Σίγουρα όχι, αλλά είναι πολύ καλή. Δεν ξέρω ποια είναι η καλύτερη μεταλ διασκευή εβερ.
Αλλά σίγουρα αν έκανα μια λίστα θα ήταν μέσα τα εξής
Voivod - Astronomy Domine
Coroner - I want you
Heir Apparent - The Sound of Silence
Queensryche - Scarborough Fair
Spiral Architect - Prelude to Ruin
Judas Priest - Better by you, better than me
Σε ευρύτερο τομέα διασκευών, τα περισσότερα led zeppelin 
Coroner ναι!
Από Queensryche, Gonna Get Close To You.
Skyclad - Emerald
Nevermore - Double Dare Και Sanctuary - White rabbit
Αυτές μου έρχονται πρόχειρα.
Όσο φαντεζί, over the top, φανταχτερό και πολύχρωμο του αρμόζει να είναι:
ΥΓ. @Chaos Δεν είχα ιδέα πως οι Spiral Architect έχουν διασκευάσει Prelude To Ruin, ακούγεται απίθανο combo.
Είναι συγκλονιστικη διασκευή, και έχει και spices διαφορετικά από το original.
Το είχαν βάλει bonus στη γιαπωνέζικη έκδοση, μάντεψε κάποιον που χρυσοπλήρωσε για να το πάρει
Ωραίοι εκεί στους NYT. Να 'στε καλά ρε παιδιά! Αν δεν ήσασταν εσείς να μας ανοίξετε τα μάτια, ούτε που θα μας πέρναγε ποτέ από το μυαλό ότι τελικά δεν ακούμε λυπητερή μουσική για να λυπηθούμε 
Α ΜΑΛΙΣΤΑ 
Μια ανάμνηση που ανασύρθηκε απρόοπτα σχετικά με διασκευές, για να κλείσω το οφφ τόπικ εδώ και να πάω για φορουμομπάσκετ.
Διακοπές στο χωριό κάπου 13-14 χρονών, όταν είχα αρχίσει να ακούω μουσική. Δίσκοι ελάχιστοι, αλλά είχα μαζί μου αρκετά γραμμένα CD και συλλογές στο laptop με mix κομματιών.
Διάλογος με τον μπαμπά:
Κάπου εκεί ψαχουλεύει τα δικά του κιτάπια και κάπου εκεί συνειδητοποιώ πως το Ride Like The Wind δεν είναι Saxon, αλλά Christopher Cross! Ήμουν και απόλυτα βέβαιος, ακόμα δεν είχα βγει από το αυγό μου 
Κλείνω κι εγώ το off topic με διασκευες, πως να διασκευάσει κανεις Judas Priest χωρίς να διασκευάσει Judas Priest, καθώς αυτή είναι η πρώτη επίσημη κυκλοφορια του κομματιού, και είναι ένα έπος σε όλα του
Φοβερή περίπτωση το συγκεκριμένο.
Δεν το χωράει το μυαλό μου ότι οι Priest είχαν τέτοιο κομμάτι και είπαν ελαφρά τη καρδία “ναι μωρέ, πάρτε το”.
Πολλά ναρκωτικά στα 80s, Ρομπ…
Εντωμεταξύ οι Paradise Lost το έχουν διασκευάσει 3 φορές καλύτερα
Κατά τα άλλα οκ διαφωνούμε σε δραματικό επίπεδο και με άλλους εδώ μέσα, αλλά δεν έγινε και τίποτα. Καταρχάς, δεν είναι υποχρεωτική η ακρόαση των διασκευών για όσους δεν αρέσκονται στην ιδέα, οπότε ναι μεν δέχομαι ως γενικό σχόλιο το “αχρειαστες” , όμως από την στιγμή που σε πάρα πολλούς ακροατές προσφέρουν κατι, αυτό σημαίνει ότι έχουν χρησιμότητα σε πιο γενικό πλαίσιο , κι ας μην έχουν σε ατομικό.
Κατά δεύτερον … Μπάντες όπως οι Metallica θεωρούνται από σημαντική μερίδα κόσμου εξαιρετικοί διασκευαστες, δεν έχω ακούσει ποτέ την άποψη ότι η πλειοψηφία των διασκευών τους είναι κακές, τουναντίον μάλλον. Για μένα προσωπικά, σχεδόν όλες οι διασκευές τους εξυψώνουν τα τραγούδια που επέλεξαν, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Εκεί μπαίνει και προσωπικό γούστο βέβαια, ας πούμε το Astronomy το βρίσκω κριντζ από Blue Oyster Club.
Όντως είναι θέμα γούστου. Εγώ κριντζαρω με Metallica στο συγκεκριμένο. Με Mercyful Fate και Diamond Head θεωρώ ότι λείπει η φωνή, που είναι βασικό συστατικό και στα δύο original.
Υπερκομματαρα. Αναρωτιέμαι αν συρταρωσαν και άλλα τέτοια. Πολλά μπράβο πάντως στους Racer X, ακόμη και στον πιο αδαη φαίνεται η σφραγίδα Priest και παρόλα αυτά το έκαναν δικό τους. Η δισολια είναι το κάτι άλλο
Βασικός λόγος που μίλησα για εξύψωση, αφού ο James κάνει αυτά τα τραγούδια πολύ ανώτερα , αν και η φωνή των Diamond Head μου αρέσει αρκετά. King Diamond πόνος στα αυτιά @pantelis79
King Diamond δέχομαι - παρότι τεράστιος φαν - πως είναι acquired taste, αυτο που δεν αμφισβητείται όμως είναι η τεράστια προσωπική σφραγίδα που αφήνει στο εκάστοτε υλικό. Για εμένα οι Mercyful Fate είναι πρακτικά αδιασκευαστοι
Από Nevermore “The sound of silence” που του αλλάξαν τα φώτα
Καθόλου δεν μου αρέσει ( και λατρεύω Nevermore)
Κριντζ δε μου βγάζει, ίσα ίσα που με έκανε να ακούσω το ορίτζιναλ. Αλλά όταν άκουσα το ορίτζιναλ δεν ξαναχρειάστηκα των μετάλλικα.
Κριντζ μου βγάζει το whiskey in the jar. Ή κάτι μπιτλς που πιάσανε (Across the Universe νομίζω?).
Από την άλλη, αν κ δεν μ αρεσουν ιδιαίτερα οι ροκ μετάλλικα, το Turn the Page τους πάει φουλ, πάρα πολύ καλό.
Και τωρα γκρινια; Πουθενα δεν σε πιανω δλδ?
Όταν η καρδιά αψηφά το μυαλό …
Το A Change of Seasons είναι EP και δεν θα το συμπεριλάβω . Είναι όμως η ψήφος μου για εξώφυλλο της χρονιάς, αφού εκτός από το περιεχόμενο οι DT είχαν και ωραίο γούστο στα εξώφυλλα
Δεν είμαι αυστηρός μιας και το παρόν είναι παιχνίδι, αλλά όσο περνάει ο καιρός περιορίζομαι εκεί γύρω στη δεκάδα ( ± 2-3 αναλογα ) για να είμαι όσο το δυνατόν ευανάγνωστος και να μην κουράζω, μιας και δεν έχω να προσφέρω και κάτι συγκριτικά με άλλους χρήστες.
Shadow Gallery - Carved in Stone
Διαμάντι της prog metal σκηνής από μια μπάντα μάλλον παραγνωρισμένη, δυστυχώς
Gov’t Mule - Gov’t Mule
Πολύ σπουδαίος blues rock δίσκος και δεν γινόταν διαφορετικά όταν έχεις Warren Haynes & Allen Woody . Ακόμα και σήμερα τους απολαμβάνω δισκογραφικά
Death - Symbolic
Είμαι κι εγώ πιο κοντά στην άποψη ότι εδώ έχουμε την κορυφαία τους στιγμή
Νομίζω το ομώνυμο ήταν η πρώτη μου επαφή με τη μπάντα και όπως είναι λογικό είχε μείνει κάγκελο
Μετά άκουσα και Crystal Mountain 
Foo Fighters - Foo Fighters
Αγαπημένος Dave Grohl , νιώθεις και Νιρβάνα , νιώσεις κι ένα σωρό άλλες επιρροές . Είναι δισκαρα
Iron Maiden - The X Factor
Γαμαει το X Factor , μου αρέσει που είναι πιο σκοτεινό . Πλέον ακούω μόνο τα 4 πρώτα αλλά είναι τόσο τέλεια που μόνο αυτά να είχε , φτάνουν και περισσεύουν
Για Sign of the Cross τα λόγια περιττά, θα αναφέρω απλά το Fortunes of War γιατί σε γενικές γραμμές δεν αναφέρεται όσο το Sign και το (υπέροχο) Man on the Edge
Blind Guardian - Imaginations From The Other Side
Ο μόνος λόγος που δεν είναι 5αδα είναι κάποιοι … ψίθυροι καρδιάς 
Μνημείο
5. Savatage - Dead Winter Dead
Ο θάνατος διακοπές στο Σαράγεβο πάει
Μαγεία
4. The Tea Party - The Edges of Twilight
@osfp7 εδώ είσαι 
. Δεν ξέρω τι να γράψω το άλμπουμ…
Ούτε πως να σας τον " πουλήσω " , ούτε ακόμα ακόμα να σας πείσω ότι οι Tea Party είναι η μεγαλύτερη παραγνωρισμένη ροκ μπάντα όλων των εποχών
Ροκ μπολιασμενο με world music , με ανατολή ( στο bazaar μυρίζεις μπαχαρια στο Βόσπορο ή φταίει το βιντεοκλίπ ) , με Ινδία, με δεν ξέρω κι εγώ τι έχει βάλει μέσα
Πολύ Doors εκτός από Zeppelin εδώ μέσα και ο Μάρτιν επηρεασμένος από Μόρισον μέχρι και εμφανισιακά τότε
Μακάρι να μπορέσω να τους δω κάποτε , δεν ξέρω το στάτους τους
3. Paradise Lost - Draconian Times
All I need is a simple excuse
2. Gamma Ray - Land of The Free
Συγκλονιστικές στιγμές
Απάτητη κορυφή για όλο το ιδίωμα . & -
1. DOWN - NOLA
Συνήθως η μουσική σε ταξιδεύει και σου δημιουργεί εικόνες . Εγώ το πάω ένα βήμα παραπάνω όπως και με τους Tea Party και νιώθω και μυρωδιές
Ο δίσκος ζεχνει. Μυρίζει μπερμπον και αυτή τη σαπιλα του βάλτου με την υγρασία και τη ζεστΑ
Μου βγάζει και μια μιζέρια
Την μπλουζια της Νέας Ορλεάνης την ακούς, υπάρχει και υποβόσκει τόσο όσο.
ο καλύτερος Ανσελμο και ο πιο ζουμερος ήχος που έχω ακούσει ποτέ σε σλατζοσαουθερνιες και τα ριφφ σκάνε σα χαστούκια
Ποταμίσιο μέταλ
Κάποια στιγμή στη ζωή μου , θέλω να περπατήσω την μπερμπον στριτ
A Change of Seasons
Όχι γκρίνια μωρέ
Αίσθηση δικαίωσης καλύτερα
Και τώρα ξέρεις ε
Icon
Back on topic
1995
Περα από τα καινούρια (υπό)είδη που ξεπηδούν δεξιά και αριστερά, τα jazz fusion inspired περάσματα εδώ ειναι από τα πιο όμορφα και μυστηριωδη πράγματα που έχω ακούσει ποτέ.
Fanboy mode : sublevel 33
