Μάρτιος
Αντε και καλη ανοιξη,καλες αλλεργιες,εντομακια,πιο ελαφρια ρουχα,ομορφα ζεστα μεσημερο-απογευματα(θα πρεπει να περιμενουν ολα αυτα λιγο ακομα ομως -εκτος απο τις αλλεργιες- και ας ειναι η αγαπημενη μου εποχη,all in time…)
seems like a touch,touch to march
“So near,so close,I just lift my eyes to watch”
Katatonia- A Darkness Coming
“Wake up (why can’t you) and face me”
A Perfect Circle-Passive
“In your room,your favourite half-light,will you let the morning come soon?”
Depeche Mode-In Your Room
“The way that you look at me now,makes me wish I was you”
Cure- A Night Like This
“And we all freak out,what a shame,when only tears know how to remind us we all break the same”
Mutemath - Break the Same
“Everything you did is a part of me,ripped apart from me,how did we get to be this cold”
Pineapple Thief-The Final Thing on My Mind
“Pushing the will,being alive,well I have been,I came far…the sky moves faster at this time of year”
Katatonia-Journey Through Pressure
“I found you in the dark,staring at the sun,a love so strong it hurts”
Anathema-Ariel
“Do you feel it too?..please be silent when we run away,we’ll cross the line,keep breathing…”
For All We Know-Keep Breathing
“Our weary eyes still stray to the horizon,though down this road we’ve been so many times…the nights of wonder,the endless river”
Pink Floyd - High Hopes
σταματήστε να μου παίρνετε τα τραγούδια :"), έχω -είχα- θεματική καμπάνες για το πάσχα !!!
τον Απριλη 
ε ναι, πάει τώρα, μείον ένα ;p
οχι ρε συ,τον Απριλη θα την κανεις,σωστα? του Μαρτιου εριξα…με μπερδεψες 
εντιτ με απλα ελληνικος,εννοω βαλτο εσυ και τον Απριλη και το ψηφιζω εγω… 
Αχαχαχαχαχ
Όχι μωρέ, δεν πάει έτσι, άσε που μπορεί να ψηφιστεί τώρα - από μένα δηλ σίγουρα ;p.
Για τον ίδιο λόγο δεν βάζω και το Spring των GGGOLDDD στον Μάρτη (που πραγματικά, θα ήταν ό,τι καλύτερο, 8η Μάρτη + άνοιξη, χελλοου), έχει προταθεί παραπάνω (και δεν ξέρω και αν έχει βγει κιόλας).
Πολύ οργισμένες οι τελευταίες οκτώ μέρες. Δεν ξέρω, δε μπορώ να ακούσω παρά μόνο συγκεκριμένα πράγματα. Με το ζόρι έριξα τις ψήφους για τον Φλεβάρη. Η θύμηση αυτού του συναισθήματος μάλλον θα κάνει την εμφάνισή της σε ανύποπτες στιγμές μελλοντικών Μαρτίων. Κασσέτα συνειρμών/ημερολόγιο καταστρώματος:
Iron Maiden - The ides of March. Πρέπει να έχουν προταθεί εδώ μέσα 5.286 κομμάτια και ούτε ένα Maiden. Μάρτιος, ειδοί, φόνος, εορτή, τομή στην ιστορία, από τα καλύτερα intro δίσκων, δικαιωματικά πρώτη μούρη.
Grip INC. - Hostage to heaven. Οργή-θυμός-πίκρα.
The Cure - Killing an arab. Τον προηγούμενο μήνα άνοιξε μια συζήτηση για τις κορυφές των Cure, ώρα είναι να κλείσει. Προτείνεται και η live εκτέλεση. Σκοτάδι, I’m the stranger.
Roky Erickson - Stand for the Fire Demon. Η φωνή ενός τύπου που κατέληξε σε ψυχιατρείο για ένα τσιγάρο, να του κάνουν ηλεκτροσόκ και πειράματα. Αναπόφευκτα, επόμενο τραγούδι:
Ghost - If You Have Ghosts. Εξαιρετική διασκευή. Mελαγχολώ από την πρώτη νότα.
Nirvana - Frances Farmer Will Have Her Revenge On Seattle. Καταναγκαστικός εγκλεισμός ν. 2.
The Dead Kennedys - Holiday in Cambodia. Γιατί είναι καφρίλα να βάλω το αντίστοιχο ελληνικό συγκρότημα, άσε που δε νομίζω πως τους έχει το spotify.
Slayer - Behind The Crooked Cross. Οργή-θυμός-πίκρα.
Stephan Thelen, J.Peter Schwalm (w. Eivind Aarset, Tim Harries, Manuel Pasquinelli) - Pluto. Επιστήμονες/μουσικοί σε δίσκο για τα όρια του πλανητικού μας συστήματος. Φυγή, όσο πιο μακριά γίνεται.
Bauhaus - All We Ever Wanted Was Everything. Τα τύμπανα της ζωής του ηχούν για τον καθένα. Να τα πάρετε όλα.
Κόμματοι , περιγραφάρες.
this is my own preferred live version of the ‘Arab’:
The other Arab got up from the water and placed himself
behind the fellow with the knife. We didn’t dare to move. The two natives backed
away slowly, keeping us at bay with the knife and never taking their eyes off us.
When they were at a safe distance they swung round and took to their heels. We
stood stock-still, with the sunlight beating down on us. Blood was dripping from
Raymond’s wounded arm, which he was squeezing hard above the elbow.
Τους λατρεύω τους κιουρ, αλλά απορώ αν θα δούμε μήνα άνευ
Στο μεταξύ είχα φτιάξει μια γλυκύτατη - για τα γούστα μου - λιστούλα Μαρτίου και μάλλον δεν θα την βάλω, δεν μου βγαίνει με τίποτα.
Είχα βάλει brave new world για Ιανουάριο
Ένα Jerusalem θυμάμαι, πιάνεται για Maiden αυτό?
Οχι, και εχουμε πει οχι μανες.
Προσβαλεις τον Roy Z.
Δε φταίω, εγώ προσπάθησα να την κλείσω μια για πάντα την κουβέντα 
Τρόπος του λέγειν, δεν το επαλήθευσα 
Αλλά όπως λέει όμως εκλεκτότατο μέλος του φόρουμ (ποιον κοροιδεύω, τον δίνω στεγνά, o @shadowking69), μόνο με τον πρώτο τραγουδιστή είναι τρου (βέβαια έβαλα ορχηστρικό, αλλά και πάλι) 
Καλά το έβαλα πρόσφατα και το θυμόμουν αλλιώς ούτε καν
εγώ κρατώ offline αρχείο γιατί short-term memory is a bitch (οφισιαλι μπουμερ)
Μάρτιος=μήνας Up The Hammers άρα εγκαινιάζω την πρώτη μου τίγκα χεβυμεταλλική λίστα ταξιδεύοντας παράλληλα σε ατελείωτες χαρούμενες αναμνήσεις. Δέκα κομμάτια από συγκροτήματα που έχουν διαπρέψει στο φεστ.
Η πρώτη μου εντελώς underground συναυλία.
Έκρυθμη ατμόσφαιρα, πρέπει να κουνιόταν όλο το ΑΝ.
Ρίγη συγκίνησης, underground ήρωες.
Cirith Ungol - King of the Dead
Θρύλοι και ακόμα φαντάζει σαν όνειρο εκείνη η πρώτη φορά που εμφανίστηκαν στο Gagarin. 90 λεπτά που φάνηκαν σαν 2.
Ο ορισμός της χιτάρας στα χωράφια που κινείται. Θυμάμαι παλικάρι να έρχεται στο τέλος λόγω υποχρεώσεων, άγνωστος σε εμένα, να με ρωτάει αγχωμένος αν το έπαιξαν και να του κάνω την καρδιά περιβόλι λέγοντάς του πως ναι. Τελικά το έπαιξαν δεύτερη φορά, νομίζω η ψυχή του τύπου περιφέρεται ακόμα στο Κύτταρο και φωνάζει το ρεφρέν.
Μια από τις καλύτερες και πιο έντονες συναυλίες που έχω δει ποτέ. Μην τους χάσετε όποτε έχετε την ευκαιρία.
Shok Paris - Steel and Starlight
Λαϊκό προσκύνημα.
Ίσως το καλύτερο κομμάτι των Saracen να είναι αυτό που δεν βρίσκεται σε κάποιον δίσκο τους (το Red Sky έχει κυρίως επανηχογραφήσεις). Δεν περίμενα να το βιώσω ποτέ ζωντανά αυτό εδώ, χαλάλι που δεν ακούσαμε τα πλήκτρα. Όσοι αγαπούν πρωτόλειο heavy metal/prog/pomp hard rock θα βρουν την υγειά τους.
Και θα κλείσω με δύο υπερβολικά αγαπημένα συγκροτήματα που είδαμε σε warm up μέρες.
High Spirits - Another Night In The City
Η αγαπημένη (ίσως και καλύτερη) heavy metal-προς-το-hard rock μπάντα των ημερών μας. Δίσκος που μεγάλωσα μαζί του από τότε που βγήκε (16 χρονών τότε-29 τώρα) και γενικότερα από τα συγκροτήματα που, φυσικά στον δικό μου μικρόκοσμο, μπαίνουν δίπλα στα θηρία του παρελθόντος. Παντοτινός σύντροφος ζωής, ο ορισμός της βιωματικής σχέσης με ένα συγκρότημα. Ειδική μνεία στον Chris Black, τεράστια φιγούρα που έχει βοηθήσει όσο λίγοι το underground στους καιρούς μας και που έχει φτιάξει φοβερή μουσική με ότι καταπιάστηκε.
Μια χούφτα άνθρωποι στο ΑΝ που τσιμπιόμασταν για να δούμε αν κοιμόμαστε ή είμαστε ξύπνιοι. Σίγουρα η πιο απροσδόκητη συναυλία της ζωής μου, μιλάμε για πραγματικά ξεχασμένη μπάντα που δεν είχε πατήσει ποτέ Ευρώπη το πόδι της. Για την μουσική δεν μπορώ να επιμείνω αρκετά, πρέπει να ακούσετε αυτόν τον δίσκο. Ο καλύτερος 70ς δίσκος που δεν βγήκε στα 70ς; Θα έπρεπε ο Jordan Macarus να θεωρείται τοτέμ και να τον βλέπουμε σε λίστες με σπουδαίους κιθαρίστες; Τι λέει ο μλκς, σκέφτεστε, ελπίζω έστω να σας ιντρίγκαρα γιατί δεν γίνεται να μην απολαύσει άνθρωπος που ακούει hard rock αυτή την δισκάρα.
Να με συγχωρέσουν οι πόσες άλλες μπάντες που δεν χώρεσαν και μου έδωσαν τα μυαλά στο χέρι (Lethal, Heir Apparent, Pagan Altar, Heavy Load πφφφφφφ…)
MARCH PICKS
Μας γάμησες 