Ψευτομαγκες κωλοφεραντζας χολυγουντιανου αφηγηματος για το “rawk”.
Αλητεία ήταν ο Alan Vega που με το motorcycle chain στα 50φευγα του έδερνε κόσμο on stage.
Και είχαμε τον Axl να γράφει 30-λεπτες μπαλάντες για την μουρλέγκω που παντρεύτηκε και τον έκανε cuckold με το pool boy (αφου σαρεσε παραδεξου το).
Slash η μεγαλύτερη μπουρμπουληθρομπαφλότσα μοστ overrated guitarist εβερ.
Επρεπε να τον κανει spank η Great Kat. Hm wait that may have happened.
Sorry havent had coffee yet ΓΛΥΚΙΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ
Εγώ απλώς λέω ότι όλη η “επικινδυνότητα” των GnR, μια νύχτα του Lou Reed ή των Stooges.
4 Likes
Δυσκολη χρονια το 1987 για εμενα. Η πρωτη τριαδα μου ηταν δεδομενη αλλα καθε μερα αλλαζω τη σειρα. Για τις επομενες 2 θεσεις (και την δευτερη πενταδα) υπηρχαν καμια 20αρια πολυ δυνατες και περιπου ισαξιες ποιοτικα υποψηφιοτητες, τελικα ψηφισα με τη ΓΚΑΡΔΙΑ.
-
Anthrax- Among the living
-
Guns and roses - Appetite for destruction
-
Helloween- Keeper of the seven keys 1
-
Coroner- RIP
-
Candlemass- Nightfall
Δευτερη πεντάδα- γαμει ολοσχερως
Celtic frost- Into the pandemonium
Death- Scream bloody gore
Testament- Legacy
Savatage- Hall of the mountain king
Sodom- Persecution mania
Εξωφυλλο το Nightfall
Συλληπητηρια και απο εμενα @anhydriis για τη γιαγια σου, να ζησεις 100 χρονια να τη θυμασαι με αγαπη.
18 Likes
Όλα οκ παίδες, δεν μπόρεσαν να γίνουν ποτέ Lou Reed ή Cure οι Guns N’ Roses. Δεν χρειάζεται να τους το χτυπάμε.
Και μια νύχτα αυτονώνανε (πειραιώτικη διάλεκτος Τάσου Μητρόπουλου) <<< μια μέρα του Vikernes ή του Nodtveidt.
To τερματίζω για να πω ότι ζήτημα δεν ήταν η καθαυτό “επικινδυνότητα” των ίδιων των μελών των GnR αλλά η θέση του “Appetite” στο γενικότερο πολιτισμικό πλαίσιο της εποχής (ας πούμε γι’ αρχή των ΗΠΑ). Άλλο τα 60s και 70s, άλλο τα late 80s, υπάρχει η διαφαινόμενη πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, υπάρχει η όλη λογοκρισία και αίσθηση ότι αυτοί οι αλήτες οι νέοι θα διαλύσουν τα χρηστά ήθη της κοινωνίας (Tipper Gore, the Decline of Western Civilization documentary) και εκεί έρχεται και σκάει το “Appetite” το οποίο κατά τα φαινόμενα “μιλάει” σε υπερβολικά πολύ κόσμο την ώρα που δεν υπάρχει κάτι άλλο ίσως πιο μεστό να πιαστούν.
Οπότε το αν είναι project ή “φτιαχτό” ή αν τελικά τα μέλη τους δεν σνίφαραν τη μια γραμμή μετά την άλλη πάνω από βυζιά δεκάδων γκρούπις αλλά τα βράδια διάβαζαν τα ανεμοδαρμένα ύψη δεν έχει και πολλή σημασία. Αν και βέβαια το ότι ο Slash γνώριζε το μισό Χόλιγουντ της εποχής, μάλλον προς την πρώτη περίπτωση οδηγεί παρά στη δεύτερη, αλλά και πάλι δεν είναι το νόημα εδώ.
Από κει και πέρα εννοείται ότι 35 χρόνια μετά το να ωρύεται κανείς για το “πού πήγε η αλητεία των GnR” σίγουρα είναι λιγο γραφικό, από την άλλη βέβαια και το “ελα μωρέ, σιγά το πράμα” μάλλον απέχει αρκετά από την τότε πραγματικότητα.
14 Likes
that was fabulously poetic
5 Likes
Η φάση είναι λίγο “photo or it didn’t happen”. Οι Guns, όταν το Apettite πήρε τα πάνω του είχαν όλα τα μίντια από πίσω τους. Οπότε όλη αυτή η ροκ εν ρολ εξτραβαγκάνζα φούσκωσε πολύ. Δεν βρίσκω κάτι να τους προσάψω ως προς αυτό.
2 Likes
Για μένα πάντως, πάντα έχει σημασία και το ποιούς σοκάρει κάτι, και ποιοί το ανάγουν σε σοκαριστικό, ποιό το υπόβαθρό τους, η αντίληψή τους για επικινδυνότητα, τι άκουγαν, ποιό το μουσικό τους υπόβαθρο και τα πρότυπά τους, κλπ κλπ. Και φυσικά, πως όριζαν το mainstream αφήγημα.
Υπάρχει ο πομπός, υπάρχει και ο δέκτης…
Υ.Γ. Για να μην τις φάμε, μνημείο το “Appetite…”.
1 Like
Εγω δεν μιλάω για τους Guns, για τα labels και την βιομηχανία μιλάω. Σιγα να μην μειωσω την μουσική τους αξία.
@ChrisP έχω αντιθέτη γνώμη από εσενα για το πολιτιστικό προιόν του glam rock στο LA των 80s, νομίζω ότι αποτελούσε την χήνα με τα χρυσα αυγά για το rock της εποχής.
Σίγουρα αυτό έχει μεγάλη σημασία, δεν το συζητάμε και σίγουρα έχει να κάνει με την απήχηση που είχε εν τέλει το “Appetite”.
Από την άλλη όταν κάτι καταλήγει να αφορά σε πολύ μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας (και από τη στιγμή που δεν έχουμε χρονομηχανή να πάμε να κάνουμε γκάλοπ πίσω στο '88) δεν είναι τόσο εύκολο να ορίσουμε το ποιος είναι ποιος και πολλές φορές καταλήγουμε να μιλάμε με όρους όπως “μέσος τάδε (αμερικάνος πχ)” το οποίο μπορεί να βολεύει την ευκολία της συζήτησης αλλά αν το δούμε λίγο πιο σφαιρικά έιναι μια τοποθέτηση που μαζοποιεί και χρησιμοποιείται εν τέλει λίγο για να δείξουμε ότι εμείς διαφέρουμε και δεν είμαστε αυτός ο “μέσος τάδε”.
Μα εγώ δεν είπα για το πολιτιστικό προϊόν του LA, εγώ είπα για το κοινωνικό, πολιτισμικό (και πολιτικό) πλαίσιο της εποχής.
Το ότι υπήρχε μια γενιά (ένα μέρος της έστω, που όπως είπαμε και παραπάνω θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε ποιο μέρος ήταν αυτό) που τελικά βρήκε την αντίδρασή της στο ανέμελο αφήγημα “sex, drugs, rock’n’roll” και το οποίο κυνηγήθηκε από την συντηρητική πλευρά των ΗΠΑ, δεν αναιρεί το ότι η μουσική βιομηχανία τάισε σαν ελληνίδα γιαγιά τη γενιά αυτή με δίσκους όπως το “Appetite”.
7 Likes
Το ερωτημα δεν ειναι τοσο αν οι GNR ηταν αλητεζ με εξαρχης λεφτα και κονε ή χωρις, οσο ο κοινωνικος αντικτυπος της εμφανισης τους, που οι λιγο μεγαλυτεροι τον ζησαμε κιολας, με τους “μετασεισμους” να κρατανε για πανω απο δεκαετια.
Μιλωντας για την ελληνικη κοινωνια των late 80s- early 90s ΠΡΟΦΑΝΩΣ και αυτα που πρεσβευαν οι GnR ηταν αρκετα επαναστατικα. Ηταν πιο επαναστατικα απο τον Ιγκη ή τους Μοτλευ ή απο καποιον αλλο? Δεν ξερω, τι σημασια εχει ομως να απαντησουμε αυτη την ερωτηση?
2 Likes
Όπως δεν αρκεί απλά να ζούμε στο σήμερα για να έχουμε ανάλυση για κάποια πράγματα με εργαλείο απλά την παρουσία μας, έτσι και δεν είναι θέμα χρονομηχανής για κάποια συμπεράσματα.
Επίσης, θα συμφωνούσα μαζί σου αν δεν γενικευες με τη σειρά σου και δεν κατεληγες σε ένα συμπέρασμα που μάλλον biased θα το έλεγα. Δεν έχει να κάνει με τον μέσο τάδε, όσο με κοινωνικά υποσύνολα, και ούτε μερικες επαναπλαισιωσεις στοχεύουν στον υποκειμενικό και εγωιστικό διαχωρισμό. Εκτός αν απλά πάμε με την λογική του ακραίου παραδείγματος για να καταλήξουμε σε ένα σχετικιστικο συμπέρασμα που δεν έχει και πραγματικό αντίκτυπο ή άποψη (και δεν εννοώ την, ορθή, αποφυγή απόλυτων απόψεων και βεβαιοτητων).
Είμαι οφτοπικ, οπότε σταματάω.
1 Like
Αμφιθέατρο το κάναμε το φόρουμ… 
Summary
5 Likes
Ο ορισμος του κατασκευασματος κυρια μου
Να δουμε αν θα μπουνε πενταδα το 1991.
6 Likes
Θα μπουν αλλά ένα τσακ χαμηλότερα απ’ ό,τι περίμενα μάλλον.
No2 δηλαδή?
Νο 2 περιμενα να μπουν.
1991 θα κάνω τρεις λίστες και δεν θα ψηφίσω τίποτα.
Να συγκρίνω ας πούμε Ripping Corpse με Pearl Jam? Ε δεν λεει
Ναι μωρε, ποιοι Ripping Corpse. Άδικο.
Καλά πρώτο θα το έβαζα το Ripping Corpse, mind you
1 Like