Γω το μόνο πράμα που μπορώ να πω ότι με χαλάει στο δίσκο είναι ότι έχει μικρή διάρκεια και κάθε φορά το χέρι πάει από μόνο του στο ρηπητ. Κατά τα άλλα τα σπάει με χαρακτηριστική άνεση.
Bump #1
Στον τομέα Riffs υστερεί σε σχέση με αυτό που κάναν σε παλιότερες δουλειές, η έμφαση είναι περισσότερο στις μελωδίες οι οποίες όσο πιο ανεπτυγμένες και να είναι δεν έχουν σε σημεία τη δύναμη των αντίστοιχων του Static Tensions όπως λχ. αυτές του Unknown Awareness ή Only One. Στις πιο ποπ μελωδίες πάντως το έχουν άψογα.
Κομμάτια που να ξεχωρίζουν τρελλά από τα υπόλοιπα επίσης δεν υπάρχουν αφού είναι πάνω-κάτω όλα στο ίδιο ψηλό επίπεδο με εξαίρεση το ομώνυμο που είναι λίγο παραπάνω ,το Forsaken κομματάκι ξεκάρφωτο και λίγο παρακάτω και το Back And Forth που δεν είναι και καμιά κομματάρα.
Η φωνή της Laura σε πολύ καλό επίπεδο χωρίς τόσο σπαραγμό αλλά αυτό μάλλον έχει να κάνει με το γεγονός ότι το Album είναι κομματάκι πιο φωτεινό από συνήθως. Ένα σκαλάκι πιο κάτω από Static και Middlecourse αλλά γενικά δισκάρα.
Πάντως Crack The Skye δε θυμίζει πουθενά, εκτός και αν είναι κάποια νέα πατέντα να βαφτίζουμε όλες τις αποκλείνοντες πρωην Sludge μπάντες κλώνους των Mastodon