Soundgarden - Superunknown
Σκοτεινό , μυστήριο , heavy αλλά και alternative. O Cornell βγάζει τα εσώψυχα του , η μουσική είναι πειραματική , αλλά ταυτόχρονα και rock μέχρι το μεδούλι. Με συντροφεύει πάντα στα δύσκολα. instant classic.
Pantera - Far Beyond Driven
Anselmo χοροπηδάει φορώντας βερμούδα και μακρυμάνικες μπλούζες (EYEHATEGOD ή CROWBAR) εναλλάξ στα πλάνα. Το riff του I’m Broken τσακίζει κόκκαλα ακόμη και σήμερα , σχεδόν 30 χρόνια μετά , τα αδέρφια ολοκληρώνουν τον ήχο μιας ολόκληρης μουσικής σχολής και ο μικρός Δημήτρης κάθε φορά που το βλέπει στο Mtv κοπανιέται δίχως αύριο. Άντε να εξηγήσει τώρα στους κολλητούς του ότι αυτό ειναι metal και από εδώ και πέρα έτσι θα ακούγεται. (Οριακά λιγάκι άνισος δίσκος, αλλά στα τέτοια μας!)
Machine Head - Burn My Eyes
Bay Area strikes Back. Ο αγαπημένος μου δίσκος Machine Head ,που ακόμη και σήμερα πιστέυω ότι εκείνο το 8 στα 10 του ελληνικού Metal Hammer το αδικεί. Δίσκος πόρωση.
Megadeth - Youthanasia
MegaDave στα καλύτερα του . Μάλλον το αγαπημένο μου Megadeth, η μπάντα έχει δέσει για τα καλά και η φωνή του Mustaine ακούγεται.
Corrosion of Conformity - Deliverance
Keenan οδηγεί το πλοίο και δεν τον σταματάει τίποτα. Sabbath, Southern, Heavy , Rock , γρέζι όλα 10 στα 10 και κολλητiλίκια με τον Jaymz !
Offspring - Smash
Για καμιά 5ετία τον είχα λιώσει. Πλέον δεν τον επισκέπτομαι συχνά. Κορυφαίος δίσκος.
Bad Religion - Stranger Than Fiction
Καλησπέρα. Έχετε κάτι που να μοιάζει με Offspring; Ναι φίλε μου έχω. Αλλά να ξέρεις ότι οι Offspring μοιάζουν με Bad Religion
Kyuss - Welcome to Sky Valley
Εύκολα θα μπορούσε να είναι στην 5άδα , αλλά θα έπρεπε να διώξω τους C.O.C. Άσε που προτιμώ ελάχιστα περισσότερο το Blues for the Red Sun
Therapy? - Troublegum
Punk? Metal? Alternative? όλα μαζί και το τρίο από την Ιρλανδία φτάνει σιγά σιγά στo peak του. Έχει και διασκευή Joy Division. 10 στα 10!
Green Day - Dookie
Oasis - Definitely Maybe
Korn - Korn
Stone Temple Pilots - Purple
Beastie Boys - Ill Communication
Pink Floyd - The Devision Bell
Pearl Jam - Vitology
Prong - Cleansing
Rolling Stones - Voodoo Lounge
Savatage - Handful of Rain
Nick Cave - Let Love In
Rollins Band - Weight
Sick of it All - Scratch the Surface
The Cult - The Cult
ZZ Top - Pincushion
Special Ones: Alice in Chains - Jar of Flies, Nirvana - Unplugged, Johnny Cash - American Recordings, Downset - Downset, Inspiral Carpets - Devil Hopping, Nailbomb - Point Black, Terrorvision - How to make friends and influence people, Live - Throwing Copper, Warrior Soul - The Space Age Playboys, Body Count - Born Dead.
Division Bell
Γαμάει ότι έχετε βάλει αλλά και το Smash
Awake
Σουρρεαλισμός το δεύτερο καλύτερο άλμπουμ της μακράν καλύτερης προγκρεσιβ μέτσαλ μπάντας όλων των εποχών να μπαίνει στην τρίτη θέση αλλά χάνει μόνο από το καλύτερο πανκ άλμπουμ στην ιστορία της μουσικής και από τους Pink Floyd στο κύκνειο άσμα τους με τέλεια δισκαρα.
No Need To Argue
Ντολόρες σε λατρεύω. Να είσαι καλά εκεί που είσαι.
Youthanasia
Ο αγαπημένος μου δίσκος Megadeth μαζί με το Cryptic. Ακατεβατο δεκαρι. Όλες οι συνθέσεις τέλειες. I Thought I Knew It All η καλύτερη μελωδία που έχει γράψει ο Mustaine. Δίσκος 10/10 από κάθε άποψη.
Έμεινε έξω ο καλύτερος δίσκος των Queensryche , ένας αψεγάδιαστος δίσκος των Alice In Chains που επ ουδενί δε θα έπρεπε να θεωρείται EP ότι κι αν γράφει πάνω, η υπερδισκαρα των 7 ηπείρων των Testament που ενίοτε ΙΣΩΣ και να είναι το καλύτερο τους, και κάτι που ξεχνάω αλλά θα το βάλω όταν κάνω σωστές και ακόμα πιο γλ(ρ)αφυ(ι)ρ(κ)ες περιγραφές.
Καλύτερο εξώφυλλο Division Bell , 500 τόνοι τέχνης
Αν εξαιρέσω το The Bleeding, το οποίο το άκουσα πρόσφατα, όλα τα υπόλοιπα τα άκουσα όταν πήγαινα σχολείο. Το Awake, το οποίο ήταν κ το πρώτο άλμπουμ από Θήατερ που άκουσα, μου το έγραψε σε κασέτα ο φίλος μου ο Αλέκος από το σχολείο. Δεν θυμάμαι αν είχα διαβάσει κάτι σχετικό στο Χάμμερ αλλά είχα πάθει σοκ με το άλμπουμ. Α, δεν μου είχε γράψει το Scarred ο αθεόφοβος, γιατί δεν χωρούσε στην κασέτα. Το κομμάτι το ανακάλυψα χρόνια αργότερα. Νομίζω ότι οι Θήατερ ήταν από τα πρώτα, αν όχι το πρώτο prog metal συγκρότημα που άκουγα. Δεν θυμάμαι καθόλου, έχουν περάσει τόσα χρόνια.
Δεν το περίμενα αυτό που άκουσα με το που μπήκε το Strength Beyond Strength κ γενικά η τετράδα στην πρώτη πλευρά πάει τρένο. Έχει κάποια κομμάτια που δεν πιάνουν την ποιότητα των 4 αυτών κομματιών, παρόλα αυτά, ο συγκεκριμένος δίσκος είναι αυτός που έχει παίξει περισσότερο από την μπάντα συν μια πάρα πολύ όμορφη διασκευή σε Σάμπαθ.
Η φωνή του Έρικ Κλέυτον με μάγεψε από την πρώτη στιγμή. Δεν ξέρω αν μπορω να κατατάξω τον δίσκο στο γκόθικ ροκ παρακλάδι, μου φαίνεται λίγο περιοριστικός ο όρος γιατί έχει πολύ όμορφα τεχνικά σημεία. Η δουλειά που έχει γίνει στα πλήκτρα είναι αξιοσημείωτη.
Ο δίσκος των Μπολτ Θρόουερ ήρθε με πολύ αστείο κ συνάμα πονεμένο τρόπο στα χέρια μου. Είχα δώσει σε ένα γνωστό μου το διπλό βινύλιο Decade of Aggression των Slayer κ μου το γύρισε πίσω με μια γρατζουνιά όπου η βελόνα κολλούσε. Του είπα να το κρατήσει κ του καβάτζωσα το σιντί των Bolt Thrower, όπου πιθανότατα να είχα διαβάσει την κριτική στο Χάμμερ αλλά δεν είχα ακούσει νότα, όχι μόνο από το δίσκο αλλά γενικά από την μπαντα. Δεν χρειάζεται να περιγράψω τι έγινε. Εσείς που ακούτε την μπάντα, θυμηθείτε την φάτσα σας όταν ακούσατε για πρώτη φορά αυτόν τον ήχο…
