Ναι. Όπως είπα, είναι λογικό να μη συμβαίνει με όλους. Εγώ το “ακούω”, άρα υποθέτω ότι θα το “ακούνε” και άλλοι, σίγουρα όμως δεν μπορώ να υποθέσω ότι θα συμφωνούν όλοι μ’ αυτό το ας-το-πούμε hot take.
5 Likes
Σίγουρα. Και μόνος μου το είπα άλλωστε. Για χρόνια το άκουγα και έλεγα “α, τυπικός χαρωπός γιουροπάουερ δίσκος, απλά ανώτερου επιπέδου από το συνηθισμένο”.
Edit
Παρεμπιπτόντως (συμπληρωματική απάντηση στον @hopeto είναι αυτό) υποβόσκουσα μελαγχολία δεν συνεπάγεται απουσία αισιοδοξίας. Όχι για μένα τουλάχιστον.
4 Likes
Ναι ναι, κατανοητο. Απλα δεν το πιανω σαν συναισθημα σε αυτα τα αλμπουμ. Τα πρωτα 3 εστω. Με Ντερις αλλάζει.
1 Like
Προς το (πολύ) χειρότερο, δυστυχώς 
Κάτι που φαίνεται ακόμα περισσότερο στις 4 δισκαρες τους με Andi Deris κατά την περίοδο 1994-2000, που σνομπαρεις επιδεικτικά. Αλλά η μελαγχολία σε εκείνα τα 4 είναι ακόμα πιο εμφανής, και πιο πετυχημένη για μένα.
1 Like
Άποψη που την έχω ακούσει (και διαβάσει) αρκετά ανά τα χρόνια, και μέχρι ένα βαθμό την συμμερίζομαι και εγώ, αλλά έχω καταλήξει πως προσωπικά το διαπιστώνω εξαιτίας της επανάληψης της ματζόρε μελωδίας η οποία λειτουργεί αντίστροφα νευρολογικά ας πούμε στο αυτί και τον εγκέφαλο, καθώς και στους στίχους, οι οποίοι ενώ φαίνονται βαθιά στο escapism και την επιφανειακή διασκέδαση, όσο τους ακούς τους λες και τους νιώθεις ας πούμε, αποκαλύπτουν κάτι το ανεκπλήρωτο και μάταιο επειδή ρουτινιάζεις (-ζω).
1 Like
Πιστεύω σε κομμάτια όπως το a little time και march of time είναι ψιλοεμφανες αυτό που λες
1 Like
Εμφανές δεν ξέρω, αλλά χαίρομαι που επιβεβαιώνεται η υποψία μου και συμμερίζονται κι άλλοι αυτή την άποψη.
@apostolisza8
Δεν αποκλείεται να ισχύει κι αυτό που λες…
1 Like
Δεν μου αρέσει η φωνή του Deris, εντούτοις φυσικά και αναγνωρίζω την αξία του dark ride (και την πιο μελαγχολική προσέγγιση)
2 Likes
Παραδόξως (!), το Keeper2 το λατρεύω, οπότε έχω φάει τα σκαλώματά μου και γω.
1 Like
Το πρώτο όχι βρε;
Θεωρώ την απόστασή τους αρκετά μεγάλη ποιοτικά, αν και Χανσενικός. Δεν βγάζεις άκρη.
1 Like
Είναι το γνωστό αιώνιο ντιμπέι που θα 'λεγε κι ο Αλέφαντος, ποιο από τα δύο Keeper είναι καλύτερο. Έχω την αίσθηση ότι σε βάθος χρόνου το σύνολο των πιστών χωρίζεται περίπου 50-50, κάτι που για κάποιο λόγο μου βγάζει πολύ μεγάλη ικανοποίηση παρότι παίρνω σαφή θέση (υπέρ του Keeper 1).
1 Like
Από τα μεταλλικά ντιμπέη που ποτέ δεν κατάλαβα εξαρχής, μου φαινόταν πάντα προφανής η απάντηση
Τέλος πάντων, τα υπόλοιπα hot takes μου στο ποστ για το 1988.
I Want Out >>> olo to Keeper I
1 Like
Συμφωνώ πολύ και με την άποψη του Αποστόλη
Και φέρνω στο τραπέζι μια πολύ χαρακτηριστική μπάντα σε αυτό που συζητάμε
Και ερωτω : τα freebird και Tuesday,'s gone δεν είναι ματζόρε αλλά μελαγχολικά ταυτόχρονα;;
Το paradise city??
Is it?
Α, υποπτεύομαι κάτι
Μήπως στο βγάζει η ηλεκτροακουστική εισαγωγή;
Συμφωνω για Skynyrd 100%.
Διαφωνω για Guns 100%.
3 Likes
Ναι ίσως αυτά τα μιξολυδικα ακκορντα στην αρχή
Όπως είπε και ο Αποστόλης, αυτά είναι πολλές φορές τόσο εσωτερικά που δεν έχω απάντηση
1 Like
Seventh son- ο καλυτερος maiden δισκος
And justice - ο καλυτερος metallica δισκος
South of heaven
Transcendence
Operation mandcrime
Δυστυχως εξω
No place for disgrace, them, thundersteel,
Port royal, keeper 2, kings of metal, no exit, leprosy, ancient dreams,
Η καλυτερη metal χρονια και με διαφορα
17 Likes