτο 8O
τεραστιος δισκος-τζαμαρισμα-χασιμο
συν οτι εβγαλε ο miles μεταξυ bitches brew και pangaea
Ως αδιόρθωτος canterbur-άς, i’ll stick with Soft Machine. Ενώ δεν ήταν συνεπείς στην ποιότητά τους στο πέρασμα των χρόνων τα πρώτα τρία τους άλμπουμ εξακολουθούν να με συγκινούν.
Προσυπογράφω ανωτέρο σχόλιο awake για miles.
Τώρα για Santana, πιστεύω ακράδαντα ότι στον άνθρωπο καποια στιγμή, του κάνανε λοβοτομή, δεν εξηγείται αλλιώς η διαφορά του τότε με το τώρα.
Όχι ότι με χαλάνε τα ποπ καθε αλλο. Αλλά ρε γαμώτο, δείτε τι έκανε τότε. Συνδρομο δρ τζεκυλ/μιστερ χάιντ δίχως άλλο.