Πολύ και άδικα ριγμένο το Trick of the Tail. Προσωπικά top 3 Genesis, ναι έχω κόλλημα, αλλά και πιο “αντικειμενικά” να το δω, δεν μπορώ να μην το χαρακτηρίσω αριστούργημα.
4 Likes
Μην ανησυχείς σύντροφε, έρχεται και η τρίτη και φαρμακερή (pun you-bet-your-ass-was intended) δικαίωση 
Αυτή την εβδομάδα ήταν εύκολο από επιλογές, αλλά ζορίστηκα στην κατάταξη. Πάρα πολύ. Το έτος είχε απίστευτες κυκλοφορίες, αλλά ήταν όλα ξεκάθαρα στο κεφάλι μου για τα 8-9 πιο σημαντικά.
1. Rush - 2112
Attention all planets of the Solar Federation. We have assumed control.
2. Rainbow - Rising
Μόνο αυτή η all star team μπορούσε να παρουσιάσει το Stargazer σε έναν τέτοιον δίσκο.
3. Judas Priest - Sad Wings of Destiny
Και κάπως έτσι αρχίζει το HM.
4. AC/DC - High Voltage
Ορόσημο, με το οποίο συστήθηκαν στον πλανήτη.
5. Scorpions - Virgin Killer
Ό,τι έχει μέσα Uli, είναι μνημείο.
Στα υπόλοιπα, ατάκτως ερριμμένα:
Rory Gallagher - Calling Card (3-4 φορές το έβαλα πέμπτο στην κατάταξη και το έβγαλα)
Ramones - Ramones (A new era is rising, μόλις 1-2 φορές το έβαλα πέμπτο αυτό και βγήκε κυριολεκτικά “τώρα”)
Queen - A Day at the Races (αλλες 1-2 φορές αυτό)
Blue Oyster Cult - Agents of Fortune (δισκάρα, αλλά είχε ανταγωνισμό το 1976)
AC/DC - Dirty Deeds
Kansas - Leftoverture
Thin Lizzy - Jaibreak
Eloy - Dawn
Εντάξει, φτάνουν. Zeppelin, Sabbath, Hawkwind, Camel, Lynyrd, Genesis, Boston, Wishbone Ass, Kiss, μπορώ να αναφέρω πολλά, δεν έχει νόημα.
@SHE-WOLF reminder, κανονισε να ζητας παραταση παλι 
16 Likes
@38aris @apostolisza8 @criss_burton @GRACCHUS_BABEUF @martian @SvenN @Sevek @Sh_Wo_f @Sofa_King @Tom7
1 Like
Λοιπόν, το ποτάμι γυρίζει πίσω, ξαναψηφίζω! 
ΕΙΝΑΙ ΤΑ “ΠΑΝΩΣΗΚΩΜΑΤΑ”
1 Like
- Rising - Rainbow
- Sad wings of destiny - Judas Priest
- Virgin Killer - Scorpions
- Tales of mystery and imagination - Alan Parsons
- Land of the midnight sun - Al di Meola
Εξώφυλλο : Rising
9 Likes
Ρε φίλε ταυτίζομαι με πεντάδα και mentions σε μεγάλο βαθμό. Η τελική κατάταξη μου μένει
1 Like
1976 Top 10 (kind of) (not really)
NUMBER TEN, SOMETIMES
Summary
«Τι θα πει “πού είναι το φετινό 'Επος”. Αυτή τη δουλειά θα κάνουμε κάθε χρόνο; Έτσι πάνε αυτά, καμιά φορά το πετυχαίνεις, καμιά φορά όχι και πας για άλλα, τι να κάνουμε τώρα. Πώς; Δεν μιλάς για επιτυχία στα charts; Σοβαρά τώρα; Ε τότε πάρε κι αυτό και τούτο και κείνο, να στρώσεις χαρακτήρα. Είπες κάτι; Χα. Didn’t think so».
NUMBER TEN, SOME OTHER TIMES
Summary
Εδώ θέλει δυο τρεις κουβέντες.
Είναι η δεύτερη φορά που αναφέρομαι σε δίσκο των Ιρλανδών a-subgenre-of-their-own Horslips. Γιατί το λέω έτσι; Γιατί κι άλλοι, στη Βρετανία κυρίως, προσπάθησαν εκείνα τα χρόνια να παίξουν παραδοσιακές μουσικές που λες χμ, αυτό μυρίζει κέλτικους μύθους λίγο, με ηλεκτρική επένδυση, αλλά κανένας πούστης δεν το έκανε όπως στο The Táin που είχα βάλει κάτι βδομάδες πίσω, ή καλή ώρα στο The Book of Invasions: A Celtic Symphony, όπου το τελικό αποτέλεσμα δεν αφήνει μια αίσθηση ότι ακούς κατά βάση φολκ με καμιά κιθαρίτσα εδώ κι εκεί, αλλά FULL ON CELTIC ROCK - subgenre του ενός (συγκροτήματος), και για την ακρίβεια, την απόλυτη, την τέλεια σύζευξη μεταξύ παραδοσιακών ιρλανδικών ασμάτων, των heavy rock riffs της εποχής και της επίσης flavour-of-the-day progressive τεχνοτροπίας (αφαιρεθείσας όμως της μεγαλομανίας!), ούτε μεζούρα να είχανε βγάλει ρε οι κερατάδες.
Εσείς εδώ που είστε και του λόγου σας σαν τον Γράκχο σάκερζ για τη μουσική τση Κρήτης του Βορρά, μην κρύβεστε ωρέ σας νιώθω ότι υπάρχετε, το υποψιάστηκα από την άλλη φορά, σας το υπογράφω: Εδώ είναι ο καλύτερος δίσκος που δεν έχετε ακούσει ποτέ. Βουρ.
NUMBER TEN, ON THE WEEKENDS I GUESS
Summary
«Διφο… τι; Δι-φο-ρούμενο; Δεν τα ξέρω εγώ αυτά τα γραμματιζούμενα. Εξήγα. Αααα, ναι, το 'πιασα. Ποιο κομμάτι; Όχι ρε ούτε καν. Ρε για μεγάλους χορούς λέει, στο λόγο μου 
».
NUMBER TEN, THE LAST ONE, I PROMISE
Summary
«Όχι κι εσύ, να χαρείς. Ας μιλήσουμε για κάποιο άλλο κομμάτι. Αυτό μάλιστα. Ναι, βεβαίως να απαντήσω στο ερώτημα του παλιόφιλου του Χρήστου Π. 
Εεεεε μόνο που δεν ξέρω ούτε εγώ αν είναι γκομενάρα. Κανείς μας δεν την έχει γνωρίσει. Την Patti πρέπει να ρωτήσεις. Ναι, ακριβώς αυτό εννοώ. Τι να πεις. Σίξτιζ εντ σέβεντιζ, γουάιλντ τάιμς…».
NUMBER NINE
Summary
«Όχι κι εσύ, να χαρείς. Ας μιλήσουμε για κάποιο άλλο κομμάτι. Αυτό μάλιστα. Πώς; Όχι ρε ποιος πλανήτης Άρης. Για το Μιχαλιό λέει. Μα είναι να ρωτάς γιατί; Άκου τον | τι παίζει πάλι ρε | το ούφο, με την καλή έννοια πάντα».
NUMBER EIGHT
Summary
Όχι για μένα. Για τον φουκαριάρη τον Λέπερ μου.
Και για τον Όσιο Uli, Βοήθειά Μας 
NUMBER SEVEN
Summary
«Ναι, καλά πήγε τελικά! Ο Στιβ τελείως ντεφορμέ, δεν σταύρωνε ριφ της προκοπής ούτε με αίτηση να φύγει από τους ELP (αν ήταν μέλος), αλλά ευτυχώς ο Κέρι βγήκε μπροστά και έπαιξε μπαλίτσα. Ρε του 'δωσε και κατάλαβε λέμε! Ναι, για πες; Το αγαπημένο σου instrumental; Μα δεν… Α, συνέχεια ξεχνάς εκείνο το σημείο ε; Ναι, σε πιάνω».
NUMBER SIX
Summary
«Να σου πω, μπορούμε απλά να εστιάσουμε στο ότι υποθετικά οι παραπομπές θα μπορούσαν να είναι ξέρω γω στον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου και στο μεσαιωνικό χριστιανικό δόγμα ότι όλα τα μουσικά όργανα είναι εργαλεία του διαβόλου; Τι γιατί; Γιατί αν ακούσω άλλον έναν να μας λέει τζημεροειδή και ορφανά του Φρίντμαν (σκάσε, τώρα έχει ψοφήσει) θα βγάλω το περίστροφο και το Τζόνι, θα βάλω και Άπονη Ζωή στο πικ απ και τα υπόλοιπα μπορείς να τα μαντέψεις φαντάζομαι».
NUMBER FIVE
Summary
Εδώ δεν έχει εξυπνάδες. Εδώ έχει μόνο σεμνή κλίση της κεφαλής, σφιγμένο στομάχι, σφιγμένη γροθιά. Χαίρε, δρακογενιά, όλοι εσείς που το εμπνεύσατε. Το credo μου υπό μορφή μουσικού δίσκου, την ηχητική υπόκρουση για την επόμενη Έφοδο στον Ουρανό. Μεγάλες μέρες μας περιμένουν, μητέρα.
NUMBER FOUR
Summary
«Εντάξει ρε μαν, ΟΚ, αργήσαμε λίγο, ναι, το σκεφτόμασταν από δω, το ξανασκεφτόμασταν από κει, αλλά στο τέλος το βρήκαμε το στυλ μας, δεν το βρήκαμε; Ε τότε τι πρόβλημα έχεις. Α, είπα. Και τώρα τι; Μα είναι πολύ απλό. Τώρα το τελειοποιούμε. Πόσο, ρωτάς;».
NUMBER THREE
Summary
«…ΤΟΣΟ! Δε σε χάλασε, έτσι; Χα, το ήξερα. Χμμμ; Το Massacre και το Boogie Woogie Dance; Ναι, τι; Πώς; Proto-thrash metal; Τιστομπούτσο είναι αυτό;».
Α, και πάρε και το εξώφυλλο της χρονιάς!
NUMBER TWO
Summary
«Και για πες, θα γραφτεί ποτέ καλύτερο τραγούδι;»
«Ε πού να ξέρω. Θα προσπαθήσουμε προφανώς, αλλά δύσκολο».
«Όχι από σας ρε».
«Τι, από άλλους; ».
NUMBER ONE
Summary
«Και για πες, θα γραφτεί ποτέ καλύτερο τραγούδι;»
«Ε πού να ξέρω. Θα προσπαθήσω προφανώς, αλλά δύσκολο».
«Όχι από σένα ρε».
«Τι, από άλλον; ».
17 Likes
δεν ξέρω ποιά είναι η κυρία, αλλά εγώ ναι, σίγουρα ;p
3 Likes
1976
-
Judas Priest - Sad Wings of Destiny
-
Rainbow - Rising
-
Rory Gallagher - Calling Card
-
Jean Michel Jarre - Oxygene
-
Jaco Pastorius - Jaco Pastorius
Cover Art
10 Likes
.-
2 Likes
Δουλιτσα εγινε ομως, εστω κι ετσι.Ξεχάστηκα γμτ. Κάτσε, συμπληρώνω φόρμα και αύριο ανάλυση.
2 Likes
αρχοντας
Εστάλη μόλις, λίγο χύμα αλλά κάπως έτσι θα τα έβγαζα. Παλούκι.
2 Likes
Λίγα λεπτά μετά τις 12, αλλάζουμε χρονιά όπως κάθε εβδομάδα!!!
Αποχαιρετάμε το 1976 και υποδεχόμαστε το 1977!!!
Κλείσανε οι κάλπες, καταμετρήθηκαν οι ψήφοι, ώρα ανακοινώσεων…
7η εβδομάδα - 1976
42 συμμετέχοντες 
FULL HOUSE - 45 albums
@Outshined @Rebel 
Απουσιολόγιο :
Ρεκόρ Πόντων και…
Μεγάλη εβδομάδα για τον Metal God και την παρέα του :
Παρακάτω όλες οι προτάσεις και η βαθμολογία
| ΔΙΣΚΟΣ | ΒΑΘΜΟΙ |
|---|---|
| Judas Priest - Sad Wings of Destiny | 107 |
| Rainbow - Rising | 95 |
| Rory Gallagher - Calling Card | 61 |
| Rush - 2112 | 58 |
| ACDC - High Voltage | 33 |
| Ramones - Ramones | 31 |
| Aerosmith - Rocks | 18 |
| Scorpions - Virgin Killer | 17 |
| Thin Lizzy - Jailbreak | 15 |
| Kansas - Leftoverture | 15 |
| Jean Michel Jarre - Oxygène | 13 |
| Boston - Boston | 13 |
| Kiss - Destroyer | 13 |
| Thin Lizzy - Johnny the Fox | 13 |
| Queen - A Day At The Races | 10 |
| Camel - Moonmadness | 8 |
| Tom Waits - Small Change | 8 |
| David Bowie - Station to Station | 7 |
| Blue Oyster Cult - Agents of Fortune | 7 |
| Led Zeppelin - Presence | 7 |
| The Modern Lovers - The Modern Lovers | 7 |
| Alan Parsons Project - Tales of Mystery and Imagination | 7 |
| ABBA - Arrival | 6 |
| Max Romeo & The Upsetters - War Ina Babylon | 5 |
| Bob Dylan - Desire | 5 |
| ACDC - Dirty Deeds Done Dirt Cheap | 4 |
| Al Stewart - Year of the Cat | 4 |
| Socrates/ Vangelis - Phos | 4 |
| Eloy - Dawn | 4 |
| Jaco Pastorius - Jaco Pastorius | 4 |
| Genesis - A Trick Of The Tail | 4 |
| Kiss - Rock And Roll Over | 4 |
| Patti Smith Group - Radio Ethiopia | 3 |
| Yesterday and Today - Yesterday and Today | 2 |
| Electric Light Orchestra - A New World Record | 2 |
| The Eagles - Hotel California | 2 |
| Van der Graaf Generator - Still Life | 2 |
| Blondie - Blondie | 1 |
| Eddie & the Hot Rods - Teenage Depression | 1 |
| Boney M. - Take The Heat Off Me | 1 |
| Μικρούτσικος Θάνος - Καντάτα Για Τη Μακρόνησο / Σπουδή Σε Ποιήματα Του Βλαδίμηρου Μαγιακόβσκη | 1 |
| Return To Forever - Romantic Warrior | 1 |
| Al Di Meola - Land of the Midnight Sun | 1 |
| Amazing Rhythm Aces - Too Stuffed to Jump | 1 |
| Tangerine Dream - Stratosfear | 1 |
Kατάταξη της πρώτης δεκάδας από RYM :
| Rainbow - Rising | 3,94 |
|---|---|
| Judas Priest - Sad Wings of Destiny | 3,9 |
| Thin Lizzy - Jailbreak | 3,88 |
| Rory Gallagher - Calling Card | 3,79 |
| Rush - 2112 | 3,78 |
| Ramones - Ramones | 3,75 |
| ACDC - High Voltage | 3,73 |
| Kansas - Leftoverture | 3,69 |
| Aerosmith - Rocks | 3,62 |
| Scorpions - Virgin Killer | 3,62 |
και κάπως έτσι φτάσαμε στους 6 νικητές :
κατανομή πόντων στον νικητή βάσει των διαθέσιμων ψήφων :
| Artist | Album | ΠΟΣΟΣΤΟ | |
|---|---|---|---|
| 1970 | Black Sabbath | Black Sabbath | 54,81% |
| 1971 | Led Zeppelin | Led Zeppelin IV | 57,65% |
| 1972 | Deep Purple | Machine Head | 39,43% |
| 1973 | Pink Floyd | The Dark Side Of The Moon | 51,67% |
| 1974 | Blue Öyster Cult | Secret Treaties | 33,33% |
| 1975 | Pink Floyd | Wish You Were Here | 53,33% |
| 1976 | Judas Priest | Sad Wings of Destiny | 50,95% |
τίτλοι τέλους για το 1976
Η ΒΙΒΛΟΣ :
φύγαμε για 1977
εξελάκι ε + ημερολογιάκι
credits and love to all 
25 Likes