Ακόμα πιο χρονοβόρο γίνεται το παιχνίδι.
Ξεκίνησα για να βγάλω μόνο τα πολύ αγαπημένα και μόνο με τις δισκαρες που βγήκαν στο thrash έχω 20 άλμπουμ, πολύ φιλτραρισμένα.
Για πάμε.
Απλή αναφορά αλλά δισκαρες κατ’ εμε,αλλά όχι για πεντάδα:
Obsession : Scarred for life, US metal παράνοια.
Voivod : Roar (To έκοψα για να τελειώνουμε).
Exciter: Unveiling the wicked. Άνισο αλλά έχει κομματαρες μέσα.
Ruthless: Disciples of steele. Τους είδα live σε ένα Upthehammers έπαθα κοκομπλοκο, τους άκουσα και προσκυνώ. Βαρύ US power, με ιδιαίτερη προσέγγιση.
Fifth angel : Fifth angel
Destruction : Eternal devastation
Exumer : Possessed by fire. O πιο Bay Area δίσκος από Γερμανία. Εξαιρετικά ριφ και μόνο κομματαρες.
Sacrifice: Torment of fire . Καναδάς εγγύηση. Εμένα ο ήχος τους για τότε μου κάνει αρκετά ακραίος αν και σήμερα θεωρούνται Speed metal. Δυνατή αρχή έπονται τα καλύτερα.
Helstar: Remnants of war
Tankard: Zombie attack . Χαβαλες, ζόμπι, μπύρες καλά ριφ και τραγούδια.
Motorhead : Orgasmatron. Motorhead αφού.
Accept: Russian roulette. Σταθερή αξία.
Chastain : Ruler of the wasteland. Τα είπαν καλύτερα πιο πάνω. Υποτιμημένη μπάντα κάργα. Ελπίζω να την ακούσουν κι άλλοι. Chastain - Leone είναι αχαστο δίδυμο.
Nuclear assault: Game over. Θέλω να τους δω live κάποια στιγμή.
Whiplash : Power and pain. Δώσε πόνο. Προτιμώ το επόμενο που μου φαίνεται λιγότερο χύμα, αλλά κι εδώ αγαπώ.
Πενταδατα:
Candlemass : Epicus doomicus metallicus. Πέρα από τη σημειολογία του ως άλμπουμ, έχει πρωτοφανή ατμόσφαιρα και καθηλωτικα κομμάτια. Θυμάμαι όταν το πρωτοακουσα ψιλοασχετος με Candlemass και Doom γενικότερα, μου έβγαζε μια αίσθηση ασφυξίας κατά την ακρόαση. Μοναδικοί τότε και αργότερα.
Kreator : Pleasure to kill. Μόνο σεβασμός. Δισκάρα που σε πιάνει από τα αυτιά και σου τρώει λαιμό - καρωτίδα. Ακραίο όσο λίγα τότε.
Flotdam n Jetsam : Doomsday for the deceiver. Speed/thrash αποθέωση. Ριφαρες, ωραίες μελωδίες. Και το εξώφυλλο πόντους καλτιλας πια.
Heir apparent : Graceful inheritance. Δοκιμάστε μια μέρα που δεν έχετε και πολλά κέφια να μπείτε στο αμάξι, λεωφορείο και να βάλετε το Another candle. Μπαίνεις σε ένα μαγικο κόσμο, όπου όλα είναι πιο όμορφα, πιο προσιτά, πιο φωτεινά. Το άλμπουμ δεν σβήνει εκεί. Σίγουρα το καλύτερο τους. Μια από τις κορυφές του μελωδικού/προοδευτικού US power
Fates warning: Awaken the guardian. Εγώ αλήθεια στεναχωριέμαι που δεν είναι στην πεντάδα που δήλωσα. Για αυτό φτάνω τελευταία στιγμή να στέλνω. Με τρώει μετά ο,τι μένει απέξω. Τι να πεις… Ε π ο ς.
Megadeth Peace sells…but who’s buying. Για εμένα μονο το Rust in peace το ξεπερνά. ( Τυχαίο που έχουν τη λέξη peace στον τίτλο?). Νομίζω ότι τους έφερε στο προσκήνιο και έδωσε στο Fave να καταλάβει ότι αν μαζευτεί μπορεί να κάνει παπάδες. Μόνο Κομματαρες.
Crimson Glory : Crimson glory. Δε μεταδίδω άλλο…
5. Metallica : Master of puppets . Το ότι δεν είναι για μένα ούτε στα δύο καλύτερα τους και είναι δισκάρα, νομίζω τα λέει όλα για τους Metallica τότε. Κάποτε το άκουγα νερό τώρα μετά την αρχή με κουράζει. Ο,τι και να λέμε είναι άλλος ένα δίσκος ορόσημο.
4. Slayer : Reign in blood. Τιποτα βάλτο να παίζει και όταν τελειώσει προσπάθησε να χαλαρώσεις. Το καλύτερο thrash metal album αν δεν υπήρχε…
3. Dark angel : Darkness descends. Και ναι όντως Descends. Βάλε το Black prophecies και αν βρεις κάποια άλλη μπάντα να παίζει ταυτόχρονα πιο γρήγορα, πιο ακραία, πιο τεχνικά εκείνη την εποχή πείτε μου. Με drumming βομβαρδισμό πραγματικό και κιθάρες που πετάνε τα ριφ πάνω από τα κεφάλια όλων. Νομίζω τύμπανα και κιθάρες ο ένας τραβούσε τον άλλον στο πόσο πιο πολύ μπορούν να “γεμίσουν” ένα τραγούδι ο καθένας από τη μεριά του. Τα φωνητικά χωρίς να είναι τίποτα φοβερό, νομίζω είναι τα καλύτερα που θα μπορούσαν να έχουν σε αυτό το δίσκο. Με τους στίχους να φτυνονται περισσότερο. Meciless death, death is certain (life is not), το ομώνυμο, γάμησε το σου λέω, όλα είναι υπέροχα. Κόλλησα πάλι που το έβαλα να το ακούσω.
2. Queensryche: Rage for order. Δεν θα πω πολλά η περιγραφή του @GRACCHUS_BABEUF ήταν ακριβώς το στορι της ακρόασης αυτού του δίσκου. Ερχόμενος με φορά από το Operation εγώ έψαχνα να ακούσω κάτι παρόμοιο αλλά φευ. Έπαθα λίγο πλάκα στην αρχή. Μετά δώστου μια ευκαιρία έτσι κι αλλιώς το είχα αγοράσει, ε και επήλθε το μοιραίο.
- Caught somewhere in time. Μόνο το Alexander κάνει κοιλιά εδώ. Κατά τα άλλα είναι φοβερό άλμπουμ και μοναδικό στη δισκογραφία των Maiden.
Εξώφυλλο επίσης Caught somewhere in time.
@anhydriis ειλικρινή συλλυπητήρια. Ελπίζω να μην ταλαιπωρήθηκε τουλάχιστον. Να είστε καλά να τη θυμάστε.
ΥΓ: ΞΕΧΑΣΑ Queen : A kind of magic που έπρεπε να μπει 5αδατο μόνο και μόνο για το Princess of the universe που ακούγαμε μικρότεροι στους τίτλους της σειράς Highlander. Με Ντάνκαν Mακλαουντ έτσι.
Επίσης, απεριόριστο σεβασμό σε Γενιά του Χάους που έχω ακούσει αποσπασματικά και θα εμβαθύνω σίγουρα.
