1 Like
Τα αδερφια Καβαναχ, και ειδικα ο ενας, εχουν κανει αρκετες μαλακιες, αλλα το να ντρεπονται επειδη επαιζαν μεταλ ισως ειναι απο τα καλυτερα πραγματα που εχουν κανει, ποσο μαλλον που καταφεραν να παιξουν φοβερες μουσικαρες μετα απο τα πρωτα κριντζι ντεμος που εβγαλαν.
Τα πες και ηρέμησες, εύγε 
5 Likes
ΕΠΙΛΟΓΑΡΑ 
2 Likes
Σε αντιθεση με σενα μαλλον 
χιλια εννιακόσια - ενενήντα δυο - μαζί αυτό το χρόνο
sorry λαθος forum. ολα τα παρακατω γράφονται υπό την επήρρεια του Out of The Cellar των θεών Ratt
-
Dream Theater - Images and Words
συναισθηματική επιλογή, 3ος δίσκος που αγόρασα στη ζωή μου, το άκουσα σε ρυθμό καψίματος, ξέρω που πέφτει και η παραμικρή νότα. Σπάνια το ακούω πλέον ( εως ποτέ) αλλα θα είμαι πολύ άδικος μαζί του αν δεν το βάλω πρώτη θέση εδώ, καθώς με καθόρισε σε τεράστιο βαθμό σαν ακροατή. -
Depressive Age - First Depression
ανατολικογερμανοί λέει, Late to the thrash party λέει, μα και ένας διάχυτος αέρας Progressive λέει, σκοτεινιά λέει, πόσο μοναδικοί σαν μπάντα λεει, μια φωνή που κανονικά δεν θα έπρεπε να λέει και ΔΙΣΚΑΡΑ ΛΕΕΙ. στη συνομοταξία Secrecy, Deathrow, End Amen, Jester’s march πέφτουν μέσα στο φτωχό μυαλό μου οι Depressive Age δηλαδή Prog Μεν αλλα με έντονο thrash στοιχείο και σχεδόν kαμία σχέση με αμερικάνικη Prog σκηνη . είναι σίγουρα μια από τις πιο μοναδικές μπάντες που έχω ακούσει, 4 δισκάρες με μόνο πρώτο δεύτερο να έχουν καποια μικρή συνάφεια μεταξύ τους. Είναι σίγουρο ότι είχαν μια προσωπικότητα μέχρι τα ουράνια, ήταν και είναι στριφνοί για τους πολλους αλλά δεν είναι καθόλου τυχαίο πως όσοι έχουν ασχοληθεί μαζί τους τους λατρέυουν, δεν είναι απλά μια μπάντα που αρέσει καπως. Η λατρεύεις και νιώθεις εσσαεί ή σου περνάνε αδιάφοροι και δεν ξανασχολείσαι ποτέ. -
Blind Guardian - Somewhere Far Beyond
Δισκος που λατρευα και θα λατρευω στον αιώνα τον άπαντα. Ατμόσφαιρα και φωνή εντελώς trademark, αγαπημένες πολυφωνίες, ματζόρε που όχι απλά δεν με κουράζουν αλλά εγω ο μινοράκιας τα λατρεύω και μια σειρά απο κομματάρες που δεν ξέρω ποια προτιμώ περισσότερο από τις άλλες. -
Bolt Thrower - The IVth Crusade
ήδη από την προηγούμενη δισκάρα οι Bolt Thrower έχουν βρει το στυλ που τους ταιρίαζει περισσότερο και που είναι καλύτεροι ( λατρεύω τα δυο πρώτα και τα θεωρώ δισκάρες αλλα τόσο το Warmaster όσο και αυτό εδώ είναι συγκριση Μιγιαγκι εναντίον Σιλβερ και Κριζ ταυτόχρονα στην περιφημη σκηνη του Karate Kid III). Πέφτουν λίγο ακόμη οι ταχύτητες, ανεβαίνει και άλλο η ατμόσφαιρα, η σύνδεση που είχε ο προκάτοχος με το Realm of Chaos εδώ απλά δεν υφίσταται πλέον και οι θρυλικοί Άγγλοι συνεχίζουν το μαγικό σερί τους στην αιωνιότητα που θα γράψει 8 συνολικά δισκάρες χωρίς μέτριο κομμάτι. θα μου πειτε “ρε Chaos μετά πρακτικά βγάλανε τον ίδιο δίσκο άλλες 4 φορές” και εν μέρει θα συμφωνήσω, μετα θα διαφωνήσω και μετα θα αναφωνήσω πως οι Bolt Thrower δεν ειχαν καμία μα καμία αναγκη να εξελιχθουν περαιτέρω. βρήκαν το στυλ τους ( ολόδικο τους) έχτισαν σε αυτό και το σερί οπως και να αναγνωστεί ειναι μοναδικό! fire in the hole!
-
Demolition Hammer - Epidemic of Violence
ο πιο τσιτωμένος thrash δισκος που βγήκε ποτέ ( ναι , πιο τσιτωμένος και από Dark Angel. ίσως να το φτάνουν κάτι παλληκάρια του 1991 που αν αξιωθώ ποτέ θα αναφερθώ καποια στιγμή) και δεν είναι death metal, αλλά στέλνει το 99% του death metal για τσάγακι από την ακρότητα
honorable mentions απειρα και απλά δεν γίνεται αλλά θα κάνω ένα και μονο , για το πιο ομορφο demo ολων των εποχών που τελικα βγήκε official album, το ακριβές ανάλογο μουσικά του Script for a jester’s tear για τα 90ς
17 Likes
Μαλάκα σου έχω πει ότι πρέπει να κάτσεις να δεις Cobra Kai ε
2 Likes
ειδα τρεις πρωτους κυκλους και μετα δεν την παλεψα, αφου ξερεις δεν το εχω με σειρες…
1 Like
Τι να σε κάμω…
εσυ να ακουσεις αυτην εδω την δισκαρα που σχεδον την εχωσα πεντάδα
Τώρα το θυμήθηκες!
Του χρόνου πάλι
εχει μαλλιασει η γλωσσα μου.
να το πω και δημοσια , το προτιμώ απο ΟΛΑ τα Atheist 
edit: ακομη 1992 εβδομαδα ειναι, πρακτικα προλαβα
Ε, τώρα θα το βάλω όμως
ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΞΩ ΜΕΤΑ
Delenda Carthago θα αναφωνήσω
Ώπα ρε Χάνιμπαλ ναούμ
Ε μαλάκα ας κόψουμε το σπαμάρισμα
εκανα οσα ποστ δικαιουμουν οσο ημουν absent, λογικα παλι λαγουμι μεχρι την επομενη Κυριακη και εφοσον πεφτει το death metal δεν θα σπαμαρω, εκτος αν κανενας αμφισβητησει την κυριαρχια Tool και Gojira στα 00ς
Cato the Elder παρακαλώ
1 Like
Για τον Owl το καλύτερο τους . Τέλεια αναλογία κατατονικής ατμόσφαιρας και τεχνικής , το Silent Enigma ας πούμε έχει την ατμόσφαιρα αλλά υστέρει στα ρίφ το Serenade το αντίστροφο (εννοείται μου αρέσουν και τα δυο παρολαυτα ε) , το Crestfallen χτυπάει το σημείο G , με μελαγχολεί και συγχρόνος
θέλω να κάνω Headbanging (Δύσκολο να μπει σε λέξεις). Όταν το ακούω πάντα μου αφήνει μια πικρή γεύση γιατί ποτέ ξανά δεν θα πιάσουν τόσο υψηλά στάνταρ… (Αν κάθεσε και απορείς , μη το κάνεις έχω περίεργο γούστο το χω πεί!! 
).Το Pentecost III όντως φτάνει κοντά…αλλά προτιμώ το Crest…
Στην πλειοψηφία των σάιτ 1992 και γω αυτό το έτος το θυμόμουν.
Ρώσοι…μεγάλοι παίχτες , ένα αλπουμ έχουν δυστυχώς αλλά είναι ΜΠΟΜΠΑ.
3 Likes
@anhydriis δε θα προλαβω να ψηφισω μεχρι τα μεσανυχτα. Υπαρχει καποια πιθανοτητα παρατασης; Οχι τεταρτου…
2 Likes
Μπαίνεις στη φόρμα. Γράφεις πέντε δίσκους και ένα εξώφυλλο. Πατάς υποβολή. Απαιτούμενος χρόνος: 15 δευτερόλεπτα μάξιμουμ.
3 Likes