Ας πω και εγω δυο λογάκια για το 1992 λοιπόν.
1)Dream Theater – Images and Words
Τη χρονιά αυτή βγήκε το Images and Words. Τεράστιος δίσκος που σίγουρα βρίσκεται στο τοπ τεν μου για ολόκληρη τη δεκαετία. Ενας δισκος ύμνος στη μουσική με αδιανόητες ιδέες, τόνους συναίσθημα, τρελό όγκο για τα παιδικά τότε αυτιά μου (αλλά και τα πολύ μεγαλύτερα τωρινά μου αυτιά…). Θυμάμαι τον ενθουσιασμό με τον οποίο το έδινα σε κάθε φίλο μου που ακουγε μουσική με κιθάρες για να ακουσει κι αυτός αυτό το αριστούργημα!! Ποσους τσακωμούς για το αν ειναι ανέμπνευστοι παιχταράδες/ποζεράδες με τραγουδιστή για πέταμα ή μια από τις σημαντικότερες metal μπάντες της γενιάς μου (ο τελευταίος τέτοιος πριν κανά μήνα…). Ο δίσκος αυτός είναι το 1992.
- Blind Guardian – Somewhere far Beyond
2022 Release festival, οι τότε σκέψεις μου… “λοιπόν κοντεύω να φτάσω διψήφιο αριθμό live των guardian, το budget για live αυτό το καλοκαίρι εχει παρα μεγαλώσει, δεν τρελαίνομαι για τα υπόλοιπα της μέρας οπότε λέω να μην πάω αυτή τη φορα”. Κάποια μέρα χτυπάει το τηλέφωνο και είναι ο κουμπάρος μου “ Βλασάκο οι Guardian θα παίξουν ολόκληρο το Somewhere far beyond”… Στο live βουρκωσα, προφανώς.
- Rage Against The Machine – Rage Against The Machine
Όταν πρωτοάκουσα αυτό το δίσκο σιχτίρισα και έριξα καντήλια για αυτή τη βλακεία που είναι πιο κοντά στο rap παρά στο metal, πάλι καλά έχουν καλό στίχο. Λίγα χρόνια μετά αγόραζα για δεύτερη φορά το cd γιατί είχε φθαρεί πολύ το πρώτο και έκλαιγα που είχα πανελλήνιες και δεν μπορούσα να πάω στο live…
- Pantera – Vulgar Display Of Power
Απίστευτη αλητεία, groove και τσαμπουκάς. Το ιδανικό soundtrack για να σπάσεις κάτι, και πιθανότατα θα το κάνεις χωρίς να έχεις τελικα την επιλογή ειδικά αν είσαι 16 (ελπίζεις να μην ήταν κάτι σημαντικό γιατί τί να πεις μετά, ότι ρε μαμά άκουγα Pantera δεν το έκανα επίτηδες).
2001… Θα δούμε Pantera/Slayer ρε φίλεεεεεεε…
- Megadeth – Countdown To Extinction
Ο καλύτερος δίσκος των Megadeth που δεν είναι το Rust. Φοβερά riff, ήχος που τους ταίριαζε πάρα πολύ (περισσότερο από κάθε άλλη κατεύθυνση πριν ή μετά), γεμάτο hitακια. Τραγούδια που έχουν μείνει στην ιστορία του metal.
Πάντως τη χρονιά αυτή βγήκανε κι άλλες δισκάρες που με πόνο δεν μπαίνουν στη πεντάδα οπότε θα το πάω στα δέκα κι ας είναι εκτός βαθμών τα επόμενα.
-
Alice In Chains - Dirt (κατάλαβα πόσο δισκαρα είναι μετά τα 30 μου)
-
Faith No More – Angel Dust (το δεύτερο καλύτερο Angel dust που βγήκε ποτέ, μάτωσαν τα μάτια σας ε? ε?).
-
Manowar - Triumph Of Steel (ναι ρε παιδιά μου αρέσουν οι manowar)
-
At The Gates - The Red In The Sky Is Ours (So it begins…)
-
Iron Maiden - Fear Of The Dark (είναι Maiden τι δεν καταλαβαίνεις…??)
Honourable mentions: Kyuss, το Blues for the Red Sun, και τη χρονιά αυτή βγήκε το Opiate, ναι είναι EP αλλά… είναι το Opiate.