Μιας κ βγήκε κ επίσημα το single πάντως, πέρα απ’όσα είπατε και συμφωνώ, το The Winter Of Our Passing θα έβαζα ίσως σαν προσωπικό αγαπημένο.
Επίσης, η riff-άρα του Heart Set To Divide είναι από τα πιο prog που έχουν γράψει και είμαι σε φάση να κατεβάσω κούρδισμα στην κιθάρα να κάτσω να το βγάλω. Αυτό ακριβώς.
3 μέρες μετά…Τι δισκάρα είναι αυτή ρε!
Ανυπομονώ κι εγώ ν’ ακούσω το album, μέχρι τότε μία διόρθωση/παρατήρηση: ο τραγουδιστής λέγεται Renkse, και όχι Renske, παρ’ όλο που στο 80% των περιπτώσεων που θα το δεις γραμμένο, το βλέπεις λάθος!
Γαμώτο, δίκιο έχεις, οι περισσότεροι είμαστε δυσλεκτικοί.
Θιχτηκες? 
Χαχαχα, όχι ρε, αλήθεια, μάλλον κι εγω λάθος το γραφω όλη την ωρα.
Προς υπεράσπιση του εαυτού μου, δε θυμόμουν το επώνυμο και το έγραψα όπως το διάβασα στην κριτική του Αντώνη και άλλων παιδιών εδώ μέσα.
Συγγνώμη παιδιά…
Τι συγγνώμη μωρέ;
Και να ήταν ο μοναδικός μουσικός… πείτε την αλήθεια, πόσοι - πέραν του εμού του ιδίου - όταν πρωτομάθατε τα ονόματα των Akerfeldt και Vicotnik, τα προφέρατε και σωστά; Για να σας δω… (Παρένθεση στο thread, αλλά ας μην το κατακρεουργήσουμε).
Εγω ακομα το μπερδευω αυτο 
Ο δίσκος θέλει, όντως, αρκετές ακροάσεις. Όπως πάντα, είναι πολύ “εσωτερικός”, ενώ παρουσιάζει κάποια νέα στοιχεία, αλλά όχι κάτι τόσο ρηξικέλευθο ώστε να μη θυμίζει έντονα και διάσπαρτες στιγμές του παρελθόντος. Συνολικά σχημάτισα θετική εικόνα και μ’ αρέσει αρκετά (προς το παρόν τουλάχιστον, αλλά δύσκολα αλλάζω πλέον γνώμη προς το καλύτερο).
Μ’ άρεσαν αρκετά έως πολύ τα “The Winter of Our Passing” και “Rein”, με προτίμηση στο πρώτο.
Κομματάρα (για τα γούστα μου πάντα) το “Untrodden”, με το εξαίσιο solo του.
Αγάπησα με την πρώτη το “δυσκολοχώνευτο” “Heart Set to Divide”.
Αλλά ήρθε η ώρα, αγαπητοί μου, να μιλήσουμε για το υπερ-επικό άσμα ασμάτων που γαμεί πλανήτες και συνθλίβει αστέρια: “City Glaciers”, κυρίες και κύριοι. Αυτή η “επικίνδυνη”, (α)ρυθμική τραγουδάρα είναι η επιτομή του ατμοσφαιρικού metal των '20s. Πόσο συναίσθημα, πόση μελωδία, πόσο τα πάντα όλα και στον υπερθετικό βαθμό; Απλά απορώ πώς και γιατί δεν έχει αναφερθεί καθόλου έως τώρα. Μόνο εγώ “αρρώστησα”;
Πιθανόν όχι. Ωστόσο, όπως έγραψες, χρειάζεται πολλές ακροάσεις το άλμπουμ για να το κατανοήσεις βαθιά και να το εκτιμήσεις. Εγώ π.χ., με τρεις ακροάσεις του άλμπουμ, πρόλαβα να ξεχωρίσω τα πιο χτυπητά σημεία του… Θέλει χρόνο, συγκέντρωση και την κατάλληλη διάθεση για να σχηματίσεις μια εικόνα συνολικά για το υλικό του, ένα υλικό πολυδιάστατο και πολυεπίπεδο (και) κατά τη γνώμη μου.
City Glaciers και για εμένα το κόλλημα του δίσκου. Με διαφορά.
Πόσο συναίσθημα, πόση μελωδία, πόσο τα πάντα όλα και στον υπερθετικό βαθμό; αυτό ακριβώς που λέει ο @The_Black_League.
Neon Epitaph κλείνει μάτι προς τους Tool κιθαριστικά - το γράφει ο @Aldebaran στο review - και με το “shadow, my shadow” που λέει o Jonas ή είναι ιδέα μου;
Γνωμουλες;;
Όποιος θέλει, πληρώνει. Προσωπικά δε θα πλήρωνα 10 ευρώ για να ακούσω 3 τραγούδια (φαντάζομαι ότι θα παίξουν και μερικά από τα παλιά τους), ούτε καν των Dead Can Dance!
Κι εγώ δεν θα πλήρωνα ξεκάθαρα. Το βρίσκω λίγο κίνηση απελπισίας.
The Winter of our Passing
κομματος !!!
Θα βγάλουν και vip εισιτήρια για cyber sex μέσω σκαιπ. Πόσο τελειωμένοι αλήθεια. Κρίμα μπάντες που αγαπούσα κάποτε και μου μιλούσαν στην ψυχή να καταλήγουν έτσι
Φαντάζομαι αγοράσατε όλοι το τελευταίο τους, για να μπορούν να έχουν εισόδημα!
Δυστυχώς, ισχύει αυτό που λες. Προσωπικά τους έχω δει live δύο φορές και θα τους ξανάβλεπα με ευχαρίστηση και τρίτη. Όχι όμως με αυτόν τον τρόπο…είναι θέμα προτίμησης και μέσου, ας πούμε, αν και εξακολουθούν να μου φαίνονται αρκετά τα χρήματα για τρία τραγούδια.
edit: Θα μπορούσε π.χ. να γίνει live streaming συναυλία με όλα τα τραγούδια του δίσκου έναντι χρηματικού αντιτίμου.