Οχι και υπερτιμημενη η δισκαρα ρε παιδιαααααααα!
δεν υπαρχει δισκος king crimson που να ειναι υπερτιμημενος, μη σου πω υποτιμημενοι ειναι αν σκεφτεις το τι επιτυχια εκανε το dark side of the moon
ναι μωρε μαλακια δισκος ηταν το dsotm και ειδικα για το 1973 που κυκλοφορησε #-o #-o
τις παπατες που ξεφευγουν απο τον κοσμακη αν φορολογουσε ο αλογοσκουφης.θα χεζοταν στο ταληρο.
μεγαλοι καλλιτεχνες και αγαπημενη μπαντα.
μου κανει εντυπωση που πλυν του σιγναλ 05 κανεις εδω μεσα δεν εχει αναφερει τα τελευταια τους απο το 95 και μετα
thrak
constrKction of light
the power to believe
εχουν μεσα κομματαρες αν και ξεφευγουν απο το παλιομοδιτικο 70’s prog rock και ακολουθουν πιο 90s heavy rock φορμες
το Red επισης ειναι τρομερος δισκος
και να επικροτησω και εγω το διπλο live DVD τους ‘Eyes Wide Open’ με 2 συναυλιες τους απο 2000 κ 2003
ειδικα αυτη του 2003 ειναι απιστευτα προσεγμενη και ο ντραμμερ παιζει παπαδες.
επισης επειδη καπου καποιος φιλος του γκρουπ παραπονεθηκε οτι δεν υπαρχουν καλα live τους υπαρχουν απειρα που κυκλοφορει ο ιδιος ο φριππ απο το σιτε του
το site ειναι αν θυμαμαι καλα το dgmlive.com
δωσε στο google ‘dgm live’ και σας βγαζει το site
πιο παλια ειχα βρει μερικα απο αυτα και στο κεντρικο metropolis
πολυ μεγαλη μπαντα και μην ακουω βλακειες για τον φριππ.κοτζαμ tool τους προσκυνουνε και οταν τους ειχαν παρει για να τους ανοιγουν τις συναυλιες το 2001 ο maynard εβγαινε και ελεγε ποσο πολυ τους εχουν 'αντιγραψει΄ …
εγω τα λεω αλλα ποιος με ακουει!
λες κ εχει ψαξει κανεις τους τπτ παραπανω…
αν νομιζεις οτι το dark side of the moon ηταν πολυ προοδευτικο για το 73 τοτε πρεπει να χεις ακουσει πολλους τονους progressive…
Παράγγειλα το Power to believe. Είναι το πιο metal τους ή κάνω λάθος?
Μπα μανία με το DSOTM! Λες κι αν έχεις ακούσει κάτι παραπάνω πρέπει ντε και καλά να το αποκαθηλώσεις. Ρε μην μπλέκεστε έτσι. Άλλο το progressive των Crimson και άλλο των Floyd. Το DSOTM σαφώς και ήταν προοδευτικό (όσο ασαφής κι αν είναι ο όρος) και το 73 και το 2003 ακόμα.
Το ΄χω ξαναπεί πάντως, το progressive είναι όρος που δημιουργήσαμε για να συνεννοούμαστε. Δε σημαίνει ότι κάθε καλός progressive δίσκος ήταν και καινοτόμος (προοδευτικός).
στο συγκεκριμενο θεμα δεν μπορεις να εισαι αντικειμενικος! :lol:
επισης οπως εχουμε πει oi Floyd δεν ειναι Prog!
H μανια που μας πιανει ειναι γιατι παντου ειναι πρωτο στις λιστες κ ο καθε ασχετος φλουντακιας φανμποι μας πριζει για αυτο το δισκο κ ποσο εχει επιρεαση με αποτελεσμα να αγνοουνται καποιοι αλλοι πολυ σημαντικοτεροι δισκοι της εποχης.
ον τοπικ
lark’s tongue in aspic-Belgium 1972
για να δουμε λιγο τι παιζοταν το 1972…
Ούτε εσύ μπορείς να είσαι αντικειμενικός όμως έτσι;
Ο δίσκος είναι προγκ, έχει επηρεάσει όσο λίγοι, αλλά δεν είναι καν ο καλύτερος των Φλόυντ (ελάχιστοι οπαδοί των Φλουντ το πιστεύουν αυτό) και δεν ξέρω σε ποιες λίστες αναφέρεσαι αλλά οι λίστες γενικά δε λένε και τίποτα.
Πάντως η λογική του “τι παιζόταν τότε” για να ορίσουμε τι είναι προγκ και τι όχι, είναι λάθος. Αν είναι να σκεφτόμαστε έτσι θα βγάλουμε προγκ τους Velvet Undergorund που αυτά που έπαιζαν το 67 ήταν ασύλληπτα για την εποχή (δεν είχε κυκλοφορήσει καν το Sgt Peppers ή το Piper At The Gates Of Dawn πόσο μάλλον το Court Of The Crimson King)
Αντε παλι με τους Floyd και το prog…
Εγώ αναρωτιέμαι γιατί το κουράζετε μέσα σε Thread των King Crimson για τους Pink Floyd. Και οι 2 ήταν τεράστια και επιδραστικότατα συγκροτήματα, το καθένα για διαφορετικούς λόγους. Τη μουσική παιδεία, την τεχνική και την πολυσυλλεκτικότητα των King Crimson οι Floyd δεν την είχαν ούτε για αστείο αλλά από εκεί και πέρα δεν ήταν λιγότερο σπουδαίοι ή προοδευτικοί με το δικό τους τρόπο και τα δικά τους μέσα. Μπορεί να μην είχαν τη δυνατότητα να συνδυάσουν Jazz παίξιμο με κλασσικές ενορχηστρώσεις αλλά η προοδευτικότητα τους βρίσκεται περισσότερο σε θέματα αισθητικής και συνθετικής ευστροφίας, αυτά που κάνει ο Gilmour πχ μετά το 12ο λεπτό του Echoes σβήνουν άνετα από το χάρτη όλη την Ambient. Και μιας και μιλάμε για υποτίμηση του 70’s prog από τους οπαδούς ας μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για 40 χρόνια πριν σχεδόν οπότε λογικό είναι να μη θυμάται ο κόσμος τα λιγότερο εμπορικά ονόματα τόσο πολύ και μην τρελαθούμε ακόμα και σήμερα όλοι πάνω κάτω θυμούνται τους King Crimson.
Παντως τοτε υπηρχε πολυ μεγαλυτερη πιθανοτητα κατι να θεωρηθει προοδευτικο,μια και ακομα υπηρχαν πολλα πραγματα που δεν ειχαν παιχτει.Κοινως μπαντες οπως οι Crimson και οι Floyd παιζαν μπαλα μονοι τους,οποτε ας μην τρωγομαστε το τι διαολο ειναι prog και τι οχι.Δεν εχει και πολλη σημασια πιστευω.Πλεον-και ειδικα σ αυτο το ιδιωμα που θελει να αποκαλειται progressive metal-το 95% των κυκλοφοριων ειναι ανουσια και εντελως ανεμπνευστα αναμασηματα περασμενων κυκλοφοριων,ακομα και απ τις μεγαλες μπαντες.
Συμφωνώ με Mandrake και προσθέτω:
H επιδραστικότητα του DSOTM λέει πολλά για την αξία του δίσκου. Δεν είναι τυχαίο πως τόσα χρόνια μετά την κυκλοφορία του, καλλιτέχνες τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους όσο οι Dream Theater και οι Phish επιλέγουν να διασκευάσουν ολόκληρο το άλμπουμ σε συναυλίες τους. 
μην λες τετοια ρε και μας χτυπησει κανα εγκεφαλικο. θα τον παρουσιασεις τωρα και για ιδιοφυια της ambient? γιατι πιστεψε με καποιοι που επαιζαν ambient μερικα χρονακια πιο πριν αν τους ελεγες τετοια πραγματα θα πεθαιναν απο τα γελια…
Δεν το είπα κυριολεκτικά ρε, ούτε είπα πως έπαιζε Ambient. Σχολίαζα μόνο το αισθητικό αποτέλεσμα με μια μικρούλα δόση υπερβολής.
δεν ειναι metal αλλα εχει αρκετα ‘σκληρα’ περασματα
δωσε βαση στο dangerous curves. τρομερο κομματι.
αν σου αρεσει το συγκεκριμενο αλμπουμ τσεκαρε και το constucktion of light που ειναι παρεμφερης ηχητικα δισκος
Έχεις δίκιο το πιο βαρύ τους έπρεπε να πω. Το έχω ακούσει και φυσικά μου αρέσει! Απλά δεν είχα ούτε ένα σιντί τους που είναι ιεροσυλία. Ίσως τσεκάρω και το άλλο που πρότεινες. Thanks!
τα χω απειρες φορες…:lol:
το κολημα μου ειναι οτι πιστευω οτι υπηρξαν πολυ καλυτερη κ αξιας αναφορας δισκοι κ γρουπ εκεινη την εποχη που θα επρεπε να ειχαν την αναλογη φημη των Floyd.
εδω τελιωνουμε ακομα μια κλασικη συζητηση!
H γνώμη για τους King Crimson δεν είναι ολοκληρωμένη καθώς δεν έχω ακούσει όλη την δισκογραφία. οκ τα δύο πρώτα είναι κλασσικά. και τα λατρεύουμε. Το Red μου πήρε καιρό να το συνηθίσω, είναι ωραίο αλλά περίεργο. Από εκεί και μετά έκλαιγα τα λεφτά μου όταν αγόρασα το Discipline - δεν το αντέχω! και επίσης είχα αγοράσει και το Τhree of a perfect pair, θυμάμαι ότι κάποια τραγούδια μου αρέσανε, αλλά το cd αγνοείται εδώ και αρκετά χρόνια, οπότε δεν θυμάμαι και πολλά!