“We had no plans to start with a new album, then came Covid. “Aphelion” is a very different album. It’s intuitive and spontaneous. We’ve experimented with many completely different ways of writing music and explored new ways to work. There has been no room for overthinking, exaggerated perfectionism or carefully planned songs. I believe this is one of the strengths of this album. It feels alive, it feels free and it does not come across as too calculated. The album was recorded in three different studios, and a few of the songs were actually recorded in all three studios, Ghost Ward Studios, Ocean Sound Recordings and Cederberg Studios. The aphelion is the point in the orbit of an object where it is farthest from the sun, and it has a symbolic value which I will leave to your own interpretation.” - Einar Solberg
Cover artwork designed by Elena Sigida, based on photography by Øystein Aspelund
Λογω αγαπης και σε προσωπικο και επαγγελματικο επιπεδο με την Αστρονομια, προφανως λατρευω τιτλο.
Αναρωτιεμαι πως θα ειναι μουσικα. Και αν θα ειναι κοντα στο τραγουδι που εβγαλαν περυσι (Castaway Angels), το οποιο ομολογω πως δε με ενθουσιασε και παρα πολυ.
θελω να εχει το Castaway Angels και θελω να εχει και εκεινο το “write along” που στρήμαραν για μια εβδομάδα. Δεν το εχω ακουσει αλλα γνωστος μου λεει τα καλυτερα
Το Castaway Angels κι εγω θελω να το εχει, αλλα πιθανολογω οτι θα ειναι bonus τραγουδι οπως ηταν το Golden Prayers στο Malina (εντωμεταξυ παιζει να ειναι το καλυτερο τραγουδι μαζι με το Stuck και το Bonneville εκει μεσα)
Το write along δεν το εχω ακουσει καθολου, αλλα δεν τρελαινομαι να δω κατι που εγραψαν σε συνδυασμο με 30 καμμενακια Online
Αλήθεια βρε παιδιά; Εμένα μου φαίνεται λίγο generic. Πυραμίδες και συμμετρικά σύμβολα; Θυμίζει λίγο Soen (Lotus) ας πούμε, αν και ομολογώ ότι είναι γενικότερη αίσθηση, δεν έχω συγκεκριμένα εξώφυλλα να παραπέμψω. Έχει πάντως αυτήν την clean-cut αίσθηση που υπάρχει στο djent ή στο metalcore, κάτι τέτοιο μου βγάζει.
Για μένα το εξώφυλλο του Coal και του Malina είναι αξεπέραστα. Μπορείς να χαθείς σε αυτά.
Φωτογραφιες >>> Ζωγραφιες για μενα, κι ετσι το Aphelion μου αρεσει παρα πολυ.
Απο και και περα, και το Malina το λατρευω γιατι εχει cyber punk αισθητικη, και το Congregation γιατι ειναι πανεμορφα grotesque, και το Coal γιατι ειναι ιδαιιτερο, και το Pitfalls γιατι ειναι επισης πολυ ομορφο καλλιτεχνικα και ειναι φωτογραφια.
Το Bilateral δεν με τρελαινει, κλασικη prog αισθητικη.
To Pitfalls ήταν πανέμορφο, πολύ σκοτεινό, αλλά του single ‘‘Distant Bells’’ ήταν πολύ πιο όμορφο. Εγώ γουστάρω κάτι new age, όμως, οπότε αυτός ο τεράστιος Βούδας με κέρδισε από την αρχή.
Το Bilateral κλασικη prog αισθητικη [2] αλλά παραμένει ιδιαίτερο. Όχι το καλύτερό τους σίγουρα.
Εβγαλα όλη την πρώτη καραντίνα τα βράδια με περπάτημα και ακουστικά σταφτιά ακουγοντας leprous στην τσίτα σε άδεια παρκα,.παγκάκια,κατω απο λάμπες κ μέσα στα σκοτάδια, σκηνικά αντε γεια γενικοτερα και μπορω να πω οτι ηταν τρομερή φάση. Μακάρι να συνεχισουν να βγάζουν δισκάρες.
Δεν μου άρεσε το Pitfalls με εξαίρεση το Distant Bells και το The Sky is Red, και αυτά που βλέπω με κάνουν πολύ απαισόδοξο. Κακό εξώφυλλο και ιδιαίτερα συνηθισμένο, και η εισαγωγή για τον δίσκο ‘Θα είναι διαφορετικό, αυθόρμητο, δεν το σχεδιάζαμε, δεν το πολυσκεφτήκαμε κ.λπ.’ μου μυρίζει προσπάθεια για μείωση των προσδοκιών και εύκολα λεφτά με ένα πρόχειρο άλμπουμ, αφού θα πουλήσει γιατί είμαστε hot όνομα.
Αξίζουν να είναι hot όνομα, λατρεύω ό, τι γράψανε μέχρι το Pitfalls, αλλά κρατάω πολύ μικρό καλάθι.
Πιο γρηγορο κλικ που εχω κανει εδω και πολυ καιρο. Για να δουμε.
Ωραια, unvailable λεει ακομα και με VPN σε Ολλανδια. Μαλλον πρεπει να γυρισω πιο πισω στον χρονο.
Γαμω τη μπαναγια και τους regional περιορισμους και γαμω τον καπιταλισμο.
ΥΓ1. Το λατρεψα απο το πρωτο ακουσμα και μου αρεσει περισσοτερο απο την πλειονοτητα των τραγουδιων του Pitfalls. Ειναι για μενα στο επιπεδο και στο υφος (λιγο, αλλα οκ) του Below. Πολυ κινηματογραφικο και ατμοσφαιρικο, μια κατευθυνση που δεν πολυπεριμενα, αλλα που μου αρεσει παρα πολυ σε σχεση με την εναλλακτικη, δηλαδη να το πανε ακομα πιο ποπ (δεν θα το ηθελα).
Κλασσικά περίεργο κομμάτι από Λεπρους.
Αν πατάει κάπου λίγο, είναι στα πιο μεινστριμ φωνητικά του Πιτφολς και εκεί σταματάνε οι ομοιότητες.
Εξαιρετικός ήχος στις κιθάρες (όπου υπάρχουν), ωραίες φράσεις (είχαμε καιρό να ακούσουμε καθαρές φράσεις από δαύτους), ωραίες φωνητικές μελωδίες. Τι άλλο να ζητήσει κανείς? Γιαμ-γιαμ.
Ο ήχος, για κάποιον περίεργο λόγο, μου έφερε λίγο σε PoS. Πάνε λίγο παράλληλα αυτοί εδώ μου φαίνεται.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-14254864-1570824334-5867.jpeg.jpg){kind=link}