1 φλεβαρη ή 1 μαρτη πώς θα δουλεψει οταν πεφτουν πεμπτη/παρασκευη; Ετσι κι αλλιως προτιμω αμεσως προσωπικα, αντε μια εβδομαδα διαλειμμα
επισης ψηφιζω κι εγω 69-60 και γιατι αρχισα ηδη να φτιαχνω τις λιστες μου με αυτη τη σειρα και γιατι δεν σκοπευω να σταματησω εκει 
1η επαναργοποιουμαστε και μπαινουμε σε σειρα εννοω… εχεις δικαιο για την μέρα, δεν πρόλαβα να το τσεκ 
Να ρε φίλε… κάτι τέτοιοι μπαγλαμάδες χαλάνε την πιάτσα. Α ρε αλήτη, μαζεμένα στα έχω, δε θα μου ξεφύγεις μία μέρα.
Ψήφισα Φλεβαρη με το σκεπτικο να ξεκινησουμε από το 60. Αν ξεκινήσουμε από το 69, θέλω ένα μήνα προετοιμασία.
Άκυρο, άλλαξα την ψήφο.
2023 → Isn’t this where we came in?
Τα παρακάτω με 1-2 ακροάσεις, οπότε είναι ρευστά ακόμα τα πράγματα αλλά συνήθως η πρώτη εντύπωση που έχω δεν αλλάζει.
10. CLANDESTINE BLAZE “Resacralize the Unknown”
Μετά από το συνθετικό peak που έπιασε ο Mikko στα “Monuments”/”Harmony”/”Golgotha”, έμεινε αρκετά στάσιμο (όχι άσχημο, αλλά not great not terrible) το πράγμα με τα επόμενα τρία. Στο “Resacralize…” και σε πρώτη ανάγνωση διακρίνω μια υφέρπουσα ανανέωση ιδίως σε κομμάτια όπως το “Only the Shadows…” με κάτι κρυμμένες/διεστραμμένες χεβιμεταλλικές μελωδίες πίσω από τον «θόρυβο».
9. CRUCIAMENTUM “Obsidian Refractions”
Δε μάσησε απ’ τις αλλαγές στο line-up o Dan, έφερε και βοήθεια εξ’ ΗΠΑ και κάπως έτσι το νέο full-length τους είναι ένα τέρας που εξελίσσεται μέσα στις έξι συνθέσεις του, αποκτώντας όσο περνάει η ώρα έναν αφηγηματικό χαρακτήρα. Την ίδια στιγμή παραμένει ένα κάργα επιθετικό death metal δημιούργημα καθιστώντας τον συνδυασμό φουλ μοναδικό στο είδος του.
8. AT THE ALTAR OF THE HORNED GOD “Heart of Silence”
Απροσδόκητα πετυχημένο κράμα blackmetal και darkwave/ebm από τον μαδριλένο Heolstor της ενδιαφέρουσας περίπτωσης MYSTAGOS, μεταξύ άλλων. Κι ένα εξώφυλλο που για κάποιον λόγο μου κάνει για εξαιρετική διασκευή λαϊκής τέχνης επάνω σε αυτό του “Written in Waters”.
7. HERETIC CULT REDEEMER “Flagellum Universalis”
Σταθερά εντυπωσιακή η παρέα του Funus, συνεχίζει να αναζητά blackmetal σταυροδρόμια όπου τέμνονται η δυσαρμονία, η έκσταση και το μανιφέστο. Το κλείσιμο με τους πολεμικούς στίχους του “Eye of Saturnian Dawn” και την ελεγειακή διλογία “Primeval Cognition” είναι από τα καλύτερα πράγματα που βγήκαν από τούτον δω τον τόπο τελευταία.
6. DANAVA “Nothing but Nothing”
Θα το πω, δεν τους περίμενα τόσο γκαζωμένους μετά από όλα αυτά τα χρόνια, ενδεχομένως και να ήθελα κάτι σε πιο ψυχεδέλεια. Αλλά έτσι όπως κατορθώνουν να συνδυάσουν 80s αστείρευτη metal ενέργεια με 70s αισθητική/ήχο και σύγχρονη παραγωγάρα, ρε διάολε είναι αδύνατο να αντισταθώ. Οπότε για δώρο, παίρνω κι ένα “Čas” για τον δρόμο…
DØDHEIMSGARD “Black Medium Current”
Αφού τελικά αποδέχτηκα μέσα μου ότι η εποχή της κολλεκτίβας έχει περάσει ανεπιστρεπτί και πλέον έχουμε σόλο Vik, πρέπει να πω ότι η νέα του προβολή με τα άφθονα μπλιμπλίκια και τα ατμοσφαιρικά σημεία ήταν σχεδόν καθ’ ολοκλήρου όαση στ’ αυτιά μου. «Σχεδόν», διότι το τελευταίο 15λεπτο υποχωρεί αρκετά σε σημείο του να το πω και «άνευρο», αλλά χαλάλι του για όλα τα προηγούμενα και ειδικά για το “Halow”.
THANTIFAXATH “Hive Mind Narcosis”
Τα παιδιά απ’ τον Καναδά είναι πιθανότατα απ’ τους καλύτερους κοινωνούς αλλά και παράλληλα μετασχηματιστές της DSO δυσαρμονικής κληρονομιάς. Στο δεύτερο full-length τους μοιάζουν μάλιστα ακόμα πιο αντισυμβατικοί στα σκοτάδια και το άγχος που εκπέμπουν με την υστερική, «κυκλική» ριφολογία τους.
WOLVENNEST “The Dark Path to the Light”
Νιώθω ότι με κάποιον τρόπο έχω ταξιδέψει πίσω στον χρόνο, στα mid-90s αλλά όχι σε αυτά ακριβώς που γνώριζα. Σε αυτή την εκδοχή τους λοιπόν, οι death/black/doom μπάντες αποφασίζουν να «πειραματιστούν» με κάθε λογής όργανα και ήχους χωρίς να δίνουν όμως δεκάρα για οποιαδήποτε έννοια εμπορικής απήχησης, αλλά έχοντας στόχο να χτίσουν τις πιο υποβλητικές occult ατμόσφαιρες που μπορούν.
POISON RUÏN “Härvest”
Κάπως μεταφυσικά, πολλές φορές αναγνωρίζω (χωρίς να έχω ακούσει) δίσκους που είναι γραφτό να κουμπώσουν με την ψυχοσύνθεσή μου από ορισμένες αισθητικές λεπτομέρειες -σε αυτή την περίπτωση είναι το εξώφυλλο και τα umlaut. Οπότε ναι λοιπόν, αυτό μάλιστα, είναι σύγχρονο post-punk που «μιλάει» σε μένα, με ισόποσες δόσεις ενέργειας/έντασης, σκοταδιού/ατμόσφαιρας και μιας απόλυτα αναγκαίας αύρας του περιθωρίου.
LANKUM “False Lankum”
Πώς μας πετσόκοψες έτσι φίλε @Aldebaran ;!;!;!;! Επειδή το κείμενο είναι spot-on κι επειδή αυτόν τον δίσκο μου κάνει να τον πιάσω για τα καλά προς Απρίλη-Μάη, προς το παρόν θα περιοριστώ στο να αποθεώσω το σεμιναριακό χτίσιμο του “New York Trader” που ξεκινάει με μια σκάρτη κιθάρα και σταδιακά καταλήγει ένα αμάλγαμα εκατό διαφορετικών ήχων και οργάνων.
Αυτά λοιπόν, it’s been a fun ride, θα σας παρακολουθώ διακριτικά στα 60s. 
Over’n’out 
ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ ΤΣΕΚ
2023
Καλύτερο εξώφυλλο
Μια υπεροχη διαδρομη the whole thing…
2023 λοιπον…
κτλ
see ya in sexties 
2023
Όπως είπα και στο 2022, φέτος άκουσα άπειρη μουσική, αλλά όχι 2023 μουσική. Από τους δίσκους που ξεχώρισα είναι οι παρακάτω:
Howling Giant - Glass Fuuture. Eίπαμε και στις 2023 κυκλοφορίες: μια μείξη απλών Mastodon του The Hunter, της ωραίας διάθεσης των Audrey Horne, της ψυχεδέλειας των King Buffalo και του groove των Karma To Burn. Δισκάρα, τον έχω ακούσει άπειρες φορές από τότε που το ανακάλυψα, τον έχω μάθει όλον απέξω - αυτό το τελευταίο γίνεται σπάνια και αυτή είναι μια απο αυτές τις καταπληκτικές φορες.
Sleep Token - Take Me Back to Eden. Δεν ήμουν φαν, εδώ έγινα. Ποπ με μεταλ προσωπείο. Τέλειο.
Phantom - Handed to Execution. Πιτσιρικάδες Μεξικανοί που παίζουν ΘΡΑΣ. Γέρνει σε στιγμές προς το κλασσικό.
Avenged Sevenfold - Life Is But A Dream. Στην πιο περίεργη στιγμή τους. Θέλει πολύ για να το χωνέψεις.
Obituary - Dying of Everything. Τι και αν ο Tardy έχει χάσει όγκο, εδώ μιλάμε για old school που το φχαριστιέσαι. Και δεν μυρίζει ναφθαλίνη.
Υπάρχουν ακόμα πολύ δίσκοι που δεν άκουσα και θα ήθελα, αλλά δεν υπήρχε χρόνος. Ίσως του χρόνου να έχει αλλάξει η λίστα στις 2 τελευταίες θέσεις, αλλά οι 3 πρώτες παραμένουν ως έχουν.
Τα φιλιά μου.
1.Freya Ridings - Blood Orange
2.Cannons - Heartbeat Highway
3.Silent Skies - Dormant (+cover)
4.Sleep Token - Take me back to Eden
5.Riverside - ID.Entity
@anhydriis καλημέρα, μήπως μπορείς να τσεκαρεις αν έχω περάσει πεντάδα στη φόρμα, νομίζω ότι το έκανα αλλά δεν είμαι σίγουρος!
καλημέρα @Meldinor έχεις βάλει εννοείτε 
ρίχνω μία τους ήδη ψηφίσαντες μην έχω ξεχάσει τπτ…
RiderToUtopia
The_Black_League
shadowking69
vagalex
Anhydriis
apostolisza8
Martian
JTN
Meldinor
Ian_Metalhead
Leper Jesus
OwlKitty
furor
osfp7
unreal
hopeto
aldebaran
dr. feelgood
eviL
nnnkkk
Sofa_King
SvenN
power_fades
Alejandro.m
ChrisP
generationx
stammargg_v2
drenie
Silent Winter
spiritcrush
Sevek
Storm
Εδώ κι εγώ, με την official 15αδα μου (προφανώς απαράλλαχτη)
και μερικά ακόμα άλμπουμ που μου άρεσαν πολύ από το 2023.
Crown Lands - Fearless
D’Virgilio, Morse & Jennings - Sophomore
Extreme - Six
Sacred Outcry - Towers Of Gold
The Winery Dogs - III
Night Verses - Every Sound Has A Color In The Valley Of The Night: Part 1
Jon Voyager - Monsters
Moon Safari - Himlabacken Vol.2
Periphery - Periphery V: Djent Is Not A Genre
Peter Gabriel - i/o
Queens Of The Stone Age - In Times New Roman
Redemption - I Am The Storm
Subsignal - A Poetry Of Rain
Προβλέψιμο * we never really say goodbye, we just say this * σχόλιο. 
2023
Sleep Token - Take Me Back To Eden
Πανέξυπνο, γεμάτο, μεγάλο άλμπουμ. Μοντέρνο μέχρι λατρείας. Η νύχτα τους ανήκει.-
Boygenius - The Record
Απλά μαθηματικά, Φοίβη + Τζούλιεν + Λούσυ = τελειότητα.
Paramore - This Is Why
There was a fire – metaphorically, be there in five – hyperbolically. 
Wargasm - Venom
Δε σας τα εξήγησε ωραία ο @RiderToUtopia; Μάθετε μπίστηγμα από τον άρχοντα.
Tesseract - War Of Being
Το μεγάλο μάνουαλ του djent, β’ έκδοση βελτιωμένη.
+5:
Alexandra Stréliski - Néo-Romance
Σαν μία γλυκιά, πιανίστικη μελωδία πάνω από ένα φωτεινό, χιονισμένο πρωινό.
Lana Del Rey - Did You Know That There’s A Tunnel Under Ocean Blvd
- Ποιά Λάνα μωρ-
-
Lankum - False Lankum
Μην τα ξαναλέμε,
Militarie Gun - Life Under The Gun
I don’t care what you do, just do it faster. 
Slowthai - Ugly
Από τις πιο αναπάντεχα γουστόζικες αλλαγές πορείας στην πρόσφατη μνήμη.
Μπόνους – τυπικά δεκαπεντάδα κλείνει με Creeper, Svalbard, Big Brave, Slowdive και Nothing But Thieves, αλλά:
Blink-182 - One More Time
Να τους πει ποιος τι. Τόσο βλαμμένο. Τόσο χαμογελαστό. Τόσο τέλειο. And we won’t fail!
100 Gecs - 10,000 Gecs
Απαραίτητη * the kids are alright * επιβεβαίωση για το σωτήριο έτος 2023. Με πυροτεχνήματα.
Εξώφυλλο:
Βασικά από ότι κατάλαβα, ενώ έχω ακούσει πολύ μουσική (όπως πάντα άλλωστε) την χρονιά που μας πέρασε, έχω ακούσει ελάχιστα άλμπουμ του '23. Από τα οποία άλμπουμ έχω ξεχωρίσει τα εξής 2. (κ τα 2 ελληνικές κυκλοφορίες, τις οποίες έχω δει κ σε άλλες λίστες στο διαδίκτυο, το οποίο δείχνει το πόσο σημαντική είναι η ελληνική σκηνή στον σκληρό ήχο).
Sacred Outcry - Towers of Gold
Triumphier - Storming the Walls
Κ τα 2 άλμπουμ κινούνται στον χώρο του heavy/power metal.
Από εκεί κ πέρα άκουσα το άλμπουμ των Dødheimsgard μια φορά κ δεν μου έκανε κάποιο κλικ αλλά είναι τόσο απαιτητικό που σίγουρα παίζει να το αδικώ. Το Host - IX μου φάνηκε τόσο αδιάφορο που δεν θα έμπαινε ούτε δεκάδα, αν υπήρχε.
Γενικά, ευχαριστήθηκα πολύ το παιχνίδι, εξαιρετική ιδέα του αγαπητού @anhydriis, αλλά ήταν μέχρι εδώ για μένα. Θα παρακολουθήσω το αντίστοιχο παιχνίδι για τα 60’ς αλλά δεν θα συμμετέχω. Να είστε όλοι καλά.
Δεδομένου ότι οι τελευταίες εβδομάδες έχουν κατακουτσουρευτεί, πιθανότητα να κλείσουμε το 23 αύριο?! 
Για να προλάβεις σεντόνι ε;
Συμφωνώ. Και το κάνω και μέχρι την επόμενη Κυριακή κιόλας.
Η λίστα μου για το 2023.
Θα άλλαζα ίσως κάποια πραγματακια σε δεύτερη φάση. Μου άρεσε πολυ πχ το φετινό Yves Tumor που άργησα να το ακούσω και παίζουν και 2-3 χιπ χοπ δίσκοι που θα μπορούσα να συμπεριλάβω αλλά τέλος πάντων, too early (ή too late).
