Το να έχεις επιλέξει μια 50αδα καλύτερων δίσκων -για χ/ψ λόγους τον καθένα- δεν αναιρεί το γεγονός ότι έχεις πραγματικά δεθεί με τους 5-6 πρώτους εξ’ αυτών. Δεν είναι όλοι στην ίδια μοίρα δηλαδή.
12ωρο μουσική δε βγαίνει πρακτικά νομίζω, ωστόσο αν δεν δουλεύεις, το να ακούς μουσική τα 2/3 της ώρας που είσαι σπίτι -αν είσαι καμμένος μουσικόφιλος- είναι κάτι το κατανοητό, πιστεύω. Προσηλωμένα μουσική, με στίχους κτλ, άντε να ακούς 1 δίσκο την ημέρα κατά Μ.Ο… Και φυσικά επιλεγμένους. Αλλά νομίζω αρκεί.
Γενικά, το να έχεις την ακρόαση μουσικής, πέρα από συναισθηματική ιεροτελεστία και σαν χόμπι, ακούγοντας πολλά καντάρια δίσκων, έχει την πλάκα του. Κάτι θα πάρεις -εγώ μάλιστα πιστεύω ότι θα πάρεις πάρα πολλά και σε πολλαπλούς τομείς. Ωστόσο, να τονίσω, ότι όλα αυτά δεν αναιρούν ότι θα υπάρξουν πολύ λίγοι δίσκοι με τους οποίους θα δεθείς πραγματικά, που θα σου μιλήσουν σαν Τέχνη. Και από εκεί και πέρα υπάρχει κλιμάκωση.
Όλα αυτά, βέβαια, άσχετα με το last.fm. Το last.fm απλά καταγράφει ένα φαινόμενο. Σίγουρα θα υπάρχουν κάποιοι κάπου που θα κάνουν επίδειξη μέσω λαστ.φμ, αλλά στην τελική, ποιός μπαίνει τη σήμερον ημέρα στο προφίλ κάποιου να δει τι έχει ακούσει; Ακόμα και για ανακάλυψη καινούργιων μουσικών, το λαστ.φμ είναι τριτοτέταρτο, υπάρχουν καλύτεροι δρόμοι. Για μένα είναι ωραίο για προσωπική κατανάλωση. Για να κοιτάς ο ίδιος τι έχεις ακούσει -και αυτό στις περισσότερες περιπτώσεις είναι παραπλανητικό αν ακούς μουσική στο αμάξι, στο μπ3, στο cd player, στο grooveshark, όπως εγώ πχ. Είναι, όμως, όμορφο για τους στατιστικολάγνους, βλέπεις τι άκουγες τότε, σε ποιες συναυλίες έχεις πάει, σου προτείνει και συναυλίες αν έχεις σκοπό να πας σε καμιά πόλη του εξωτερικού… Ως εκεί.