Μου είχε την πετάξει στο feed του fb από αυτή εδώ τη σελίδα, δεν είμαι καν μέλος (δεν πολυασχολούμαι) αλλά λογικά κάπως θα έπαιξε ο αλγόριθμος.
Η σειρά στη φώτο αυτή που λες είναι.
2 Likes
Καταρχάς, kudos για το λογοπαίγνιο-σαρδάμ, κατά δεύτερον, για μια δισκογραφία με “De mysteriis…”, “Wolf’s lair abyss”, “Grand declaration…” και “Ordo ad chao”, κοιτούσα το post σου έτσι:
2 Likes
Grand declaration ναι, το ακούω… Γενικά μου αρέσει ο πειραματισμός στο BM, τα πιο avant garde, industrial ακόμα και ηλεκτρονικά στοιχεία στον ήχο. Το Deathcrust είχε το opener του Conrad Schnitzler που θα ήθελα να έχουν ψάξει οι Mayhem παραπάνω.
1 Like
Επιμένεις με το σαρδάμ βλέπω, σου άρεσε. 
2 Likes
Τη δεύτερη φορά έγινε σκόπιμα, την πρώτη ήταν typo 
2 Likes
Έψαχνα και εγώ κάποιες άλλες φωτό που είχα βρει από τα σεσσιονς αλλά ξέχασα πως τις είχα βρει και τζιφος, ευτυχώς ο @ChrisP έφτασε με ντοκουμέντα. Σε όλες ήταν ο Snorre μέσα.
Επίσης ο Αττίλα είχε πει σε συνέντευξη του πως σε κάποιες ηχογραφήσεις των φωνητικών του ήταν και ο Βαργκ παρών.
Οπότε ναι, και για μένα, όση αξία έχει αυτό, ο Snorre ήταν μέρος όλης της διαδικασίας κανονικά σε όλους τους τομείς.
3 Likes
Θα ήταν πάντως και γαμω τα ονόματα για πίτσα
4 Likes
Καποιοι επισης μπορει να ειναι δικαστικοι, γραμματεις, εφορευτική, παμε για δευτερα στις 12 αλλα δεν χαλαρώνουμε παμε για να ζησουμε μεγαλες στιγμες, για το 1994 λεμε ε
6 Likes
Celtic Frosted flakes για πρωινό και deathcrust για μεσημεριανό
4 Likes
Πολυτέλεια τέτοια διατροφή θα πω.
1 Like
Tou '93 είναι αυτό, το '94 βγήκε το Symbols for the Blue Times 
1 Like
Νόμιζα πως και τα 2 κυκλοφόρησαν το 94, αλλά τσέκαρα το discogs κι έχεις δίκιο!
1 Like
Για ρίξτε τη φόρμα μια φορά να μην σκρολαρουμε αέναα στο topic
Στο πρωτο ποστ (κατω κατω) βρισκεται παντοτε η φορμα 
Αλλα παρε και σε απευθειας λινκ: https://forms.gle/FKidbBmE9w9bQ7X5A
1 Like
Ας τα γράψω εδώ και τα περνάω μετά στη φόρμα.
Καλή χρονιά το 1994 γενικά.
Στα Honourable mentions:
Acrimony - Humns to the stone. Stoner βαρύ όμως με ασηκωτα ριφ και πολύ μανιτάρι 
.
Savatage - Handful of rain
Machine head - Burn my eyes.
Solitude aeternus- through darkest hour
Rotting christ - Non serviam
10 House of spirits - Turn of the tide. Δισκάρα στα χνάρια των Queensryche εποχής 1988-90. Λυρικό με φοβερές συνθέσεις.
9 Queensryche - Promised land. Άργησα να τον καταλάβω. Πολύ δυνατός δίσκος. Λιτός και απέριττος.
8 Megadeth - Youthanasia . Το τρελό σερί συνεχίζεται. Ριφαρες παντού. Επίσης μου αρέσει πολύ το εξώφυλλο.
7 Kyuss - Welcome to the sky valley. Όπως προείπαν ακούγεται νεράκι ακόμα και σήμερα. Ολόκληρη σκηνή τους ξεζουμισε.
6 Dream theater - Awake
5 Offspring - Smash Είναι πιστεύω αυτή η ανεμελιά και αντίδραση της εφηβείας , σε συνδυασμό με τα πιασαρικα τραγούδια και τις μελωδίες που το κάνει ακαταμάχητο ακόμα.
4 CoC - Deliverance. Μαγκιορικο, βαρύ με χαρακτήρα. Albatross, Clean my wounds, senior limbio κλπ αληταμπουροτραγουδα. Εκπληκτικό.
3 Runnind wild - Black hand inn. Άλλο ένα επικό άλμπουμ από τους πειρατές. Εγώ ξαναλέω τέτοια σερί δε ξέρω πόσοι είχαν. Και συνεχίζεται…
2 Bolt thrower- For victory Ήχος ερπύστριας μου έρχεται στο μυαλό. Το αγαπημένο μου μέχρι τότε.
1 Virgin steel Marriage of heaven and hell . Επικό, λυρικό, τσαμπουκαλεμενο. Heavy metal όπως τότε δεν έπαιζε κανείς. Ποιος είπε ότι πάει το Heavy metal. Και φαντάσου ότι έχει και εξίσου καλή συνέχεια. Ένας από τους καλύτερους δίσκους της δεκαετίας στο heavy metal.
Εξώφυλλο
23 Likes
Στο δευτερο! Ας λεει 1970!
2 Likes
Είμαστε ψυχαναγκαστικοι ρε , θέλουμε να γράφει 1994 , τι θέλετε κύριε;
3 Likes
Εδω ειμαστε
1 Like
Ξεκαθαρα η πιο δυσκολη χρονια του παιχνιδιου…
Μια χρονια οπου τα μουσικα ειδη οργιαζουν, και ιστορικες κυκλοφοριες δινουν κ παιρνουν σε ολο το φασμα της μουσικης. Οποτε για μουσικοφιλους που ακουνε διαφορα ειδη, υπαρχει μεγαλο προβλημα.
Τα νουμερα δεν εβγαιναν με τη καμια, αλλαζα τη σειρα τουλαχιστον 2 φορες την ημερα, και τελικα αποφασισα να παω με γνώμονα τη καρδια.
Το ότι καποια αλμπουμς δε μπηκαν στα τοπ 5 δεν εχει να λεει τιποτα, θα μπορουσα ανετα να τα αλλαζα με καποιο από τα honorable mentions χωρις δευτερη σκεψη, αλλα ετσι είναι το παιχνιδι να μιας τριβελίζει το μυαλο.
Δε προλαβαινω να γραψω λογακια πολλα… στο ποδι τελειως.
1. Mayhem - De mysteriis dom Sathanas
Εχω ξαναγραψει οτι ειναι το πιο γνωστο πλακ αλμπουμ, αλλα οχι το πιο ευκολο ουτε το καλυτερο gateway στο χωρο.
Τι να πρωτοπω, οσοι ζησαμε το κυμα αυτο στα 90ς ξερουν. Τυχαιροι που το ξαναειδαμε προσφατα ολοκληρο.
2. Madball - Set It Off
Αλητεια χτυπαει κοκκινο - απο τα αγαπημενα παραδοσιακα HC albums μου.
3. Nick Cave & The Bad Seeds - Let Love In
Μονο επιτυχιες και υμνοι - το λατρευω κ ας ειναι το πιο διαδεδομενο.
4. Cradle of Filth - The Principle of Evil Made Flesh
Πολλα χαιλς στους @ChrisP και @Leper_Jesus που το ανεφεραν.
Τρομερος δισκος, με κορυφαιες τραγουδαρες (Forest, Principle, Crescendo, Black Goddess, Summer Dying fast) και θα τα ξαναπουμε με τους αγαπημενους πρωιμους COF στις επομενες χρονιες.
5. Korn - Korn
Αλμπουμ λατρεια κ αυτο - με αγαπημενο το Daddy που δυσστυχως δν εχω ακουσει λαιβ (ενα τουρ που το παιζαν εγινε sold out σε δευτερολεπτα)
Honorable Mentions / λατρεμενα αλμπουμς
Acid Bath - When the Kite String Pops
Grief - Come to Grief
Portishead - Dummy
Dystopia - Human = Garbage
Jeff Buckley – Grace
Kyuss - Welcome to Sky Valley
Bolt Thrower - …For Victory
Machine Head - Burn My Eyes
Rotting Christ - Non Serviam
Emperor - In the Nightside Eclipse
Therapy? - Troublegum
ΑΓΧΟΣ Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΓΕΝΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΛΙΣΤΑ
27 Likes
εξαιρετικο climax ενος πολυ εμβριθους-food-for-thought post, αγαπητε @Leper_Jesus
and how yummy it was
loved the feedback from @ChrisP of course
ο θεουλης-weird Pytten εχει περιγραψει αναλυτικα on camera το recording process, ολο το reverberation του grieghallen αξιοποιηθηκε στο επακρο και ο ηχος δεν “πειραχτηκε” επι τα χειρω οπως πχ εκανε ο Vikernes στα “δικα του” . The result is supermassive (black hole?)
Still, when all is said and done, η κορυφαια στιγμη ολης της νορβηγιας για μενα θα ειναι παντα στο 02:50 του Det Som Engang Var. He won the snatch game and ran away. “For all tid….”
2 Likes