Είμαι πολύ περίεργος για εντυπώσεις Bilateral μετά το Aphelion
Πρεπει να ειμαι απο τους λιγους που το bilateral συνεχιζει ακομα να ειναι το αγαπημενο μου αλμπουμ …
Silent Winter πιάσε Congregatioooooooon τωραααααααααα
Ομολογουμένως το Bilateral ρε παιδί μου, παρόλο που δεν είναι ενδεικτικό της δικής τους ταυτότητας, είναι ένα αξιοθαύμαστο άλμπουμ. Είναι τρελό το τι έκαναν σε εκείνο το δίσκο, από άποψη εύρους ηχοτοπιων. Από το πρώτο ως το τελευταίο δευτερόλεπτο δεν σταματάνε να καλύπτουν έδαφος.
Από τα λίγα συγκροτήματα που έχουν τέτοιο σερί απίστευτων δίσκων. Και μην ξεχνιόμαστε, μετρούν μόλις μία δωδεκαετία στούντιο κυκλοφοριών.
παντως ο δισκος ξεπερασε τις προσδοκιες μου κατα πολυ…εχω χασει το μετρημα ποσες φορες τον εχω ακουσει εδω και 4 μερες…
Κάπου εδώ να πουμε ότι ο περισσότερος κόσμος “σνομπάρει” το Tall Poppy Syndrome, λίγο άδικα κατ’εμέ. Όπως κυριολεκτικά όλοι οι πρώτοι δίσκοι όλων των συγκροτημάτων με πάνω από 2-3 δίσκους στην ιστορία, δεν είναι ο καλύτερός τους, αλλά τα τελευταία 2 χρόνια τον έχω εκτιμήσει πάρα πολύ. Το White και το He Will Kill Again είναι εξαιρετικά τραγούδια. Θέλω να τον ακούσω λίγο περισσότερο αυτόν τον δίσκο, έχει κι αυτός ψωμί.
ωραια τα κομματια που εγραψες αλλα για μενα το Passing ειναι το καλυτερο του δισκου,και γενικως ενα απο τα καλυτερα τους…
Ξεχωρίζουν όλα όσα είπατε, και γενικά ο δίσκος είναι όντως υποτιμημένος. Αυτο που του λείπει δεν είναι οι δυνατές στιγμές, αλλά η προσωπική ταυτότητα (επίσης σύνηθες στα πρώτα άλμπουμ). Ακόμη και το demo τους το Aeolian το θεωρώ πιο δικό τους από το Opeth-wannabe που ήταν το Tall Poppy Syndrome
Κι όμως ισχύει και για μένα, στο 99% των περιπτώσεων τουλάχιστον
Μόνο μια εξαίρεση μπορώ να σκεφτώ με ένα γρήγορο σκαναρισμα στο μυαλό μου όσων γκρουπ έχω ακούσει πλήρη- ή έστω αρκετη για να υπάρχει το ντεμπούτο και κάποιο καλύτερο του- δισκογραφία
Κατά τ αλλά για να είμαστε και ον τοπικ παρόλο που η σχέση μου με τους leprous έως τώρα ήταν επιφανειακή (μόνο κάποια βιντεοκλίπ τους έχω δει) η συζήτηση πιο πάνω με έχει ιντριγκαρει κι εμένα να ακούσω το aphelion.
Άλλο στο 99, άλλο στο 100.
Πάντως για το πιο υποτιμημένο τραγούδι Leprous, η ψήφος μου πάει στο “Leashes” από το Malina. Θεέ μου, τί έπος.
Όντως αλλο, εγώ έγραψα στο 100% και το εννοω
Το ξέρω.
Ωραιο θεμα για νεο thread ειναι αυτο παντως, ολο και κατι θα βρεθει
Ψάχνω μήπως υπάρχει ήδη κάνα παλιό θρεντ, αλλά δεν έχω βρει. Να κάνουμε κάνα νέο ρε, μην είμαστε και offtopic εδώ που έτσι κι αλλιώς λέτε για μετριότητες
Είπε ο οπαδός των Περλ Τζαμ και του Στηβεν Γουηλσον…
Δεν το περίμενα από εσένα Παντέλο!
Άστον ρε, έχει πάει σε συναυλία και του έχει πέσει το σαγόνι από τους Λεπρους, όπως όλων μας, αλλά του αρεσει το narrative
σε όλους μας αρέσει κάποιο narrative, άσε τα σάπια σου