Ο τρόπος ερμηνείας και οι ανέμπνευστες κιθάρες από το Ghost Opera μέχρι και το φετινό?.ΘΛΙΨΗ. Άμα περιμένουμε να φτάσουμε στα ρεφραιν για να ακούσουμε κάτι ευχάριστο, άστο χέστο.
Ο δίσκος είναι καλός, αξιοπρεπής, κλπ…
Άμα λέμε αξιοπρεπής βέβαια, καταλαβαίνετε…
Μάλλον ο καλύτερος μετά το ghost opera…
…μάλλον ισχύει αυτό:):!:
Οι Kamelot είναι μια από τις μεγαλύτερες και σπουδαιότερες μπάντες του Power Metal αυτή τη στιγμή. Έντεκα πλέον παράσημα στο πέτο τους. Ο καθένας μας μπορεί να ταυτιστεί με κάποιο από δαύτα. Τα πιο αγαπητά παραμένουν αυτά της μεσαίας περιόδου τους προ και μετά της προηγούμενης χιλιετίας. Υπάρχουν και οι καμένοι (ένας από αυτούς και γω) που λατρεύουν τα δυο πρώτους τους δίσκους, αυτούς που θυμίζουν έντονα Queensryche. Μια εποχή που πίσω από το μικρόφωνο ήταν ο Mark Vanderbilt του οποίου δυστυχώς τα ίχνη έχουν πλέον χαθεί. Κρίμα, είχε πολύ ωραία φωνή. Επίσης στην τότε σύνθεση υπήρχε άλλος πληκτράς και ντράμερ, άρα τα 3/5 της τότε σύνθεσης ήταν διαφορετικό. Και αν οι στίχοι ήταν γραμμένοι από τον Richard (drums), όλες οι συνθέσεις γραφόντουσαν από τον ήδη από τότε αρχηγό και κιθαρίστα της μπάντας, Thomas Youngblood. Άρα ο συνθετικός κορμός ήταν ίδιος ακόμα και στο ??Eternity?? του 1995.
Η δέσμευση συνθετικής ποιότητας ξεκινά από το πρώτο λεπτό του ομώνυμου τραγουδιού και διαρκεί ωσότου η σιωπή κυριεύσει τα ηχεία μετά το πέρας 50 λεπτών. Συμφωνική εισαγωγή και μετά αντρίκιο power metal που χρωστά πολλά στους Queensryche. Οκ, η ομοιότητα στην φωνή του Mark με τον Tate είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Σχεδόν αντιγραφή. Κάποιους ενοχλεί αυτό. Όχι όμως εμένα που θεωρώ την φωνή του Tate σαν μια από τις 5 καλύτερες που έχω ακούσει ποτέ στην ζωή μου. Άρα όχι μόνο δεν ενοχλεί αυτή η ομοιότητα, αλλά με συνεπαίρνει. Μουσικά και πάλι θυμίζει αρκετά παλιούς Queensryche. To power/prog metal τους φέρνει την αντίστοιχη εποχή των προαναφερθέντων στα 80ς. Ύμνοι σαν το ??Warbird??, ??Black Tower??, ??One Of The Hunted?? και ??Cal Of The Sea?? λειτουργούν ως κομιστές μίξης μελωδίας και δύναμης, τεχνικής και λυρισμού, μειλιχιότητας και οργής. Η παραγωγή του Jim Morris στα Morrisound Studios επισφραγίζει την καθαρότητα και την δυναμικότητα του ήχου τους και τους επιτρέπει να ακουστούν όσο πιο κοντά είχαν τον ήχο που ήθελαν στον μυαλό τους.
Αυτοί που θα συνεχίσουν την ακρόαση ενός δίσκου που θυμίζει τόσο πολύ το ??The Warning?? θα αποζημιωθούν και με το παραπάνω. Λες και βρίσκεις καθημερινά δίσκους που είναι συγκρίσιμοι με το Θαύμα. Φωτοβόλες αρμονίες από παντού, κάθε όργανο. Κυτταρικός οργασμός. Όπως όλοι οι προσκυνητές του Αμερικάνικου λυρικού Power/Prog, οι ταχύτητες κυμαίνονται στη μέση με συχνή υποτροπή τσιριχτών (και υψηλών συχνοτήτων) φωνητικών και τις κιθάρες να κορεννύουν με μελωδίες τον αέρα. Ο Pavlicko έκανε εξαιρετική δουλειά στα πλήκτρα και δικαιολογεί πλήρως την ύπαρξη του χτίζοντας και απλώνοντας πολλές στρώσεις χαρμοσύνης. Προκαλούν την τέρψη του ακροατηρίου με οργανωμένες συνθέσεις που περιέχουν επιτυχημένες γέφυρες, επωδούς, σολαρίσματα και οτιδήποτε μπορεί να ευχαριστήσει στο έπακρο αυτόν που θα του δώσει τον ανάλογο χρόνο. Και επειδή ολοκληρωμένο αποτέλεσμα χωρίς μπαλάντα και ορχηστρικό τραγούδι, δεν γίνεται, στο παιχνίδι μπαίνουν τα ??What About Me?? και ??Etude Jongleur??. Το πρώτο, όπως αρμόζει σε τέτοιου είδους τραγούδι, συμπεριλαμβάνει ακουστικές κιθάρες, χαμηλότερους τόνους, ερωτικούς στίχους, περισσότερη ατμόσφαιρα. Και τα τιμάει όλα. Το δε ορχηστρικό, είναι σύντομο και μάλλον λειτουργεί ως εισαγωγή του τελευταίου τραγουδιού παρά ως αυτόνομη σύνθεση. Κρίμα, μιας και πάνω στο κεντρικό ριφ θα μπορούσε να χτιστεί μια τρομερή σύνθεση. Το ??The Gleeman?? που κλείνει το δίσκο ακούγεται πιο συμφωνικό, τολμώ να γράψω ότι μου φέρνει Angra και Symphony X στο μυαλό. Πάντως είναι η πιο κοντινή σύνθεση στο μέλλον που τους περίμενε λίγα χρόνια αργότερα.Συνήθως αυτό που άκουγα τότε, και μάλιστα στην εποχή που δεν υπήρχε διαδεδομένο ίντερνετ άρα ήταν δύσκολο να το διασταυρώσεις, ήταν πως ο τραγουδιστής των Kamelot ήταν ο Midnight των Crimson Glory λόγω της ομοιότητάς τους :lol:
Ωραίες εποχές… Άρχισα να τους ακούω από το 3ο άλμπουμ τους και θυμάμαι συναυλία σε ένα μικρό κλαμπ στην Πειραιώς που δεν ξέρω καν αν έχει φιλοξενήσει άλλη μεγάλη metal συναυλία, με Evergrey να τους ανοίγουν και Crimson Glory εποχής Astronomica ως headliners!
Ιδιαίτερη μπάντα στο ξεκίνημα τους. Μέχρι τα 3 πρώτα που παίζαν αυτό το ρομαντικό μεσαιωνικό σε προβολή, αμερικάνικο Power metal. Μετά το γυρίσαν στις ευρωπαικές επιρροές, στις φανφάρες, στα ανέμπνευστα ριφ κτλ. Μόνο το fourth legacy μου αρέσει από κει και πέρα. Καλά τα γράφεις στην κριτική, μέχρι που κανες τον παραλληλισμό με το Warning. Ιεροσυλία 
Παροτι οι kamelot ειναι μια μπαντα η οποια για τους περισσοτερους τελειωσε με την αποχωρηση του Khan,ακουγoντας το Ravenlight απο το νεο δισκο ονοματι The Shadow Theory,να πω οτι μου αρεσε αλλα και η ερμηνεια του Τοmmy καλυτερη απο προηγουμενα αλμπουμ,τα drums δυναμικα,παιρνουν johan nunez?.
Σαν να ειναι βγαλμενο απο το Haven, δεν μπορω να πω οτι ενθουσιαστηκα. Ελπιζω ο υπολοιπος δισκος να ειναι αρκετα ανωτερος.
Ο Nunez ειναι κανονικα στην μπαντα αλλα δεν ξερω αν επαιξε αυτος τα ντραμς ή ο Grillo.
Η κάτω βόλτα συνεχίζεται.Βασικά η αδιάφορη βόλτα πιο σωστά…τελευταίος καλός δίσκος το Ghost Opera ??
Κοιτα και μενα με ξενερωσε η φαση με khan που εφυγε και μου ειναι ψιλοαδιαφοροι με τον tommy,ισως λογω youngblood θα ακουσω το δισκο.Η πτωση τους συνθετικα ειχε αρχισει προτου φυγει ο roy.
δεν μου αρέσει το power αλλά τυχαία άκουσα κάποια κομμάτια τους με τον khan και ρε μάγκες έχει αλλάξει η άποψη μου για την μπάντα 100%. ω τι έπη έχουν μέσα στους δίσκους ρε παίδες? εδώ και μερικές μέρες έχω κολλήσει άσχημα! νταξ αυτός ο άνθρωπος τί συναίσθημα βγάζει…για τους άλλους τραγουδιστές δεν το συζητώ καν καμιά σχέση…
2 Likes
Αύριο κυκλοφορεί επίσημα αλλά είναι εκεί έξω για όποιον ενδιαφέρεται ο νέος δίσκος.
3 Likes
Mετα απο 2 ακροασεις, ευκολα βγαινει το συμπερασμα οτι αν δεν αρεσει σε καποιον η Tommy era, προσπερναει ευκολα.
Αφου το βγαλαμε απτη μεση αυτο, σε μουσικο επιπεδο τουλαχιστον, αφου δεν εχω δει στιχους και artworκ, φαινεται να απομακρυνθηκαν καπως απο τη cyberpunk/dystopia αισθητικη που υπηρχε κυριως στο Shadow Theory και λιγοτερο στο Haven, ευτυχως κατα τη γνωμη μου.
Περα απο τα 3 singles που μου αρεσαν ολα (να σημειωθει ποσο κριμα ειναι το Opus of the Night (ονομα και πραγμα) να μην παιζεται καπακι μετα το Ghost Opera στo tour που τρεχει τωρα) ξεχωρισαν το Great Divide με τη Center-of-the-Universe main μελωδια του, η μπαλαντα Midsummer’s Eve που συνεχιζει το σερι των ποιοτικοτατων αντιστοιχων κομματιων σε ολους σχεδον τους δισκους τους, το περιεργο με την καλη εννοια Bloodmoon με τα ανατολιτικα στοιχεια και το New Babylon που δικαιως ειναι και στο setlist προς το παρον χωρις να ειναι single και θυμιζει λιγο Veritas.
Σιγουρα χρειαζονται περισσοτερες ακροασεις ειδικα για το 2ο μισο του, αλλα η πρωτη εντυπωση ειναι πως εχουμε εναν πολυ ποιοτικο δισκο, που διωχνει τις οποιες αμφιβολιες δημιουργησε ο προκατοχος του.
Εχει πλακα που αν το βαλεις διπλα στον 1ο τους δισκο, το μονο που εχει μεινει ιδιο ειναι το ονομα και ο Youngblood. Παρολα αυτα, αυτη η Kamelot αυρα υπαρχει ακομα (για μενα τουλαχιστον) με εναν ανεξηγητο σχεδον τροπο. Συνειδητοποιεις και οτι ο Tommy μετραει ηδη 4 studio albums και βρισκεται στην μπαντα 11 χρονια σε αντιθεση με τα 7 και 14 αντιστοιχα του Roy και κατι σε πιανει…
Περιμενουμε και το earbook για πιο ασφαλη συμπερασματα, το live για αλλη μια flag in the ground και συνεχιζουμε παρεα με τον κυριο Youngblood το expedition μας.
3 Likes
Συμφωνούμε αρκετά. Κι εμένα κάπου με είχε κουράσει η όλη φαση dystopia/dark. Προφανώς η μπάντα παίζει safe, αλλά σαν σύνολο μου φαίνεται πολύ αξιοπρεπές και καλύτερο από τα τελευταία.
Τα έγραψα κι εδώ
3 Likes
Μόνο Silverthorn
2 Likes
Και εγω θεωρω δυσκολο να πεσει το Silverthorn απο την κορυφη της Tommy εποχης, ομως ηρθα να ξαναγραψω για το Looking Glass και ποσο Karma (το τραγουδι) εχει μεσα του με αυτο το πιανο 
2 Likes
Δεν είμαι ιδιαίτερα φαν της Tommy περιόδου - κυρίως γιατί έχω τον Roy πολύ ψηλά που δεν πλησιάζεται καν - αλλά από την συγκεκριμένη περίοδο θα έλεγα πως το Haven ειναι αυτό που ακούω περισσότερο. Για το καινούριο είχα προβλέψει ότι θα έχει μερικές κομματάρες αλλά και αρκετά αδιάφορα. Δεν το έχω ακούσει ακόμη εκτός από το one more flag…που το βρήκα κακό. Ελπίζω να ισχύει αυτό που λέτε ότι συνολικά το άλμπουμ αξίζει. Θα επανέλθω όταν το ακούσω διεξοδικά.
Eventide,Nightsky,The Looking Glass,The Great Devine σαν τα πρωτα που ξεχωρισα απο τον δισκο,καποια ειναι λιγο ψιλοαδιαφορα,αλλα οκ,το status με Tommy αυτο ειναι,δεν πιστευω οτι μπορουν κατι περισσοτερο.
Εκανα την δοκιμη να ακουσω τον δισκο… δεν τον καταφερα ολοκληρο… Εδω και πολλους δισκους τους ακριβως το ιδιο μου βγαζουν… βαρεμαρα οσο δεν παει
1 Like
’ That a human heart demands to be admired ’
7 Likes