Χαχαχα, στο άλλο ακρο εσύ, χαχαχα! Καλό είναι ρε αλλά ναι, εμένα δεν με συνεπαίρνει κιόλας.
Απλά μου άρεσε η περιγραφή που έδωσες, κολλάει με πολλά τέτοια χαχ,
Το πιο επικό ασανσέρ του κόσμου θα ήταν αυτό
Σίγουρα πάντως είναι καλύτερο από το 10000 Days, που μετά τα δύο πρώτα τραγούδια το κάνεις και skip ολόκληρο
Για μένα το “10000 Days” είναι ανώτερο διότι έχει και κανα-δυο χιτάρες και το ομώνυμο - παίζει να είναι το αγαπημένο μου τραγουδι από Tool.
2 Likes
2019
1)Rival Sons - Feral Roots
2)Villagers Of Ioannina City - Age Of Aquarius
3)Korn - The Nothing
4)Slipknot - We Are Not Your Kind
5)Sum 41 - Order In Decline
Εξώφυλλο
26 Likes
2019
- Rival Sons - Feral Roots
- Frank Carter and the Rattlesnakes - End of Suffering
- Southern Avenue - Keep On
- Slipknot - We Are Not Your Kind
- Baroness - Gold & Grey
While She Sleeps - So What ?
Villagers of Ioannina City - Age of Aquarius
Crobot - Motherbrain
Mark Lanegan - Somebody’s Knocking
Alter Bridge - Walk the Sky
Korn - The Nothing
Leprous - Pitfalls
Tool - Fear Inoculum
Bad Religion - Age of Unreason
In Flames - I, The Mask
Bad Wolves - Nation
Bring Me the Horizon - Amo
Mark Morton - Anasthetic
Puppy - The Goat
Rammstein - Rammstein
He Is Legend - White Bat
Beth Hart - War in my Mind
Gary Clark Jr - This Land
Εξώφυλλο: Korn - The Nothing
25 Likes
2019
Χμμμ ξυπνησα αργα και πρεπει να παμε σε κατι μεσημεριανα lunch και μαλακιες που δεν εχω καμια ορεξη. Οποτε θα ειμαι συνοπτικος γιατι πρεπει να μπω για ντους. Χθες σαπισα 10 ωρες μπροστα απο το πισι κανοντας videogaming εντωμεταξυ, και θα ηθελα να μπορω να το κανω και σημερα 
1. Leprous - Pitfalls
Με καποιον τροπο, θεωρω τον συγκεκριμενο δισκο των Leprous μαλλον αυτον στον οποιον επιστρεφω λιγοτερο συχνα απο οτι στο Υπερτατο Αριστουργημα The Congregation, αλλα και στα Malina & Aphelion, αλλα δεν τον θεωρω κατωτερο απο ολους αυτους για κανεναν λογο. Αλλωστε μεταξυ τεσσαρων δεκαριων (πεντε αν βαλουμε και το Coal), ποιο το νοημα να επιλεξουμε καλυτερο και χειροτερο δεκαρι? Επι της ουσιας, τραγουδια οπως Below, Alleviate, At The Bottom, Distant Bells και The Sky Is Red δεν γραφει καμια αλλη μπαντα στο συμπαν. Δεν βρισκω ουτε μια μετρια στιγμη στον δισκο, και ακομα και αυτο που καποτε θεωρουσα πιο “αδυναμο” τραγουδι στον δισκο, δηλαδη το Foreigner, με επιασε απο τα μουτρα την τελευταια φορα που ακουσα τον δισκο (και συνειδητοποιησα οτι σε αυτο το υφος ειναι το μισο Aphelion). Οι Νορβηγοι μας δινουν ακομα εναν τελειο δισκο λοιπον, μεχρι τον επομενο. Οι λιγοστες γκρινιες που ακουστηκαν για την “φλωροποιηση” τους αποδεικνυουν ποσο μεγαλειωδες ειναι πραγματικα το Pitfalls.
2. Billie Eilish - When We All Fall Asleep, Where Do We Go?
Δε θα γραψω πολλα για αυτον τον δισκο, γιατι δεν χρειαζεται. Η κοπελα ηταν 17 και μισο οταν κυκλοφορησε το ντεμπουτο της, το οποιο ειναι απλως εξαιρετικο απο καθε αποψη. Μια δοση φρεσκαδας στην pop μουσικη, και αναμενω (και ελπιζω!) να μας απασχολησει για κανα δυο δεκαετιες ακομα αυτο το κοριτσι με το ταλεντο της και την φωναρα της.
3. Power Glove - Playback
Μετα απο ενα σωρο τραγουδαρες που κυκλοφορησαν σε διαφορα singles και EPs, οι δυο Αυστραλοι synthwave masters κυκλοφορησαν το ντεμπουτο τους που μπορειτε να ακουσετε εδω . Μπορει να μην εχει το wow factor των πρωτων τους δυο EP απο το 2013 και το 2015 , αλλα παραμενει μια δισκαρα για οσους αρεσκονται σε ηχους απο βιντεοπαιχνιδια δοσμενους με μια μοντερνα αποψη.
4. Chelsea Wolfe - Birth Of Violence
Δυστυχως δεν με κολλησε στον τοιχο οπως τα προηγουμενα της τρια αλμπουμ απο αυτο, αλλα παραμενει μια πληρως ποιοτικη κυκλοφορια για την Τσελσαρα της καρδιας μας, η οποια μαλλον θα ξεπερασει τον εαυτο της φετος με βαση οσα singles εχουμε ακουσει ως τωρα, και ευτυχως επιστρεφει στα βαρια και ηλεκτρονικα της μονοπατια. Αν και ισως ακουγεται οξυμωρο σε καποιους… Οσο λατρευω την ακουστικη ατμοσφαιρικη μελαγχολικη μουσικη, αλλο τοσο δεν την παλευω με την folk μουσικη, και ειναι το μονο στοιχειο στο Birth Of Violence που με χαλαει λιγακι (και οχι American Darkness οπως εγραψε ο @eviL , που ειναι ο τιτλος του δευτερου single απο τον δισκο 
) .
5. Rammstein - Rammstein
Διχως να πιανει το πανθεορατο μεγαλειο των Mutter, Reise, Rosenrot, ο δισκος των Rammstein που εσκασε 10 χρονια μετα το προηγουμενο ειναι για τα δικα μου γουστα σιγουρα αρκετα καλυτερος και απο το Liebe Ist Fur Alle Da (2009) αλλα και απο το Zeit, που ακομα δε με εχει πιασει και ιδιαιτερα (δεν θυμαμαι καν πως πανε τα μισα τραγουδια). Το Deutschland ειναι ισως το τραγουδι που θα επρεπε να βαλει καποιος ως απαντηση σε ανυποψιαστο ασχετο με τους Rammstein αν κανει ποτε την ερωτηση “Τι θα ελεγες οτι παιζουν οι Rammstein?” . Το Puppe ειναι ικανο να δημιουργησει εφιαλτες, με την καλη εννοια παντα. Το Auslander ειναι απο τα πιο πιασαρικα χιτακια τους εβερ. Was Ich Liebe, Zeig Dich, Radio & Weit Weg ειναι 4 παναξια συνοδευτικα για το κυριως πιατο, που θυμιζουν παλιους καλους Rammstein, ενω τελος το Diamant ειναι πραγματικα ενα κρυφο διαμαντι που αναδεικνυει την υπεροχη χροια του Till Lindemann. Φοβερος δισκος πραγματικα και οσο γραφω το κειμενο σκεφτομαι οτι θα επρεπε να του δωσω περισσοτερους βαθμους. Oh well.
ΑΞΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ
Babymetal - Metal Galaxy (αλλη μια δισκαρα απο την μπανταρα)
Rotting Christ - The Heretics (οχι παρα πολυ καλο, αλλα λατρευω Σακη)
King Gizzard & the Lizard Wizard - Infest The Rats’ Nest (δισκαρα)
Dream Theater - Distance Over Time (καλυτερο απο τα δυο προηγουμενα, αλλα τιποτα ιδιαιτερο)
Tool - Fear Inoculum (δυνατη επιστροφη, 6 πολυ καλα τραγουδια κι ενα επος)
Devin Townsend - Empath (φανταστικος δισκος σε εντελως οτι ναναι υφος)
Alcest - Spiritual Instinct (επρεπε πενταδα, οι Γαλλοι πιανουν κορυφη με αυτο)
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ
Οσοι δισκοι βαλατε στις πενταδες σας που δεν εχουν αναφερθει σε αυτα που εβαλα εγω
ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ
Αυτο που ευχομαι να μην βγει, για να αποδειξει για μια ακομα φορα το απυθμενα κακο γουστο του μεσου χρηστη ροκιν
18 Likes
τελευταία χρονιά της δεκαετίας, ήταν δυνατόν να μην είχαμε ντέρμπι?
*τριπλό στην καλύτερη
3 Likes
Επειδή έχω απωλέσει την ψευδαίσθηση ότι θα βρω χρόνο να κάνω ποστ για τις χρονιές που έχασα, ορίστε η πεντάδα μου και μερικά έξτρα για το 2019 (η πεντάδα ίσως και να ήταν άλλη, αλλά ας είμαστε έξυπνοι ψηφοφόροι)
| Chain Cult - Shallow Grave | ||
|---|---|---|
| Leprous - Pitfalls | ||
| Black midi - Schlagenheim | ||
| Brutus - Nest | ||
| clipping. - There Existed an Addiction To Blood | ||
| Sophie - Oil Of Every Pearl’s Un-insides | ||
| Cult Of Luna - A Dawn To Fear | ||
| Sault - 5 | ||
| PUP - Morbid Stuff | ||
| Knocked Loose - A Different Shade Of Blue | ||
| Tropical Fuck Storm - Braindrops | ||
| The Callus Daoboys - Die On Mars | ||
| Soen - Lotus | ||
| FKA Twigs - Magdalene | ||
| Touche Amore - Dead Horse | ||
| Car Bomb - Mordial | ||
| Fontains D.C. - Dogrel | ||
| Lingua Ignota - Caligula | ||
| State Faults - Clairvoyant | ||
| Kim Petras - Turn Off The Light | ||
| Smoulder - Times Of Obscene Evil And Wild Daring | ||
| Drab Majesty - Modern Mirror | ||
| DIIV - Deceiver | ||
| Show Me The Body - Dog Whistle | ||
| Downfall Of Gaia - Ethic Of Radical Finitude | ||
| Uniform & The Body - Everything That Dies Someday Comes Back | ||
| The Murder Capital - When I Have Fears |
Εξώφυλλο χρονιάς:
25 Likes
Το τοπ-5 μου:
Brutus - Nest
Soen - Lotus
Misþyrming - Algleymi
Borknagar - True North
Blut Aus Nord - Hallucinogen
Honorable Mentions:
Critical Defiance - Misconception
Hellripper - Black Arts and Alchemy
Mgła - Age of Excuse
Alcest - Spiritual Instinct
Chevalier - Destiny Calls
White Ward - Love Exchange Failure
Rammstein
The Claypool Lennon Delirium - South of Reality
Sturgill Simpson - Sound and Fury
Nick Cave - Ghosteen
29 Likes
I identify
- Atlantex Kodex - The Course of Empire
- Suicidal Angels - Years Of Aggression
- Insomnium - Heart Like A Grave
- Beast in Black - From Hell With Love
- Mgla - Age Of Excuse
25 Likes
- Leprous - Pitfalls
- Tool - Fear Inoculum
- Brutus - Nest
- Baroness - Gold & Gray
- Slipknot - We Are Not Your Kind
Honorable mentions:
Spirit Adrift - Divided by Darkness Ανατασικό ηρωικό heavy metal που δεν ξεχνάει τις doom ρίζες του και ξέρει να επιβέλεται με τη δύναμη των συνθέσεων. Ογκώδης ήχος, κρυστάλλινες lead κιθάρες και επιτέλους μια φωνή αγέρωχη, αιθέρια που δεν πιθηκίζει.
Helms Alee - Noctiluca Ξέρω να προσκυνώ τους Melvins αλλά να εκμεταλλεύομαι και τις δυναμικές από τα γυναικεία φωνητικά. Ονειρευόμουν όμως και πώς θα ήταν οι μελωδίες Pixies παιγμένες σε μεταλλικό υπόβαθρο.
Year Of The Goat - Novis Orbis Terrarum Ordinis Proto-metal revisited αλλά με hooks που το κάνουν να ξεχωρίζει σε αντίθεση από το σωρό των revivalists που παρήκμασαν μαζί με τον κορεμό του είδους.
HEALTH - Vol.4_Slaves Of Fear Dream pop φωνητικά που αντισταθμίζουν τον βιομηχανικό τοπίο το οπόιο στηρίζεται στο ,κάποιες φορές φρενήρες, groove. Η συνταγή πιάνει και το χαρμάνι είναι άκρως εθιστικό.
Refused - War Music Δυσκολα μπορούν και πάλι να κάνουν τον μουσικό κόσμο να παραμιλάει γι’αυτούς αλλά οι Σουηδοί ξέρουν να δημιουργούν μουσικά μανιφέστα που έχουν την ορμή και τη δύναμη να σε ταρακουνάνε.
Capilla Ardiente - The Siege Το epic doom είναι ένα είδος που κάποιος θα έλεγε ότι όλα έχουν παιχτεί. Οι Χιλιανοί ποντάρουν στις μακροσκελείς συνθέσεις οι οποίες ευτυχώς δεν στηρίζονται στην επανάληψη αλλά οδηγούν τον ακροατή σε ένα μουσικό ταξίδι από το ένα επικό ηχοτόπιο στο άλλο με μοναδικη μαεστρία, ποντάροντας σε αυτό το μοναδικό στοιχείο που κάνει το doom ελκυστικό, το feeling.
Yerûšelem - The Sublime Project από τον ιθύνων νου των Blut Aus Nord που χρωστάει πολλά στα τελευταία projects του Justin Broadrick. Ονειρικό, εμβατηριακό και κινηματογραφικό.
27 Likes
2019
1) Wormwitch - Heaven That Dwells Within
Θρασοριφάτο μπλακ μεταλ. Ενα άλμπουμ που εναλλάεται μεταξύ μια ρυθμική κιθάρας που σε κάνει ασυναίσθητα να κινήσε πανω-κατω μεταδίδοντας το ριφ στο έπακρο και μια λιντ κιθάρας που σε ταξιδεύει. Ενα άλμπουμ που δε σου γεμίζει το μάτι-αυτί με την πρώτη (συνήθως) άλλα που με την επανάληψη ωριμάζει σαν το παλιο καλό κρασί.Αλμπουμ της χρονιάς λοιπόν.
2) Soen - Lotus
3) Tool - Fear Inoculum
4) Minenwerfer - Alpenpässe
5) Numenorean - Adore
6) Cattle Decapitation - Death Atlas
7) Leprous - Pitfalls
8) Sermon - Birth Of The Marvellous
9) Noctambulist - Atmospheres Of Desolation
10) White Ward - Love Exchange Failure
Εξώφυλλο της χρονιάς (με διαφορά!!!) : " Iapetus - The Body Cosmic"
27 Likes
αυτο το ειχα φτιαξει με μια μπαρμπι καποτε
13 Likes
2019
από τις χρονιές που άκουσα πολλή μουσική και ήταν πραγματικά φανταστική χρονιά για το heavy metal όσον αφορά την ποσότητα και ποιότητα νέων μπαντών . Δεχθήκαμε ανελέητη επίθεση . Τα περισσότερα εν τω μεταξύ θα τα βλέπαμε UTH αλλά ο κοβιντ είχε άλλα σχέδια και όχι τις μπαντάρες , ούτε τη μάνα μας δεν βλέπαμε
Με εξαίρεση τα 2 πρώτα , οι υπόλοιπες επιλογές ήταν ζόρι
HONOURABLE MENTIONS
- White Ward - Love Exchange Failure
είναι τόσο παρανοϊκό που στο τέλος μου άρεσε
- Mgla - Age of Excuse
μέχρι και σ’ εμένα που δεν μου αρέσει το μπλακ , το εκτίμησα
-
Hypno5e - A Distant (Dark) Source
-
Dream Theater - Distance Over Time
-
King Gizzard & The Lizard Wizard - Infest The Rats’ Nest
-
Devin Townsend - Empath
-
Borknagar - True North
-
Blood Incantation - Hidden History of the Human Race
πόσο ωραίο τεχνικό death !!
- Enforcer - Zenith
τελικά δεν έκατσε καλά στην πλειοψηφία, εμένα μου άρεσε και τότε αλλά και σήμερα
- Leprous - Pitfalls
είναι ένας πολύ καλός δίσκος με το Sky is Red να δεσπόζει
- Sacred Reich - Awakening
δισκάρα και αναπάντεχη
- Reignwolf - Hear Me Out
παλιομοδίτικο blues rock , ακούς να μικροφωνίζει ο ενισχυτής , το fuzz τους μου βγάζει μια βρετανίλα για αμερικάνικη μπάντα του Σιατλ , δεν ξέρω γιατί
-
Spirit Adrift - Divided By Darkness
-
Jinjer - Macro
-
Chevalier - Destiny Calls
φοβερό speed metal , old school και " υπόγειο " , νιώθεις ότι το ηχογράφησαν σε κανά κελάρι
- Vulture - Ghastly Waves & Battered Graves
ομοίως πολύ δυνατό speed metal , επιθετικό , ξύνουν ωραία και αυτοί και οι Chevalier απο πάνω
- Tanith - In Another Time
αυτός εδώ είναι ένας εξαιρετικός σε όλα του μελωδικότατος με έντονα 70ς στοιχεία δίσκαρος
- Smoulder - Times Of Obscene Evil And Wild Daring
το μεταλ του 2019 δίνει καυτό επικό ατσάλι
- Critical Defiance - Misconception
ανακάλυψη του τρομερού σκάουτερ στο thrash @Alejandro.m που με κέρδισε με την μια . Το ωραίο ΜΟΝΟΘΡΑΣ
- Crypt Sermon - The Ruins of Fading Light
εκπληκτικό doom , σε σημείο να απορείς που βγήκε μπάντα το 2013 και με 2 δίσκους το '15 ( παίζει και να το ξέχασα τότε ) και το '19, γίνεται να παίζει τόσο τέλειο ΝΤΟΥΜ . 5δατο
TOP 5
5. Green Lung - Woodland Rites
Στη λίστα του rocking.gr για το 2019 μπήκε στην 30η θέση , ψήθηκα να το ακούσω . 4 χρόνια μετά είναι πολύ αγαπημένη μπάντα και αυτό το ντεμπούτο ένα διαμάντι σαμπαθικού stoner/doom φολκλορικού χαρακτήρα και σε αυτό το στυλ για τα αυτάκια μου ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να πάει λάθος αν έχεις ωραίες ιδέες
4. Traveler - Traveler
Η επίθεση ήρθε από τον Καναδά και ήταν καταιγιστική , αυτοί μειντενίζουν σε κάποια ριφφάκια τόσο όμορφα ( χωρίς τις χαρακτηριστικές δισολίες ώστε να σε ξενίσει κάποια ομοιότητα ) . Μεγάλος δίσκος και ντεμπούτο
3. Riot City - Burn The Night
Έχουμε ακούσει κι αν έχουμε ακούσει ωραίο Heavy metal από νέες μπάντες στα 10’ς, αλλά τέτοιο πράμα δεν βγαίνει και κάθε μέρα , Όλεθρος και βαλλόμεθα πανταχόθεν και από πάσα κατεύθυνση από καναδικό ατσάλι , αυτή τη φορά Priestικο . Βγάζει και μια speedια helloweenική να το πω ; Σα να τραγουδάει ένας πολύ καλύτερος Hansen του 1985 ; Μπορεί να λέω και βλακείες τώρα . Ωραία καθαρή παραγωγή αλλά ακούγεται και παλιακό , δεν ξέρω πιο σιχαμένο μυαλό το πέτυχε σε τόσοκαλό βαθμό αυτό . Σα να έκαναν ένα τέλειο remaster κάποιον 80’ς δίσκο . Μνημειώδες ντεμπούτο , σωστά τα έγραψε ο @GRACCHUS_BABEUF . Δεν πεθαίνει το Heavy Metal όσο υπάρχουν άνθρωποι και βγάζουν τέτοια μουσική
2. Rival Sons - Feral Roots
Oh my, oh my baby
Devil’s gonna get you if I don’t first
Take my body, take my body and do your worst
Μεγάλε Scott Holiday , είσαι σύγχρονος guitar hero
1. Atlantean Kodex - The Course Of Empire
Δεν βρίσκω καλύτερη μπάντα σε αυτό το είδος , σήμερα . Προσωπικό γούστο , φυσικά . Από τότε μου άκουσα αυτή τη μπάντα που τίναξε τα μυαλά στον αέρα , τα μάζεψε και τα πέταξε και στο μπλέντερ με το πόσο επικολυρική μπορεί να γίνει , με το πως συνδυάζει manowar , candlemass , bathory , δλδ όλα τα στυλ επικού ντουμ μεταλ και να βγάζει κάτι τόσο δικό της παράλληλα . Και αν με εντυπωσιάζει κάτι περισσότερο από αυτά που προανέφερα είναι ότι η μπάντα αποτελείται από ανθρώπους όπως εμείς , που δεν φαίνεται να μπορούν ή να επιδιώκουν και κάτι εξωπραγματικό σαν καριέρα , έχουν τη ζωή τους , τις δουλειές - καριέρες τους , κάνουν ένα σύντομο τουρ στα γνωστά “δικά” μας φεστιβαλ , γυρνούν και ο Manuel Trummer πχ είναι ξανά professor και είμαστε όλοι ευτυχισμένοι και η ζωή είναι ωραία . Ε, αυτοί οι άνθρωποι που κάνουν (μάλλον) απλά την καύλα τους παράλληλα με την καθημερινότητα τους , έχουν τόσο μεράκι και ταλέντο που για μένα είναι η κορυφή του παγόβουνου σε έναν ωκεανό με τρομερές και άξιες μπάντες ( σε αυτόν τον χώρο πάντα)
ΕΞΩΦΥΛΛΟ
33 Likes
Κανένα παράσιτο
2019
-
Brutus - Nest
I was never ever there.
-
Cult Of Luna - A Dawn To Fear
Μπήκα χωρίς να περιμένω κάτι λόγω πρότερου σερί. Πήρα μία ξεγυρισμένη όλη δική μου. -
King Gizzard & The Lizard Wizard - Infest The Rats’ Nest
Προκλητικά χαμογελαστό. Ακομπλεξάριστα οπαδικό. Κλείσιμο με Self-Immolate & Hell υπέρτατο γλέντι. -
La Dispute - Panorama
Χρωματιστό όσο το εξώφυλλό του. Κάθε γύρισμα κι ένα χτύπημα. Κάθε γραμμή και μία αλήθεια. -
Karen O & Danger Mouse - Lux Prima
Λιγότερο φαντεζί απ’ όσο προδιαθέτουν τα ονόματα στη μάρκιζα, τόσο κι άλλο τόσο δροσερό.
+5(*2):
-
Cellar Darling - The Spell
Μια ιστορία γεμάτη αγάπη, πόνο, θάνατο, και ξόρκια. Και hurdy-gurdy.
Ή: Devin Townsend - Empath – Why? Because Devin. That’s why. -
Chelsea Wolfe - American Darkness
Τίποτα το αναπάντεχο, τίποτα το παράξενο. Η Τσέλζι δεν χρειάζεται κάτι περισσότερο από μία ακουστική για να μαυρίσει τον ήλιο.
Ή: Reignwolf - Hear Me Out – Όπως λέει η γνωστή προφητεία, ‘it’s never gonna die, never gonna die’. -
Lana Del Rey - Norman Fucking Rockwell!
Μέχρι και σήμερα απορώ με τον εαυτό μου που ενώ είχα χαζολιώσει Venice Bitch έκανα μήνες για να ακούσω ολόκληρο το δίσκο.
Ή: Frank Carter & The Rattlesnakes - End Of Suffering – Γεμάτες αρένες - ιδρωμένα κλαμπ, σημειώσατε Χ. -
Leprous - Pitfalls
Τόσο θεότητες που ανάμεσα στον υπέροχο προγκ πανικό, έχωσαν κι ένα μικρό ποπ έπος.
Ή: Bent Knee - You Know What They Mean – Πανέξυπνα στριφνό, στριφνά πανέξυπνο. Genre: ναι. -
Sleep Token - Sundowning
Ψηλά στη λίστα με τα πιο ύπουλα ντεμπούτα της δεκαετίας. Κι όχι μόνο γιατί βγήκε 21/11/19.
Ή: Blood Youth - Starve – Το λένε nü-metalcore και είναι απλό.
Μπόνους:
-
Jinjer - Micro / Macro & Swallow The Sun - Lumina Aurea / When A Shadow Is Forced Into The Light
Κινήσεις μεγάλων παίκτων. Πρακτικά τελείως διαφορετικές περιπτώσεις, από το πώς προέκυψαν και πώς παρουσιάστηκαν οι 2 + 2 κυκλοφορίες, μέχρι το ίδιο το ηχητικό κομμάτι, αλλά όπως και να 'χει η σύμπτωση παραείναι ταιριαστή.
Εξώφυλλο:
33 Likes
2019
Last year of the “old normal”.
I am hangovered, βλαχοδημάρχεψα χτες μετά από χιλιετίες. Made me on time, μολοταύτα!
TOP FIVE
- She Past Away - Disko Anksiyete
- Manowar – The Final Battle I
- Atlantean Kodex - The Course Of Empire
- Riot City - Burn The Night
- Vulture - Ghastly Waves & Battered Graves
32 Likes