Το φτηνή ποπ για την ελιτ με είχε τραβήξει γιατί μ’ άρεσε ο συνδυασμός εξώφυλλου/τίτλου κλπ, συν το ότι κάποιος τους είχε αποθεώσει σε ένα θρεντ. Είχα βαρεθεί στο 4ο(?) κομμάτι. Χωρίς να θέλω να θίξω όσους τους ακούνε λίγο παρλαπίπες με είχανε φανεί, Ίσως να ξαναδοκιμάσω κάποια μέρα.
ωραια μπάντα και καλό συγκρότημα με δικό του ύφος
κρίμα εαν διαλυθούνε πάντως το τελευταίο κομμάτι τους με τιτλο τα βράδια της κρίσης έχει δυνατό στίχο μου θυμίζει ειρωνεία του τρόπου ζωής του εναλλακτικου νεοΈλληνα
Ήταν ωραία τα βράδια της κρίσης
που έμενες εκεί·
μέσα στα παραπήγματα
κοιμόμαστε μαζί
και το κανάλι της Βουλής όλη νύχτα
έπαιζε Παραφράσεις του Liszt
μέχρι ν’ αρχίσει το requiem
της κυβέρνησης.
Μαζί τα φάγαμε απ’ τον κώλο, μωρό μου -
δεν έχεις παράπονο.
Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες μια μέρα,
μα το χώμα θά 'ναι άγονο…
Θα κλαίμε ακόμα τις αξίες της Δύσης
μία-μία,
μα ο κύκλος είχε προ αιώνων κλείσει
για τη δημοκρατία…
Ήταν βαρύς ο σταυρός του Υιού σου
κι εσύ, Πατέρα, νεκρός·
κι αν ήσουν υπεράνθρωπος,
όχι, δεν ήσουνα θεός…
Κι αν, όπως φαίνεται, μέχρι το τέλος
θα πλανηθούμε μοναχοί,
λεφτά υπάρχουν - δεν υπάρχουν,
ποτέ δε θά 'μαστε φτωχοί.
Ήταν ωραία τα βράδια της κρίσης
που έμενες εκεί·
στη διαπραγμάτευση του χρέους
το μέτρο ήσουν εσύ.
Σιγά μην κλάψω τις αξίες της Δύσης,
σιγά μη φοβηθώ,
κάτω από το πάπλωμα
ο κόσμος σου είμαι εγώ…