1974 TOP 10 (sorry)
NUMBER TEN
Summary
«“Η αμερικάνικη απάντηση στο βρετανικό προγκ”; Γιατί το θέτεις έτσι ρε μαν; Όχι, όχι, μην παρεξηγηθώ, δεν έχουμε θέμα με τους Βρετανούς, και τους γουστάρουμε και τους ακούμε χρόνια τώρα. Αλλά γιατί πρέπει ντε και καλά να μας κοτσάρεις την ταμπέλα ότι - α, το εξώφυλλο λες ε; Ναι ΟΚ, έχεις ένα πόιντ… Πώς; Και η μουσική; Γιατί; Α, τα βιολιά που βρωμάνε Απαλάχια ε; Ναι, έχεις κι εδώ πόιντ… Ας είναι. Μόνο μη μας πουν τίποτα βλαχοπρογκρέσιβ, εντάξει;».
NUMBER NINE
Summary
«Ναι! Επιτέλους! Τώρα που αποκαταστάθηκε η δημοκρατία, εκτός από όλα τα άλλα, τέρμα πια λογοκρισίες και προσπάθεια φίμωσης των καλλιτεχνών και των πνευματικών ανθρώπων. Και είμαι βέβαιος ότι δεν θα έχουμε ποτέ ξανά τέτοια παρατράγουδα. Να τυλίγουν έναν άνθρωπο σε μια κόλλα χαρτί επειδή οι ιδέες του δεν είναι αρεστές στο κράτος. Ακούς εκεί».
Summary
Εντάξει, σαν τον @Lupin κι εγώ. Περισσότερο χρέος είναι. Αν δεν έβαζα Ψαρονίκο στη λίστα, δε θα είχα μούτρα να ξανακατέβω.
NUMBER EIGHT
Summary
«“King Crimson played the right way”*; Ποιοι; Δεν τους ξέρω καν. Τι εννοείς “δεν έχουν ιδρυθεί ακόμα”. Τι ανορθόδοξη μέθοδος γραφής και σχολιασμού είναι αυτή;! Τέλος πάντων. Μια άλλη απορία λύσε μου τώρα. Αν αυτός ο τύπος λέει ότι αυτοί οι πώς τους είπες παίζουν “King Crimson the right way”, αυτό τι σημαίνει για μας; Ότι παίζουμε “King Crimson the wrong way”; Αυτό ακριβώς ε; Έτσι είπε; Μάλιστα. Ναι, τι να πω, πες του ότι του αφιερώνουμε το τρίτο κομμάτι από τον αμέσως προηγούμενο δίσκο. Θα καταλάβει. Πιστεύω».
Summary
*Ναι. Αυτή η ατάκα όντως ειπώθηκε. Από χρήστη του φόρουμ. Δεν θα τον δώσω όμως. Προς το παρόν τουλάχιστον.
NUMBER SEVEN
Summary
«Ποιος θα φύγει, πού το άκουσες αυτό; Έλα ρε μην πιστεύεις τις φήμες. Πλακωνόμαστε μεταξύ μας; Ε όχι δα! ΟΚ ναι, χτες πέσανε κάτι ψιλές, αλλά… Ρε όχι, αλήθεια, όλα καλά είναι σου λέω. Τι; Στο είπε εμμέσως ο ίδιος; Ώστε έτσι ε; Εντάξει λοιπόν, αφού θέλει να φύγει ας φύγει. Πρόβλημα; Ποιοι, εμείς; Έλα σε παρακαλώ. Μια χαρά θα την παλέψουμε. Σιγά το μαλάκα».
NUMBER SIX
Summary
«Ε μας λείπει λίγο, αλλά τι να κάνουμε, αφού ήθελε να φύγει δεν γινόταν κάτι άλλο. Ναι, ειδικά ο Ρίτσι έχει πλαντάξει στο κλάμα. Καλά μη φοβάσαι, θα του περάσει. Ειδικά με τη νέα κατεύθυνση που έχουμε ως συγκρότημα θα γουστάρει τη ζωή του. Όχι ρε, μην ακούς τις κακές γλώσσες. Ψοφάει για φανκιές ο ψηλός. Ρε άκου που σου λέω!».
NUMBER FIVE
Summary
«Τα έχω ακούσει κι εγώ αυτά τα κακεντρεχή σχόλια, αλλά απαξιώ. Τότε τι; Μα δεν είναι φανερό; Για την Αυτής Μεγαλειότητα. Βεβαίως. Είμαστε τέσσερις ετεροφυλόφιλοι Βρετανοί, βέροι Βρετανοί, και με τη μουσική μας τιμάμε τη Βασίλισσά μας. Τι ποια από τις δύο, σε παρακαλώ, δεν θέλω αστειάκια. Α, ναι, ε ΟΚ στον δίσκο μας είναι δύο. Ε ναι, και Λευκή και Μαύρη. Πώς; Χμμμμ ναι, ενδιαφέρουσα παρατήρηση. Μπορείς να το πεις κι έτσι, η διχοτόμηση του υλικού σε Λευκή και Μαύρη Πλευρά είναι σε αντίστιξη με το περιεχόμενο της μουσικής μας που όντως είναι πολύχρωμη. Το πας κάπου; ΓΙΑΤΙ ΓΕΛΑΣ;».
NUMBER FOUR
Summary
«Συγγνώμη, μπορείς να επαναλάβεις αυτή την ερώτηση γιατί δεν την πολυκατάλαβα; Ευχαριστώ. Αν μπορούμε να το φανταστούμε διασκευασμένο από βλάχους… Χμμμ… Όχι, με συγχωρείς, και πάλι δεν καταλαβαίνω το ερώτημα. Γιατί να διασκευάσουν ΕΜΑΣ βλάχοι; Και γιατί ειδικά το συγκεκριμένο τραγούδι; Πού ακριβώς τέμνονται αυτές οι γραμμές; Πού να μου εξηγείς; Για μισό λεπτό ρε φίλε, ξέρεις κάτι που δεν ξέρουμε;».
NUMBER THREE
Summary
«Καλά άστα τώρα τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα και βοήθησέ με σε κάτι. Θέλω να βρω ένα παρατσούκλι για το κοπέλι, έτσι πιασάρικο, να μείνει, σαν του αλλουνού. Πώς σου φαίνεται το… Πρωτοδαίμονας της Κρήτης;!
…όχι, ε;».
NUMBER TWO
Summary
«Κοίτα, να σου πω την αλήθεια, είχε και πραγματιστικό χαρακτήρα αυτή η απόφαση που πήρα. Ε, τι εννοώ, αφού ξέρεις τι εννοώ. Ακόμα δεν κατάλαβες; Μα τώρα θες να στο κάνω νιανιά; Ώχου… Καλά. Μην το πεις στον αδερφό μου, αλλά εδώ που τα λέμε, ε δεν πάνε και κάπου. Με όρους επιτυχίας εννοώ. Ε ρε συ γερμανικό συγκρότημα τώρα και θα πιάσει την καλή παίζοντας σκληρό ροκ; Χλωμό το βρίσκω. Γι’ αυτό κι εγώ την έκανα με ελαφρά. Καλά το συζητάς; Εννοείται ότι εδώ θα έχω πολύ μεγαλύτερη επιτυχία απ’ ό,τι αν έμενα στους άλλους».
NUMBER ONE
Summary
«Τι να σου πω ρε συ, δεν ξέρω. Πρέπει να ρωτήσεις τον ίδιο. Κι επειδή; Δεν ξέρω πώς τα κάνετε εσείς εκεί πέρα, αλλά εμείς εδώ, αν και γενικά είμαστε ΠΟΛΥ συναισθηματικοί και ζεστοί τύποι, αυτά δεν τα ανακατεύουμε με τις δουλειές μας. Όταν ήταν στο συγκρότημα, μιλάγαμε. Τώρα αυτός έχει τη δική του μπάντα κι εγώ τη δική μου. Ναι, έτσι πάει. Ο νέος; Ναι, καλός είναι. Αλλά μας τα πρήζει λίγο με τον Χέντριξ ρε φίλε. Ναι, γλώσσα δεν βάζει μέσα όταν αρχίζει να μιλάει γι’ αυτόν. Καλός συνθέτης; Ε, από μια άποψη ναι. Αλλά μην τρελαθούμε κιόλας, για μένα και τον Κλάους παρακολουθεί την μπάντα ο κόσμος. Τα δικά μας τραγούδια είναι που θα μείνουν».