Αυτή η μπάντα έχει μια μοναδική ικανότητα να μένει πιστή στις αρχές και στον ήχο της και παράλληλα να αλλάζει. Νομίζω πως το καταφέρνει και στο νέο της άλμπουμ, δίνοντας στον ακροατή και αυτό που θέλει να πάρει από ένα άλμπουμ των Katatonia αλλά προσφέροντας και κάτι νέο/φρέσκο, ώστε να μην νιώθει ότι ακούει μια από τα ίδια.
Για περισσότερα, όπως είπε ο από πάνω, ας περιμένουμε την επίσημη παρουσίαση του δίσκου.
Δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με τους Katatonia αλλά το καινούριο τραγούδι που βγήκε (για το Behind The Blood λέω) είναι ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ τραγούδι. Αν ο υπόλοιπος δίσκος είναι ανάλογης ποιότητας θα μιλάμε για δισκάρα.
Σας ευχαριστώ @Aldebaran και @Outshined για την απάντηση. Δε θα ζητούσα αναλυτικές λεπτομέρειες πριν την κριτική του album. Όσα είπατε αρκούν και με το παραπάνω για να μεγαλώσει το hype.
Θα μας τα πει ο @Aldebaran πολύ καλύτερα. Εγώ θα πω μόνο ότι από τότε που το άκουσα το ακούω τουλάχιστον 2 φορές τη μέρα. Επίσης Jonas οσο και να μου μαχαιρώνεις την καρδιά τι φωνάρα είσαι ρε άτιμε.
Ως πολύ μεγάλη φαν των Katatonia, νομίζω πως για πρώτη φορά μετά το Dead End Kings βγάζουν κάτι πραγματικά ενδιαφέρον. Από το να βγάζουν ακουστικές εκδόσεις του ίδιου άλμπουμ που έβγαλαν ένα χρόνο πριν και ep που τα μισά τραγούδια έχουν μπει σε άλλες δύο-τρεις κυκλοφορίες, προτιμώ αυτή τη γκρουβάτη αλλαγή στον ήχο που έχει το Behind the blood. Έχω όμως μία επιφύλαξη, μήπως τα υπόλοιπα του άλμπουμ δεν έχουν διαφορά από το Lacquer.
Η κριτική μου δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες και είναι -ίσως - από τις ελάχιστες φορές που αναμένω τόσο πολύ να ακούσω ένα άλμπουμ πριν την κυκλοφορία του, δηλαδή να βάζω τον εαυτό μου σε mood να (αδημονεί να) το ακούσει. Πού μπορώ να το ακούσω ολόκληρο, ΠΜ πλιιιζ.
Χαχαχαχ, γι αυτό τον κατέβασα, έκανα κι ονλάιν μετατροπή σε φλακ, και τώρα τον ακούω, πριν το Tekeli-li τελικά. Θα γράψω αργότερα τις πρώτες μου εντυπώσεις.
Ακούω τρίτη φορά το City Burials και οι εντυπώσεις μου είναι οι εξής:
Καταρχάς, από την πρώτη ακρόαση μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα ακόμα album των Katatonia, με το γνώριμο μουσικό ύφος που τους χαρακτηρίζει για πάνω από δύο δεκαετίες τώρα (σε αυτό έχει συμβάλλει και ο Renkse, με την ξεχωριστή χροιά της φωνής του), διανθισμένο με πολλά μουσικά στοιχεία/είδη. Συμφωνώ 100% με το απόσπασμα της κριτικής του Αντώνη Καλαμούτσου, που λέει: «Οι Katatonia (και) στο “City Burials” επιδεικνύουν την ιδανική ωρίμανση. Καταφέρνουν να εισάγουν νέα στοιχεία με προσεκτικό κι ελεγχόμενο τρόπο, χωρίς να χάνουν τίποτα από το ύφος που έχουν ήδη κατακτήσει. Είναι καινούριοι και οικείοι ταυτόχρονα.». Επίσης, σ’ ένα άλλο σημείο, στην αρχή της κριτικής του, που γράφει ότι πρόκειται για μια πλουραλιστική δουλειά - ήσαν και δικές μου σκέψεις.
Προσωπικές αδυναμίες, μέχρι στιγμής, τα Behind the Blood και Untrodden. Στο πρώτο αγάπησα τα heavy metal στοιχεία του τραγουδιού και τις φωνητικές διακυμάνσεις του Renkse, ενώ στο δεύτερο το μακροσκελές σόλο. Δεν είμαι καμιά ειδήμων, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι όλο το άλμπουμ βρίθει από όμορφες, γνώριμες κατατονικές μελωδίες, με έντονη την παρουσία των πλήκτρων. Τα άλλα, τα καλλιτεχνικά, τα αφήνω πάνω σε σας, τους μουσικούς στην πλειοψηφία σας.