Βανεσα κατεβα στην π μας ανεβα
2 Likes
Αυτο την τριτη μερα, αλλα ναι.
1 Like
Eχω χαρεί που έχω δει Lethal σε κάποιες λίστες αλλά να θυμίσω τη δεύτερη καλύτερη tech- thrash υπερδισκαρα της χρονιάς (ίσως και της δεκαετίας)
9 Likes
1990
Judas Priest-“Painkiller”
Megadeth-“Rust in Peace”
Annihilator-“Never, Neverland”
Queensrÿche-“Empire”
Psychotic Waltz-“A Social Grace”
22 Likes
1. Psychotic Waltz - A Social Grace (+cover)
Είχα γράψει πριν κάποιες εβδομάδες οτι το 1ο αλμπουμ των Crimson Glory είναι ισως το καλυτερο ντεμπουτο στο μεταλ…Το παίρνω πίσω καθώς το ASG είναι ανώτερο…
Είναι δυσκολο να περιγραψεις την ποιοτητα αυτου του δισκου…Το συναίσθημα,η απιστευτη τεχνικη του…τι να πεις…Υμνοι οπως το Another Prophet Song,το Spiral Tower, And the devil cried…ΟΛΑ κομματαρες!
2. Queensrÿche - Empire
Αυτος ο καταπληκτικος δισκος δεν ειναι για μενα στην καλυτερη 3αδα τους και αυτο λεει πολλα.
3. Firehouse - Firehouse
Ποσο λιωσιμο εκανα καποτε αυτον τον δισκο.Το All she wrote ειδικα,εχει γραψει απειρα χιλιομετρα.
4. Judas Priest - Painkiller
Ποτε δεν ημουν φαν τους αυτος ο δισκος ομως ειναι τελειος απο την αρχή μεχρι το τελος!
5. Black Sabbath - Tyr
Νομιζω οτι η εποχη του Martin είναι ισως η αγαπημενη μου.Αλλος ενας πανεμορφος δισκος.
22 Likes
1990
-
Dead Can Dance - Aion
-
Megadeth - Rust in Peace
-
Alice in Chains - Facelift
-
Judas Priest - Painkiller
-
Slayer - Seasons in the Abyss
-
AC/DC - The Razors Edge
-
Bathory - Hammerheart
-
Death Angel - Act III
-
Death - Spiritual Healing
-
Entombed - Left Hand Path
25 Likes
Μ’ αρέσει που μου 'βαζες χέρι για Bathory. “Θα τους ψηφίσει ο Γράκχος;”
Ουστ! Υποκρίτρια!
4 Likes
Έχω πολύυυ καιρό να το ακούσω, οπότε θα ήταν άδικο να το συμπεριλάβω στην 5αδα. Εδώ, οριακά μπήκαν 10αδα (με τυχαία σειρά) οι Death που με πορώνουν x10. Ήταν ένα χονοραμπολ μενσιον, ε τι άλλο να κάνω πχια; 
5 Likes
1990
-
Judas Priest – THIS. IS. THE. PAINKILLER.
-
Bathory – Hammerheart
-
Psychotic Waltz – A Social Grace
-
Black Sabbath – TYR
-
Blind Guardian – Tales from the Twilight World
Cover Art
22 Likes
Έχω εξάδα. Πολύ δύσκολος ο αποκλεισμός. Ξεκίνησαν τα '90ς, καλώς τον ήπιαμε
13 Likes
1990
Depeche Mode - Violator
Είναι δυνατόν να έχεις πιάσει τέτοια κορυφή με το Music For The Masses, να μαζεύεις 60k κόσμο αποτυπωμένο σε δίσκο (μην κλέβετε ρε, τα live albums δε μετράνε έχουμε πει) και να βγάζεις μετά το Violator??? Γίνεται αν λέγεσαι Depeche Mode. Δύο πανομοιότυποι δίσκοι στα αυτιά μου, ο προηγούμενος κι αυτός, που είναι οι απόλυτες κορυφές τους, καλλιτεχνικά και εμπορικά και το αξίζουν 10000%. Όποιος δεν τους έχει δει live και τρελένεται με το extended intro του Never Let Me Down Again, που να ακούσει τι γίνεται όταν μπαίνουν τα synths και η μπασογραμμή του Enjoy The Silence για 15’’ παραπάνω, προτού τη χαρακτηριστική μελωδία. Policy of Truth, Halo, Personal Jesus, World In My Eyes, τι να πεις για αυτόν τον δίσκο. Αυτή η μπάντα είναι η καλύτερη Βρετανική μπάντα, ορίστε το είπα, περίμενα να έρθει το 1990.
Primus - Frizzle Fry
Σε ένα εναλλακτικό σύμπαν, τη θέση στην ερώτηση “Τι θα γινόταν αν ο Dave παρέμενε στους Metallica?”, θα την έπαιρνε η “Τι θα γινόταν αν πέρναγε την audition Les Claypool?”. Ευτυχώς ζούμε σε αυτό το σύμπαν, και ο man έφτιαξε τους Primus. Δε χρειάζεται πάντα η μουσική να είναι σοβαρή, και αυτοί εδώ οι τύποι το αποδεικνύουν χωρίς να υστερούν σε τίποτα. Α Δ Ι Α Ν Ο Η Τ Ο Γ Κ Ρ Ο Υ Β.
Megadeth - Rust In Peace
Ο δίσκος που κατ’ εμέ έχει το καλύτερο thrash τραγούδι, δε γίνεται να μην είναι στην 5αδα μου. Ενώ το υπόλοιπο album δε μου αρέσει τοοοοοσο πολύ, ο Dave χαλαρά αποδεικνύει με την καλή του την ομάδα πως δε χρειάζεται καθόλου τους Metallica για να είναι στο πάνθεον, εντελώς μα εντελώς δικαιωμάτικα.
A Tribe Called Quest - People’s Instinctive Travels and the Paths of Rhythm
Την περσινή χρονιά/εβδομάδα, είχαμε τους De La Soul ως εκπροσώπους της “χαρούμενης” χιπ χοπ (και την Queen Latifa, αλλά δεν την είδα πουθενά ούτε την έβαλα), αλλά εδώ έχουμε τους ηγέτες. Δεν είναι για όλες τις φάσεις ο δίσκος, αλλά η φάση του είναι απίστευτα γαμάτη.
Pixies - Bossanova
vol. 3
Summary
Κόπηκαν στο τσακ
Public Enemy - Fear of a Black Planet
Sonic Youth - Goo
INXS - X
Slayer - Seasons in the Abyss
Pet Shop Boys - Behaviour
23 Likes
1990
-
Depeche Mode - Violator
Τριτο συνεχομενο 11αρι για τους Depeche Mode, με οχι απλα τον καλυτερο δισκο της χρονιας, αλλα εναν απο τους καλυτερους δισκους ολων των εποχων. Οταν σε διασκευαζει ο Johnny Cash παρολο που δεν εχει καμια σχεση με το μουσικο ειδος στο οποιο ανηκεις, κατι κανεις καλα. Ολα τα τραγουδια αψογα, ουτε μια στιγμη μετριοτητας, γενικα απλα ολα τσιτα, ολα τελεια, ολα οπως πρεπει. -
Queensrÿche - Empire
Να ενας δισκος της μπαντας απο την Washington που θα μπορουσε (και ισως θα επρεπε) να βγει πρωτο αυτην την χρονια χωρις την αναγκη παραγκας αυτην την φορα. Ισχυουν ακριβως τα ιδια που εγραψα και για τον δισκο των Depeche Mode, δηλαδη ολα τελεια, ολα αψογα, ολα τσιτα, καμια μετρια στιγμη. Πραγμα ακομα πιο εντυπωσιακο αν σκεφτει κανεις οτι μιλαμε για 63 λεπτα μουσικης. -
Megadeth - Rust In Peace
Αν ψηφιζα με σκοπιμοτητα (που γενικα δεν θα το εκανα ποτε αλλα λεμε τωρα), τοτε αυτος ο δισκος θα επαιρνε την πρωτη θεση για το 1990 για να μην εχουμε στην κορυφη το φλωρομεταλ των Priest. Αν ψηφιζα το 1997, επισης θα εβαζα αυτο στην πρωτη θεση γιατι αν και ειχα ανακαλυψει ηδη τις μουσικαρες των Queensrÿche και των Depeche Mode, δεν τους ειχα στην ιδια εκτίμηση ακόμα. Το Tornado Of Souls έχει ένα από τα 10 αγαπημένα μου κιθαριστικά σολίδια, τα Holy Wars, Take No Prisoners και Five Magics ισοπεδώνουν το σύμπαν, και τα υπόλοιπα τραγούδια στέκονται σχετικά αξιοπρεπώς στον δίσκο, αν και δεν τα ακούω πλέον σχεδόν ποτέ. Έβγαλαν τρεις δίσκους καλύτερους μετά από αυτόν, αλλά κι αυτός εξαιρετικός, το πρώτο από τα 4 δεκαρακια. Στα δικά μου αυτιά έχει γεράσει σχετικά άσχημα, χωρίς να μειώνει κάτι αυτό από την αξία του. Απλά όταν το Violator ακούγεται λες και βγήκε προχθές, το Rust In Peace ακούγεται λες και βγήκε το 1990. -
Alice In Chains - Facelift
Ημουν ετοιμος να το βαλω μια θεση πιο πανω, και πανω απο τους Megadeth, αλλα τελικα συνειδητοποιησα οτι αν και λατρευω τον μισο δισκο, ο υπολοιπος μισος δεν μου λεει και τοσα πολλα. Οι Alice In Chains εχουν τοσες ρεφρεναρες που δυσκολευομαι πολυ να χαρακτηρισω το Man In The Box το καλυτερο τους ρεφρεν, ποσο μαλλον οταν υπαρχει το Would? Δεν εχει καμια απολυτως σημασια, το Facelift ειναι απο τα καλυτερα ντεμπουτα ολων των εποχων, και εβαλε στον χαρτη την αγαπημενη μου grunge μπαντα. -
Blind Guardian - Tales From The Twilight World
Αυτος ο δισκος ξεκιναει με 6 δεκαρακια (ναι θα βαλω μεσα σε αυτα και τα 82 δευτερολεπτα του Weird Dreams) αλλα δυστυχως τα 3 τραγουδια που κλεινουν τον (αρκετα συντομο σε διαρκεια) δισκο ειναι απο μετρια εως fillers, με χειρότερο του δίσκου το The Last Candle.
Ένα συγγνώμη από τους Καουμπόηδες της Κολάσεως και τους Σκορπιούς, αλλά δεν χωράνε δυστυχώς.
22 Likes
10 Likes
Αν λες για το “Seasons…”, συμφώνησα ότι είναι πιθανή η 3η θέση, 1-2 θα κάνουν “RiP” & “Painkiller” (φώτο φίνις το κόβω).
“Hammerheart” αν μπει 5άδα θα είναι έκπληξη για μένα.
3 Likes
Blasphemy και Napalm Death κόβονται στο νήμα.
5. Trouble - Trouble
Καλά, χρυσά, υπεραγαπημένα τα 80ς. Αυτό εδώ όμως είναι η αδυναμία μου. Φοβερό, όσο fuzz-αριστό πρέπει, τίγκα γκρουβάτο hard rock. Οι Trouble με τρεις δισκάρες στην πλάτη επέλεξαν στον τέταρτο δίσκο τους να κοιτάξουν πίσω και όχι μπροστά, με ένα άλμπουμ-χαιρετισμό στις ρίζες τους. Must για κάθε φίλο των Σάμπαθ, του ντουμ, του ροκ και των 70ς.
4. Lethal - Programmed
Υψώνω μπύρα και τσουγκρίζω με φίλτατο @Dr.Feelgood που το πλάσαρε στην τριάδα του. Θεϊκός δίσκος proggy USPM. Mallicoat ίσως η καλύτερη φωνή σχολής Tate (χωρίς να γίνεται μίμος, ούτε καν), δίσκος πλουσιότατος που ξεχειλίζει από συναισθήματα και ατμόσφαιρα.
3. Bad Religion - Against The Grain
Μπάντα που με μεγάλωσε και με καθόρισε σε σημαντικότατο βαθμό, εδώ στον αγαπημένο μου δίσκο τους (close second το Suffer). Απλά άψογο punk rock, το οποίο μιλάει και στην καρδιά και στο μυαλό μου με έναν τρόπο που κανείς άλλος δίσκος δεν έχει καταφέρει. Ο ορισμός του δίσκου-φίλου για μια ζωή, παντοτινό αποκούμπι και συντροφιά.
2. Entombed - Left Hand Path
Τοτέμ. Ογκόλιθος. Μνημείο του ανθρώπινου πολιτισμού. Η αρχή και το τέλος μιας ολόκληρης σκηνής, ο δίσκος που έδειξε τον δρόμο σε όλο το ευρωπαϊκό DM. Και μπορεί να είμαι μεγάλη ρουβίτσα με τους Entombed, αλλά, διάολε, το ότι όσα λέω παραπάνω με δόση χιούμορ και υπερβολής μπορούν άνετα να σταθούν και σε αντικειμενική βάση, λέει πολλά. Μια ζωή Entombed ρε!
1. Bathory - Hammerheart
Ότι πιο γνήσια επικό ακούστηκε ποτέ (μαζί με το Into Glory Ride ε). Δίσκος-ταξίδι που κουβαλά, εικόνες, ερεθίσματα, ιδέες και αξίες ενός διαφορετικού κόσμου με τέτοια αμίμητη γλαφυρότητα, immersion και μεταδοτικότητα, που καταλήγεις στο τέλος να νιώθεις πως είσαι μέρος και εσύ του κόσμου αυτού. Μπορεί πλέον να με θεωρώ κάπως σκληρόπετσο, αλλά το τέλος με Home και One Rode θα φέρνει πάντα δάκρυα στα μάτια, δεν θα πάψει ποτέ να με λυγίζει το κλείσιμο του δίσκου.
25 Likes
Δεν βλέπω να ψηφίζεται (ούτε αναφορά)
Θα έχουμε άραγε comeback το 1992 ?!?
5 Likes
1990
γενικα 1989-1992 για τα δικά μου γούστα ειναι μαγικές χρονιές στο μεταλ. Οριακα ζαλίστηκα με τα ονοραμπλ μενσιονς οποτε φυσικά δεν θα τα κάνω οπως και τις άλλες χρονιές εσχάτως γιατί βαριέμαι . Τεσπά δόξα και τιμή σε Alice in Chains, Riot, Exhorder, Annihilator, King Diamond, Hexenhaus, Atheist, Death, Demolition Hammer, Kreator , Entombed και πολλους πολλούς άλλους που δεν γίνεται να τους αφιερώσω κειμενάκια αλλα έχουν την αιώνια αγάπη μου. μάλλον προβλεπέ η πρώτη τετράδα μου 
-
Megadeth - Rust In Peace
Masterclass ρυθμικής κιθάρας, masterclass lead κιθάρας , τρομερή ενέργεια στα τύμπανα. Οταν μιλάμε για συνδυασμό τεχνικής, πόρωσης και γκρούβας στο speed/thrash ο Mustaine ειναι second to none σε αυτό το είδος. Ουτε περιττό δευτερόλεπτο, και σχεδόν σε όλο τον δίσκο η τρίχα κάγκελο. Πραγματικό μανιφέστο και take no prisoners δίσκος. -
Slayer - Seasons in The Abyss
μετά από 4 δισκάρες ακολουθεί και άλλη μία η οποια στυλιστικά ζει καπου μεταξύ των δύο προηγούμενων με το βλέμα στα 90ς. Tρομερή παραγωγή με τα τύμπανα σε πρώτο πλάνο, speaking of which περα απο το jaw-dropping παίξιμο του Dave σε αυτό τον δίσκο έχει πετύχει κι έναν καταπληκτικό ήχο. Οριακά best-of το tracklist με τις ανατριχίλες του Dead Skin Mask να είναι ίδιες κάθε μα κάθε γαμημένη φορά -
Judas Priest - Painkiller
απόλυτο, διαστημικό μεταλ, με τέρμα τα γκάζια. Δεν υπάρχουν πολλά να πω που δεν έχουν ειπωθεί ήδη. Κανονικά θα έπρεπε να το έχω και πρώτο τώρα που το σκέφτομαι. Όλα στο πάνθεον με One Shot At Glory, Between The Hammer And the Anvil, Touch of Evil και Hell Patrol να είναι μεταξύ των πιο αγαπημένων μου κομματιών τους. @hopeto δεν καταλαβαινω την απογοητευση σου παντως, παντα υπερμέτριο στίχο είχαν οι Priest με εξαίρεση τα 70ς -
Pantera - Cowboys from Hell
Μια βομβα με τεράστια έκλυση ενέργειας. Το άκουσα πάλι σημερα το πρωί και όχι μόνο μου φαίνεται να μην έχει χάσει φρεσκάδα , αλλα το ακούω και πολύ πιο ευχάριστα από παλιά (που το γουσταρα και τότε καργα). Παντα πιστευα οτι κανει μια κοιλια μετά το Shattered αλλά η αλήθεια πλεον στα αυτια μου είναι πως μαλλον δεν μοιρασαν σωστά τα γρήγορα κομμάτια μέσα στο αλμπουμ. Πλεον πιστεύω ότι σπέρνει όλο. -
Psychotic Waltz - A Social Grace
Η ερμηνεία του Lackey/Graves στο And the Devil Cried είναι μια από τις πιο ακραίες που έχω ακούσει στη ζωή μου απο οποιοδήποτε ερμηνευτή σε οποιοδηποτε είδος . Μπαντα με ταυτότητα ήδη από τα μαγικά της demos που εδώ αναδόμησε το Prog metal και έβαλε ολόδικη της σφραγιδα στο είδος. Black Sabbath , Jethro Tull, Ozzy, παλιοί Fates Warning φιλτραρισμένοι και τέλεια περασμένοι μέσα στο προσωπικό ύφος της μπάντας. Αριστούργημα
27 Likes
Home και Once KAI Brave 
5 Likes
1990
η λιστα για εμας τα ψωνια
η λιστα με αγνωστους που μου λεγανε μικρος να μην κανω παρεα αλλα κανω,στο εξωφυλλο παρακατω
24 Likes
οριακα οπως και οι Realm δεν μπηκαν πενταδα, είχε συνωστιμό στα πάνω διαζώματα.