Mule,ναι,έχεις ένα πολύ καλό πόιντ το οποίο είναι και αρκετά σωστό,και συμφωνώ με τον crimson ότι μιλάμε κυρίως για περιπτώσεις έσχατης πείνας κλπ.
Μου τα χαλάς λίγο όταν αναφέρεις τους καννίβαλους,βέβαια,γιατί μιλάς για σχέση τροφής μεταξύ ατόμων ίδιου είδους και τάξης,όχι διαφορετικής.
Και δεν πιστεύω ότι θα επικρατούσε ποτέ ο δικός τους πολιτισμός,γιατί θα ήταν βέβαιο ότι θα εκλείψει σε απειροελάχιστα χρόνια.
Τώρα,περί συμφωνίας.Ό,τι συμφωνία και να υπάρχει,είναι σύμβαση,και οι συμβάσεις είναι φτιαχτές.Και γενικά όταν πάνε να μου πασάρουν το φτιαχτό ως κάτι το φυσικό έχω ένα θεματάκι.
Άσε που ξέρουμε πως όλες οι συμφωνίες λίγο πολύ χαλάνε
Με λίγα λόγια δεν πιστεύω σε ‘συμφωνίες’.Γιατί το να φάω ένα σκύλο που με θεωρούσε φίλο του για 10 χρόνια πχ. το θεωρώ πταίσμα σε σχέση με το κακό που έχω κάνει με τον περιορισμό όλων των άλλων ζώων στον πλανήτη.
Γιατί δεν κάναμε καμιά συμφωνία να προστατέψουμε και τα άλλα ζώα,και όχι μόνο αυτά που μας χρησιμεύουν άμεσα ή που είναι γλυκούλικα?
Απάντηση:Γιατί,ο σκύλος είναι ένα ‘εργαλείο’,που μας χρησιμεύει ψυχρά για να λύνει προβλήματα.Και όταν λέμε ότι τον θεωρούμε φίλο μας,είναι η πιο βολική φιλία που υπάρχει,γιατί ούτε θα σου αντιμιλήσει,ούτε θα παραθέσει αντίθετη άποψη,ούτε τπτ.Στην ουσία το παίζουμε θεοί πάνω σε κάτι υποδεέστερο νοητικά για την βελτίωση της δικιάς μας και μόνο ψυχολογίας.
Σε αυτό το σημείο να σημειώσω ότι όταν αγκαλιάζω σκύλους,ή όταν παίρνω στην αγκαλιά μου γάτες,δακρύζω από συγκίνηση.Όπως και όταν παίρνω στην αγκαλιά μου νεογέννητα κατσικάκια στο χωριό.Γιατί ξέρω ότι είναι 3 από τα αγνότερα πλάσματα στην ζωή που ζω.Γιατί ίσως γνωρίζω ότι είναι τα μόνα που δεν θα με κάνουν σκατά.
Αλλά δεν ξεχνάω ποτέ ότι δεν με κάνουν σκατά επειδή δεν μπορούν.Είμαστε παντελώς διαφορετικά πλάσματα.
Επίσης,το κατσίκι που αγκάλιασα δεν θα το φάω,γιατί δεν τρώω κατσίκι.Επίσης δεν έχω φάει ποτέ σκύλο και γάτα και ό,τι άλλο θεωρώ ο υποκριτής περίεργο,αλλά έχω συνειδητοποιήσει ότι η ανάγκη μπορεί να προδώσει εύκολα περιέργειες και συμφωνίες,και το θεωρώ καθ’όλα φυσικό.
Και οι τίγρεις έχουν μια συμφωνία.Υπάρχουν φορές που όταν κυνηγάνε κοπάδι φυτοφάγων,και πιάνουν ένα μικρό γλυκούλικο πλασματάκι,παίζουν μαζί του.Μπορούν να παίξουν μαζί του για πολλή ώρα,και μετά θα το αφήσουν να φύγει.Βέβαια,μετά από καμιά ώρα μπορεί να φάνε την μαμά του.Αυτή είναι η φύση