Ουτε ο Ολυμπιακος του Κοκκαλη δεν ειχε το θρασος να κλεβει, να κερδαει και μετα να φωναζει!
2 Likes
1 Like
αυτό το ρεφερενς είχα 
5 Likes
Σύμφωνα, όμως, κύριε Γιάννο με μία συνταξιούχο γειτόνισσά σας, η οποία κατά το παρελθόν διετέλεσε καθηγήτρια αγγλικών, έχουμε άλλα γεγονότα. Συγκεκριμένα, όπως δήλωσε η ίδια:
"Εδώ και χρόνια, κάθε Σάββατο ένιωθα λες και καλούσε προς συλλαλητήριο φίλους του συνέχεια με αυτό το “Revolution Calling”. Το έβαζε και στη διαπασών, δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ. Έβγαινα στο μπαλκόνι, του έκανα νοήματα και αυτός νόμιζε ότι μου άρεσε και ήθελα να το βάλει πιο δυνατά. Άκουσον άκουσον, δηλαδή. Μην αναφερθώ στο ότι ο μακαρίτης, ο άντρας μου τον είχε λυπηθεί, κάθε φορά που φώναζε αυτός ο τραγουδιάρης “I don’t believe in love”, και έβγαινε και ο δικός μου ο αχαΐρευτος και τον παρηγορούσε: “Έλα ρε Γιαννάκη, μην κάνεις έτσι… θα έρθουν καλύτερες μέρες. The best is yet to come”. Δηλαδή, σε ποιον να το έλεγα και να με πίστευε… Μάλιστα, χθες τον είδα να πετάει ένα χαρτάκι απ’ το μπαλκόνι και πήγα να το πάρω, γιατί λέω θα του έπεσε κατά λάθος. Το παίρνω κι έγραφε το εξής:
Αλήθεια σας λέω, τον λυπήθηκε η ψυχή μου!"
7 Likes
Ψαχτήκαμε, δε γίνεται τίποτα. Συμπέρασμα, το ΜΑΣΤΕΡ είναι ο καλύτερος μέταλ δίσκος όλων των εποχών 
. Λυσσάξτε εεεεεεεεε 
Χαίρομαι που διαβάζω κι άλλους εδώ μέσα να έχουν σε μεγαλη εκτίμηση τους Warrior soul. Και τα τρία πρώτα είναι δισκαρες. Ίσως ήταν λίγο παραπάνω “επικίνδυνοι” από τις ροκ μπάντες του καιρού τους.
8 Likes
Ακουγα σημερα πρωι πρωι το salutations… κ αυτο που σκέφτηκα ηταν οτι ετσι θ ακουγόταν οι pearl jam αν ειχαν αρχιδια κ οχι ωοθήκες.
Οκ σεξιστικο αλλα στο 89 ειμαστε αρα περναει.
Ίσως έτσι να ακούγονταν οι Pearl Jam αν είχαν αυτοί τον Ντόναλντ Ντακ τραγουδιστή, αλλά ευτυχώς δεν τον είχαν
2 Likes
Μην ανησυχείς, και το '89 και σήμερα το ίδιο χαζό μοιάζει αυτό που είπες.
4 Likes
Εν τω μεταξύ, πρόσθεσα και τη μπαντάρα New Model Army στα honorable μου για το 1989. Δισκάρα το Thunder And Consolation.
8 Likes
Κακο χιούμορ θα ελεγα αλλα ο αναμάρτητος κτλ κτλ
Α όχι, στο κακό χιούμορ δεν είμαι σίγουρα αναμάρτητος.
Αν και προσωπικά μου φάνηκε ένας άκομψος τρόπος να μειώσεις τους PJ, ας επανορθώσω : και το '89 και σήμερα το ίδιο κακό μοιάζει το χιούμορ που έκανες.
8 Likes
Ναι μωρή αρρώστια Operation, ναι,
ν α ι, Ν Α Ι
ΝΑΑΑΑΑΑΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!
1 Like
Πως ξεκίνησε και πως κατέληξε
Yep
Emphasis on the money
Είναι τηλεοπτική σειρά ρε, monopoly money είναι
χρωστουμενη πενταδα απο το 1988 ( δεν μας παιρνει για mentions, ουτε καν με εντελώς πετσοκομμένα οπως εκανα το 1987).
-
Iron Maiden - Seventh Son of a Seventh Son
Ελαφρως κατώτερο απο το προηγούμενο, δηλαδή ουτως ή άλλως ένα ασύλληπτο αριστούργημα. Η ατμοσφαιρα στο Infinite Dreams, ένα από τα σημαντικότερα Iron Maiden τραγούδια ειναι που στο νημα το νο 1 κέρδισε το νο 2 μου. Ανοιγμα και κλείσιμο δίσκου ασύλληπτα, ομωνυμο διαστημικό, The Evil That men Do απίστευτα κολλητικό. -
Fates Warning - No Exit
Από τους καλύτερους δίσκους που έχω ακούσει στη ζωή μου. Απίστευτη η φωνάρα του Ray που αναλαμβάνει το πολύ δύσκολο έργο να αντικαταστήσει μια από τις πιο απίθανες φωνές του us metal και το καταφέρνει με πειστικό τρόπο, Matheos/Aresti με τρομακτική χημεία δίνουν ρέστα. αδιανόητο το The Ivory Gate of Dreams. Progressive με spices techno-thrash, Us power και λυρισμο . Σχεδον κανένας δεν έπαιξε ετσι, ελάχιστοι το έπιασαν τότε αλλα όσοι το έκαναν έβγαλαν με τη σειρά τους αριστουργήματα ( Secrecy, για εσάς μιλαω). Συντροφος ζωής αυτή η δισκάρα. -
Holy Terror - Mind Wars
Οχι μονο ο καλύτερος thrash δίσκος του 1988 αλλα για εμένα προσωπικά στο τοπ 10 της δεκαετίας, με πληρη αντίληψη στο ότι μιλάμε για ενα ιδίωμα τόσο πλούσιο σε δισκάρες μεχρι το 1992 αλλά και το αγαπημένο μου παρακλαδι του Metal γενικώς. Τρομακτικές ταχύτητες να εναλλάσονται με Mid tempo σημεία, μια επική (!!) αύρα σε κάποια κομμάτια, ένας τρομακτικός frontman, 4 φανταστικοί παίχτες. Φαντασία, προσωπικότητα, συνθέσεις, όλα τερματισμένα. -
Running Wild - Port Royal
Πολύ απλά από τα καλύτερα heavy/Power εργα που έχουν βγει ποτέ. Παιξίματα, φωνάρα, παραγωγή , όλα μπόμπα. Και οσοι νομίζουν οτι πρόκειται για πειρατικό τσίρκο, ας διαβάσουν στίχους στο Uaschitschun ( ΥΜΝΟΣ λεμε, το googleαρα και το εγραψα σωστά με την πρώτη, τι λες τωρα), Mutiny και Conquistadores και να μην μιλανε για πραγματα που δεν γνωρίζουν. Γκρουπάρα -
Scanner - Hypertrace
Παραγωγάρα, hitαρες, τρομερά παιξίματα, πολύ ομορφο και έξυπνο concept σε ντεμπούτο ( ακομη και αν η Noise καταφερε να το καταστρέψει αλλάζοντας τη ροή των κομματιών αγνοώντας πλήρως το τι ήθελε το συγκρότημα). δεν υπάρχει ουτε μισή περιττή νότα. Μεγάλη λατρεία, ο δίσκος που στο τρίτο έτος του πανεπιστημίου μετά απο διαλειμμα ενός χρόνου με ξανακανε μέταλλο, για αυτό και τον λατρεύω και θα τον λατρεύω για πάντα.
Ειδική μνεία στον Megadave που οπως κάθε χρόνο που έβγαζε δίσκο πετύχαινε το σκοπό του ( εκτός από το να περναει τους Metallica σε πωλήσεις). Να βγάζει πολύ πιο έξυπνα riffs από το πρώην συγκρότημα του, να κάνει φανταστικά λογοπαίγνια, να γράφει πανέξυπνο στίχο και να έχει πάντα δίπλα του παιχταράδες.
PS προκαταβολικά συγγνώμη για την σύσταση αυτής της πεντάδας, αλλα καποιους δεν μας λένε και πολλά ουτε το AJFA ούτε το Mindcrime, οχι γιατι έχουμε κάποιο σύνδρομο αλλά απλά γιατί δεν μας αρέσουν και τόσο συνολικα
19 Likes
Δεν περιμενα πρωτο το μεηντεν. Κουουουλ.
Απορια, το ενα ετος που εκανες διαλειμμα, τι ακουγες?
δεν χρειαζεται να ξερει κανεις
1 Like
RiffGPT o μέγκα-ντέηβ δηλαδή (μου θυμίζει λίγο τον Dangerous Dave, τι αναμνήσεις…), ε, τι άλλο θα διαβάσουμε εδώ πέρα…