2019
Χμμμ ξυπνησα αργα και πρεπει να παμε σε κατι μεσημεριανα lunch και μαλακιες που δεν εχω καμια ορεξη. Οποτε θα ειμαι συνοπτικος γιατι πρεπει να μπω για ντους. Χθες σαπισα 10 ωρες μπροστα απο το πισι κανοντας videogaming εντωμεταξυ, και θα ηθελα να μπορω να το κανω και σημερα 
1. Leprous - Pitfalls
Με καποιον τροπο, θεωρω τον συγκεκριμενο δισκο των Leprous μαλλον αυτον στον οποιον επιστρεφω λιγοτερο συχνα απο οτι στο Υπερτατο Αριστουργημα The Congregation, αλλα και στα Malina & Aphelion, αλλα δεν τον θεωρω κατωτερο απο ολους αυτους για κανεναν λογο. Αλλωστε μεταξυ τεσσαρων δεκαριων (πεντε αν βαλουμε και το Coal), ποιο το νοημα να επιλεξουμε καλυτερο και χειροτερο δεκαρι? Επι της ουσιας, τραγουδια οπως Below, Alleviate, At The Bottom, Distant Bells και The Sky Is Red δεν γραφει καμια αλλη μπαντα στο συμπαν. Δεν βρισκω ουτε μια μετρια στιγμη στον δισκο, και ακομα και αυτο που καποτε θεωρουσα πιο “αδυναμο” τραγουδι στον δισκο, δηλαδη το Foreigner, με επιασε απο τα μουτρα την τελευταια φορα που ακουσα τον δισκο (και συνειδητοποιησα οτι σε αυτο το υφος ειναι το μισο Aphelion). Οι Νορβηγοι μας δινουν ακομα εναν τελειο δισκο λοιπον, μεχρι τον επομενο. Οι λιγοστες γκρινιες που ακουστηκαν για την “φλωροποιηση” τους αποδεικνυουν ποσο μεγαλειωδες ειναι πραγματικα το Pitfalls.
2. Billie Eilish - When We All Fall Asleep, Where Do We Go?
Δε θα γραψω πολλα για αυτον τον δισκο, γιατι δεν χρειαζεται. Η κοπελα ηταν 17 και μισο οταν κυκλοφορησε το ντεμπουτο της, το οποιο ειναι απλως εξαιρετικο απο καθε αποψη. Μια δοση φρεσκαδας στην pop μουσικη, και αναμενω (και ελπιζω!) να μας απασχολησει για κανα δυο δεκαετιες ακομα αυτο το κοριτσι με το ταλεντο της και την φωναρα της.
]\
3. Power Glove - Playback
Μετα απο ενα σωρο τραγουδαρες που κυκλοφορησαν σε διαφορα singles και EPs, οι δυο Αυστραλοι synthwave masters κυκλοφορησαν το ντεμπουτο τους που μπορειτε να ακουσετε εδω . Μπορει να μην εχει το wow factor των πρωτων τους δυο EP απο το 2013 και το 2015 , αλλα παραμενει μια δισκαρα για οσους αρεσκονται σε ηχους απο βιντεοπαιχνιδια δοσμενους με μια μοντερνα αποψη.
4. Chelsea Wolfe - Birth Of Violence
Δυστυχως δεν με κολλησε στον τοιχο οπως τα προηγουμενα της τρια αλμπουμ απο αυτο, αλλα παραμενει μια πληρως ποιοτικη κυκλοφορια για την Τσελσαρα της καρδιας μας, η οποια μαλλον θα ξεπερασει τον εαυτο της φετος με βαση οσα singles εχουμε ακουσει ως τωρα, και ευτυχως επιστρεφει στα βαρια και ηλεκτρονικα της μονοπατια. Αν και ισως ακουγεται οξυμωρο σε καποιους… Οσο λατρευω την ακουστικη ατμοσφαιρικη μελαγχολικη μουσικη, αλλο τοσο δεν την παλευω με την folk μουσικη, και ειναι το μονο στοιχειο στο Birth Of Violence που με χαλαει λιγακι (και οχι American Darkness οπως εγραψε ο @eviL , που ειναι ο τιτλος του δευτερου single απο τον δισκο 
) .
5. Rammstein - Rammstein
Διχως να πιανει το πανθεορατο μεγαλειο των Mutter, Reise, Rosenrot, ο δισκος των Rammstein που εσκασε 10 χρονια μετα το προηγουμενο ειναι για τα δικα μου γουστα σιγουρα αρκετα καλυτερος και απο το Liebe Ist Fur Alle Da (2009) αλλα και απο το Zeit, που ακομα δε με εχει πιασει και ιδιαιτερα (δεν θυμαμαι καν πως πανε τα μισα τραγουδια). Το Deutschland ειναι ισως το τραγουδι που θα επρεπε να βαλει καποιος ως απαντηση σε ανυποψιαστο ασχετο με τους Rammstein αν κανει ποτε την ερωτηση “Τι θα ελεγες οτι παιζουν οι Rammstein?” . Το Puppe ειναι ικανο να δημιουργησει εφιαλτες, με την καλη εννοια παντα. Το Auslander ειναι απο τα πιο πιασαρικα χιτακια τους εβερ. Was Ich Liebe, Zeig Dich, Radio & Weit Weg ειναι 4 παναξια συνοδευτικα για το κυριως πιατο, που θυμιζουν παλιους καλους Rammstein, ενω τελος το Diamant ειναι πραγματικα ενα κρυφο διαμαντι που αναδεικνυει την υπεροχη χροια του Till Lindemann. Φοβερος δισκος πραγματικα και οσο γραφω το κειμενο σκεφτομαι οτι θα επρεπε να του δωσω περισσοτερους βαθμους. Oh well.
ΑΞΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ
Babymetal - Metal Galaxy (αλλη μια δισκαρα απο την μπανταρα)
Rotting Christ - The Heretics (οχι παρα πολυ καλο, αλλα λατρευω Σακη)
King Gizzard & the Lizard Wizard - Infest The Rats’ Nest (δισκαρα)
Dream Theater - Distance Over Time (καλυτερο απο τα δυο προηγουμενα, αλλα τιποτα ιδιαιτερο)
Tool - Fear Inoculum (δυνατη επιστροφη, 6 πολυ καλα τραγουδια κι ενα επος)
Devin Townsend - Empath (φανταστικος δισκος σε εντελως οτι ναναι υφος)
Alcest - Spiritual Instinct (επρεπε πενταδα, οι Γαλλοι πιανουν κορυφη με αυτο)
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ
Οσοι δισκοι βαλατε στις πενταδες σας που δεν εχουν αναφερθει σε αυτα που εβαλα εγω
ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ
Αυτο που ευχομαι να μην βγει, για να αποδειξει για μια ακομα φορα το απυθμενα κακο γουστο του μεσου χρηστη ροκιν
.png)
